افزودن پیوند

    سید حسین بروجردی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌وحدت
    (ایجاد صفحه)
     
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:
    <nowiki></div></nowiki>سید حسین طباطبایی بروجردی (۱۲۵۴ در بروجرد – ۱۰ فروردین ۱۳۴۰ در قم) از مراجع شیعه ایرانی در سدهٔ چهاردهم می‌باشد. وی به مدت هفده سال زعیم حوزه علمیه قم و به مدت پانزده سال تنها مرجع تقلید شیعیان جهان بود
    '''سید حسین طباطبایی بروجردی'''  معروف به '''آیت‌الله بروجردی''' (زاده ۳ فروردین ۱۲۵۴ در [[بروجرد]] – درگذشته ۱۰ فروردین ۱۳۴۰ در [[قم]]) از [[مراجع تقليد تشيع|مراجع شیعه]] اهل ایران بود. وی به مدت هفده سال مدیر [[حوزه علمیه قم]] بود و پس از درگذشت [[سید حسین طباطبایی قمی]] [[مرجعیت]] عامه شیعیان را به مدت نزدیک به ۱۵ سال بر عهده داشت.
    == تولد ==
    سید حسین بروجردی در ماه [[صفر (ماه)|صفر]] ۱۲۹۲ [[گاه‌شماری هجری قمری|هجری قمری]] در شهر [[بروجرد]] به دنیا آمد.<ref>{{یادکرد وب |url=http://www.broujerdi.ir/index.php/2016-03-22-07-51-29/2016-03-22-07-58-49 |title=نسخه آرشیو شده |accessdate=۷ ژوئیه ۲۰۱۷ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20170802051155/http://www.broujerdi.ir/index.php/2016-03-22-07-51-29/2016-03-22-07-58-49 |archivedate=۲ اوت ۲۰۱۷ |dead-url=yes }}</ref> پدر وی '''سیدعلی طباطبایی''' و مادرش '''سیده آغابیگم''' هر دو از سادات طباطبایی بودند. نسب وی با ۳۲ واسطه، به [[حسن بن علی (مجتبی)]] می‌رسد.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده= |نشانی=http://www.broujerdi.ir/index.php/2016-03-22-07-51-29/2016-03-22-07-58-49 |عنوان=زندگینامه آیت الله بروجردی |ناشر=سایت آیت الله بروجردی |تاریخ= |تاریخ بازبینی=۸ آبان 1397 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20170802051155/http://www.broujerdi.ir/index.php/2016-03-22-07-51-29/2016-03-22-07-58-49 |archivedate=۲ اوت ۲۰۱۷ |dead-url=yes }}</ref>


    او در خانواده‌ای مذهبی از علما که نسب خود را با سی واسطه به امام حسن می رساندند متولد شد. سید محمد باقر بحر العلوم، عموی پدربزرگش و میرزا سید محمود طباطبایی بروجردی عموی پدرش که غالباً با ناصرالدین شاه در ستیزه بود[نیازمند منبع] از مشهورترین نیاکان او در زمانهای اخیر بودند. بروجردی تحصیلات رسمی خود را در دوازده سالگی در مدرسه محلی در بروجرد به همراه پدرش سید علی و دیگر علما شروع کرد. در ۱۳۱۰ به اصفهان که هنوز مرکز اصلی آموزش مذهبی در ایران بود رفت و بخش اصلی آموزش خود را گذراند. معلمین او در علوم مذهبی ابوالمعالی کلباسی، محمدتقی مدرسی و سید محمدباقر درچه ای بودند. او همچنین با آخوند ملا محمدکاشی و جهانگیر خان قشقایی معروف و عرفان را با محمد مقدس اصفهانی خواند.            =='''زندگی‌نامه'''==
    == تحصیلات ==
    پس از گذراندن مقدمات علوم در هجده سالگی، وارد [[دارالعلم]] اصفهان شد و از [[ابو المعالی]]، [[سید مدرس]]، [[سید محمدباقر درچه‌ای]] سطوح فقه و اصول و ادبیات عرب را آموخت. همچنین چندین سال از [[حکیم قشقائی]] و [[حکیم کاشانی]] حکمت و فلسفه و کلام و منطق آموخت و پس از هشت سال اقامت در [[اصفهان]] به نجف و پس از آن بیش از ۳۰ سال در شهر خود بروجرد به تحقیق و تدریس پرداخت.


    وی در سال ۱۲۵۴ خورشیدی (۱۲۹۲ هجری قمری) در بروجرد متولد شد. پدرش سید علی طباطبایی نام داشت و نسبش به حسن مثنی، فرزند حسن بن علی می‌رسید.
    وی همچنین، در جریان [[قیام قم در زمان رضاشاه]] علی‌رغم حساسیت نیروهای امنیتی، در فرصتی مناسب از [[بروجرد]] خارج شده و برای همراه کردن مراجع نجف با قیام، به طرف عتبات رفته و سپس با پیام حمایت مراجع آنجا به ایران آمده‌است. تجربه قیام [[نورالله نجفی اصفهانی]] به عنوان مهمترین حادثه سیاسی زندگی بروجردی قبل از مرجعیت عامه تلقی می‌شود.<ref name=ToolAutoGenRef1>{{یادکرد |کتاب = اندیشه سیاسی و تاریخ نهضت حاج آقا نورالله اصفهانی|نویسنده = موسی نجفی |فصل = |صفحه = ۴۰۴ | ناشر = مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران| سال = ۱۳۸۴ |شابک  = 9789646357716}}</ref>


    =='''<nowiki>تحصیلات==</nowiki>'''
    بروجردی، سال‌ها در نجف از [[آخوند خراسانی]]، [[سید محمد کاظم یزدی]]، [[مرتضی طالقانی]]، [[آقا شریعت اصفهانی]] در رشتهٔ خارج فقه و اصول تحصیل کرد، و خود در علوم عقلی و نقلی به مرتبه اجتهاد و استادی ارتقاء یافت و در سن سی‌سالگی در ردیف استادان حوزه نجف به تدریس علما اشتغال داشت. بروجردی بعد از ده سال اقامت در [[عتبات]] در سال ۱۳۲۸ از عراق وارد بروجرد شد و مدت چند سال در زادگاه خود به ترویج، تدریس و تألیف مشغول گشت و چند سفر به حوزه قم آمدوشد نمود که در برهه زمان در جمله مدرسین حوزه قم قرار گرفت و دیری نگذشت که پس از فوت [[حائری]] تدریجاً در رأس استادان بزرگ حوزهٔ قم قرار گرفت.


    پس از گذراندن مقدمات علوم در سن هجده سالگی وارد دارالعلم اصفهان شد و از ابو المعالی، سید مدرس، آیت‌الله سید محمدباقر درچه‌ای سطوح فقه و اصول و ادبیات عرب را آموخت. همچنین چندین سال از حکیم قشقائی و حکیم کاشانی حکمت و فلسفه و کلام و منطق آموخت و پس از هشت سال اقامت در اصفهان به نجف و پس از آن بیش از ۳۰ سال در شهر خود بروجرد به تحقیق و تدریس پرداخت و فصل جدیدی از تاریخ بروجرد را رقم زد.
    == ورود به قم ==
    بعد از درگذشت مؤسس حوزه علمیه قم، [[عبدالکریم حائری یزدی]] و [[محمدحسین نائینی]] (ساکن نجف) در سال ۱۳۵۵ قمری و نیز، درگذشت [[آقا ضیاءالدین عراقی]] در سال ۱۳۶۱ قمری، مرجعیت عامه شیعه تا سال ۱۳۶۵ قمری بر عهده [[سید ابوالحسن اصفهانی]] قرار گرفت. سید ابوالحسن اصفهانی در نجف اشرف ساکن بود و مرجعیت عامه شیعه را بر عهده داشت. همچنین در آن سالها [[سید حسین طباطبایی قمی]] در کربلا ساکن بود و مشغول تدریس برای طلاب حوزه کربلا بود.


    وی همچنین در جریان قیام قم در زمان رضاشاه علی‌رغم حساسیت نیروهای امنیتی در فرصتی مناسب از بروجرد خارج شده و برای همراه کردن مراجع نجف با قیام به طرف عتبات رفته و سپس با پیام حمایت مراجع آنجا به ایران آمده است. تجربه قیام حاج آقا نورالله نجفی اصفهانی به عنوان مهمترین حادثه سیاسی زندگی آیت‌الله بروجردی قبل از مرجعیت عامه تلقی می شود.[۳]
    در سال ۱۳۶۵ قمری [[سید ابوالحسن اصفهانی]] در نجف درگذشت و کمتر از ۴ ماه پس از آن [[سید حسین طباطبایی قمی]] نیز از دنیا رفت. پس از درگذشت سید ابوالحسن اصفهانی و سید حسین طباطبایی قمی، عملاً سید حسین طباطبایی بروجردی عهده‌دار مرجعیت شیعیان گشت و این موضوع به مدت نزدیک به ۱۵ سال ادامه یافت.<ref name=ToolAutoGenRef1/><ref>[http://www.ahl-ul-bait.org/fa.php/page,24386A46294.html آیت الله العظمی سید حسین طباطبایی قمی]</ref><ref>{{یادکرد |کتاب = عنصر فضیلت و تقوی حضرت آیت‌الله العظمی قمی (قدس‌سره)|نویسنده = عباس حاجیانی دشتی |فصل = |صفحه = ۳۵ | ناشر = مفید (محلاتی) | سال = ۱۳۷۲}}</ref>


    بروجردی سال‌ها در نجف از آخوند خراسانی، سید محمد کاظم یزدی، مرتضی طالقانی، آقا شریعت اصفهانی در رشتهٔ خارج فقه و اصول تحصیل کرد، و خود در علوم عقلی و نقلی به مرتبه اجتهاد و استادی ارتقاء یافت و در سن سی‌سالگی در ردیف استادان حوزه نجف به تدریس علما اشتغال داشت. آیت‌الله بروجردی بعد از ده سال اقامت در عتبات در سال ۱۳۲۸ از عراق وارد بروجرد شد و مدت سی سال در زادگاه خود به ترویج، تدریس و تألیف مشغول گشت و چند سفر به حوزه قم آمدوشد نمود که در برهه زمان در جمله مدرسین حوزه قم قرار گرفت و دیری نگذشت که پس از فوت آیت‌الله حائری تدریجاً در رأس اساتید بزرگ حوزهٔ قم قرار گرفت.
    == دیدگاه‌ها ==
    === اندیشه تقریب مذاهب اسلامی ===
    سید حسین بروجردی از دارالتقریب که در سال ۱۳۲۷ در [[قاهره]] با دبیر کلی شیخ محمد تقی قمی شکل گرفت، حمایت می‌کرد. [[محمد واعظ‌زاده خراسانی]] از شاگردانش که با دارالتقریب مصر ارتباط داشت، می‌گوید توجه بروجردی به تقریب مذاهب اسلامی نشانگر اهتمام وی به وحدت و انسجام مسلمانان است.<ref>{{یادکرد وب| نشانی = http://broujerdi.org/content/view/275/68/| عنوان = وحدت و انسجام اسلامی از نگاه آیت‌الله بروجردی| نویسنده = محمد واعظ زاده خراسانی| تاریخ بازدید = | تاریخ = اسفند ۱۳۸۶| ناشر = پایگاه اطلاع‌رسانی حضرت آیت‌الله العظمی بروجردی| صفحه = | زبان = فارسی| archiveurl = https://web.archive.org/web/20111119023109/http://broujerdi.org/content/view/275/68| archivedate = ۱۹ نوامبر ۲۰۱۱| dead-url = yes}}</ref>
    بروجردی معتقد بود که شیعه در عصر حاضر باید بر مقام علمی [[اهل بیت]] تأکید ورزد و اگر شیعه به استناد حدیث ثقلین به مرجعیت علمی اهل بیت اکتفا کند قادر خواهد بود همه مسلمانان را پیرامون اهل بیت جمع کند.<ref>{{یادکرد کتاب| عنوان = ندای وحدت| نویسنده = علامه واعظ زاده خراسانی| ناشر = مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی| صفحه = ۲۷۵| زبان =}}</ref>
     
    === سیاست ===
    موضع بروجردی در مورد سیاست کاملاً محافظه کارانه بود و او نگران بود که دخالت مرجعیت در سیاست و کارکرد اشتباه آن به نام دین نوشته شود.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=https://www.mashreghnews.ir/news/400875/نظر-آیت-الله-بروجردی-در-مورد-ولایت-فقیه-و-انقلاب-مشروطه|عنوان=نظر آیت الله بروجردی در مورد ولایت فقیه و انقلاب مشروطه}}</ref> به عنوان مثال در مورد [[جنبش ملی شدن صنعت نفت]] می‌گوید که «من در قضایایی که وارد نباشم و آغاز و پایان را ندانم و نتوانم پیش بینی کنم، وارد نمی‌شوم. قضیه ملی شدن صنعت نفت را نمی‌دانم چیست، چه خواهد شد و در آینده در دست چه کسانی خواهد بود. البته روحانیت نباید به هیچ وجه با این حرکت مخالفت کند، که اگر با این حرکت مردمی مخالفت کند و این حرکت ناکام بماند، در تاریخ ایران ضبط خواهد شد که روحانیت شد؛ لذا به آقای بهبهانی و علمای تهران نوشتم که مخالفت نکنند.»<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=چشم و چراغ مرجعیت، به نقل از آیت الله سلطانی طباطبائی، مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، قم، ص 42}}</ref> او همچنین مخالف شرکت طلاب در انتخابات مجلس بود. رابطه بروجردی با اسلام گرایان تندرو نیز تیره بود و در بهار ۱۳۳۱ دیدار با [[نواب صفوی]] و یارانش را نپذیرفته بود.
     
    [[صادق طباطبایی]] به نقل از پدرش می‌گوید که: "چند روز بعد که اصحاب آیت‌الله بروجردی، از جمله پدرم در محضر ایشان بودند، یکی از بزرگان و از مدرسین حوزه که ظاهراً پدر همین آیت‌الله فاضل لنکرانی، مرجع معاصر، علت این رفتار را از آقای بروجردی سوال کرده و می‌پرسد چرا این افراد را که خواهان حکومت اسلامی هستند، نپذیرفتید؟ ایشان در جواب می‌گویند: این آقایان می‌خواهند شاه را بردارند ولی امثال شما را به جای او بگذارند. شخصی دیگری که ظاهراً مرحوم آیت الله کبیر، از علمای بزرگ و فقهای برجسته بوده‌است می‌پرسد، مگر چه اشکالی دارد؟ آیت الله بروجردی در جواب می‌گویند، اشکال بزرگ این امر در این جا است که شاه با اسلحه توپ و تفنگ به جان مردم می‌افتد، با این اسلحه می‌شود مقابله کرد ولی اگر شما به جای او نشستید، اسلحه شما ایمان و عقاید مردم است که به جان مردم می‌اندازید. با این اسلحه نمی‌توان به راحتی مقابله کرد و لذا دین و ایمان مردم به بازی گرفته می‌شود. "<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=http://www.imam-khomeini.ir/fa/c78_61762/خاطرات_سیاسی-_اجتماعی_دکتر_صادق_طباطبایی/ج_1/آیت_الله_بروجردی_و_حکومت_اسلامی|عنوان=آیت الله بروجردی و حکومت اسلامی}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=صادق طباطبایی – خاطرات سیاسی، اجتماعی (۱) – نشر عروج (وابسته به مؤسسه نشر و تنظیم آثار امام) – تهران – ۱۳۸۷- صفحه ۲۷}}</ref> [[حسینعلی منتظری|منتظری]] نیز می‌گوید که «کسانی همچون مرحوم ربانی شیرازی، آشیخ علی لر و آقای شیخ اسمعیل ملایری مبعوث شدند که به این قائله ([[فدائیان اسلام]]) خاتمه دهند. کار به جایی رسید که یک شب بعد از نماز مغرب و عشا طرفداران مرحوم نواب آمدند در مدرسه فیضیه شعار بدهند، آقایان تعقیبشان کردند و آنها رفتند تهران.»<ref name=":1">{{یادکرد کتاب|عنوان=خاطرات آیت الله منتظری، 1379، ص 143}}</ref>
     
    بنا به گفته‌های [[صادق خلخالی]]، [[سید روح‌الله خمینی]] موضع سیاسی بروجردی را نمی‌پسندید و اعدام فدائیان خلق، نقطه جدایی آنها شد: «همین کارها نیز باعث شد که امام از بیت آقای بروجردی فاصله گرفت و دیگر رفت و آمد خود را عملا قطع کرد.»<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=خاطرات آیت الله خلخالی، نشر سایه، 1380، ص 48}}</ref> از سوی دیگر بروجردی نیز این حمایت روح‌الله خمینی از فدائیان را نمی‌پسندید و می‌گوید که «من نمی‌دانم چرا بعضی از عقلای قم از اینها حمایت می‌کردند.»<ref name=":1"/> [[مرتضی مطهری]] نیز به همین دلیل با نوشتن نامه ای از قم به تهران رفت. منتظری نقل می‌کند که "من رفتم خدمت ایشان و گفتم آقای مطهری این نامه را دادند خدمت شما و خداحافظی هم کردند. آقای بروجردی نامه را نگرفت، گفتم بالاخره ایشان گفته… با ناراحتی نامه را کنار زد.<ref name=":1"/>
     
    === اصلاحات ارضی ===
    بروجردی یکی از مخالفان سرسخت [[اصلاحات ارضی]] بود. این مخالفت در حدی بود که [[محمدرضاشاه پهلوی]] طرح اصلاحات ارضی را تا زمان فوت وی عملیاتی نکرد. البته وی شاه را تهدید کرده بود که اگر اصلاحات ارضی را عملیاتی کند زمین بدست آمده از اصلاحات اراضی را حرام یا نجس اعلام خواهد کرد. در همان دوران بروجردی فتوای حرام بودن رادیو و تلویزیون و پپسی کولا را نیز اعلام کرد.<ref name="هرانا ۱">[https://hra-news.org/fa/interviews/a-40 هرانا: ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، ''حسن یوسفی اشکوری: روحانیت، مدافع نظام ارباب و رعیتی بود''، گفت‌وگو از سیمین روزگرد، نوشته‌شده در ۲۱ امرداد ۱۳۹۵؛] بازدید در ۲۸ مرداد ۱۳۹۵.</ref>
     
     
    == درگذشت ==
    وی در ۱۰ فروردین ۱۳۴۰ (شوال ۱۳۸۰ قمری) در سن ۸۶ سالگی بر اثر بیماری قلبی درگذشت و در [[حرم فاطمه معصومه]] در [[قم]] به خاک سپرده شد. با این حال که او مقامی سیاسی و حزبی نداشت و به جز عراق و حجاز جای دیگری نرفته بود، خبر فوت او بازتابی وسیعی داشت، به گونه ای که دولت تعطیل و راهی قم شد و سه روز عزای عمومی اعلام شد. شهربانی کافه‌ها را بست. در عراق و پاکستان سه روز عزای عمومی، و در سوریه، لبنان و کویت عزاداری شد. بازار تهران تعطیل شد. سفیر شوروی پیام تسلیت فرستاد و بیشتر سفارتخانه‌های خارجی در تهران، در آن روز با پرچم‌های نیمه افراشته تعطیل شدند.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=https://www.farsnews.com/news/13910609000735/جزئیات-رحلت-آیت‌الله-بروجردی-از-زبان-رسانه‌های-نیم-قرن-پیش--عکس|عنوان=جزئیات رحلت آیت‌الله بروجردی از زبان رسانه‌های نیم قرن پیش + عکس}}</ref>
     
    == روش اجتهادی ==
    او همچون علمای سلف خود مثل [[شیخ مفید]]، [[سید مرتضی]]، [[شیخ طوسی]]، [[شیخ طبرسی]] و [[سید محمدمهدی بحرالعلوم]] دارای جامعیتی در علوم اسلامی است در فقه شیوه‌ای استنباطی را به کار برد.
     
    شیوه او در فقه بر چند محور استوار است:
    # اهمیت به آراء قدماء
    # اهمیت به روایات و فتاوای
    # تکیه بر ادله و روایات اولیه
    # ریشه یابی مسائل
     
    == تألیفات ==
    سید حسین طباطبایی بروجردی بر کتابهای [[فقیه]] [[شیخ صدوق]]، [[تهذیب الاحکام]] و [[استبصار]] [[شیخ طوسی]]، خصال و رجال و [[آمالی]] و علل الشرایع اسانیدی ضمیمه نمود. وی حاشیه بر [[کفایه]] [[آخوند خراسانی]] و [[نهایه]] طوسی نگاشت.
     
    چند مورد از کتابهای او عبارت است از:
    * حاشیه علی کفایه الاصول
    * [[المهدی فی کتب اهل السنه]]
    * الآثار المنظومه، [[انیس المقلدین]]
    * مجمع الفروع، [[مناسک الحج]]
    * [[جامع احادیث الشیعه]]
    * مستدرک فهرست منتخب الدین
    * تجرید اسانید الامانی
    * تجرید اسانید الاستبصار.
     
    نخستین بار از روی رساله عملیه او کتاب [[توضیح المسائل]] نوشته شد که در زمان حیات او و به تأیید ایشان به چاپ رسید.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=broujerdi.ir & org {{!}}{{!}} پورتال حضرت آیت الله العظمی سید حسین بروجردی قدس سره - تدوین رسالهٔ توضیح المسائل|نشانی=http://www.broujerdi.ir/index.php/2016-03-22-09-01-51/2016-03-22-09-05-02/212-2016-03-26-03-59-15|وبگاه=www.broujerdi.ir|بازبینی=2019-04-14|archiveurl=https://web.archive.org/web/20190414094549/http://www.broujerdi.ir/index.php/2016-03-22-09-01-51/2016-03-22-09-05-02/212-2016-03-26-03-59-15|archivedate=۱۴ آوریل ۲۰۱۹|dead-url=yes}}</ref>
     
    سال 1381 تله تئاتر از سبز تا فیروزه در [[صدا و سیمای مرکز اصفهان]] تولید شد که در این اثر [[حسن علیرضایی]] نقش جوانی آیت الله بروجردی را بازی کرد.
     
    == شاگردان ==
    [[پرونده:Boroujerdi dargozasht.jpg|thumb|صفحه اول روزنامه اطلاعات، پنجشنبه دهم فروردین ۱۳۴۰ شمسی، شماره ۱۰۴۶۶]]
    * [[سید محمدرضا گلپایگانی]]<ref name=":0"/>
    * [[ناصر مکارم شیرازی]]<ref name=":0"/>
    * [[حسین مظاهری]]<ref name=":0"/>
    * [[جعفر سبحانی]]<ref name=":0"/>
    * [[میرزا جواد تبریزی]]<ref name=":0"/>
    * [[موسوی اردبیلی]]<ref name=":0"/>
    * [[حسین نوری همدانی]]<ref name=":0"/>
    * [[مسلم ملکوتی]]<ref name=":0"/>
    * [[اسماعیل صالحی مازندرانی]]<ref name=":0"/>
    * [[سید موسی شبیری زنجانی]]<ref name=":0"/>
    * [[محمد فاضل لنکرانی]]<ref name=":0"/>
    * [[لطف‌الله صافی گلپایگانی]]<ref name=":0"/>
    * [[عبدالله جوادی آملی]]<ref name=":0"/>
    * [[علی صافی گلپایگانی]]<ref name=":0"/>
    * [[محمدتقی بهجت]]<ref name=":0"/>
    * [[سید علی سیستانی]]<ref name=":0"/>
    * [[سید علی خامنه‌ای]]<ref name=":0"/>
    * [[سید روح‌الله خمینی]]<ref name=":0">{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=fa|تاریخ=|وبگاه=پورتال حضرت آیت الله العظمی سید حسین طباطبایی بروجردی|نشانی=http://www.broujerdi.ir/index.php/2016-03-22-09-01-51/2016-03-22-09-07-31?limitstart=0|عنوان=شاگردان}}{{پیوند مرده|date=دسامبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot }}</ref>
    * [[محمد صادقی تهرانی]].<ref>{{گفتاورد|صادقی تهرانی: «... در دروس ایشان [بروجردی]، شرکتی فعال داشتم.»|}}؛ فقه گویا، زندگی‌نامه مؤلف، ص ۱۱۳</ref>
     
    == منابع ==
    {{پانویس|۲}}
    * [https://web.archive.org/web/20180626235641/http://www.shaaer.com/nikan/gharn14/nikan114.htm سرگذشت نیکان]، بازبینی ۸ فروردین ۱۳۸۶.
    * [http://www.irib.ir/occasions/ayatollah%20boroujerdi\Ayatollah%20Boroujerdi.htm وب‌سایت صدا و سیما]، بازبینی ۱۲ فروردین ۳۸۶.
     
    == پیوند به بیرون ==
    * [https://web.archive.org/web/20130325070456/http://books.masoumeh.com/html/7/26/33.php شاگردان مکتب بروجردی و حائری]
     
    {{مراجع تقلید عامه شیعه}}
    {{مراجع تقلید شیعه}}
     
    {{ترتیب‌پیش‌فرض:طباطبایی، سید حسین}}
    [[رده:اهالی بروجرد]]
    [[رده:تقریب‌گرایان مذاهب اسلامی]]
    [[رده:خاندان طباطبائی]]
    [[رده:افراد ایرانی عراقی‌تبار]]
    [[رده:درگذشتگان ۱۹۶۱ (میلادی)]]
    [[رده:روحانیان شیعه اهل بروجرد]]
    [[رده:رهبران مذهبی اهل ایران]]
    [[رده:زادگان ۱۸۷۵ (میلادی)]]
    [[رده:مراجع تقلید (درگذشته)|بروجردی]]
    [[رده:روحانیان شیعه]]
    [[رده:عالمان شیعه]]
    [[رده:شاگردان آخوند خراسانی]]
    [[رده:مدفونان در حرم فاطمه معصومه]]

    نسخهٔ ‏۱۲ اوت ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۲۰

    سید حسین طباطبایی بروجردی معروف به آیت‌الله بروجردی (زاده ۳ فروردین ۱۲۵۴ در بروجرد – درگذشته ۱۰ فروردین ۱۳۴۰ در قم) از مراجع شیعه اهل ایران بود. وی به مدت هفده سال مدیر حوزه علمیه قم بود و پس از درگذشت سید حسین طباطبایی قمی مرجعیت عامه شیعیان را به مدت نزدیک به ۱۵ سال بر عهده داشت.

    تولد

    سید حسین بروجردی در ماه صفر ۱۲۹۲ هجری قمری در شهر بروجرد به دنیا آمد.[۱] پدر وی سیدعلی طباطبایی و مادرش سیده آغابیگم هر دو از سادات طباطبایی بودند. نسب وی با ۳۲ واسطه، به حسن بن علی (مجتبی) می‌رسد.[۲]

    تحصیلات

    پس از گذراندن مقدمات علوم در هجده سالگی، وارد دارالعلم اصفهان شد و از ابو المعالی، سید مدرس، سید محمدباقر درچه‌ای سطوح فقه و اصول و ادبیات عرب را آموخت. همچنین چندین سال از حکیم قشقائی و حکیم کاشانی حکمت و فلسفه و کلام و منطق آموخت و پس از هشت سال اقامت در اصفهان به نجف و پس از آن بیش از ۳۰ سال در شهر خود بروجرد به تحقیق و تدریس پرداخت.

    وی همچنین، در جریان قیام قم در زمان رضاشاه علی‌رغم حساسیت نیروهای امنیتی، در فرصتی مناسب از بروجرد خارج شده و برای همراه کردن مراجع نجف با قیام، به طرف عتبات رفته و سپس با پیام حمایت مراجع آنجا به ایران آمده‌است. تجربه قیام نورالله نجفی اصفهانی به عنوان مهمترین حادثه سیاسی زندگی بروجردی قبل از مرجعیت عامه تلقی می‌شود.[۳]

    بروجردی، سال‌ها در نجف از آخوند خراسانی، سید محمد کاظم یزدی، مرتضی طالقانی، آقا شریعت اصفهانی در رشتهٔ خارج فقه و اصول تحصیل کرد، و خود در علوم عقلی و نقلی به مرتبه اجتهاد و استادی ارتقاء یافت و در سن سی‌سالگی در ردیف استادان حوزه نجف به تدریس علما اشتغال داشت. بروجردی بعد از ده سال اقامت در عتبات در سال ۱۳۲۸ از عراق وارد بروجرد شد و مدت چند سال در زادگاه خود به ترویج، تدریس و تألیف مشغول گشت و چند سفر به حوزه قم آمدوشد نمود که در برهه زمان در جمله مدرسین حوزه قم قرار گرفت و دیری نگذشت که پس از فوت حائری تدریجاً در رأس استادان بزرگ حوزهٔ قم قرار گرفت.

    ورود به قم

    بعد از درگذشت مؤسس حوزه علمیه قم، عبدالکریم حائری یزدی و محمدحسین نائینی (ساکن نجف) در سال ۱۳۵۵ قمری و نیز، درگذشت آقا ضیاءالدین عراقی در سال ۱۳۶۱ قمری، مرجعیت عامه شیعه تا سال ۱۳۶۵ قمری بر عهده سید ابوالحسن اصفهانی قرار گرفت. سید ابوالحسن اصفهانی در نجف اشرف ساکن بود و مرجعیت عامه شیعه را بر عهده داشت. همچنین در آن سالها سید حسین طباطبایی قمی در کربلا ساکن بود و مشغول تدریس برای طلاب حوزه کربلا بود.

    در سال ۱۳۶۵ قمری سید ابوالحسن اصفهانی در نجف درگذشت و کمتر از ۴ ماه پس از آن سید حسین طباطبایی قمی نیز از دنیا رفت. پس از درگذشت سید ابوالحسن اصفهانی و سید حسین طباطبایی قمی، عملاً سید حسین طباطبایی بروجردی عهده‌دار مرجعیت شیعیان گشت و این موضوع به مدت نزدیک به ۱۵ سال ادامه یافت.[۳][۴][۵]

    دیدگاه‌ها

    اندیشه تقریب مذاهب اسلامی

    سید حسین بروجردی از دارالتقریب که در سال ۱۳۲۷ در قاهره با دبیر کلی شیخ محمد تقی قمی شکل گرفت، حمایت می‌کرد. محمد واعظ‌زاده خراسانی از شاگردانش که با دارالتقریب مصر ارتباط داشت، می‌گوید توجه بروجردی به تقریب مذاهب اسلامی نشانگر اهتمام وی به وحدت و انسجام مسلمانان است.[۶] بروجردی معتقد بود که شیعه در عصر حاضر باید بر مقام علمی اهل بیت تأکید ورزد و اگر شیعه به استناد حدیث ثقلین به مرجعیت علمی اهل بیت اکتفا کند قادر خواهد بود همه مسلمانان را پیرامون اهل بیت جمع کند.[۷]

    سیاست

    موضع بروجردی در مورد سیاست کاملاً محافظه کارانه بود و او نگران بود که دخالت مرجعیت در سیاست و کارکرد اشتباه آن به نام دین نوشته شود.[۸] به عنوان مثال در مورد جنبش ملی شدن صنعت نفت می‌گوید که «من در قضایایی که وارد نباشم و آغاز و پایان را ندانم و نتوانم پیش بینی کنم، وارد نمی‌شوم. قضیه ملی شدن صنعت نفت را نمی‌دانم چیست، چه خواهد شد و در آینده در دست چه کسانی خواهد بود. البته روحانیت نباید به هیچ وجه با این حرکت مخالفت کند، که اگر با این حرکت مردمی مخالفت کند و این حرکت ناکام بماند، در تاریخ ایران ضبط خواهد شد که روحانیت شد؛ لذا به آقای بهبهانی و علمای تهران نوشتم که مخالفت نکنند.»[۹] او همچنین مخالف شرکت طلاب در انتخابات مجلس بود. رابطه بروجردی با اسلام گرایان تندرو نیز تیره بود و در بهار ۱۳۳۱ دیدار با نواب صفوی و یارانش را نپذیرفته بود.

    صادق طباطبایی به نقل از پدرش می‌گوید که: "چند روز بعد که اصحاب آیت‌الله بروجردی، از جمله پدرم در محضر ایشان بودند، یکی از بزرگان و از مدرسین حوزه که ظاهراً پدر همین آیت‌الله فاضل لنکرانی، مرجع معاصر، علت این رفتار را از آقای بروجردی سوال کرده و می‌پرسد چرا این افراد را که خواهان حکومت اسلامی هستند، نپذیرفتید؟ ایشان در جواب می‌گویند: این آقایان می‌خواهند شاه را بردارند ولی امثال شما را به جای او بگذارند. شخصی دیگری که ظاهراً مرحوم آیت الله کبیر، از علمای بزرگ و فقهای برجسته بوده‌است می‌پرسد، مگر چه اشکالی دارد؟ آیت الله بروجردی در جواب می‌گویند، اشکال بزرگ این امر در این جا است که شاه با اسلحه توپ و تفنگ به جان مردم می‌افتد، با این اسلحه می‌شود مقابله کرد ولی اگر شما به جای او نشستید، اسلحه شما ایمان و عقاید مردم است که به جان مردم می‌اندازید. با این اسلحه نمی‌توان به راحتی مقابله کرد و لذا دین و ایمان مردم به بازی گرفته می‌شود. "[۱۰][۱۱] منتظری نیز می‌گوید که «کسانی همچون مرحوم ربانی شیرازی، آشیخ علی لر و آقای شیخ اسمعیل ملایری مبعوث شدند که به این قائله (فدائیان اسلام) خاتمه دهند. کار به جایی رسید که یک شب بعد از نماز مغرب و عشا طرفداران مرحوم نواب آمدند در مدرسه فیضیه شعار بدهند، آقایان تعقیبشان کردند و آنها رفتند تهران.»[۱۲]

    بنا به گفته‌های صادق خلخالی، سید روح‌الله خمینی موضع سیاسی بروجردی را نمی‌پسندید و اعدام فدائیان خلق، نقطه جدایی آنها شد: «همین کارها نیز باعث شد که امام از بیت آقای بروجردی فاصله گرفت و دیگر رفت و آمد خود را عملا قطع کرد.»[۱۳] از سوی دیگر بروجردی نیز این حمایت روح‌الله خمینی از فدائیان را نمی‌پسندید و می‌گوید که «من نمی‌دانم چرا بعضی از عقلای قم از اینها حمایت می‌کردند.»[۱۲] مرتضی مطهری نیز به همین دلیل با نوشتن نامه ای از قم به تهران رفت. منتظری نقل می‌کند که "من رفتم خدمت ایشان و گفتم آقای مطهری این نامه را دادند خدمت شما و خداحافظی هم کردند. آقای بروجردی نامه را نگرفت، گفتم بالاخره ایشان گفته… با ناراحتی نامه را کنار زد.[۱۲]

    اصلاحات ارضی

    بروجردی یکی از مخالفان سرسخت اصلاحات ارضی بود. این مخالفت در حدی بود که محمدرضاشاه پهلوی طرح اصلاحات ارضی را تا زمان فوت وی عملیاتی نکرد. البته وی شاه را تهدید کرده بود که اگر اصلاحات ارضی را عملیاتی کند زمین بدست آمده از اصلاحات اراضی را حرام یا نجس اعلام خواهد کرد. در همان دوران بروجردی فتوای حرام بودن رادیو و تلویزیون و پپسی کولا را نیز اعلام کرد.[۱۴]


    درگذشت

    وی در ۱۰ فروردین ۱۳۴۰ (شوال ۱۳۸۰ قمری) در سن ۸۶ سالگی بر اثر بیماری قلبی درگذشت و در حرم فاطمه معصومه در قم به خاک سپرده شد. با این حال که او مقامی سیاسی و حزبی نداشت و به جز عراق و حجاز جای دیگری نرفته بود، خبر فوت او بازتابی وسیعی داشت، به گونه ای که دولت تعطیل و راهی قم شد و سه روز عزای عمومی اعلام شد. شهربانی کافه‌ها را بست. در عراق و پاکستان سه روز عزای عمومی، و در سوریه، لبنان و کویت عزاداری شد. بازار تهران تعطیل شد. سفیر شوروی پیام تسلیت فرستاد و بیشتر سفارتخانه‌های خارجی در تهران، در آن روز با پرچم‌های نیمه افراشته تعطیل شدند.[۱۵]

    روش اجتهادی

    او همچون علمای سلف خود مثل شیخ مفید، سید مرتضی، شیخ طوسی، شیخ طبرسی و سید محمدمهدی بحرالعلوم دارای جامعیتی در علوم اسلامی است در فقه شیوه‌ای استنباطی را به کار برد.

    شیوه او در فقه بر چند محور استوار است:

    1. اهمیت به آراء قدماء
    2. اهمیت به روایات و فتاوای
    3. تکیه بر ادله و روایات اولیه
    4. ریشه یابی مسائل

    تألیفات

    سید حسین طباطبایی بروجردی بر کتابهای فقیه شیخ صدوق، تهذیب الاحکام و استبصار شیخ طوسی، خصال و رجال و آمالی و علل الشرایع اسانیدی ضمیمه نمود. وی حاشیه بر کفایه آخوند خراسانی و نهایه طوسی نگاشت.

    چند مورد از کتابهای او عبارت است از:

    نخستین بار از روی رساله عملیه او کتاب توضیح المسائل نوشته شد که در زمان حیات او و به تأیید ایشان به چاپ رسید.[۱۶]

    سال 1381 تله تئاتر از سبز تا فیروزه در صدا و سیمای مرکز اصفهان تولید شد که در این اثر حسن علیرضایی نقش جوانی آیت الله بروجردی را بازی کرد.

    شاگردان

    پرونده:Boroujerdi dargozasht.jpg
    صفحه اول روزنامه اطلاعات، پنجشنبه دهم فروردین ۱۳۴۰ شمسی، شماره ۱۰۴۶۶

    منابع

    1. ↑ خطای لوآ: expandTemplate: invalid title "<strong class="error"><span class="scribunto-error" id="mw-scribunto-error-0">خطای اسکریپتی: پودمان «Citation/lang» وجود ندارد.</span></strong>".
    2. ↑ خطای لوآ: expandTemplate: invalid title "<strong class="error"><span class="scribunto-error" id="mw-scribunto-error-2">خطای اسکریپتی: پودمان «Citation/lang» وجود ندارد.</span></strong>".
    3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ الگو:یادکرد
    4. ↑ آیت الله العظمی سید حسین طباطبایی قمی
    5. ↑ الگو:یادکرد
    6. ↑ خطای لوآ: expandTemplate: invalid title "<strong class="error"><span class="scribunto-error" id="mw-scribunto-error-4">خطای اسکریپتی: پودمان «Citation/lang» وجود ندارد.</span></strong>".
    7. ↑ الگو:یادکرد کتاب
    8. ↑ خطای لوآ: expandTemplate: invalid title "<strong class="error"><span class="scribunto-error" id="mw-scribunto-error-6">خطای اسکریپتی: پودمان «Citation/lang» وجود ندارد.</span></strong>".
    9. ↑ الگو:یادکرد کتاب
    10. ↑ خطای لوآ: expandTemplate: invalid title "<strong class="error"><span class="scribunto-error" id="mw-scribunto-error-8">خطای اسکریپتی: پودمان «Citation/lang» وجود ندارد.</span></strong>".
    11. ↑ الگو:یادکرد کتاب
    12. ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ ۱۲٫۲ الگو:یادکرد کتاب
    13. ↑ الگو:یادکرد کتاب
    14. ↑ هرانا: ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، حسن یوسفی اشکوری: روحانیت، مدافع نظام ارباب و رعیتی بود، گفت‌وگو از سیمین روزگرد، نوشته‌شده در ۲۱ امرداد ۱۳۹۵؛ بازدید در ۲۸ مرداد ۱۳۹۵.
    15. ↑ خطای لوآ: expandTemplate: invalid title "<strong class="error"><span class="scribunto-error" id="mw-scribunto-error-10">خطای اسکریپتی: پودمان «Citation/lang» وجود ندارد.</span></strong>".
    16. ↑ خطای لوآ: expandTemplate: invalid title "<strong class="error"><span class="scribunto-error" id="mw-scribunto-error-12">خطای اسکریپتی: پودمان «Citation/lang» وجود ندارد.</span></strong>".
    17. ↑ ۱۷٫۰۰ ۱۷٫۰۱ ۱۷٫۰۲ ۱۷٫۰۳ ۱۷٫۰۴ ۱۷٫۰۵ ۱۷٫۰۶ ۱۷٫۰۷ ۱۷٫۰۸ ۱۷٫۰۹ ۱۷٫۱۰ ۱۷٫۱۱ ۱۷٫۱۲ ۱۷٫۱۳ ۱۷٫۱۴ ۱۷٫۱۵ ۱۷٫۱۶ ۱۷٫۱۷ خطای لوآ: expandTemplate: invalid title "<strong class="error"><span class="scribunto-error" id="mw-scribunto-error-14">خطای اسکریپتی: پودمان «Citation/lang» وجود ندارد.</span></strong>".الگو:پیوند مرده
    18. ↑ الگو:گفتاورد؛ فقه گویا، زندگی‌نامه مؤلف، ص ۱۱۳

    پیوند به بیرون

    الگو:مراجع تقلید عامه شیعه الگو:مراجع تقلید شیعه

    برگرفته از «https://fa.wikivahdat.com/w/index.php?title=سید_حسین_بروجردی&oldid=865»