نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۳۶

عباس بن الشيخ الحسين

نام	عباس بن شیخ حسین
القاب و سایر نام‌ها	شیخ عباس بن اسماعیل بن دحمان بن علّاوه بن شیخ الحسین
زاده	سال ۱۹۱۲ میلادی قسنطینه - الجزایر
درگذشت	سال ۱۹۸۹ میلادی پاریس - فرانسه
دین و مذهب	اسلام- اهل‌سنت
فعالیت‌ها	عضو جمعیت علمای مسلمان الجزایر سفیر الجزایر در عربستان اولین رئیس دفتر تحریم اسرائیل در اتحادیه عرب

شیخ عباس (قسنطینه - الجزایر ۱۹۱۲-پاریس - ۱۹۸۹) بن اسماعیل بن دحمان بن علّاوه بن شیخ الحسین، دانشمند، نویسنده و فعال الجزایری، یکی از بزرگان و پیشروان اصلاحات مذهبی، اجتماعی و سیاسی در قرن بیستم بود^[۱]. در بسیاری از مقام‌های بلند در نوسان بود و از اکثر آنها برای حفظ اصول خود استعفا داد تا اینکه در اوج دفاع از اسلام و دفاع از مسلمانان در فرانسه در برابر جهل، عدم تحمل و نژادپرستی در گذشت.

تولد

شیخ عباس در سال ۱۹۱۲ در شهر قسنطینه کشور الجزایر در زاویه یا گوشه‌ای به‌نام پدربزرگش که بنیان‌گذار آن زاویه شیخ حسین القشی در اواسط قرن ۱۹ بود و در نزدیکی شهر میله در ناحیه قسنطینه در شرق الجزایر بود، به دنیا آمد. این زاویه به شیوه صوفیه خاص که محدود در کار اجتماعی و تربیت معنوی بود، ملتزم و نسل به نسل، فرزندان و دانش‌آموزان خود را به دانشگاه‌ زیتونه در تونس و القروبین شهر فاس مراکش می‌فرستادند و ده‌ها دانشمند صالح را برای حفظ هویت عربی-اسلامی الجزایر در دوران تاریک استعمار ساخت.

تحصیلات

او پس از حفظ قرآن و دریافت اولین آموزش در فقه مالکی و عربی نزد بزرگان گوشه خانواده، به همراه برادرش شیخ مرزوق که بعدها امام مسجد بزرگ قسنطیه شد، برای تحصیلات عالی در دانشگاه زیتونه به تونس سفر کرد. او خیلی زود تصمیم گرفت به مراکش رفت و در آنجا در دانشگاه القروبین در فاس تحصیل کرد و با مدرک معتبر بین‌المللی فارغ‌التحصیل شد.

مبارزه در جنبش اصلاح‌طلبی

پس از بازگشت از مراکش به جمعیت علمای مسلمان الجزایر پیوست و به زودی به عضویت دفتر دائمی آن در آمد. اعضای همکار مجمع او را به خاطر سخنرانی، گفتار و قدرت اقناع او به عنوان روابط عمومی مؤسسه‌شان انتخاب کردند.
او با امام عبدالحمید بن بادیس همراه شد و تحت تأثیر رویکرد اصلاح‌طلبانه، ایده‌های ابتکاری و مبارزه‌اش با خرافات و فریب قرار گرفت زیرا این امور ارکان بقای تسلط فرانسه بودند.

با شیخ بشیر ابراهیمی نیز همراه شد و در مبارزه، و زندگی برادروار تا زمان مرگ با هم بودند.

در زمان انقلاب الجزایر، او و همراهانش توسط مقامات استعماری به اعدام محکوم شدند و به همراه پروفسور احمد توفیق المدنی (بعدها وزیر اوقاف شد) به فرانسه، سپس به سوئیس و سپس به قاهره مخفیانه سفر کردند و در آنجا دولت موقت الجزایر به ریاست فرحت عباس را تأسیس کردند. شیخ عباس سپس به نمایندگی از این دولت و انقلاب الجزایر به عربستان سعودی رفت.

پس از استقلال الجزایر

شیخ عباس رسماً به عنوان اولین سفیر مستقل الجزایر در عربستان سعودی تأیید شد اما استعفا داد. هنگامی که احمد بله رئیس‌جمهور الجزایر تنها برای همگامی با سیاست جمال عبدالناصر رئیس‌جمهور مصر به خانواده حاکم عربستان حمله کرد، شیخ عباس از این نگرش خصمانه و بی ارزش خجالت کشید؛ زیرا او اولین شاهد حمایت مطلق سعودی‌ها از انقلاب الجزایر بود. پس برای تقدیم استعفای خود به احمد بن بله رئیس‌جمهور الجزایر به خانه بازگشت.

سپس به عنوان اولین رئیس دفتر تحریم اسرائیل در اتحادیه عرب منصوب شد.

او به عنوان اولین رئیس شورای عالی اسلامی تازه تشکیل شده الجزایر منصوب شد و پس از تلاش برای اصلاحاتی که مورد تأیید دولت الجزایر قرار نگرفت، استعفای کتبی از سمت خود ارائه کرد و خطاب به هواری بومدین رئیس‌جمهوری این کشور گفت: «من در میان مردم و حکومتی قار گرفته‌ام که مردم از من می‌خواهند شبیه عمر الفاروق باشم در حالی که حکومت به عمر الفاروق اعتقادی ندارد.»

او به عنوان سفیر الجزایر در اندونزی منصوب شد اما از رفتن به آنجا خودداری کرد زیرا معتقد بود نمی‌تواند به کشورش خدمت کند چرا که زبان اندونزیایی یا انگلیسی را نمی‌انست و ترجیح می‌داد به مدت ۱۳ سال در وطن و دور از هر شغل رسمی بماند و تنها به عنوان خطیب جمعه در مسجد بزرگ الجزایر خدمت کند.

در فرانسه

در سال ۱۹۸۲ موافقت کرد که به عنوان رئیس مؤسسه اسلامی و امام مسجد بزرگ پاریس جانشین حمزه ابوبکر شود. او در فرانسه ماند و برای متحد کردن مجدد مسلمانان و دفاع از حقوق آنها تا پایان عمر تمام سعی و تلاش خود را به‌کار بست.

درگذشت

او در ۱۳ مه ۱۹۸۹ در پاریس درگذشت.

پیوند به بیرون

سایت رسمی مسجد پاريس Abbas Bencheikh
In French fr Nouvel Observateur, 6-12 avril 1989.

پانویس

↑ "معلومات عن عباس بن الشيخ الحسين على موقع prabook.com"، prabook.com، مؤرشف من الأصل في 17 مارس 2022.

[1] "معلومات عن عباس بن الشيخ الحسين على موقع prabook.com"، prabook.com، مؤرشف من الأصل في 17 مارس 2022.

[۱]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-شیخ عباس (کنستانتین ۱۹۱۲-پاریس - ۱۹۸۹) بن اسماعیل بن دهمان بن الاویا بن شیخ الحسین، دانشمند، نویسنده و فعال الجزایری، یکی از مردان پیشرو اصلاحات مذهبی، اجتماعی و سیاسی در قرن بیستم بود.  در بسیاری از مقام های بلند در نوسان بود و از اکثر آن ها در حفظ اصول خود استعفا داد تا اینکه در قلب مفهوم خود اجازه دادن به اسلام و دفاع از مسلمانان در فرانسه در برابر جهل، عدم تحمل و نژادپرستی در گذشت.
+<div class="wikiInfo">[[پرونده:عباس بن الشيخ الحسين.jpg|بندانگشتی|عباس بن الشيخ الحسين]]
+{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
+!نام
+!عباس بن شیخ حسین
+|-
+|القاب و سایر نام‌ها
+|شیخ عباس بن اسماعیل بن دحمان بن علّاوه بن شیخ الحسین
+|-
+|زاده
+|سال ۱۹۱۲ میلادی
+قسنطینه - الجزایر
+|-
+|درگذشت
+|سال ۱۹۸۹ میلادی
+پاریس - فرانسه
+|-
+|دین و مذهب
+|اسلام- اهل‌سنت
+|-
+|فعالیت‌ها
+|
+* عضو جمعیت علمای مسلمان الجزایر
+* سفیر الجزایر در عربستان
+* اولین رئیس دفتر تحریم اسرائیل در اتحادیه عرب
+|-
+|}
+</div>
+شیخ عباس (قسنطینه - الجزایر ۱۹۱۲-پاریس - ۱۹۸۹) بن اسماعیل بن دحمان بن علّاوه بن شیخ الحسین، دانشمند، نویسنده و فعال [[الجزایر|الجزایری]]، یکی از بزرگان و پیشروان اصلاحات مذهبی، اجتماعی و سیاسی در قرن بیستم بود<ref>"معلومات عن عباس بن الشيخ الحسين على موقع prabook.com"، prabook.com، مؤرشف من الأصل في 17 مارس 2022.</ref>. در بسیاری از مقام‌های بلند در نوسان بود و از اکثر آنها برای حفظ اصول خود استعفا داد تا اینکه در اوج دفاع از اسلام و دفاع از [[مسلمانان]] در [[فرانسه]] در برابر جهل، عدم تحمل و نژادپرستی در گذشت.
+=تولد=
+شیخ عباس در سال ۱۹۱۲ در شهر قسنطینه کشور الجزایر در زاویه یا گوشه‌ای به‌نام پدربزرگش که بنیان‌گذار آن زاویه شیخ حسین القشی در اواسط قرن ۱۹ بود و در نزدیکی شهر میله در ناحیه قسنطینه در شرق الجزایر بود، به دنیا آمد. این زاویه به شیوه صوفیه خاص که محدود در کار اجتماعی و تربیت معنوی بود، ملتزم و نسل به نسل، فرزندان و دانش‌آموزان خود را به [[دانشگاه زیتونه|دانشگاه‌ زیتونه]] در [[تونس]] و القروبین شهر فاس [[مراکش]] می‌فرستادند و ده‌ها دانشمند صالح را برای حفظ هویت عربی-اسلامی [[الجزایر]] در دوران تاریک [[استعمار]] ساخت.
+=تحصیلات=
+او پس از حفظ [[قرآن]] و دریافت اولین آموزش در [[فقه]] [[مالکی]] و عربی نزد بزرگان گوشه خانواده، به همراه برادرش شیخ مرزوق که بعدها امام مسجد بزرگ قسنطیه شد، برای تحصیلات عالی در دانشگاه زیتونه به تونس سفر کرد. او خیلی زود تصمیم گرفت به مراکش رفت و در آنجا در دانشگاه القروبین در فاس تحصیل کرد و با مدرک معتبر بین‌المللی فارغ‌التحصیل شد.
-منشاء
+=مبارزه در جنبش اصلاح‌طلبی=
-شیخ عباس در سال ۱۹۱۲ در گوشه ای از نام پدربزرگش، بنیان گذار آن شیخ حسین الکشی، در اواسط قرن ۱۹ در نزدیکی میلا در ناحیه کنستانتین در شرق الجزایر به دنیا آمد. همین زاویه به شیوه صوفیه خاص، محتوا با کار اجتماعی و آموزشی متعهد نبود. نسل به نسل، او فرزندان و دانش آموزان خود را به دانشگاه های زایتونا در تونس و روستاییان شهر فز مراکش فرستاد و ده ها دانشمند صالح را برای حفظ هویت عربی-اسلامی الجزایر در دوران تاریک استعمار ساخت.
-آموزش علمی
+* پس از بازگشت از مراکش به [[جمعیت علمای مسلمان الجزایر]] پیوست و به زودی به عضویت دفتر دائمی آن در آمد. اعضای همکار مجمع او را به خاطر سخنرانی، گفتار و قدرت اقناع او به عنوان روابط عمومی مؤسسه‌شان انتخاب کردند.
-او پس از حفظ قرآن و دریافت اولین آموزش در فقه مالکی و عربی به دست بزرگان گوشه خانواده، به همراه برادرش شیخ مرزوک (بعدها امام مسجد بزرگ کنستانتین) برای تحصیلات عالی در دانشگاه زایتونا به تونس سفر کرد. او خیلی زود تصمیم گرفت به مراکش برود و در آنجا در دانشگاه روستاییان در فز تحصیل کرد و با مدرک مطالعات بین المللی فارغ التحصیل شد.
+* او با امام عبدالحمید بن بادیس همراه شد و تحت تأثیر رویکرد اصلاح‌طلبانه، ایده‌های ابتکاری و مبارزه‌اش با خرافات و فریب قرار گرفت زیرا این امور ارکان بقای تسلط فرانسه بودند.
+* با شیخ بشیر ابراهیمی نیز همراه شد و در مبارزه، و زندگی برادروار تا زمان مرگ با هم بودند.
+* در زمان انقلاب الجزایر، او و همراهانش توسط مقامات استعماری به اعدام محکوم شدند و به همراه پروفسور احمد توفیق المدنی (بعدها وزیر اوقاف شد) به فرانسه، سپس به سوئیس و سپس به قاهره مخفیانه سفر کردند و در آنجا دولت موقت الجزایر به ریاست فرحت عباس را تأسیس کردند. شیخ عباس سپس به نمایندگی از این دولت و انقلاب الجزایر به عربستان سعودی رفت.
-مبارزه در جنبش اصلاح طلبی
+=پس از استقلال الجزایر=
+شیخ عباس رسماً به عنوان اولین سفیر مستقل الجزایر در عربستان سعودی تأیید شد اما استعفا داد. هنگامی که [[احمد بن‌ بلا|احمد بله]] رئیس‌جمهور الجزایر تنها برای همگامی با سیاست جمال عبدالناصر رئیس‌جمهور مصر به خانواده حاکم عربستان حمله کرد، شیخ عباس از این نگرش خصمانه و بی ارزش خجالت کشید؛ زیرا او اولین شاهد حمایت مطلق سعودی‌ها از انقلاب الجزایر بود. پس برای تقدیم استعفای خود به احمد بن بله رئیس‌جمهور الجزایر به خانه بازگشت.
-هیئت مدیره انجمن علما - ۱۳۲۸. (نشسته، از یمن تا شمال) احمد بوشمال، عبداللطیف سلطانی، محمد خیر الدین البسکاری، محمد البشیر براهیمی (معاون رئیس جمهور)، العربی الطبی، احمد توفیق المدانی، عباس بن شیخ الحسین، نیم النعمی (پشت سر ایستاده) ناشناس، حمزه بوکوشا، احمد سهنون، عبدالکادر المغریبی، فارسی گیلالی، ابوبکر الاگاوتی، احمد حمانی، عزیز بن عمر، ناشناخته، ناشناخته.
-پس از بازگشت از مراکش به انجمن علمای مسلمان الجزایر پیوست و به زودی به عضویت دفتر دائمی آن در آمد. اعضای همکار مجمع او را به خاطر سخنرانی، گفته و قدرت اقناع او به عنوان تور عمومی مؤسسه شان انتخاب کردند.
-شیخ عباس با امام عبدالحمید بن بدیس همراه بود و تحت تأثیر رویکرد اصلاح طلبانه، ایده های ابتکاری و مبارزه اش با خرافات، دیل و غذا خوردن بود زیرا ارکان بقای هگمونی فرانسه بودند.
-شیخ الشیر براهیمی را در مبارزه، تجدید و برادری تا جوخه های مرگ بین آن ها همراهی می کرد.
-در زمان انقلاب الجزایر، او و همراهانش توسط مقامات استعماری به اعدام محکوم شدند و به همراه پروفسور احمد توفیق المدانی (بعدها وزیر اوقف) به فرانسه، سپس به سوئیس و سپس به قاهره سفر کردند و در آنجا دولت موقت الجزایر به ریاست فرحت عباس را تأسیس کردند. شیخ عباس سپس به نمایندگی از این دولت و انقلاب الجزایر در عربستان سعودی رفت.
-پس  الجزایر
-شیخ عباس رسماً به عنوان اولین سفیر مستقل الجزایر در عربستان سعودی تأیید شد اما استعفا داد. هنگامی که احمد بلا رئیس جمهور الجزایر تنها برای همگامی با سیاست گاما عبدالناسر رئیس جمهور مصر به خانواده حاکم عربستان حمله کرد، شیخ عباس از این نگرش خصمانه آزاد خجالت کشید و او اولین شاهد حمایت مطلق سعودی ها از انقلاب الجزایر و علت آن بود و با استعفای خود به احمد بن بلا رئیس جمهوری این کشور به خانه بازگشت و به او گفت: «شما سیاست خود را تغییر دادید و اجازه مردانتان را تغییر دادید.»
 سپس به عنوان اولین رئیس دفتر تحریم اسرائیل در اتحادیه عرب منصوب شد.
-او به عنوان اولین رئیس شورای عالی اسلامی تازه تشکیل شده الجزایر منصوب شد. او پس از تلاش برای اصلاحاتی که مورد تأیید دولت الجزایر قرار ن گرفت، استعفای کتبی از سمت خود ارائه کرد و خطاب به هواری بومدین رئیس جمهوری این کشور گفت: «من در میان افرادی هستم که از من می خواهند شبیه عمر الفاروق و دولتی باشم که به عمر الفاروق اعتقادی ندارد.»
+او به عنوان اولین رئیس شورای عالی اسلامی تازه تشکیل شده الجزایر منصوب شد و پس از تلاش برای اصلاحاتی که مورد تأیید دولت الجزایر قرار نگرفت، استعفای کتبی از سمت خود ارائه کرد و خطاب به هواری بومدین رئیس‌جمهوری این کشور گفت: «من در میان مردم و حکومتی قار گرفته‌ام که مردم از من می‌خواهند شبیه عمر الفاروق باشم در حالی که حکومت به عمر الفاروق اعتقادی ندارد.»
-او به عنوان سفیر در اندونزی منصوب شد اما از رفتن به آنجا خودداری کرد زیرا معتقد بود نمی تواند به کشورش خدمت کند چرا که اندونزیایی یا انگلیسی را بهبود نمی بخشد و ترجیح می داد به مدت ۱۳ سال در خانه دور از هر شغل رسمی بماند و تنها به عنوان نامزد برای روز جمعه در مسجد بزرگ الجزیره داوطلب شد.
-در فرانسه
+او به عنوان سفیر الجزایر در اندونزی منصوب شد اما از رفتن به آنجا خودداری کرد زیرا معتقد بود نمی‌تواند به کشورش خدمت کند چرا که زبان اندونزیایی یا انگلیسی را نمی‌انست و ترجیح می‌داد به مدت ۱۳ سال در وطن و دور از هر شغل رسمی بماند و تنها به عنوان خطیب جمعه در مسجد بزرگ الجزایر خدمت کند.
-در سال ۱۹۸۲ موافقت کرد که به عنوان رئیس مؤسسه اسلامی و امام مسجد بزرگ پاریس افتتاح شود و حمزه ابوبکر جانشین او شود و در آنجا بماند و تلاش های خود را برای متحد کردن مجدد مسلمانان و دفاع از حقوق آن ها تحقیر کند تا اینکه در ۱۳ مه ۱۹۸۹ در گذشت.
+=در فرانسه=
+در سال ۱۹۸۲ موافقت کرد که به عنوان رئیس مؤسسه اسلامی و امام مسجد بزرگ پاریس جانشین حمزه ابوبکر شود. او در فرانسه ماند و برای متحد کردن مجدد مسلمانان و دفاع از حقوق آنها تا پایان عمر تمام سعی و تلاش خود را به‌کار بست.
+=درگذشت=
+او در ۱۳ مه ۱۹۸۹ در پاریس درگذشت.
 =پیوند به بیرون=
@@ خط ۲۹: / خط ۶۲: @@
 * In French fr [https://docs.google.com/viewer?a=v&q=cache:y352OEjHF34J:referentiel.nouvelobs.com/archives_pdf/OBS1274_19890406/OBS1274_19890406_047.pdf+Cheikh+Abbas&hl=fr&gl=fr&sig=AHIEtbTMllvvaMAe9ik9EiHvEtfTejjCkQ Nouvel Observateur], 6-12 avril 1989.
-=پانویس=
+== پانویس ==
+{{پانویس}}
-[[رده: شخصیت های جهان اسلام]]
+[[رده:شخصیت‌ها]]
-[[رده: شخصیت های دینی الجزایر]]
+[[رده:الجزایر]]
-[[رده: علمای اهل سنت]]