صائدیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
(صفحه‌ای تازه حاوی «صائديه‏ از غلاة شيعه و ياران صائد نهدى مى ‏باشند كه معاصر امام جعفر صادق (ع)...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
صائديه‏ از غلاة شيعه و ياران صائد نهدى مى ‏باشند كه معاصر امام جعفر صادق (ع) بود.
'''صائديه‏''' از [[غلاة]] [[شيعه]] و ياران صائد نهدى مى ‏باشند كه معاصر [[امام جعفر صادق (ع)]] بود.


==تاریخچه==
==تاریخچه==
او و بيان نهدى از فرقه «كربيه» بودند و اعتقاد داشتند كه محمد بن حنفيه مهدى منتظر است.
او و بيان نهدى از فرقه «[[كربيه]]» بودند و اعتقاد داشتند كه محمد بن حنفيه [[مهدى موعود|مهدى منتظر]] است.
كشّى از امام صادق (ع) روايت می کند كه آيه «كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ.» سوره شعرا، آیه 222، درباره هفت تن از كذابين نازل شده و نام آن ها بدین قرار است: 1. مغيرة بن سعيد2. بزيع، سرّى3. ابو الخطاب 4. بشار شعيرى5. حمزة بن عمّار بربرى 7. صائد نهدى. حضرت امام جعفر صادق (ع) درباره آنان فرمود: خدا آهن داغ را نصيب شان كند.<ref>مشکور محمد جواد،  فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 264 با ویرایش اندک.</ref>
كشّى از امام صادق (ع) روايت می کند كه آيه «كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ.» سوره شعرا، آیه 222، درباره هفت تن از كذابين نازل شده و نام آن ها بدین قرار است: 1. مغيرة بن سعيد2. بزيع، سرّى3. ابو الخطاب 4. بشار شعيرى5. حمزة بن عمّار بربرى 7. صائد نهدى. حضرت امام جعفر صادق (ع) درباره آنان فرمود: خدا آهن داغ را نصيب شان كند.<ref>مشکور محمد جواد،  فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 264 با ویرایش اندک.</ref>



نسخهٔ ‏۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۴۷

صائديه‏ از غلاة شيعه و ياران صائد نهدى مى ‏باشند كه معاصر امام جعفر صادق (ع) بود.

تاریخچه

او و بيان نهدى از فرقه «كربيه» بودند و اعتقاد داشتند كه محمد بن حنفيه مهدى منتظر است. كشّى از امام صادق (ع) روايت می کند كه آيه «كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ.» سوره شعرا، آیه 222، درباره هفت تن از كذابين نازل شده و نام آن ها بدین قرار است: 1. مغيرة بن سعيد2. بزيع، سرّى3. ابو الخطاب 4. بشار شعيرى5. حمزة بن عمّار بربرى 7. صائد نهدى. حضرت امام جعفر صادق (ع) درباره آنان فرمود: خدا آهن داغ را نصيب شان كند.[۱]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 264 با ویرایش اندک.