صحابه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''صحابه''' یا اصحاب به افرادی گفته می شود که شخصاً پیامبر اسلام صلوات الله علیه را دیده‌ و با او همراهی و مصاحبت داشته اند.  
'''صحابه''' یا اصحاب به افرادی گفته می شود که شخصاً پیامبر اسلام صلوات الله علیه را دیده‌ و با او همراهی و مصاحبت داشته اند.  
<ref>ابن‌ حجر عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۱۵۸.</ref>و سخنش را شنیده و در زمان حیات او مسلمان شده اند. مفرد آن را صحابی می‌گویند. یاران زن محمّد صلوات الله علیه را صحابیات می‌گویند <ref>ابن‌ حجر عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۷، ص۶۷۹.</ref>
<ref>ابن‌ حجر عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۱۵۸.</ref>و سخنش را شنیده و در زمان حیات او مسلمان شده اند. مفرد آن را صحابی می‌گویند.همچنین یاران زن پیامبر صلوات الله علیه را صحابیات می‌گویند <ref>ابن‌ حجر عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۷، ص۶۷۹.</ref>


==تعریف صحابه از منظر لغت==
==تعریف صحابه از منظر لغت==
خط ۲۰: خط ۲۰:
شخص صحابی از مسیر اخبار موثق، شهرت، استفاضه و تواتر شناسایی می شد. <ref>شهید ثانی، الرعایة فی علم الدرایة، ۱۴۰۸ق، صص۳۴۲-۳۴۳.</ref>  
شخص صحابی از مسیر اخبار موثق، شهرت، استفاضه و تواتر شناسایی می شد. <ref>شهید ثانی، الرعایة فی علم الدرایة، ۱۴۰۸ق، صص۳۴۲-۳۴۳.</ref>  


==دسته بندی صحابه==  
==دسته بندی یاران پیامبر==  


یاران پیامبر به سه دسته تقسیم می‌شود. مهاجرین مسلمانانی هستند، که در مکه اسلام آوردند و به مدینه مهاجرت کردند. انصار مسلمانانی هستند، که در مدینه زندگی می‌کردند و به پیامبر و مهاجران پناه دادند. این مسلمانان عمدتاً از دو قبیله اوس و خزرج می‌باشند. گروه سوم مسلمانانی هستند که بعد از فتح مکه اسلام آوردند. البته بعضی از مسلمانان که در مدینه با پیامبر دیدار کرده و در آن جا اسلام آوردند، در هیچ‌یک از این سه دسته جای نمی‌گیرند. از میان ایشان می‌توان سلمان فارسی را نام برد.  
یاران پیامبر به سه گروه تقسیم می شوند.گروه اول مربوط به مسلمانانی هستند که در مکه اسلام آوردند و در ادامه به مدینه مهاجرت کردند. دسته دوم بیتشر مسلمانانی از قبیله اوس و خزرج هستند که در مدینه حضور داشتند و به پیامبر و همراهانش که مهاجرین بودند پناه دادند.گروه سوم کسانی هستند که بعد از فتح مکه مسلمان شدند با این حال برخی از کسانی که در مدینه خدمت پیامبر رسیدند و در آن جا مسلمان شدند با این سه گروه ارتباطی ندارند از جمله این افراد می شود به سلمان فارسی اشاره کرد.


==دوره صحابه==
==دوره صحابه==


با توجه به اینکه برخی از صحابه تا حدود سال ۱۰۰ قمری زیسته‌اند، دوره صحابه را از زمان رحلت پیامبر(ص) تا حدود پایان قرن اول دانسته‌اند.<ref>شهابی، ادوار فقه، ۱۳۶۶ش، ج۱، ص۳۹۲.</ref>آخرین صحابی‌ای که در کوفه از دنیا رفته، عبدالله بن ابی اوفی (۸۶ق)، و آخرین کسی که در مدینه وفات یافته، سهل بن سعد ساعدی (۹۱ق.) در ۱۰۰ سالگی، و آخرین کس که در بصره درگذشته، انس بن مالک در سال ۹۱ق یا ۹۳ق بوده است. آخرین صحابی که در شام وفات کرده نیز عبدالله بن یسر در سال ۸۸ قمری بوده است.<ref>شهابی، ادوار فقه، ۱۳۶۶ش، ج۱، ص۳۹۳.</ref>
پایان دوره صحابه را می شوداز زمان رحلت پیامبر صلوات الله علیه تا سال های پایانی قرن اول هجری دانست.زیرا برخی از صحابه تا آن زمان در قید حیات بودند.<ref>شهابی، ادوار فقه، ۱۳۶۶ش، ج۱، ص۳۹۲.</ref> مثلا آخرین صحابی‌ای که در کوفه از دنیا رفت، عبدالله بن ابی اوفی (۸۶ق)، و آخرین کسی که در مدینه از دنیا رفت، سهل بن سعد ساعدی (۹۱ق.) در ۱۰۰ سالگی، و آخرین فردی که در بصره درگذشت، انس بن مالک در سال ۹۱ق یا ۹۳ق بوده است و آخرین صحابی ای که در شام وفات کرد نیز عبدالله بن یسر در سال ۸۸ قمری بوده است.<ref>همان، ص۳۹۳.</ref>
در بین افرادی که پیامبر(ص) را دیده‌اند، آخرین تاریخ درگذشت برای عامر بن واثله ثبت شده است.<ref>ابن‌ حجر عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۲۴۳.</ref>او در دولت مختار بن ابی عبید ثقفی پرچمدار بوده و بعد از سال ۱۰۰ قمری درگذشته است.شهابی، ادوار فقه، ۱۳۶۶ش، ج۱، ص۳۹۳.
در بین افرادی که پیامبر صلوات الله علیه را دیده‌اند، آخرین تاریخ درگذشت برای عامر بن واثله ثبت شده است.<ref>ابن‌ حجر عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۲۴۳.</ref>وی در دولت مختار بن ابی عبید ثقفی پرچمدار بوده و بعد از سال ۱۰۰ قمری درگذشته است.شهابی،ادوار فقه پیشین، ص۳۹۳.





نسخهٔ ‏۱۵ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۴۹

صحابه یا اصحاب به افرادی گفته می شود که شخصاً پیامبر اسلام صلوات الله علیه را دیده‌ و با او همراهی و مصاحبت داشته اند. [۱]و سخنش را شنیده و در زمان حیات او مسلمان شده اند. مفرد آن را صحابی می‌گویند.همچنین یاران زن پیامبر صلوات الله علیه را صحابیات می‌گویند [۲]

تعریف صحابه از منظر لغت

صحابه یا «الصحابه» جمع «الصاحب» و به معنای رفاقت، یاری، دوستی و هم نشینی است.[۳]

معنا شناسی صحابه

صحابه به افرادی گفته می شود که پیامبر را ملاقات کرده و همراه و هم نشین حضرت بوده و پس از رحلت پیامبر صلوات الله علیه، بر ایمان و اسلام خود پایدار بوده اند.[۴] شهید ثانی می گوید که مقصود از ملاقات شامل هم نشینی، همراهی و رسیدن به دیگری است، هر چند هیچ حرفی هم رد و بدل نشده باشد و یا به دلیل این که شخص نا بینا بوده حضرت را ندیده باشد. [۵] با این حال برخی گفته اند که صحابی کسی است که در زمان طولانی هم نشین پیامبر بوده باشد و یا از حضرت روایاتی حفظ کرده باشد و یا همراه پیامبر در جنگ ها حضور داشته و در رکاب او شهید شده است، ولی آن چه نزد علما پذیرفته شده است، همان تعریف نخست است.[۶]

تعداد نفرات صحابه

در برخی از منابع آمده است که تعداد اصحاب پیامبر تا هنگام وفات 114 هزار نفر بوده است.[۷]

چگونگی تشخیص صحابه

شخص صحابی از مسیر اخبار موثق، شهرت، استفاضه و تواتر شناسایی می شد. [۸]

دسته بندی یاران پیامبر

یاران پیامبر به سه گروه تقسیم می شوند.گروه اول مربوط به مسلمانانی هستند که در مکه اسلام آوردند و در ادامه به مدینه مهاجرت کردند. دسته دوم بیتشر مسلمانانی از قبیله اوس و خزرج هستند که در مدینه حضور داشتند و به پیامبر و همراهانش که مهاجرین بودند پناه دادند.گروه سوم کسانی هستند که بعد از فتح مکه مسلمان شدند با این حال برخی از کسانی که در مدینه خدمت پیامبر رسیدند و در آن جا مسلمان شدند با این سه گروه ارتباطی ندارند از جمله این افراد می شود به سلمان فارسی اشاره کرد.

دوره صحابه

پایان دوره صحابه را می شوداز زمان رحلت پیامبر صلوات الله علیه تا سال های پایانی قرن اول هجری دانست.زیرا برخی از صحابه تا آن زمان در قید حیات بودند.[۹] مثلا آخرین صحابی‌ای که در کوفه از دنیا رفت، عبدالله بن ابی اوفی (۸۶ق)، و آخرین کسی که در مدینه از دنیا رفت، سهل بن سعد ساعدی (۹۱ق.) در ۱۰۰ سالگی، و آخرین فردی که در بصره درگذشت، انس بن مالک در سال ۹۱ق یا ۹۳ق بوده است و آخرین صحابی ای که در شام وفات کرد نیز عبدالله بن یسر در سال ۸۸ قمری بوده است.[۱۰] در بین افرادی که پیامبر صلوات الله علیه را دیده‌اند، آخرین تاریخ درگذشت برای عامر بن واثله ثبت شده است.[۱۱]وی در دولت مختار بن ابی عبید ثقفی پرچمدار بوده و بعد از سال ۱۰۰ قمری درگذشته است.شهابی،ادوار فقه پیشین، ص۳۹۳.









پانویس

  1. ابن‌ حجر عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۱۵۸.
  2. ابن‌ حجر عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۷، ص۶۷۹.
  3. ر ک، بستانی، فرهنگ ابجدی، ۱۳۷۵ش، ص۵۴۴.
  4. ابن‌ حجر عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۱۵۸.
  5. شهید ثانی، الرعایة فی علم الدرایة، ۱۴۰۸ق، ص۳۳۹.
  6. ر، ک، ابن‌ حجر عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۱۵۹.
  7. شهید ثانی، الرعایة فی علم الدرایة، ۱۴۰۸ق، ص۳۴۵.
  8. شهید ثانی، الرعایة فی علم الدرایة، ۱۴۰۸ق، صص۳۴۲-۳۴۳.
  9. شهابی، ادوار فقه، ۱۳۶۶ش، ج۱، ص۳۹۲.
  10. همان، ص۳۹۳.
  11. ابن‌ حجر عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۲۴۳.