شیخ محمود شلتوت آیت شجاعت (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - 'نامه ای' به 'نامه‌ای')
جز (جایگزینی متن - 'ى' به 'ی')
خط ۳۰: خط ۳۰:


</div>
</div>
کتاب حاضر دومین اثر از مجموعه «طلایه داران تقریب» است که به زندگی‌نامه و تحصیلات، موضع گیری‌ها ‏در برابر قیام پانزده خرداد و به رسمیت شناختن اسرائیل، فعالیت‌های وحدت‌گرایانه و تلاش برای [[تقریب مذاهب ‏اسلامی]] و تفکرات شیخ محمود شلتوت پرداخته است. ‏ وی در ١٣١٠ ق. در روستای منشاه بنی منصور در استان بحیرة مصر به دنیا آمد. در ١٣٢٨ ق. برای کسب ‏علم به اسکندریه رفت و با تلاش بی وقفه در ١٣٤٠ ق. موفق به کسب عالی ترین مدرک رسمی از دانشکده ‏اسکندریه گردید. وی در مدت تحصیل خود از اساتیدی چون شیخ الجیزاوی، عبدالمجید سلیم، محمد مصطفی ‏مراغی و دیگران بهره برد. شیخ شلتوت در ١٣٦٠ ق. به دعوت شیخ محمد مصطفی مراغی به عنوان استاد در ‏دانشگاه الأزهر مشغول تدریس گردید. وی در ١٣٨٣ ق. به ریاست الأزهر منصوب شد و در دوران ریاست خود، ‏خدمات شایانی به اسلام کرد. ‏ از مهم‌ترین برنامه‌های او، دوری از تعصبات فرقه ای و مذهبی و از مهم‌ترین اقداماتش، تدریس فقه شیعه در ‏کنار مذاهب اهل سنت بود. وی در روز عاشورا به برگزاری مراسم عزاداری برای امام حسین (ع) اقدام نمود که ‏نشان‌دهنده عشق و علاقه وافر او به اهل بیت(ع) بود. از فعالیت‌های علمی شلتوت نیز تأسیس «آکادمی تحقیقات اسلامی» و عضویت در کمیته فتوای الأزهر بود. ‏ رئیس دانشگاه الأزهر در حادثه پانزده خرداد ایران و شهادت بسیاری از علما و مردم، در نامه‌ای از عموم ‏مسلمانان خواست که علمای مجاهد ایران را پشتیبانی نمایند. وی در مقابل به رسمیت شناختن اسرائیل از سوی ‏حکومت ایران، ضمن رد هرگونه ارتباط کشورهای اسلامی با اسرائیل، اقدام دولت ایران را تقبیح کرد و در این ‏باره تلگرافی به آیت‌الله بروجردی به قم فرستاد. اما ایشان قبل از رسیدن نامه رحلت کرده بود و شیخ شلتوت، در ‏پی این واقعه نامه‌ای برای آیت‌الله سید محسن حکیم فرستاد. ‏ بی شک شلتوت از معدود عالمانی بود که به وحدت اسلامی اهتمامی ویژه داشت. وی در کتاب الاسلام عقیدة ‏و شریعة، وحدت اسلامی را این گونه تعریف می‌کند: برادری دینی بین قلوب مسلمین پیوندی برقرار می‌سازد که ‏خانواده ای واحد می‌شوند. مسلمان از خوشحالی مسلمان، خوشحال و از ناراحتی او ناراحت می‌شود. هنگامی که ‏گمراه شود، اورا هدایت و هنگامی که اغفال شود او را ارشاد و هنگامی که ضعیف شود به او رحم می‌کند و در ‏یک کلمه هرگونه به خود می‌پسندد با او رفتار می‌کند. ‏ شلتوت قرآن را محور وحدت و نقط مشترک میان مذاهب اسلامی مى‌دانست و ترک تعصب و نقش علمای ‏دین از عوامل وحدت می‌شمرد. وی در ١٣٦٠ ق. به همراه محمد تقی قمی، شیخ محمّد مصطفی مراغی، ‏مصطفی عبدالرزاق و عبدالمجید سلیم مرکز «دارالتقریب» را برای نزدیکی و وحدت مسلمانان تأسیس کرد و با ‏آیت‌الله بروجردی به مکاتبه پرداخت. مهم‌ترین اقدام شیخ محمود شلتوت در طول حیاتش صدور فتوا مبنی بر ‏جواز تعبد و پیروی از فقه مذاهب معتبری چون شیعه بود. ‏
کتاب حاضر دومین اثر از مجموعه «طلایه داران تقریب» است که به زندگی‌نامه و تحصیلات، موضع گیری‌ها ‏در برابر قیام پانزده خرداد و به رسمیت شناختن اسرائیل، فعالیت‌های وحدت‌گرایانه و تلاش برای [[تقریب مذاهب ‏اسلامی]] و تفکرات شیخ محمود شلتوت پرداخته است. ‏ وی در ١٣١٠ ق. در روستای منشاه بنی منصور در استان بحیرة مصر به دنیا آمد. در ١٣٢٨ ق. برای کسب ‏علم به اسکندریه رفت و با تلاش بی وقفه در ١٣٤٠ ق. موفق به کسب عالی ترین مدرک رسمی از دانشکده ‏اسکندریه گردید. وی در مدت تحصیل خود از اساتیدی چون شیخ الجیزاوی، عبدالمجید سلیم، محمد مصطفی ‏مراغی و دیگران بهره برد. شیخ شلتوت در ١٣٦٠ ق. به دعوت شیخ محمد مصطفی مراغی به عنوان استاد در ‏دانشگاه الأزهر مشغول تدریس گردید. وی در ١٣٨٣ ق. به ریاست الأزهر منصوب شد و در دوران ریاست خود، ‏خدمات شایانی به اسلام کرد. ‏ از مهم‌ترین برنامه‌های او، دوری از تعصبات فرقه ای و مذهبی و از مهم‌ترین اقداماتش، تدریس فقه شیعه در ‏کنار مذاهب اهل سنت بود. وی در روز عاشورا به برگزاری مراسم عزاداری برای امام حسین (ع) اقدام نمود که ‏نشان‌دهنده عشق و علاقه وافر او به اهل بیت(ع) بود. از فعالیت‌های علمی شلتوت نیز تأسیس «آکادمی تحقیقات اسلامی» و عضویت در کمیته فتوای الأزهر بود. ‏ رئیس دانشگاه الأزهر در حادثه پانزده خرداد ایران و شهادت بسیاری از علما و مردم، در نامه‌ای از عموم ‏مسلمانان خواست که علمای مجاهد ایران را پشتیبانی نمایند. وی در مقابل به رسمیت شناختن اسرائیل از سوی ‏حکومت ایران، ضمن رد هرگونه ارتباط کشورهای اسلامی با اسرائیل، اقدام دولت ایران را تقبیح کرد و در این ‏باره تلگرافی به آیت‌الله بروجردی به قم فرستاد. اما ایشان قبل از رسیدن نامه رحلت کرده بود و شیخ شلتوت، در ‏پی این واقعه نامه‌ای برای آیت‌الله سید محسن حکیم فرستاد. ‏ بی شک شلتوت از معدود عالمانی بود که به وحدت اسلامی اهتمامی ویژه داشت. وی در کتاب الاسلام عقیدة ‏و شریعة، وحدت اسلامی را این گونه تعریف می‌کند: برادری دینی بین قلوب مسلمین پیوندی برقرار می‌سازد که ‏خانواده ای واحد می‌شوند. مسلمان از خوشحالی مسلمان، خوشحال و از ناراحتی او ناراحت می‌شود. هنگامی که ‏گمراه شود، اورا هدایت و هنگامی که اغفال شود او را ارشاد و هنگامی که ضعیف شود به او رحم می‌کند و در ‏یک کلمه هرگونه به خود می‌پسندد با او رفتار می‌کند. ‏ شلتوت قرآن را محور وحدت و نقط مشترک میان مذاهب اسلامی می‌دانست و ترک تعصب و نقش علمای ‏دین از عوامل وحدت می‌شمرد. وی در ١٣٦٠ ق. به همراه محمد تقی قمی، شیخ محمّد مصطفی مراغی، ‏مصطفی عبدالرزاق و عبدالمجید سلیم مرکز «دارالتقریب» را برای نزدیکی و وحدت مسلمانان تأسیس کرد و با ‏آیت‌الله بروجردی به مکاتبه پرداخت. مهم‌ترین اقدام شیخ محمود شلتوت در طول حیاتش صدور فتوا مبنی بر ‏جواز تعبد و پیروی از فقه مذاهب معتبری چون شیعه بود. ‏


[[رده:کتاب‌ها]]
[[رده:کتاب‌ها]]
[[رده:کتاب‌های تقریبی]]
[[رده:کتاب‌های تقریبی]]
[[رده:منشورات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]]
[[رده:منشورات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]]

نسخهٔ ‏۲۶ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۱۵

شیخ محمود شلتوت آیت شجاعت.png
نام کتاب شیخ محمود شلتوت آیت شجاعت
نام اصلی کتاب طلایه داران تقریب (2)‏

شیخ محمود شلتوت آیت شجاعت

نویسنده علی احمدی
زبان کتاب فارسی
سال نشر 1383 ش
ناشر مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
تیراژ 3000 نسخه
نوبت چاپ اول

کتاب حاضر دومین اثر از مجموعه «طلایه داران تقریب» است که به زندگی‌نامه و تحصیلات، موضع گیری‌ها ‏در برابر قیام پانزده خرداد و به رسمیت شناختن اسرائیل، فعالیت‌های وحدت‌گرایانه و تلاش برای تقریب مذاهب ‏اسلامی و تفکرات شیخ محمود شلتوت پرداخته است. ‏ وی در ١٣١٠ ق. در روستای منشاه بنی منصور در استان بحیرة مصر به دنیا آمد. در ١٣٢٨ ق. برای کسب ‏علم به اسکندریه رفت و با تلاش بی وقفه در ١٣٤٠ ق. موفق به کسب عالی ترین مدرک رسمی از دانشکده ‏اسکندریه گردید. وی در مدت تحصیل خود از اساتیدی چون شیخ الجیزاوی، عبدالمجید سلیم، محمد مصطفی ‏مراغی و دیگران بهره برد. شیخ شلتوت در ١٣٦٠ ق. به دعوت شیخ محمد مصطفی مراغی به عنوان استاد در ‏دانشگاه الأزهر مشغول تدریس گردید. وی در ١٣٨٣ ق. به ریاست الأزهر منصوب شد و در دوران ریاست خود، ‏خدمات شایانی به اسلام کرد. ‏ از مهم‌ترین برنامه‌های او، دوری از تعصبات فرقه ای و مذهبی و از مهم‌ترین اقداماتش، تدریس فقه شیعه در ‏کنار مذاهب اهل سنت بود. وی در روز عاشورا به برگزاری مراسم عزاداری برای امام حسین (ع) اقدام نمود که ‏نشان‌دهنده عشق و علاقه وافر او به اهل بیت(ع) بود. از فعالیت‌های علمی شلتوت نیز تأسیس «آکادمی تحقیقات اسلامی» و عضویت در کمیته فتوای الأزهر بود. ‏ رئیس دانشگاه الأزهر در حادثه پانزده خرداد ایران و شهادت بسیاری از علما و مردم، در نامه‌ای از عموم ‏مسلمانان خواست که علمای مجاهد ایران را پشتیبانی نمایند. وی در مقابل به رسمیت شناختن اسرائیل از سوی ‏حکومت ایران، ضمن رد هرگونه ارتباط کشورهای اسلامی با اسرائیل، اقدام دولت ایران را تقبیح کرد و در این ‏باره تلگرافی به آیت‌الله بروجردی به قم فرستاد. اما ایشان قبل از رسیدن نامه رحلت کرده بود و شیخ شلتوت، در ‏پی این واقعه نامه‌ای برای آیت‌الله سید محسن حکیم فرستاد. ‏ بی شک شلتوت از معدود عالمانی بود که به وحدت اسلامی اهتمامی ویژه داشت. وی در کتاب الاسلام عقیدة ‏و شریعة، وحدت اسلامی را این گونه تعریف می‌کند: برادری دینی بین قلوب مسلمین پیوندی برقرار می‌سازد که ‏خانواده ای واحد می‌شوند. مسلمان از خوشحالی مسلمان، خوشحال و از ناراحتی او ناراحت می‌شود. هنگامی که ‏گمراه شود، اورا هدایت و هنگامی که اغفال شود او را ارشاد و هنگامی که ضعیف شود به او رحم می‌کند و در ‏یک کلمه هرگونه به خود می‌پسندد با او رفتار می‌کند. ‏ شلتوت قرآن را محور وحدت و نقط مشترک میان مذاهب اسلامی می‌دانست و ترک تعصب و نقش علمای ‏دین از عوامل وحدت می‌شمرد. وی در ١٣٦٠ ق. به همراه محمد تقی قمی، شیخ محمّد مصطفی مراغی، ‏مصطفی عبدالرزاق و عبدالمجید سلیم مرکز «دارالتقریب» را برای نزدیکی و وحدت مسلمانان تأسیس کرد و با ‏آیت‌الله بروجردی به مکاتبه پرداخت. مهم‌ترین اقدام شیخ محمود شلتوت در طول حیاتش صدور فتوا مبنی بر ‏جواز تعبد و پیروی از فقه مذاهب معتبری چون شیعه بود. ‏