عبدالله بن شيخ العيدروس: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شخصیت | |||
| عنوان = عبدالله بن شيخ العيدروس | |||
| تصویر = تصوف و عرفان.jpg | |||
| نام = عبدالله بن شیخ بن عبدالله بن شیخ بن عبدالله العیدروس | |||
| | | نام‌های دیگر = | ||
| | | سال تولد = | ||
| | | تاریخ تولد = | ||
| | | محل تولد = | ||
| | | سال درگذشت = 1019 ق | ||
|پدرش | | تاریخ درگذشت = | ||
| محل درگذشت = | |||
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی | پدرش شیخ بن عبدالله العیدروس| حسین بن عبدالله بلحاج}} | |||
| شاگردان = عبدالرحمن السقاف بن محمد العیدروس،ابوبکر بن احمد الشلی | |||
|شاگردان | | دین = | ||
| مذهب = | |||
| آثار = | |||
عبدالله بن محمد | | فعالیت‌ها = | ||
| وبگاه = | |||
}} | |||
'''عبدالله بن شیخ العیدروس''' (945 - 1019 هـ) یک رهبر دینی و عالمی مشهور و معتبر بود و ریاست [[دار النقابه|دار‌النقابه]] علویان در شهر تریم را بر عهده داشت. نسل او در [[اندونزی]] و ترنگانو در [[مالزی]] مشهور و گسترش یافته است <ref>المشهور, عبدالرحمن بن محمد (1404 هـ). شمس الظهیرة. الجزء الأول. جدة، المملکة العربیة السعودیة: عالم المعرفة. صفحة 103</ref>. | |||
| | == نسب == | ||
| | عبدالله بن شیخ بن عبدالله بن شیخ بن عبدالله العیدروس بن أبی‌بکر السکران بن عبدالرحمن السقاف بن محمد مولى الدویلة بن علی بن علوی الغیور بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبید الله بن أحمد المهاجر بن عیسى بن محمد النقیب بن علی العریضی بن [[جعفر بن محمد (صادق)|جعفر الصادق]] بن [[محمد بن علی (باقر العلوم)|محمد‌الباقر]] بن [[علی بن الحسین (زین العابدین)|علی زین‌العابدین]] بن [[حسین بن علی (سید الشهدا)|الحسین]] السبط بن الإمام [[علی بن ابی طالب|علی بن أبی‌طالب]]، والإمام علی زوج [[فاطمه بنت محمد (زهرا)|فاطمة]] بنت [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|محمد]](ص). او بیست و ششمین فرزند رسول خدا از لحاظ سلسله نسب است. | ||
| | |||
| | |||
== تولد و تربیت == | |||
وی در سال 945 هجری قمری در شهر تریم حضرموت به دنیا آمد و در آنجا بزرگ شد و حافظ [[قرآن]] گردید. او به پدرش اقتدا کرده و مهارت‌های زیادی را از او فراگرفت. عبدالله جوان بود که به همراه پدرش در سال 958 هجری قمری به احمدآباد [[هند]] مهاجرت کرد. | |||
= | در سال 966 هجری قمری به زیارت [[حرمین شریفین]] موفق شد و از علمای آن سامان بهره گرفت، سپس به شهر خود بازگشت و خود را وقف منفعت رسانی وآموزش مردم کرد تا آنجا که اهالی تمام شهرهای حضرموت آهنگ دیدار او داشتند<ref>المحبی, محمد أمین بن فضل الله (2006). خلاصة الأثر فی أعیان القرن الحادی عشر. الجزء الثالث. بیروت، لبنان: دار الکتب العلمیة. صفحة 47</ref>. | ||
=تولد و تربیت= | |||
وی در سال 945 هجری قمری در شهر تریم حضرموت به دنیا آمد و در آنجا بزرگ شد و حافظ [[قرآن]] گردید.او به پدرش اقتدا کرده و | |||
در سال 966 هجری قمری به زیارت [[حرمین شریفین]] موفق شد و از علمای آن سامان بهره گرفت، سپس به شهر خود بازگشت و خود را وقف منفعت رسانی وآموزش مردم کرد تا آنجا که اهالی تمام شهرهای حضرموت آهنگ دیدار او داشتند<ref> | |||
== اساتید == | |||
او از اساتید بسیاری بهره برد که مشهورترین آنان عبارتند از: | او از اساتید بسیاری بهره برد که مشهورترین آنان عبارتند از: | ||
پدرش | # پدرش شیخ بن عبدالله العیدروس | ||
# شهاب‌الدین احمد بن عبدالرحمن السکران | |||
# حسین بن عبدالله بلحاج | |||
# احمد بن عبدالله بن عبدالقوی | |||
احمد بن عبدالله بن عبدالقوی | |||
= | == شاگردان == | ||
شخصیت‌هایی که بیشتر آنها از کسانی هستند که فضلشان به حد متواتر رسیده است و بعضی از آنان عبارتند از: | |||
# پسرش محمد بن عبدالله العیدروس | |||
# پسرش شیخ بن عبدالله العیدروس | |||
# پسرش زین‌العابدین بن عبدالله العیدروس | |||
# عبدالرحمن السقاف بن محمد العیدروس | |||
# ابوبکر بن احمد الشلی | |||
# عبدالله بن محمد بروم | |||
# حسین بن عبدالله الغصن | |||
# ابوبکر بن عبدالرحمن بن شهاب‌الدین | |||
# احمد بن حسین بلفقیه | |||
# عبدالرحمن بن عقیل صاحب المخا | |||
# ابوبکر بن علی خرد | |||
# زین بن حسین بافضل | |||
= | == فعالیت‌های عام‌المنفعه == | ||
دو مسجد معروف در تریم یکی در جاده ضلع شمالی شهر تریم به نام مسجد الابرار و دیگری در انتهای ضلع جنوبی شهر که به آن مسجد النور می‌گویند و در نزدیکی آن جاده ای برای عبور و مرور رهگذران و استفاده هایی از این قبیل ایجاد کرد. او نخل‌های زیادی کاشت که به منظور استفاده فقرا و در راه ماندگان بود. | |||
شیخ عبدالله در روز پنجشنبه پانزدهم ماه ذی القعده 1019 هجری قمری بعد از یک دوره بیماری کوتاه مدت در حالی که در نماز عصر به [[سجده]] | == وفات == | ||
به سبب مرگ او | شیخ عبدالله در روز پنجشنبه پانزدهم ماه ذی القعده 1019 هجری قمری بعد از یک دوره بیماری کوتاه مدت در حالی که در نماز عصر به [[سجده]] می‌رفت درگذشت. | ||
به سبب مرگ او شهرهای مختلف عزادار شدند و مردم زیادی از شهرهای مختلف در تشییع جنازه او شرکت کردند و در شب جمعه بر او نماز خواندند که در این نماز سلطان حضرموت و یارانش نیز حضور داشتند و او را در محلی در حاشیه قبرستان زنبل که که زمین آن را خود خریداری کرده بود به خاک سپردند. مکانی بین قبرستان و مسجد النور است که گنبدی بر فراز آن ساخته شده است<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%B9%D8%A8%D8%AF_%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87_%D8%A8%D9%86_%D8%B4%D9%8A%D8%AE_%D8%A7%D9%84%D8%B9%D9%8A%D8%AF%D8%B1%D9%88%D8%B3#cite_note-2 عبدالله بن شیخ العیدروس]</ref>. | |||
=پانویس= | == پانویس == | ||
{{پانویس | {{پانویس}} | ||
[[رده: تصوف]] | [[رده:تصوف]] | ||
[[رده:صوفیه]] | |||
[[رده:اندونزی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۰۹
| عبدالله بن شيخ العيدروس | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | عبدالله بن شیخ بن عبدالله بن شیخ بن عبدالله العیدروس |
| اطلاعات شخصی | |
| سال درگذشت | 1019 ق، ۹۸۹ ش، ۱۶۱۰ م |
| استادان |
|
| شاگردان | عبدالرحمن السقاف بن محمد العیدروس،ابوبکر بن احمد الشلی |
عبدالله بن شیخ العیدروس (945 - 1019 هـ) یک رهبر دینی و عالمی مشهور و معتبر بود و ریاست دار‌النقابه علویان در شهر تریم را بر عهده داشت. نسل او در اندونزی و ترنگانو در مالزی مشهور و گسترش یافته است [۱].
نسب
عبدالله بن شیخ بن عبدالله بن شیخ بن عبدالله العیدروس بن أبی‌بکر السکران بن عبدالرحمن السقاف بن محمد مولى الدویلة بن علی بن علوی الغیور بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبید الله بن أحمد المهاجر بن عیسى بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق بن محمد‌الباقر بن علی زین‌العابدین بن الحسین السبط بن الإمام علی بن أبی‌طالب، والإمام علی زوج فاطمة بنت محمد(ص). او بیست و ششمین فرزند رسول خدا از لحاظ سلسله نسب است.
تولد و تربیت
وی در سال 945 هجری قمری در شهر تریم حضرموت به دنیا آمد و در آنجا بزرگ شد و حافظ قرآن گردید. او به پدرش اقتدا کرده و مهارت‌های زیادی را از او فراگرفت. عبدالله جوان بود که به همراه پدرش در سال 958 هجری قمری به احمدآباد هند مهاجرت کرد. در سال 966 هجری قمری به زیارت حرمین شریفین موفق شد و از علمای آن سامان بهره گرفت، سپس به شهر خود بازگشت و خود را وقف منفعت رسانی وآموزش مردم کرد تا آنجا که اهالی تمام شهرهای حضرموت آهنگ دیدار او داشتند[۲].
اساتید
او از اساتید بسیاری بهره برد که مشهورترین آنان عبارتند از:
- پدرش شیخ بن عبدالله العیدروس
- شهاب‌الدین احمد بن عبدالرحمن السکران
- حسین بن عبدالله بلحاج
- احمد بن عبدالله بن عبدالقوی
شاگردان
شخصیت‌هایی که بیشتر آنها از کسانی هستند که فضلشان به حد متواتر رسیده است و بعضی از آنان عبارتند از:
- پسرش محمد بن عبدالله العیدروس
- پسرش شیخ بن عبدالله العیدروس
- پسرش زین‌العابدین بن عبدالله العیدروس
- عبدالرحمن السقاف بن محمد العیدروس
- ابوبکر بن احمد الشلی
- عبدالله بن محمد بروم
- حسین بن عبدالله الغصن
- ابوبکر بن عبدالرحمن بن شهاب‌الدین
- احمد بن حسین بلفقیه
- عبدالرحمن بن عقیل صاحب المخا
- ابوبکر بن علی خرد
- زین بن حسین بافضل
فعالیت‌های عام‌المنفعه
دو مسجد معروف در تریم یکی در جاده ضلع شمالی شهر تریم به نام مسجد الابرار و دیگری در انتهای ضلع جنوبی شهر که به آن مسجد النور می‌گویند و در نزدیکی آن جاده ای برای عبور و مرور رهگذران و استفاده هایی از این قبیل ایجاد کرد. او نخل‌های زیادی کاشت که به منظور استفاده فقرا و در راه ماندگان بود.
وفات
شیخ عبدالله در روز پنجشنبه پانزدهم ماه ذی القعده 1019 هجری قمری بعد از یک دوره بیماری کوتاه مدت در حالی که در نماز عصر به سجده می‌رفت درگذشت. به سبب مرگ او شهرهای مختلف عزادار شدند و مردم زیادی از شهرهای مختلف در تشییع جنازه او شرکت کردند و در شب جمعه بر او نماز خواندند که در این نماز سلطان حضرموت و یارانش نیز حضور داشتند و او را در محلی در حاشیه قبرستان زنبل که که زمین آن را خود خریداری کرده بود به خاک سپردند. مکانی بین قبرستان و مسجد النور است که گنبدی بر فراز آن ساخته شده است[۳].
پانویس
- ↑ المشهور, عبدالرحمن بن محمد (1404 هـ). شمس الظهیرة. الجزء الأول. جدة، المملکة العربیة السعودیة: عالم المعرفة. صفحة 103
- ↑ المحبی, محمد أمین بن فضل الله (2006). خلاصة الأثر فی أعیان القرن الحادی عشر. الجزء الثالث. بیروت، لبنان: دار الکتب العلمیة. صفحة 47
- ↑ عبدالله بن شیخ العیدروس