سکاکیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''سکاکیه‏''' از فرق کلامى [[شیعه]] و پیرو ابو جعفر محمد بن خلیل سکاک از متکلمان [[امامیه]] بودند.
'''سکاکیه‏''' شاخه‌ای از فرقه‌های  کلامی [[شیعه]] و پیرو ابوجعفر محمد‌بن‌خلیل سکاک از متکلمان [[امامیه]] بودند.


==شرح حال==
== شرح حال ==
ابو جعفر محمد بن خلیل سکاک شاگرد [[ابو محمد هاشم بن حکم]] (در گذشته در سال 199 هجری قمری) و از معاصرین چند تن از مشاهیر «[[معتزله]]» مانند [[ابو عثمان عمرو بن بحر جاحظ]] و [[ابو جعفر محمد بن عبد الله اسکافى]] و [[ابو الفضل جعفر بن حرب]] بوده و در نیمه اول قرن سوم هجرى مى ‏زیسته است.<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی،مشهد، نشر  آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ دوم، ص 229  با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> 
ابوجعفر محمد‌بن‌خلیل‌سکاک شاگرد [[ابو محمد هاشم بن حکم]] (در گذشته در سال 199 هجری قمری) و از معاصرین چند تن از مشاهیر [[معتزله|«معتزله]]» مانند [[ابو عثمان عمرو بن بحر جاحظ|ابوعثمان عمرو بن بحر جاحظ]]، [[ابوجعفر محمد بن عبدالله اسکافی]] و [[ابوالفضل جعفر بن حرب]] بوده و در نیمه اول قرن سوم هجری می ‏زیست.


==لقب==
== لقب ==
لقب ابو جعفر محمد بن خلیل سکاک در بیشتر کتاب های قدیم به تحریف، شکال، سکال، سکاک و شکاک ضبط شده، ولى در واقع اصل این واژه سکاک است و به معنای کسى است که کار او ساختن سکه یعنى گاو آهن باشد.<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر  آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ دوم، ص 229 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> 
لقب این شخصیت در بیشتر کتاب‌های قدیم به تحریف، شکال، سکال، سکاک و شکاک ضبط شده، ولی در واقع اصل این واژه سکاک و به معنای سازنده سکه یعنی گاو آهن است.


==اعتقادات==  
== اعتقادات ==  
این فرقه خداوند را به خودى خود عالم مى‏ دانستند و وصف عالمیت او را در وى از صفات ذاتى او مى ‏شمردند. <ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی،مشهد، نشر  آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ دوم، ص 229 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> 
این فرقه وصف عالمیت را از صفات ذات خداوند می دانستند.  


==آثار==  
== آثار ==  
از جمله تألیفات او کتاب «المعرفه» در باب استطاعت و کتابى در امامت و کتاب «التوحید» بوده که در آن سکاک قایل به تشبیه شده است و همچنین کتاب دیگرى در رد منکران امامت نوشته است.<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی،مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ دوم، ص 229 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref>
از جمله تألیفات ابوجعفر محمد‌بن‌خلیل سکاک، کتاب «المعرفة» در باب استطاعت و کتابی در باره امامت و نیز کتابی در ردّ منکران امامت بوده است. همچنین کتابی به نام «التوحید» نوشته که در آن قائل به تشبیه شده است.<ref> مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ دوم، ص 229 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> <ref>شیخ طوسی، الفهرست، نجف، سال 1961 میلادی، ص 292</ref> <ref>ابن الخیاط، الانتصار فی الرد علی ابن الراوندی الملحد، با مقدمه و تعلیقات دکتر ینبرگ سوئدی، مصر، سال 1925 میلادی، فهرست اعلام</ref> <ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، 2 جلدی، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، قاهره، ج 4، ص 429.</ref>
شیخ طوسی، الفهرست، نجف، سال 1961 میلادی، ص 292


== پانویس ==
{{پانویس}}


ابن خیاط، الانتصار فى الرد على ابن الراوندى الملحد، با مقدمه و تعليقات دكتر ينبرگ سوئدى، مصر، سال 1925 میلادی، ص
[[رده:فرق و مذاهب]]
شرح نهج البلاغه، ابن ابى الحديد، ج 4، ص 429.
 
شرح نهج البلاغة، ابن ابى الحديد، 2 جلد، تحقيق محمد ابو الفضل ابراهيم، طبع قاهره.
 
 
==پانویس==
 
 
<references />
 
[[رده: فرق و مذاهب]]
[[رده: کلام ]]
[[رده: مذاهب کلامی ]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۰۰

سکاکیه‏ شاخه‌ای از فرقه‌های کلامی شیعه و پیرو ابوجعفر محمد‌بن‌خلیل سکاک از متکلمان امامیه بودند.

شرح حال

ابوجعفر محمد‌بن‌خلیل‌سکاک شاگرد ابو محمد هاشم بن حکم (در گذشته در سال 199 هجری قمری) و از معاصرین چند تن از مشاهیر «معتزله» مانند ابوعثمان عمرو بن بحر جاحظ، ابوجعفر محمد بن عبدالله اسکافی و ابوالفضل جعفر بن حرب بوده و در نیمه اول قرن سوم هجری می ‏زیست.

لقب

لقب این شخصیت در بیشتر کتاب‌های قدیم به تحریف، شکال، سکال، سکاک و شکاک ضبط شده، ولی در واقع اصل این واژه سکاک و به معنای سازنده سکه یعنی گاو آهن است.

اعتقادات

این فرقه وصف عالمیت را از صفات ذات خداوند می دانستند.

آثار

از جمله تألیفات ابوجعفر محمد‌بن‌خلیل سکاک، کتاب «المعرفة» در باب استطاعت و کتابی در باره امامت و نیز کتابی در ردّ منکران امامت بوده است. همچنین کتابی به نام «التوحید» نوشته که در آن قائل به تشبیه شده است.[۱] [۲] [۳] [۴]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ دوم، ص 229 با ویرایش و اصلاح عبارات
  2. شیخ طوسی، الفهرست، نجف، سال 1961 میلادی، ص 292
  3. ابن الخیاط، الانتصار فی الرد علی ابن الراوندی الملحد، با مقدمه و تعلیقات دکتر ینبرگ سوئدی، مصر، سال 1925 میلادی، فهرست اعلام
  4. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، 2 جلدی، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، قاهره، ج 4، ص 429.