شیلی
| زبان | اسپانیایی |
| پایتخت | |
| تقسیمات کشوری | ۱۸ استان (departments) دارد. |
| دین ها | ۹۷ درصد اروپایی‌تبار هستند( مهاجران ایتالیایی و اسپانیایی) هستند.
۹۲ درصد از مردم این کشور مسیحی، ۱٫۹ درصد مسلمان و بقیه بی‌دین یا پیرو ادیان دیگر هستند. |
| نوع حکومت | جمهوری فدراتیو |
| مساحت | ۸٬۵۱۵٬۷۶۷ کیلومترمربع |
| جمعیت | ۲۱۲٬۷۳۲٬۰۰۰ نفر |
شیلی (به اسپانیایی: Chile) با نام رسمی جمهوری شیلی (به اسپانیایی: República de Chile)، کشوری است واقع در آمریکای جنوبی که پایتخت آن سانتیاگو است. شیلی در نقشهٔ آمریکای جنوبی به مانند یک نوار بلند و باریک میان رشته کوه آند در شرق و اقیانوس آرام در غرب کشیده شده‌است.منشاء ظهور اسلام در شیلی به طور دقیق مشخص نیست اما براساس اطلاعات به دست آمده در سال ۱۸۵۴ دو فرد با اصالت ترکی در این کشور سکنی گزیدند.
جغرافیا
شیلی از شمال با پرو، از شمال شرق با بولیوی و از شرق با آرژانتین همسایه است. در غرب این کشور اقیانوس آرام قرار دارد. در حدود 10 هزار سال پیش مهاجران بومی ساکن قاره آمریکا در دره‌های حاصلخیز و سواحل کشوری که امروزه شیلی نام گرفته سکنی گزیدند. اینکاها نیز زمانی امپراطوری خود را تا نقاطی در شیلی امروزی توسعه دادند.
در سال 1520 فردیناند ماژلان که قصد داشت از طریق دریا دور دنیا را طی کند، از آبراهه واقع در جنوب شیلی گذر کرد، اکنون بخش جنوبی شیلی که ماژلان از آن گذر کرده را تنگه ماژلان می‌نامند.
اما در سال 1540 پدرو در والدیویا یکی از افراد تحت فرمان فرانسیسکو پیسارو از فرماندهان اسپانیایی و فاتح پرو، وارد شیلی شد و فرایند تصرف این منطقه را آغاز کرد. والدیویا همچنین بانی سانتیاگو ، پایتخت امروزی شیلی است.
تصرف کامل شیلی اما با دشواری‌های فراوان همراه بود و نیرو‌های الروپایی در این راه بارها شکست خوردند. قوم ماپوچه در سال 1553 علیه استعمار اسپانیا قیام کرد، این قیام در نهایت به کشته شدند پدرو والدیویال قاتح اسپانیایی شیلی انجامید. طی سال‌های بعد نیز ماپوچه‌ها چندین بار علیه استعمارگران اسپانیایی قیام کردند.
اشغال اسپانیا توسط قوای فرانسه و برتخت نشستن ژوزف برادر ناپلئون بناپارت در اسپانیا به فرایند استقلال شیلی شتاب بخشید.در سال 1810 یک ستاد ملی تحت فرمان فرناندو ولیعهد در تبعید اسپانیا تشکیل شد، این ستاد شیلی را یک جمهوری خودمختار تحت حاکمیت پادشاهی اسپانیا اعلام کرد.
اما تلاش‌های بعدی اسپانیایی‌ها برای تصرف مجدد شیلی، به منازعات متعددی میان استقلال طلبان شیلیایی و نظامیان اسپانیایی انجامید. در سال 1817 فرناندو او هیگینزشناخته‌شده‌ترین ملی‌گرای شیلیایی به همراه خوسه د سان مارتین قهرمان نبرد‌های استقلال آرژانتین، دررراس قوای خود از کوه‌های آند گذر کردند و در شیلی توانستند در مصاف با قوای سلطنت طلب اسپانیایی آنها را شکست دهند.
متعاقب شکست نیرو‌های اسپانیایی در 12 فوریه سال 1818 استقلال شیلی اعلام شد و این کشور تحت زمامداری او هیگینز قرار گرفت.
سیاست
قانون اساسی شیلی در شرایط غیر معمول و در زمان زمامداری اوگوستو پینوشه دیکتاتور سابق نظامی این کشور در سال 1980 تصویب شد.
این قانون در سال 1981 جنبه اجرایی به خود گرفت. پس از شکست پینوشه در همه پرسی سال 1988، مفادی به این قانون اساسی اضافه شد تا روند تغییرات احتمالی آتی در این قانون اساسی تسهیل شود.
در سال 2005، ریکاردو لاگوس رییس جمهوری وقت شیلی مصوبه‌های کنگره شیلی را به عنوان الحاقیه به قانون اساسی این کشور افزود.
بر اساس این تغییرات در قانون اساسی حق انتصاب سناتورها یا انتصاب سناتور‌های مادام‌العمر لغو شد. همچنین حق کنار گذاشتن فرمانده نیرو‌های مسلح شیلی به رییس‌جمهور این کشور واگذار شد. بر همین مبنا دوره زمامداری رییس جمهوری نیز از شش سال به چهار سال کاهش یافت.
در این اولین دور انتخابات ریاست جمهوری شیلی در 11 دسامبر 2005، هیچ یک از چهار کاندیدای ریاست جمهوری نتوانست 50 درصد آرای لازم برای پیروزی را کسب کند.
در دور دوم نیز میچله باچلت کاندیدای ائتلاف چپ میانه با سباستیان پینیرا کاندیدای ائتلاف راست میانه به رقابت پرداخت و در نهایت باچلت از این رقابت پیروز خارج شد.
باچلت در 11 مارس 2006 در مقام ریاست جمهوری شیلی سوگند خورد. این چهارمین انتخاباتی بود که پس از پایان عصر دیکتاتوری پینوشه در شیلی برگزار می‌شد.
براساس قانون اساسی، رییس جمهوری شیلی نمی‌تواند چندین دوره پیاپی در انتخابات شرکت کند.
شیلی دارای یک کنگره دو مجلسی است؛ مجلس سنا با 38 نماینده ومجلس نمایندگان با 120 عضو. دوره نمایندگی سناتورها هشت سال و دوره حضور اعضای مجلس نمایندگان در عرصه قانونگذاری چهار سال است.
20 نماینده عضو سنای شیلی از حزب حاکم ائتلاف چپ میانه هستند. حزب حاکم در مجلس نمایندگان شیلی نیز از اکثریت برخوردار است. در مجلس نمایندگان حزب ائتلاف چپ میانه دارای 63 کرسی و حزب ائتلاف راست میانه دارای 57 کرسی است.
قوه قضایی شیلی مستقل عمل می‌کند. این قوه متشکل از یک دادگاه استنیاف، دادگاه‌های نظامی، یک دادگاه قانون اساسی و دادگاه عالی است.
اقتصاد
تولید ناخالص داخلی در این کشور 4/234میلیارد دلار است. شش میلیون و 970 هزار نفر نیروی کار این کشور را تشکیل می‌دهند.
نرخ بیکاری در این کشور 7 درصد است. نزدیک 18 درصد از مردم این کشور زیر خط فقر زندگی می‌کنند. در سال 2007 نرخ تورم در این کشور 5/6 درصد بود.
محصولات صادراتی این کشور شامل مس، میوه، ماهی، کاغذ و مواد شیمیایی است که به کشورهای آمریکا (6/15 درصد)، ژاپن (5/10 درصد)، چین (6/8درصد)، هلند (7/6درصد)، کره جنوبی (9/5 درصد)، ایتالیا (9/4 درصد)، برزیل (8/4 درصد) و فرانسه (2/4 درصد) صادر می‌شود.
محصولات وارداتی این کشور شامل نفت و محصولات پتروشیمی، مواد شیمیایی، تجهیزات الکترونیک، ماشین‌آلات صنعتی، وسایل نقلیه و گاز طبیعی است که از کشورهای آمریکا (15/6 درصد)، آرژانتین (6/12 درصد)، برزیل (8/11 درصد) و چین (7/9 درصد) وارد می‌شود.
مردم
جمعیت این کشور حدود 16 میلیون و 454 هزار نفر با میانگین سنی 31 سال است. امید به زندگی برای زنان 80 سال و برای مردان 74 سال است.
70 درصد از مردم این کشور کاتولیک پیرو کلیسای رم هستند. زبان رسمی این کشور اسپانیایی است.
ورود اسلام
منشاء ظهور اسلام در شیلی به طور دقیق مشخص نیست اما براساس اطلاعات به دست آمده در سال ۱۸۵۴ دو فرد با اصالت ترکی در این کشور سکنی گزیدند ،
موقعیتی که در سال های ۱۸۶۵ و ۱۸۷۵ تکرار شد با این تفاوت که کشورهای محل تولد این دو فرد شناخته شده نیست و فقط آنچه مشخص است این است که آنها از بومی های سرزمینی از امپراطوری عثمانی بودند. آمار ارایه شده از سال ۱۸۹۵ نشان دهنده حضور ۷۶ ترک در شیلی در آن زمان است که ۵۸ نفر از آنها مسلمان بودند. آنها عمدتاً در شمال شیلی در تاراپاک، آتاکاما، والپاریسو و سانتیاگو زندگی می کردند.
همچنین آمار مربوط به سال ۱۹۰۷ میلادی نشان می دهد که تعداد مسلمانان شیلی در این سال به یک هزار و ۴۹۸ نفر رسید که همه آنها خارجی بودند و شامل یک هزار و ۱۸۳ مرد و ۳۱۵ زن می شدند و تنها چهارصدم درصد از کل جمعیت شیلی را تشکیل می دادند .
در سال ۱۹۲۰ امارگیری جدید نشان داد که تعداد مسلمانان در شیلی به ۴۰۲ نفر کاهش پیدا کرد که از این تعداد ۳۴۳ نفر مرد و ۵۹ نفر زن بودند و بیشترین تعداد آنها در سانتیاگو و آنتوفاگاستا بودند به طوری که در هر ایالت ۷۶ مسلمانان زندگی می کردند.
اولین موسسه اسلامی شیلی تحت عنوان جامعه اتحادیه مسلمانان شیلی در ۲۵ سپتامبر سال ۱۹۲۶ میلادی بنا شد و پس از آن در ۱۶ اکتبر ۱۹۲۷ میلادی،« جامعه کمکهای متقابل و خیریه اسلامی » پایه گذاری شد.
بار دیگر براساس آمارهای ارایه شده در سال ۱۹۵۲ میلادی تعداد مسلمانان به ۹۵۶ نفر افزایش پیدا کرد که اکثر آنها در ایالت سانتیاگو و بقیه در ایالت های آنتوفاگاتاف کوکوئیمبو، مالکو و غیره زندگی می کردند و یک دهه بعد تعداد مسلمانان به یکهزار و ۴۳۱ نفر افزایش یافت.
اولین مسجد
در دهه های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ هیچ رهبر مذهبی و یا مراکز عبادت برای مسلمانان شیلی وجود نداشت اما مسلمانانی که مذهب و ایمان خود را حفظ کرده بودند در محل اقامت « توفیق رومیه دالوف » یک تاجر سوریه ای الاصل با یکدیگر ملاقات کرده و درباره مسائل مذهبی خود مانند بنای مراکز عبادت و یا انتخاب رهبر اسلامی و مذهبی با یکدیگر به گفتگو پرداختند و در نتیجه این صحبت ها در سال ۱۹۹۰ میلادی ساخت اولین مسجد شیلی یعنی « مسجدالاسلام « آغاز شد.
اما دومین و سومین مسجد شیلی به ترتیب در سال های ۱۹۹۵ میلادی در «تموکو » و در سال ۱۹۹۸ میلادی در » « ایکوئیکو » بنا شدند.
آمار ارایه شده از سوی جامعه اسلامی شیلی نشان می دهد که در حال حاضر حدود سه هزار مسلمان این کشور زندگی می کنند و بسیاری از آنها از خود زاده شده در شیلی هستند که به اسلام روی آورده و به خاطر تغییر مذهب نامهای خود را نیز تغییر داده اند.
مسجدالسلام پس از مساجد زیبا و بزرگ ونزوئلا و برزیل به عنوان سومین مسجد جزو بهترین مساجد آمریکای لاتین قرار دارد.
این مسجد که برای پذیرایی از ۵۰۰ نمازگزار ساخته شده دارای سه طبقه است که طبقه اول آن دارای اتاق مطالعه، سالن چندمنظوره ، طبقه دوم شامل اتاق نماز و عبادت و طبقه سوم شامل دفتر امام مسجد و اتاقهای مهمانان می باشد.
اما سانتیاگو تنها مکان برای انجام فرایض عبادی برای نمازگزاران نیست .موسسه اسلامی «تموکو »که در اکتبر سال ۲۰۰۱ میلادی در شهر تموکو بنا شد نیز ماموریت گسترش سنت ها و فرهنگ اسلامی را بر عهده دارد.
علاوه بر این، این مرکز اکنون تلاش دارد تا کانالهای بیشتری را برای گسترش ارزشهای اخلاقی اسلامی و غلبه بر غرض ورزی ها علیه مسلمانان پس از حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ افتتاح کند.
زنان مسلمان
اکثر زنان مسلمان در شیلی افرادی هستند که متولد همین کشور و در اصل کاتولیک بوده اند که بعدها به اسلام روی آورده اند .آنها می گویند که چگونه پس از حملات ۱۱ سپتامبر توهین ها علیه آنها گسترش زیادی پیدا کرده است:
کاریما آلبرتوف یک خانم خانه دار ۳۵ ساله است که با یک تاجر مسلمان سوریه ای ازدواج کرده است او همسر خود را عامل گرایش او به اسلام می داند و می گوید: پس از اینکه همسرم مطالب شگفت آوری را درباره اسلام و ارزشهای اسلامی به من گفت من مسلمان شده و شروع به مسجد رفتن کردم و مطالب بیشتری درباره اسلام یاد گرفتم و هر روز به کشف مطالب جدیدی رسیدم.
کارلا اولیواری، دانش آموز ۱۸ ساله ای که اکنون مسلمانان شده است، می گوید: اکنون مجبور نیستم در مهمانی ها الکل بخورم و کسی جرات ندارد مرا مورد آزار جنسی قرار دهد. در واقع اسلام هویت و شخصیت جدیدی به من بخشیده است من احساس می کنم که خداوند مرا انتخاب کرده است.
کارلا می گوید: فرزندان من باید در یک خانواده مسلمان پرورش پیدا کنند تا ارزشهای خانوادگی و اخلاقی را از کودکی یاد بگیرند.
ارزشهای اسلامی و تبلیغات تازه مسلمانان شیلی موجب شده است تا جمعیت مسلمان شیلی به طور روزافزونی گسترش یابد.
اکنون شیلی در حال تبدیل شدن به جامعه ای است که با وجود تسلط کاتولیک ها ارزش های اسلامی به خوبی در آن جلوه نمایی می کند و به همین خاطر است که روز به روز بر تعداد افرادی که به سوی دین مبین اسلام گرایش پیدا می کنند بیشتر می شود.
مسلمانان شیلی معتقدند که اسلام موجب پیشرفت جامعه آنها شده و از این پس نیز می کوشند تا با تبلیغ هر چه بیشتر اسلام افراد بیشتری را به سوی این دین جذب کنند تا روزی دین اسلام دین اکثریت مردم در این کشور شود.
