|
|
| (۴۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| ÷<div class=" references" style="margin: 0px 0px 10px 0px; max-height: 300px; overflow: auto; padding: 3px; font-size:95%; background: #FFA500; line-height:1.4em; padding-bottom: 7px;"> <noinclude> | | <div class="wikiInfo">[[پرونده:طلاق.jpg |جایگزین=طلاق]]</div> |
| [[پرونده:Ambox clock.svg|60px|بندانگشتی|راست]] | | '''طلاق''' در لغت به معنای ترک کردن، آزاد و رهاشدن و جدایی است، و در اصطلاح شرعی «گسستن پیوند [[ازدواج]] با صیغه مخصوص» است<ref> المنجد، واژه طلق و جواهرالکلام، نجفی، ج ۳۲، ص ۲.</ref>. نظام خانواده در [[اسلام]] به گونه‌ای طراحی شده که اگر به خوبی اجرا شود کمتر خانواده‌ای در چنبره مشکلات جدی گرفتار خواهد شد و یا به بن بست خواهد رسید. با وجود این چون خواه ناخواه برخی خانواده‌ها به چنین بن بستی گرفتار خواهند شد، اسلام، «طلاق» را مجاز شمرده است. |
| <br> | |
| '''''نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است. '''''<br> | |
|
| |
|
| '''یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید. '''
| | == طلاق در اسلام == |
| <br> | | در [[حدیث|روایات]] [[معصوم|معصومین (علیهم‌السلام)]] به همان اندازه که از ازدواج تمجید و بدان سفارش شده است، از طلاق نکوهش و نهی شده است و رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرموده است: «ما مِنْ شَیْءٍ ابْغَضُ الَی اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ مِنْ بَیتٍ یخْرَبُ فِی الاسْلامِ بِالْفُرْقَةِ؛<ref>وسائل الشیعه، ج ۲۲، ص ۷.</ref>. چیزی نزد [[خداوند]] بزرگ نکوهیده تر از این نیست که خانه‌ای در اسلام به سبب جدایی (طلاق) ویران گردد». |
| ''آخرین مرتبه این صفحه در
| |
| </div> | |
| <div class="wikiInfo">[[پرونده:طلاق.jpg |جایگزین=طلاق]]
| |
| {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
| |
| !نام
| |
| !طلاق
| |
| |-
| |
| |}
| |
| </div>
| |
|
| |
|
| '''طلاق''' به معنی پایان قانونی ازدواج و جدا شدن همسران از یکدیگر است و در پی آن حقوق و تکالیف متقابلی که بین زوجین در هنگام [[ازدواج]] وجود داشته از میان می‌رود. طلاق معمولاً وقتی اتفاق می‌افتد که استحکام رابطه زناشویی از بین می‌رود و میان زوجین ناسازگاری و تنش وجود دارد. طلاق اجتماعی، تغییرات در دوستی‌ها و سایر روابط اجتماعی است که مرد یا زن طلاق گرفته با آنها سر و کار دارد. طلاق روانی، موقعیتی است که از طریق آن فرد پیوند‌های وابستگی عاطفی به همسرش را قطع کند و به تنها زیستن تن دردهد.
| | بدین سبب در اسلام تدبیری اندیشیده شده و تمهیداتی پیش‌بینی شده تا این «بدترین [[حلال]]» به وقوع نپیوندد و آوار جدایی، احساسات و عواطف و آرزوهای اعضای خانواده به ویژه کودکان را قربانی بی‌رحمی خود نسازد و عشق و محبت را به کینه و نفرت تبدیل نکند؛ امساک به معروف، جدایی به معروف، عدم زیان و ضرر و تضییق و سخت‌گیری نسبت به زنان، تبادل نظر درباره سرنوشت کودکان، از جمله تمهیداتی است که بخشی از [[سوره طلاق]] را به خود اختصاص داده که اگر به مرحله اجرا درآید، راه بازگشت بسیاری از زن و شوهرها را به زندگی اولیه هموار می‌سازد، چنان که اصطلاح [[سه طلاقه]] و شرایط تقریباً سخت طلاق، نیز چنین تدبیری را با خود دارد. |
|
| |
| =تعریف طلاق=
| |
|
| |
|
| در تعریف طلاق گفته شده طلاق عبارت است از انحلال نکاح دائم با شرایط و تشریفات خاص از جانب خود یا نماینده او بنابراین طلاق ویژه نکاح دائم است و انحلال نکاح منقطع ([[متعه]]) از طریق بذل یا انقضاء مدت صورت می گیرد. (ماده ۱۱۳۹ ) طلاق مخصوص عقد دائم است و زن منقطعه با انقضاء مدت یا بذل آن از طرف شوهر از زوجیت خارج می شود. از نظر ماهیت حقوقی، طلاق ایقاعی است که از سوی مرد یا نماینده او واقع می شود. حتی در مواردی که طلاق توافقی بر اساس توافق زوجین که شرط یا انگیزه طلاق می باشد ، غیر از خود آن است.
| | == انواع طلاق == |
| | طلاق به دو نوع بائن و رجعی تقسیم می‌شود: |
|
| |
|
| =تعریف طلاق در قوانین ایران= | | === طلاق بائن === |
| | طلاق بائن آن است که شوهر بعد از آن حق رجوع<ref>اگر مرد، حق رجوع داشته باشد بدون اجرای صیغه عقد، زندگی مشترک را شروع می‌کنند و اگر حق رجوع نداشته باشد باید با شرایط خاصی دوباره صیغه عقد جاری کنند.</ref>. به زن را ندارد، خواه زن عده داشته باشد یا نداشته باشد. طلاق بائن، خود به شش گونه زیر ممکن است رخ دهد: |
|
| |
|
| در تعریف طلاق باید گفت این واژه از ریشه طلق و به معنای رهایی و آزاد کردن است و به جدایی زن و شهر و پایان زندگی مشترک به صورت قانونی اطلاق می شود.
| | # طلاق خُلع؛ اگر زن نسبت به شوهرش متنفر باشد و مهریه یا مال دیگری را، گرچه بیشتر از مهر باشد به شوهر ببخشد تا طلاقش دهد، چنین طلاقی را خلع گویند.<ref> تحریرالوسیله، ج ۲، ص ۳۵۲، مسأله ۱۳ و توضیح المسائل، مسأله ۲۵۲۸.</ref>. |
| | # طلاق مبارات؛ این نوع طلاق هنگامی رخ می‌دهد که زن و شوهر، یکدیگر را دوست نداشته باشند و زن مالی به شوهرش ببخشد - که بیشتر از مقدار مهر نباشد و احتیاط این است که کمتر باشد - تا شوهرش او را طلاق دهد<ref>همان، ص ۳۵۳، مسأله ۱۹.</ref>. |
| | # طلاق همسری که به [[سن بلوغ]] (۹ [[سال قمری]]) نرسیده است. |
| | # طلاق زن یائسه. |
| | # طلاق زنی که با او آمیزش نشده است. |
| | # طلاق سومی که پیش از آن - بین طلاق اول و دوم و دوم و سوم - رجوع کرده باشد، گرچه این رجوع با عقد جدید و پس از خروج زن از عده باشد.<ref> تحریرالوسیله، ج ۲، ص ۳۳۲، پیش از مسأله ۱.</ref>. |
|
| |
|
| طلاق طبق [[قانون مدنی ایران]] از اختیارات مرد است. به همین دلیل در ماده ۱۱۳۳ اینگونه مقرر می دارد: | | === طلاق رجعی === |
| | طلاق رجعی آن است که مرد پیش از اتمام عده زن مطلقه، او را به همسری سابق برمی گرداند. چنین کاری در طلاق بائن و پس از اتمام عده ممنوع است<ref>همان، ص ۳۴۷، پیش از مسأله ۱.</ref>. رجوع و بازگشت مرد می‌تواند زبانی باشد و به همسرش بگوید تو را به ازدواج خویش بازگرداندم. و می‌تواند عملی باشد و با او کاری را انجام دهد که معمولًا مرد نسبت به همسرش انجام می‌دهد<ref>همان، مسأله ۱.</ref>. |
|
| |
|
| « مرد می تواند هر وقت که بخواهد زن خود را طلاق دهد.»
| | زنی که طلاق رجعی گرفته، در احکام همانند همسر مرد است و استحقاق [[نفقه]] و مسکن و لباس را دارد... [[ارث]] میان او و شوهر برقرار است، عقد خواهر او بر مرد [[حرام]] است و [[کفن]] و [[زکات فطره]] او نیز بر عهده شوهرش می‌باشد. مرد حق ندارد زنش را که طلاق رجعی گرفته از منزل اخراج کند تا عده اش تمام شود... چنان که زن حق ندارد بدون اجازه شوهر از منزل خارج شود مگر برای کاری ضروری یا واجبی که وقتش تنگ است<ref>همان، ص ۳۴۶، مسأله ۱۲.</ref>. |
|
| |
|
| قانون مدنی بر طبق [[فقه]] [[شیعه]] دوازده امامی نوشته است. اما پیروان [[ادیان]] و [[مذاهب]] دیگر که در قانون اساسی به رسمیت شناخته شده اند طبق قانون طلاق و احوال شخصیه، می توانند بر طبق دین و آیین خود طلاق بگیرند. طبق اصول دوازدهم و سیزدهم فقط ادیان [[مسیحی]]، [[کلیمی]] و [[زرتشتی]] در [[ایران]] به رسمیت شناخته می شوند از سوی دیگر [[مذاهب اسلامی]] [[حنفی]]، [[شافعی]] ، [[حنبلی]]، [[مالکی]] و [[زیدی]] نیز در بحث طلاق از فقه و آیین خودشان پیروی می کنند.
| | == شرایط طلاق == |
| | برای صحت طلاق، سه دسته شرط لازم است که مربوط به اصل طلاق، طلاق دهنده و طلاق گیرنده می‌شود. |
|
| |
|
| =انواع طلاق= | | === شرایط اصل طلاق === |
| | # خواندن صیغه مخصوص که عبارت است از «انْتِ طالِقٌ؛ تو رها هستی» و مانند آن که طلاق گیرنده را دقیقاً معین کند. همچنین طلاق باید به صیغه عربی صحیح خوانده شود<ref> توضیح المسائل، مسأله ۲۵۰۸.</ref>. |
| | # صیغه طلاق باید منجز و بدون قید و شرط باشد؛ پس اگر صیغه را مشروط به شرطی بکند باطل است، خواه وقوع شرط احتمالی یا یقینی باشد مثل این که بگوید: «انْتِ طالِقٌ انْ جاءَ زَیدٌ؛ اگر زید بیاید تو رها هستی» یا «انْتِ طالِقٌ انْ طَلَعَتِ الشَّمْسُ؛ اگر خورشید، طلوع کند تو رها هستی<ref>تحریرالوسیله، ج ۲، ص ۳۳۰، مسأله ۶.</ref>». |
| | # حضور دو شاهد عادل؛ شاهدان باید مرد باشند و خواندن صیغه را بشنوند؛ چه طلاق دهنده به آنان بگوید شاهد باشید یا نگوید. همین طور هر دو باید به اتفاق شاهد صیغه باشند و صیغه به طور انفرادی و جداگانه نزد هر یک از شهود کافی نیست؛ چنان که شهادت زنان، چه تنها باشند و چه همراه مرد اعتبار ندارد<ref> همان، ص ۳۳۱، مسأله ۹.</ref>. اگر مرد برای طلاق، کسی را وکیل کند، وکیل نمی‌تواند شاهد هم باشد، چنان که خود مرد نیز نمی‌تواند شاهد قرار گیرد<ref> همان، مسأله ۱۰.</ref>. |
| | # طلاق، مخصوص همسر دائمی است و همسر غیردائمی با اتمام مدت یا بخشیدن آن از سوی شوهر، از مرد جدا می‌شود و نیازی به صیغه طلاق نیست. |
|
| |
|
| طلاق هم مثل بسیاری از امور حقوقی انواع و تقسیم بندی ها مختلفی دارد که ما در ادامه به تعدادی از مهم ترین و پرکاربردترین آنها اشاره خواهیم کرد. طلاق به اعتبار اینکه به درخواست مرد باشد یا به درخواست زن، قابلیت رجوع داشته باشد یا خیر و اینکه به درخواست طرفین باشد یا به حکم دادگاه به دسته بندی های مختلفی تقسیم می شود. اما در ماده ۱۱۴۳ قانون مدنی یک دسته بندی کلی برای طلاق ذکر شده است که همه انواع طلاق را به نحوی در خود جای می دهد. در این تقسیم بندی طلاق به دسته اصلی تقسیم می شود: | | === شرایط طلاق دهنده === |
| | # بلوغ (بنابر احتیاط واجب)؛ پس طلاق نابالغ، صحیح نیست؛ چه بی واسطه چه باواسطه وکیل، اگر‌چه ممیز و ده ساله باشد<ref>همان، ص ۳۲۵، مسأله ۱.</ref>. |
| | # عقل؛ بنابراین طلاق شخص دیوانه صحیح نیست؛ چه دیوانگی اش دائمی باشد چه دوره ای. شخص مست و هر کس که به طریقی عقلش را از دست داده نیز مانند دیوانه است<ref> تحریرالوسیله، ج ۲، ص ۳۲۵، مسأله ۱.</ref>. |
| | # قصد؛ یعنی شوهر به طور جدی تصمیم به طلاق داشته باشد. بنابراین طلاق غیرمصمم مثل کسی که خواب است یا به طور سهوی و اشتباهی و شوخی صیغه طلاق را بخواند صحیح نیست<ref>همان، ص ۳۲۶، مسأله ۳.</ref>. |
| | # اختیار؛ به این معنا که اکراه و اجباری در کار نباشد. پس اگر کسی را به ضرر مالی، جانی و آبرویی تهدید کنند که زنش را طلاق دهد، چنین طلاقی صحیح نیست<ref>همان، مسأله ۳ و ۴.</ref>. اگر طلاق اجباری جاری شود و در پی آن، مرد به طلاق راضی شود، این رضایت، موجب صحت طلاق نمی‌شود<ref>همان، ص ۳۲۷، مسأله ۸.</ref>. |
| | # مرد می‌تواند هر وقت که بخواهد زن خود را طلاق دهد<ref>قانون مدنی، ماده ۱۱۳۳.</ref>، ولی زن چنین حقی را ندارد مگر این که در عقد ازدواج با شوهر شرط کند که در مواردی وکیل طلاق دادن خود باشد. |
|
| |
|
| # طلاق بائن
| | استفتایی از محضر [[سید روح‌الله موسوی خمینی|امام خمینی]]: آیا زوجه می‌تواند در هنگام عقد ازدواج با شوهر شرط کند که در مواردی خاص، طلاق به دست او باشد؟ جواب: اگر در ضمن عقد شرط کنند که زن از طرف شوهر وکیل باشد که در موارد خاصی خود را طلاق دهد، صحیح است<ref>سیمای زن در کلام امام خمینی، وزارت ارشاد اسلامی، ص ۱۷۴، ۱۳۶۴.</ref>. |
| # طلاق رجعی
| |
|
| |
|
| =طلاق رجعی= | | === شرایط طلاق گیرنده === |
| | # زن باید در وقت طلاق، از خون حیض و نفاس پاک باشد و شوهرش در آن پاکی یا در حال نفاس یا حیض که پیش از این پاکی بوده با او نزدیکی نکرده باشد<ref>توضیح المسائل، مسأله ۲۴۹۹.</ref>. این شرط در سه صورت لازم الاجرا نیست؛ اول: آن که شوهرش بعد از ازدواج با او نزدیکی نکرده باشد. دوم: آبستن باشد. سوم: مرد به واسطه غایب بودن نتواند یا برایش مشکل باشد که پاک بودن زن را بفهمد<ref>توضیح المسائل، مسأله ۲۵۰۰.</ref>. |
| | # همسر دائمی مرد باشد؛ بنابراین، طلاق همسر موقت، بی‌معنا و باطل است<ref>تحریرالوسیله، ج ۲، ص ۳۲۷، مسأله ۱۰.</ref>. |
| | # معین باشد؛ اگر مرد دارای یک همسر است، همین قدر که بگوید: «زَوْجَتی طالِقٌ؛ همسر من رهاست»، کافی است ولی اگر بیش از یک همسر دارد باید آن را که می‌خواهد طلاق دهد با نام یا اشاره معین نماید<ref> همان، ص ۳۲۹، مسأله ۱۷.</ref>.<ref> فقه خانواده، علی‌اصغر الهامی نیا، ص ۱۴۳.</ref>. |
|
| |
|
| طلاق رجعی یکی از انواع طلاق است که در آن تحت شرایطی مرد می تواند در مدت [[عده]] به زن رجوع کند. به عبارت دیگر یعنی مرد در صورتی که از طلاق پشیمان شود و عده طلاق نیز به پایان نرسیده باشد، می تواند به سراغ زن برود و زندگی را از سر گرفته و بدون هیچگونه تشریفات دیگری به زندگی خود ادامه دهند. حتی به [[عقد]] دوباره نیز نیاز ندارند. | | == عده طلاق == |
| | محدوده زمانی خاصی را که در آن، ازدواج برای زن جایز نیست، عده گویند. عده دارای اقسامی چون عده طلاق، عده وفات و عده ازدواج موقت است که به لحاظ مدت، با هم تفاوت دارند. عده طلاق، برای زنی که خون حیض می‌بیند تا شروع سومین دوره حیض و برای زنی که حیض نمی‌بیند، سه ماه است<ref> مشکینی، مصطلحات الفقه و اصطلاحات الاصول، ۱۴۳۱ق، ص۳۷۰-۳۷۱.</ref>. |
|
| |
|
| =مفهوم عده= | | == پانویس == |
| | {{پانویس}} |
|
| |
|
| زنی که ازدواج او به هر علتی منحل شده است باید مدت زمانی را صبر کند و از ازدواج با مرد دیگری خودداری نماید. مثلا زنی که طلاق گرفته است یا عقد نکاح خود او به هردلیلی فسخ شده یا شوهر او فوت نموده است تا مدتی حق ازدواج ندارد و در صورتی که در این مدت ازدواج نماید، عقد نکاح باطل خواهد بود و چنانچه با علم به این موضوع اقدام به ازدواج مجدد و برقراری رابطه جنسی نموده باشد، رابطه او در حکم [[زنا]] خواهد بود.
| | [[رده:مفاهیم و اصطلاحات اسلامی]] |
| ماده ۱۱۵۰ قانون مدنی نیز عده را اینگونه تعریف می نماید:
| |
| « عده عبارت است از مدتی که تا انقضای آن زنی که عقد نکاح او منحل شده است نمی‌تواند شوهر دیگر اختیار کند.»
| |
| | |
| = انواع طلاق رجعیه=
| |
| | |
| ==طلاق به درخواست مرد==
| |
| | |
| همانطور که پیش تر به آن اشاره کردیم طبق ماده۱۱۳۳ قانون مدنی طلاق یکی از اختیارات مرد است و مرد هر زمان که بخواهد می تواند همسر خود را طلاق دهد. هرچند در چند سال‌های اخیر به دلیل حمایت از نهاد خانواده این موضوع با محدودیت هایی مواجه شده است و در هر صورت برای طلاق باید به دادگاه مراجعه کرده و رای دادگاه را برای این موضوع اخذ نمود اما همچنان طلاق یکی از حقوق قانونی مرد است و طلاق به درخواست مرد یکی از مهم ترین انواع طلاق است.
| |
| | |
| مرد در این نوع طلاق در صورتی که مدت عده زن به پایان نرسیده باشد حق رجوع وجود دارد. به عبارت دیگر بدون اینکه نیازی به عقد مجدد باشد مرد می تواند به زن رجوع کرده و به زندگی مشترک بازگردد. عده در این نوع طلاق در ماده ۱۱۵۱ قانون مدنی به این شرح مشخص شده است:
| |
| «عده طلاق و عده فسخ نکاح سه طهر است مگر این که زن با اقتضای سن عادت زنانگی نبیند که در این صورت عده او سه ماه است.»
| |
| | |
| در توضیح ابن ماده باید گفت که طهر به معنای پاکی است. یعنی اینکه زن باید سه بار به عادت ماهانه دچار شده و این دوره را به پایان برساند و به اصطلاح فقهی سه بار خون حیض ببیند و از آن پاک شود. زن پس از گذران این دوره که به آن عده گفته می شود می تواند دوباره ازدواج کرده و شوهر جدید اختیار کند. اما تا قبل از پایان آن در تعریف طلاق رجعی مرد حق رجوع به زن خود را دارد و در صورت رجوع زندگی زناشویی از سر گرفته می شود.
| |
| | |
| در این باره باید اضافه کرد با توجه به اینکه این نوع طلاق به درخواست شوهر صورت گرفته است لذا به شوهر فرصت پشیمانی از آن نیز داده شده است. لذا اگر بخواهد که به زندگی مشترک بازگردد می تواند از طلاق رجوع نماید و برای این کار نیازی به رضایت زن ندارد.
| |
| | |
| ==طلاق خلع و مبارات در صورت رجوع زن==
| |
| | |
| طلاق خلع و مبارات نیز از انواع طلاق هستند که به موجب که که به موجب کراهت زن از مرد یا کراهت هر دو طرف از یکدیگر صورت می گیرد.
| |
| اما باید دانست در این نوع طلاق زن برای اینکه مرد به طلاق رضایت دهد میزان مشخصی از مال را به او می دهد. این نوع طلاق از نوع بائن(غیر قابل رجوع) است ولی اگر زن از وجهی که به شوهر خود پرداخت کرده رجوع کند و آن را از شوهر خود پس بگیرد طلاق بائن تبدیل به طلاق رجعی می گردد و قابلیت رجوع پیدا می کند. پس در این صورت زن می تواند وجه پرداختی را از شوهر خود مطالبه و آن را پس بگیرد و شوهر نیز از طلاق رجوع کند و بدون نیاز به عقد نکاح دوباره، زن و شوهر به زندگی سابق خود بازگردند. پس طلاق خلع و مبارات پس از رجوع زن از بذل مال به طلاق رجعی تبدیل می گردد.
| |
| | |
| =رجوع از طلاق=
| |
| | |
| همانطور که گفتیم در طلاق رجعیه مرد می تواند در زمان عده طلاق به زن رجوع نماید تا زندگی مشترک را ادامه دهند. اما این رجوع چگونه اتفاق می افتد؟ آیا نیاز به تشریفات خاصی دارد؟
| |
| قانون گذار برای حمایت از نهاد خانواده و جلوگیری از فروپاشی آن در طلاق به درخواست مرد پیش بینی نموده که همانگونه که مرد می تواند زن را طلاق دهد ممکن است از عمل خود نیز پشیمان شود لذا می تواند به زن رجوع کرده و زندگی مشترک را دوباره ادامه دهد. این کار نیاز به تشریفات خاصی ندارد و چنانچه قصد رجوع و جود داشته باشد و احراز شود صرفا با هر حرف یا عملی که قصد مرد مبنی بر رجوع از آن استنباط شود محقق می گردد. مثلا در آغوش گرفتن زن، برداشتن حجاب او، بوسیدن و یا حتی یک نگاه محبت آمیز که حاکی از قصد مرد بر رجوع باشد.
| |
| | |
| پس اصولا رجوع نیاز به تشریفات خاصی ندارد اما با توجه به اینکه این کار و عدم اطلاع دولت از وقایع مهمی مثل ازدواج و طلاق می تواند نظم اجتماعی را بر هم بزند، قانونگذار مرد را مکلف کرده که رجوع از طلاق را به اطلاع سازمان ثبت برساند. برای این کار مرد باید به دفترخانه ای که صورتجلسه طلاق در آن تنظیم شده مراجعه کند و رجوع خود از طلاق را در آن به ثبت برساند. در غیر این صورت به مجازات [[حبس تعزیری]] درجه هفت(۹۱ رو تا شش ماه) یا جزای نقدی محکوم خواهد شد.
| |
| این کار برای حمایت بیشتر از حقوق زنان انجام شده و راه هرگونه سوء استفاده مردان از آنها در این حوزه می بندد.
| |
| | |
| =آثار رجوع از طلاق=
| |
| | |
| رجوع دقیقا مثل ازدواج دوباره است و تمام حقوق و تکالیف زن و شوهر را به قبل از زمان طلاق باز می گرداند. لذا حقوقی مثل [[نفقه]]، [[مهریه]]، اجرت المثل و… که قبل از ازدواج نیز برای زن وجود داشت دوباره برقرار می گردد و مرد موظف به رعایت تمام این حقوق می باشد. در واقع وقتی رجوع انجام می شود گویی هیچ اتفاقی صورت نگرفته و کما فی السابق زندگی مشترک جریان دارد.
| |
| | |
| =حقوق و تکالیف مرد در طلاق رجعیه=
| |
| | |
| مرد باید در زمان عده به انجام برخی تکالیف خود همچنان ادامه دهد. نفقه زن و نفقه فرزندان در این دوره زمانی به طور کامل و کما فی السابق باید پرداخت شود. در صورتی که مرد نفقه را پرداخت نکند طبق قانون مرتکب جرم ترک انفاق شده و به حبس و جزای نقدی محکوم خواهد شد. همچنین طبق قول مشهور [[فقها]] حتی زن می تواند در این دوره زمانی در اقامتگاه قبلی یعنی همان خانه شوهر به سر برد و شوهر حق بیرون کردن او را ندارد و باید امکانات اقامت زن در همان خانه را مانند قبل فراهم نماید.
| |
| | |
| =طلاق بائن=
| |
| | |
| طلاق بائن به طلاقی گفته می شود که در آن شوهر نمی تواند به زن رجوع نماید لذا برای از سرگیری زندگی مشترک در قانون به مرد این اجازه داده نشده که هرگاه اراده کند بتواند به زن برای از سرگیری دوباره زندگی مشترک رجوع کند. بلکه باید دوباره عقد نکاح جدیدی منعقد کرده و صیغه عقد جاری شود. در این صورت با توجه به اینکه عقد جدید منعقد شده است می توانند برای [[مهریه]] جدید و شروط ضمن عقد دیگر توافق کنند.
| |
| | |
| =طلاق های بائن=
| |
| | |
| در انواع طلاق چهار نوع طلاق هستند که در آنها اماکن رجوع برای مرد وجود ندارد لذا جزء طلاق های بائن هستند. این طلاق های عبات است از:
| |
| | |
| ==طلاقی که قبل از زناشویی واقع شود==
| |
| | |
| در برخی موارد طرفین خیلی زود به این نتیجه می رسند که نمی توانند باهم زندگی کنند و از ادامه زندگی مشترک به هر دلیل صرف نظر می کنند. چنانچه '''طلاق قبل از زناشویی واقع شود طلاق بائن''' خواهد بود. به عبارت دیگر زن و شوهر چنانچه قبل از برقراری رابطه جنسی از یکدیگر جدا شوند طلاق بائن بوده و مرد حق رجوع ندارد. در این حالت علاوه بر بائن بودن طلاق زن مستحق نصف مهریه خواهد بود.
| |
| | |
| ==طلاق زن یائسه==
| |
| | |
| یائسگی دورانی از زندگی زنان است که زن به اقتضای سن خود دیگر به عادت ماهانه دچار نمی شود و خون حیض نمی بیند. بیشتر زنان در این زمان که فاقد قدرت باروری می شوند و دیگر نمی توانند بچه دار شوند. این دوره اصولا بین چهل و پنج تا پنجاه سالگی شروع می شود. چنانچه زن یائسه شده باشد و در دوره یائسگی اقدام به طلاق کنند این طلاق بائن بوده و دیگر حق رجوع برای مرد وجود نخواهد داشت.
| |
| | |
| ==سه طلاقه شدن زن==
| |
| | |
| چنانچه زن و مرد ۳ بار متوالی باهم ازدواج کرده و طلاق گرفته باشند به این حالت سه طلاقه گفته می شود. در این حالت که بعد از ۳ بار طلاق متوالی اتفاق می افتد زن بر مرد [[حرام]] شده و نه تنها دیگر حق ازدواج ندارند بلکه طلاق آنها هم بائن بوده و مرد دیگر حق رجوع ندارد. در این حالت فقط در یک صورت امکان ازدواج دوباره این زوج با یک دیگر وجود دارد. در صورتی که یک محلل وجود داشته باشد. یعنی شخص دیگری با زن ازدواج کرده و با او رابطه زناشویی داشته باشد. در این صورت اگر زن از این مرد هم جدا شود می تواند دوباره با همسر اول خود که سه بار متوالی از او طلاق گرفته بود ازدواج کند.
| |
| | |
| ==طلاق خلع و مبارات==
| |
| | |
| طلاق خلع و مبارات در واقع خود دو نوع طلاق مختلف است. اما وجه اشتراک هر دوی این نوع طلاق ها کراهت و تنفر شدید زن از مرد است به نحوی که حاضر است میزانی از مال یا مهریه خود را به شوهر ببخشد تا شوهر به طلاق رضایت دهد.
| |
| | |
| =طلاق خلع=
| |
| | |
| طلاقی است که در آن زن به شدت از شوهر کراهت و تنفر دارد. در این حالت زن حاضر است مالی را به شوهر ببخشد تا شوهر به طلاق رضایت دهد.
| |
| | |
| این مال می تواند کمتر، مساوی یا حتی بیشتر از مهریه باشد. این نوع طلاق همان است که در ضرب المثل مشهور «مهرم حلال و جانم آزاد» نیز به ان اشاره شده است.
| |
| | |
| در طلاق خلع مرد حق رجوع ندارد مگر اینکه زن رضایت دهد و مالی که در قبال مهریه به شوهر بخشیده است را پس بگیرد. در این صورت این طلاق به طلاق رجعیه تبدیل شده و مرد می تواند رجوع نماید و زندگی مشترک را دوباره در کنار همسر خود ادامه دهد.
| |
| | |
| =طلاق مبارات=
| |
| | |
| طلاق مبارات طلاقی است که در آن کراهت و تنفر حالت دو سویه دارد. یعنی زن شوهر به حدی از یکدیگر تنفر و کراهت دارند که دیگر امکان تحمل هم دیگر را ندارند و قصد دارند از یکدیگر جدا شود. و این نوع طلاق در عرف نیز به طلاق توافقی مشهور است.
| |
| | |
| در طلاق توافقی طرفین درباره هرچیزی اعم از مهریه، نفقه، [[حضانت]] فرزندان و… تصمیم گیری می کنند و به توافق می رسند و توافقات خود را به اطلاع دادگاه می رسانند. در این حالت دادگاه طبق قانون جدید آنها را به داوری در طلاق ارجاع می دهد. این داوران که اصولا از بستگان زوجین هستند پس از اینکه رأی و نظر خود مبنی بر جدایی آنها را صادر کنند دادگاه ضمن صدور گواهی عدم امکان سازش اقدام به صدور رای به طلاق توافقی می نماید.
| |
| | |
| طلاق مبارات یا طلاق توافقی نیز از انواع طلاق بائن است و جق رجوع در ان برای شوهر وجود ندارد.
| |
| | |
| =طلاق در ادیان مختلف=
| |
| | |
| ==طلاق در زرتشت==
| |
| | |
| در دیانت [[زرتشت]] بر خلاف [[مسیحیت کاتولیک]] از سویی و بسیاری از ادیان دیگر از دیگر جهات:
| |
| | |
| # طلاق به عنوان یک روش در راه قطع پیوند زوجیت پذیرفته شده است.
| |
| # لیک نهایت کوشش قانون گذار در راه کاهش تعداد طلاق باید به کار آید.
| |
| # صدور حکم طلاق منوط به رای دادگاه است و با تصمیم یکی از زوجین صورت تحقق نمی پذیرد.
| |
| # در جریان اخذ حکم طلاق باید مدتی به عنوان دوران جدایی معرفی گردد که در خلال آن زوجین امکان بازگشت به خانواده را باز یابند.
| |
| | |
| شرایط اخذ حکم طلاق در این آیین برای زن و مرد بدین قرار است:
| |
| | |
| '''الف-برای زن'''
| |
| | |
| # عنن به شرط آ‌نکه قبل از انعقاد قرارداد زوجیت پدید آمده باشد و زن از آن‌اطلاع نداشته باشد.
| |
| # اقدام به زنا از جانب شوهر و اثبات آن در دادگاه.
| |
| # خودداری مرد از پرداخت نفقه برای مدتی بیشتر از 3 سال.
| |
| # خروج از آیین زرتشت.
| |
| # غیبت بالاتر از 5 سال.
| |
| # ناسازگاری مرد آن طور که با دلایل متقن قابل اثبات باشد.
| |
| | |
| '''ب-برای مرد'''
| |
| | |
| # خروج از آیین زرتشت.
| |
| # زنای محصنه.
| |
| # ناسازگاری و عدم تمکین.
| |
| | |
| =دین یهود=
| |
| | |
| در [[دین یهود]] نیز طلاق در اختیار مردان بوده و مقارن با زمانی است که مرد نسبت به زن خود بی میل گشته و از او متنفر می شده است و زن در مورد مطلقه کردن خویش هیچ اختیاری نداشت! مرد در چنین شرایطی طلاق‌نامه‌ای می‌نوشت و به دستش می‌داد و او را از خانه خارج می‌ساخت. در این طلاق‌نامه تاریخ وقوع طلاق و سبب آن درج می‌گردید.
| |
| | |
| ضمناً طی طلاق‌نامه مذکور به زن خود که مطلقه ساخته بود اجازه می‌داد که بعد از او شوهری اختیار نماید. همچنین مرد حق داشت تا مادامی که زن، شوهر دیگری اختیار نکرده باشد به وی رجوع نماید. ولی هنگامی که زن شوهر دیگری اختیار کرده باشد دیگر شوهر اول نمی‌تواند به او رجوع نماید. با این که در دیانت یهود طلاق جایز شمرده شده است ولی در کتب مقدس یهود تاکید شده است که "خدای [[بنی اسرائیل]] از آن‌نفرت دارد".
| |
| | |
| =طلاق در مسیحیت=
| |
| | |
| برخورد [[مسیحیان]] با طلاق به صور مختلف تجلی یافت، در [[انجیل]] طلاق در صورت زنا مجاز شمرده می‌شود(ممنوعیت نسبی) در حالی که انجیل لوقا و مرقس طلاق به طور مطلق محکوم شده است. کاتولیک‌های شرق به انجیل ورایت اول(متی) استناد کردند و طلاق را به طور کامل مطرود ندانستند. در حالی که کاتولیک‌های رم به طور مطلق طلاق را محکوم داشتند.
| |
| | |
| براساس دیدگاه (دوم) که بر منع مطلق طلاق سخت تکیه دارد طلاق نه تنها امری جائز شمرده نمی‌شد، بلکه [[حرام]] بود و هیچ یک از زن و مرد حق نداشت دیگری را رها نموده و مجدداً ازدواج نماید زیرا اعتقاد بر آن بود که زن و مرد یک تن بوده که از پدر و مادر خود جدا شده و به یکدیگر می‌پیوستند و هیچ گاه نمی توانستند و حق نداشتند دیگری را رها سازند. دیانت مسیح به هنگام ظهور و با ممنوعیت طلاق در واقع برای خانواده شان و منزلتی آسمانی قائل شد. به عبارت دیگر در آیین [[مسیح]] عقد و ازدواج بطلان پذیر نیست و فقط هنگام [[مرگ]] این پیمان باطل می‌گردد. تنها زمانی که زن زنا کرده باشد مرد حق طلاق دادن وی را دارد.
| |
| | |
| =منابع=
| |
| | |
| [https://farhangetafahom.ir/%D8%AA%D8%B9%D8%B1%DB%8C%D9%81-%D8%B7%D9%84%D8%A7%D9%82/ برگرفته از سایت تعریف طلاق موجبات طلاق انواع طلاق کدام چیست؟ 11 شهریور 99https://farhangetafahom.ir]
| |
| | |
| [https://www.mehrnews.com/news/1711263/%D8%B7%D9%84%D8%A7%D9%82-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D8%AF%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D9%85%D8%AE%D8%AA%D9%84%D9%81-%D8%A7%D8%B2-%D8%A2%D8%A6%DB%8C%D9%86-%D8%B2%D8%B1%D8%AA%D8%B4%D8%AA-%D9%88-%DB%8C%D9%87%D9%88%D8%AF-%D8%AA%D8%A7-%D8%B4%D8%B1%D8%A7%DB%8C%D8%B7-%D9%88-%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%B9-%D8%A2%D9%86 برگرفته از سایت طلاق در ادیان مختلف؛ از آئین زرتشت و یهود تا شرایط و انواع آن در ...https://www.mehrnews.com]
| |
| | |
| [[رده:اصطلاحات فقهی]]
| |
| [[رده:احکام خانواده]]
| |
| [[رده:طلاق]]
| |
طلاق در لغت به معنای ترک کردن، آزاد و رهاشدن و جدایی است، و در اصطلاح شرعی «گسستن پیوند ازدواج با صیغه مخصوص» است[۱]. نظام خانواده در اسلام به گونه‌ای طراحی شده که اگر به خوبی اجرا شود کمتر خانواده‌ای در چنبره مشکلات جدی گرفتار خواهد شد و یا به بن بست خواهد رسید. با وجود این چون خواه ناخواه برخی خانواده‌ها به چنین بن بستی گرفتار خواهند شد، اسلام، «طلاق» را مجاز شمرده است.
طلاق در اسلام
در روایات معصومین (علیهم‌السلام) به همان اندازه که از ازدواج تمجید و بدان سفارش شده است، از طلاق نکوهش و نهی شده است و رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرموده است: «ما مِنْ شَیْءٍ ابْغَضُ الَی اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ مِنْ بَیتٍ یخْرَبُ فِی الاسْلامِ بِالْفُرْقَةِ؛[۲]. چیزی نزد خداوند بزرگ نکوهیده تر از این نیست که خانه‌ای در اسلام به سبب جدایی (طلاق) ویران گردد».
بدین سبب در اسلام تدبیری اندیشیده شده و تمهیداتی پیش‌بینی شده تا این «بدترین حلال» به وقوع نپیوندد و آوار جدایی، احساسات و عواطف و آرزوهای اعضای خانواده به ویژه کودکان را قربانی بی‌رحمی خود نسازد و عشق و محبت را به کینه و نفرت تبدیل نکند؛ امساک به معروف، جدایی به معروف، عدم زیان و ضرر و تضییق و سخت‌گیری نسبت به زنان، تبادل نظر درباره سرنوشت کودکان، از جمله تمهیداتی است که بخشی از سوره طلاق را به خود اختصاص داده که اگر به مرحله اجرا درآید، راه بازگشت بسیاری از زن و شوهرها را به زندگی اولیه هموار می‌سازد، چنان که اصطلاح سه طلاقه و شرایط تقریباً سخت طلاق، نیز چنین تدبیری را با خود دارد.
انواع طلاق
طلاق به دو نوع بائن و رجعی تقسیم می‌شود:
طلاق بائن
طلاق بائن آن است که شوهر بعد از آن حق رجوع[۳]. به زن را ندارد، خواه زن عده داشته باشد یا نداشته باشد. طلاق بائن، خود به شش گونه زیر ممکن است رخ دهد:
- طلاق خُلع؛ اگر زن نسبت به شوهرش متنفر باشد و مهریه یا مال دیگری را، گرچه بیشتر از مهر باشد به شوهر ببخشد تا طلاقش دهد، چنین طلاقی را خلع گویند.[۴].
- طلاق مبارات؛ این نوع طلاق هنگامی رخ می‌دهد که زن و شوهر، یکدیگر را دوست نداشته باشند و زن مالی به شوهرش ببخشد - که بیشتر از مقدار مهر نباشد و احتیاط این است که کمتر باشد - تا شوهرش او را طلاق دهد[۵].
- طلاق همسری که به سن بلوغ (۹ سال قمری) نرسیده است.
- طلاق زن یائسه.
- طلاق زنی که با او آمیزش نشده است.
- طلاق سومی که پیش از آن - بین طلاق اول و دوم و دوم و سوم - رجوع کرده باشد، گرچه این رجوع با عقد جدید و پس از خروج زن از عده باشد.[۶].
طلاق رجعی
طلاق رجعی آن است که مرد پیش از اتمام عده زن مطلقه، او را به همسری سابق برمی گرداند. چنین کاری در طلاق بائن و پس از اتمام عده ممنوع است[۷]. رجوع و بازگشت مرد می‌تواند زبانی باشد و به همسرش بگوید تو را به ازدواج خویش بازگرداندم. و می‌تواند عملی باشد و با او کاری را انجام دهد که معمولًا مرد نسبت به همسرش انجام می‌دهد[۸].
زنی که طلاق رجعی گرفته، در احکام همانند همسر مرد است و استحقاق نفقه و مسکن و لباس را دارد... ارث میان او و شوهر برقرار است، عقد خواهر او بر مرد حرام است و کفن و زکات فطره او نیز بر عهده شوهرش می‌باشد. مرد حق ندارد زنش را که طلاق رجعی گرفته از منزل اخراج کند تا عده اش تمام شود... چنان که زن حق ندارد بدون اجازه شوهر از منزل خارج شود مگر برای کاری ضروری یا واجبی که وقتش تنگ است[۹].
شرایط طلاق
برای صحت طلاق، سه دسته شرط لازم است که مربوط به اصل طلاق، طلاق دهنده و طلاق گیرنده می‌شود.
شرایط اصل طلاق
- خواندن صیغه مخصوص که عبارت است از «انْتِ طالِقٌ؛ تو رها هستی» و مانند آن که طلاق گیرنده را دقیقاً معین کند. همچنین طلاق باید به صیغه عربی صحیح خوانده شود[۱۰].
- صیغه طلاق باید منجز و بدون قید و شرط باشد؛ پس اگر صیغه را مشروط به شرطی بکند باطل است، خواه وقوع شرط احتمالی یا یقینی باشد مثل این که بگوید: «انْتِ طالِقٌ انْ جاءَ زَیدٌ؛ اگر زید بیاید تو رها هستی» یا «انْتِ طالِقٌ انْ طَلَعَتِ الشَّمْسُ؛ اگر خورشید، طلوع کند تو رها هستی[۱۱]».
- حضور دو شاهد عادل؛ شاهدان باید مرد باشند و خواندن صیغه را بشنوند؛ چه طلاق دهنده به آنان بگوید شاهد باشید یا نگوید. همین طور هر دو باید به اتفاق شاهد صیغه باشند و صیغه به طور انفرادی و جداگانه نزد هر یک از شهود کافی نیست؛ چنان که شهادت زنان، چه تنها باشند و چه همراه مرد اعتبار ندارد[۱۲]. اگر مرد برای طلاق، کسی را وکیل کند، وکیل نمی‌تواند شاهد هم باشد، چنان که خود مرد نیز نمی‌تواند شاهد قرار گیرد[۱۳].
- طلاق، مخصوص همسر دائمی است و همسر غیردائمی با اتمام مدت یا بخشیدن آن از سوی شوهر، از مرد جدا می‌شود و نیازی به صیغه طلاق نیست.
شرایط طلاق دهنده
- بلوغ (بنابر احتیاط واجب)؛ پس طلاق نابالغ، صحیح نیست؛ چه بی واسطه چه باواسطه وکیل، اگر‌چه ممیز و ده ساله باشد[۱۴].
- عقل؛ بنابراین طلاق شخص دیوانه صحیح نیست؛ چه دیوانگی اش دائمی باشد چه دوره ای. شخص مست و هر کس که به طریقی عقلش را از دست داده نیز مانند دیوانه است[۱۵].
- قصد؛ یعنی شوهر به طور جدی تصمیم به طلاق داشته باشد. بنابراین طلاق غیرمصمم مثل کسی که خواب است یا به طور سهوی و اشتباهی و شوخی صیغه طلاق را بخواند صحیح نیست[۱۶].
- اختیار؛ به این معنا که اکراه و اجباری در کار نباشد. پس اگر کسی را به ضرر مالی، جانی و آبرویی تهدید کنند که زنش را طلاق دهد، چنین طلاقی صحیح نیست[۱۷]. اگر طلاق اجباری جاری شود و در پی آن، مرد به طلاق راضی شود، این رضایت، موجب صحت طلاق نمی‌شود[۱۸].
- مرد می‌تواند هر وقت که بخواهد زن خود را طلاق دهد[۱۹]، ولی زن چنین حقی را ندارد مگر این که در عقد ازدواج با شوهر شرط کند که در مواردی وکیل طلاق دادن خود باشد.
استفتایی از محضر امام خمینی: آیا زوجه می‌تواند در هنگام عقد ازدواج با شوهر شرط کند که در مواردی خاص، طلاق به دست او باشد؟ جواب: اگر در ضمن عقد شرط کنند که زن از طرف شوهر وکیل باشد که در موارد خاصی خود را طلاق دهد، صحیح است[۲۰].
شرایط طلاق گیرنده
- زن باید در وقت طلاق، از خون حیض و نفاس پاک باشد و شوهرش در آن پاکی یا در حال نفاس یا حیض که پیش از این پاکی بوده با او نزدیکی نکرده باشد[۲۱]. این شرط در سه صورت لازم الاجرا نیست؛ اول: آن که شوهرش بعد از ازدواج با او نزدیکی نکرده باشد. دوم: آبستن باشد. سوم: مرد به واسطه غایب بودن نتواند یا برایش مشکل باشد که پاک بودن زن را بفهمد[۲۲].
- همسر دائمی مرد باشد؛ بنابراین، طلاق همسر موقت، بی‌معنا و باطل است[۲۳].
- معین باشد؛ اگر مرد دارای یک همسر است، همین قدر که بگوید: «زَوْجَتی طالِقٌ؛ همسر من رهاست»، کافی است ولی اگر بیش از یک همسر دارد باید آن را که می‌خواهد طلاق دهد با نام یا اشاره معین نماید[۲۴].[۲۵].
عده طلاق
محدوده زمانی خاصی را که در آن، ازدواج برای زن جایز نیست، عده گویند. عده دارای اقسامی چون عده طلاق، عده وفات و عده ازدواج موقت است که به لحاظ مدت، با هم تفاوت دارند. عده طلاق، برای زنی که خون حیض می‌بیند تا شروع سومین دوره حیض و برای زنی که حیض نمی‌بیند، سه ماه است[۲۶].
پانویس
- ↑ المنجد، واژه طلق و جواهرالکلام، نجفی، ج ۳۲، ص ۲.
- ↑ وسائل الشیعه، ج ۲۲، ص ۷.
- ↑ اگر مرد، حق رجوع داشته باشد بدون اجرای صیغه عقد، زندگی مشترک را شروع می‌کنند و اگر حق رجوع نداشته باشد باید با شرایط خاصی دوباره صیغه عقد جاری کنند.
- ↑ تحریرالوسیله، ج ۲، ص ۳۵۲، مسأله ۱۳ و توضیح المسائل، مسأله ۲۵۲۸.
- ↑ همان، ص ۳۵۳، مسأله ۱۹.
- ↑ تحریرالوسیله، ج ۲، ص ۳۳۲، پیش از مسأله ۱.
- ↑ همان، ص ۳۴۷، پیش از مسأله ۱.
- ↑ همان، مسأله ۱.
- ↑ همان، ص ۳۴۶، مسأله ۱۲.
- ↑ توضیح المسائل، مسأله ۲۵۰۸.
- ↑ تحریرالوسیله، ج ۲، ص ۳۳۰، مسأله ۶.
- ↑ همان، ص ۳۳۱، مسأله ۹.
- ↑ همان، مسأله ۱۰.
- ↑ همان، ص ۳۲۵، مسأله ۱.
- ↑ تحریرالوسیله، ج ۲، ص ۳۲۵، مسأله ۱.
- ↑ همان، ص ۳۲۶، مسأله ۳.
- ↑ همان، مسأله ۳ و ۴.
- ↑ همان، ص ۳۲۷، مسأله ۸.
- ↑ قانون مدنی، ماده ۱۱۳۳.
- ↑ سیمای زن در کلام امام خمینی، وزارت ارشاد اسلامی، ص ۱۷۴، ۱۳۶۴.
- ↑ توضیح المسائل، مسأله ۲۴۹۹.
- ↑ توضیح المسائل، مسأله ۲۵۰۰.
- ↑ تحریرالوسیله، ج ۲، ص ۳۲۷، مسأله ۱۰.
- ↑ همان، ص ۳۲۹، مسأله ۱۷.
- ↑ فقه خانواده، علی‌اصغر الهامی نیا، ص ۱۴۳.
- ↑ مشکینی، مصطلحات الفقه و اصطلاحات الاصول، ۱۴۳۱ق، ص۳۷۰-۳۷۱.
