سوره مؤمنون: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۵۰

سوره مؤمنون

سوره مؤمنون بیست و سومین سوره و از سوره‌های مکی قرآن است که در جزء ۱۸ قرآن جای دارد. این سوره به دلیل اشاره به ۱۵ صفت از صفات مؤمنان، مؤمنون نامیده شده است. روی‌گردانی از کار و سخن بیهوده، پیشتاز بودن در کارهای خیر، اشاره به داستان حضرت موسی(علیه‌السلام) و حضرت نوح(علیه‌السلام)، خلقت انسان و معاد از مباحث این سوره است. آیات ۹۹ و ۱۰۰ درباره آرزوی کافران هنگام مرگ برای بازگشت به دنیا و انجام اعمال صالح از آیات مشهور سوره مؤمنون است.

مؤمنون

جمع مؤمن، به معنای افراد با ايمان.

مفهوم کلي سوره

آيات آفاقی و انفسی خدا؛
هشدار در مورد معاد؛
سرگذشت عبرت آموز مردان‌الهی؛
صفات برجسته مؤمنان^[۱].

اسامی سوره

مؤمنون؛
قد أفلح؛
فلاح^[۲].

علت نام‌گذاری

«سوره مؤمنون»؛ سبب نام‌گذاری آن يازده آيۀ ابتدای اين سوره است‌که اوصاف و آثار و نشانه‌های مؤمنان را بيان کرده است^[۳].

«سوره قد أفلح»؛ نام‌گذاری سوره به اسم اولين عبارت می‌باشد.

«سوره فلاح»؛ ابن‌عاشور در التحرير و التنوير اين اسم را برای اين سوره آورده است ولی علتی بر آن ذکر نکرده است^[۴]. به نظر می‌رسد به خاطر کلمه افلح در آيه اول و آيات بعدی اين سوره است‌که عوامل فلاح و رستگاری مؤمنين را بيان می‌کند.

تعداد آيات و کلمات و حروف

سوره مؤمنون صدوهيجده آيه دارد^[۵].
سوره مؤمنون هزاروهشت‌صدوچهل کلمه دارد^[۶].(لازم به ذکر است اقوال در تعداد کلمات سوره‌های قرآن مختلف است)
سوره مؤمنون چهارهزاروهشت‌صدودو حرف دارد^[۷]. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سوره‌های قرآن مختلف است)

اهداف و آموزه‌ها

اهداف کلی سوره مؤمنون عبارتند از:

جلب توجه به مبدأ هستی؛
جلب توجه به معاد؛
بيان صفات مؤمنان^[۸].

محتوا و موضوعات

سوره مؤمنون چنان‌که از نامش پيدا است بخش مهمی از آن سخن از اوصاف برگزيده مؤمنان است. سپس بحث‌هايی در زمينه اعتقاد و عمل بيان می‌کند که تکميل کننده آن صفات می‌باشد. روی هم رفته مجموع مطالب اين سوره را می‌توان به چند بخش تقسيم کرد:

بخش اول که از آيه قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ آغاز می‌شود تا چندين آيه بعد بيانگر صفاتی است که مايۀ فلاح و رستگاری مؤمنان است و خواهيم ديد اين اوصاف آن قدر حساب شده و جامع است که جنبه‌های مختلف زندگی فردی و اجتماعی را تحت پوشش خود قرار می‌دهد.

و از آنجا‌که خمير مايه همه آنها ايمان و توحيد است در بخش دوم به نشانه‌های مختلف خداشناسی، و آيات آفاقی و انفسی پروردگار در پهنه عالم هستی، اشاره کرده، و نمونه‌هايی از نظام شگرف عالم آفرينش را در آسمان و زمين و آفرينش انسان و حيوانات و گياهان بر می‌شمارد.

و برای تکميل جنبه‌های عملی در بخش سوم به شرح سر گذشت عبرت انگيز جمعی از پيامبران بزرگ هم‌چون نوح(علیه‌السلام)، هود علیه‌السلام، موسی علیه‌السلام، عيسی(علیه‌السلام) پرداخته فرازهايی از زندگی آنها را بيان می‌کند.

در بخش چهارم روی سخن را به مستکبران کرده، و با دلائل منطقی و گاه با تعبيرات تند و کوبنده به آنها هشدار می‌دهد، تا دل‌های آماده به خود آيد و راه بازگشت به سوی خدا را پيدا کند.

در بخش پنجم بحث‌های فشرده‌ای درباره معاد بيان کرده است.

و در بخش ششم از حاکميت خداوند بر عالم هستی و نفوذ فرمانش در همه جهان سخن می‌گويد.

سرانجام در بخش هفتم باز هم سخن از قيامت، حساب، جزا و پاداش نيکوکاران و کيفر بدکاران به ميان می‌آورد، و با بيان هدف آفرينش انسان سوره را پايان می‌دهد. و به اين ترتيب محتوای اين سوره مجموعه‌ای است از درس‌های اعتقادی و عملی، و مسائل بيدارکننده و بيان خط سير مؤمنان از آغاز تا پايان^[۹].

فضائل، خواص و ثواب قرائت

ابی‌بن‌کعب از پيامبر روايت کرده است که «هر که سوره مؤمنون را بخواند، فرشتگان در روز قيامت او را به روح و ريحان و آنچه موجب چشم روشنی است، بشارت میدهند».

امام صادق(علیه‌السلام) فرمود «هر که سوره مؤمنون را بخواند و در هر جمعه تکرار کند، خداوند کار او را به سعادت ختم می‌کند و در بهشت برين با انبياء و مرسلين است^[۱۰]».

محل و زمان و فضای نزول

سوره مؤمنون در مکه بر پيامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) نازل شده است^[۱۱].

سوره مؤمنون بعد از سوره انبياء در مکه نازل گرديده است، بنابراين به نظر می‌آيد حدود سال‌های هشت بعثت نازل شده باشد^[۱۲].

ظاهرا [فضا و] شأن نزولی برای سوره مؤمنون نقل نشده است بلکه ضرورت موقع ايجاب می‌کرده که در تداوم وحی آسمانی، اين مطالب ارزنده يادآوری و بيان شود تا مؤمنان بدانند، ايمان تنها با زبان کافی نيست بلکه لازمه‌اش عمل است و نيز آنها و کافران بدانند که کفر و شرک و اعمال ناشايست در دنيا و آخرت پيامد ناگواری دارد^[۱۳].

ويژگی

مؤمنون جزو سور مئين (صد آيه ای‌ها) است ابن قتيبه می‌گويد سور مئين سوره‌هايی هستند که بعد از سور طوال آمده‌اند علت نام‌گذاری اين سوره‌ها به مئين نزدیک بودن تعداد آيه‌های اين سوره‌ها به عدد صد می‌باشد^[۱۴]. گفته شده اين سوره‌ها عبارتند از «بنی إسرائيل، کهف، مريم، طه، أنبياء، حج و مؤمنون»^[۱۵]. برخی ديگر نيز سور مئين را سوره‌های «توبه، نحل، هود، يوسف، کهف، بنی اسرائيل، انبياء، طه، مؤمنون، شعراء و صافات» ذکر کرده‌اند^[۱۶].

روايتی است که از رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) نقل شده که فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جای تورات و سوره‌های مئين را به جای انجيل و سوره‌های مثانی را به جای زبور به من داد و پروردگارم مرا با دادن سوره‌های مفصّل فزونی بخشيد^[۱۷].

اهداف و اوصاف ناب و عوامل رستگاری مؤمنان در سوره مؤمنون به زيبايی ترسيم شده است.

منابع

برگرفته از سایت معرفی سوره مومنون - پایگاه جامع قرآنhttps://quran.inoor.ir

پانویس

↑ تفسير قرآن مهر، ج 14، ص 21.
↑ التحرير و التنوير، ج 18، ص 5.
↑ تفسير قرآن مهر، ج 14، ص 23.
↑ التحرير و التنوير، ج 18، ص 5.
↑ الكشف و البيان، ج 7، ص 37.
↑ همان.
↑ همان.
↑ تفسير قرآن مهر، ج 14، ص 24.
↑ تفسير نمونه، ج14، ص 191- 190.
↑ ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 17، ص 28.
↑ مجمع البيان فی تفسير القرآن، ج 7، ص 156.
↑ تفسير أحسن‌الحديث، ج 7، ص 93.
↑ تفسير أحسن‌الحديث، ج 7، ص 94.
↑ زاد المسير فی علم التفسير، ج 4، ص 141
↑ ]دراسة حول القرآن الکريم، ص ۳۷.
↑ التمهيد فی علوم القرآن، ج1، ص313.
↑ جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34

[1] تفسير قرآن مهر، ج 14، ص 21.

[2] التحرير و التنوير، ج 18، ص 5.

[3] تفسير قرآن مهر، ج 14، ص 23.

[4] التحرير و التنوير، ج 18، ص 5.

[5] الكشف و البيان، ج 7، ص 37.

[6] همان.

[7] همان.

[8] تفسير قرآن مهر، ج 14، ص 24.

[9] تفسير نمونه، ج14، ص 191- 190.

[10] ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 17، ص 28.

[11] مجمع البيان فی تفسير القرآن، ج 7، ص 156.

[12] تفسير أحسن‌الحديث، ج 7، ص 93.

[13] تفسير أحسن‌الحديث، ج 7، ص 94.

[14] زاد المسير فی علم التفسير، ج 4، ص 141

[15] ]دراسة حول القرآن الکريم، ص ۳۷.

[16] التمهيد فی علوم القرآن، ج1، ص313.

[17] جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

[۱۷]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-<div class="wikiInfo">[[پرونده:سوره مؤمنون.jpg|جایگزین=سوره مؤمنون|بندانگشتی|سوره مؤمنون]]
+<div class="wikiInfo">[[پرونده:سوره مؤمنون.jpg|جایگزین=سوره مؤمنون|بندانگشتی|سوره مؤمنون]]</div>
-{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |نام
+'''سوره مؤمنون''' بیست و سومین سوره و از سوره‌های مکی [[قرآن]] است که در جزء ۱۸ قرآن جای دارد. این سوره به دلیل اشاره به ۱۵ صفت از صفات [[مؤمنان]]، [[مؤمن|مؤمنون]] نامیده شده است. روی‌گردانی از کار و سخن بیهوده، پیشتاز بودن در کارهای خیر، اشاره به داستان [[حضرت موسی |حضرت موسی(علیه‌السلام)]] و [[حضرت نوح|حضرت نوح(علیه‌السلام)]]، خلقت [[انسان]] و [[معاد]] از مباحث این سوره است.
-!نام
+آیات ۹۹ و ۱۰۰ درباره آرزوی [[کافران]] هنگام [[مرگ]] برای بازگشت به دنیا و انجام اعمال صالح از آیات مشهور سوره مؤمنون است.
-!سوره مؤمنون
-|-
-|شماره سوره
-|۲۳
-|-
-|ترتیب نزول
-|۷۴
-|-
-|جزء
-|۱۸
-|-
-|مکی/مدنی
-|مکی
-|-
-|تعداد آیات
-|۱۱۸
-|-
-|تعداد کلمات
-|۱۰۵۵
-|-
-|تعداد حروف
-|۴۴۸۶
-|-
-|}
-</div>
-'''سوره مؤمنون''' بیست و سومین سوره و از سوره‌های مکی [[قرآن]] است که در جزء ۱۸ قرآن جای دارد. این سوره به دلیل اشاره به ۱۵ صفت از صفات [[مؤمنان]]، [[مؤمنون]] نامیده شده است. رویگردانی از کار و سخن بیهوده، پیشتاز بودن در کارهای خیر، اشاره به داستان [[حضرت موسی(ع)]] و [[حضرت نوح(ع)]]، خلقت [[انسان]] و [[معاد]] از مباحث این سوره است.
+== مؤمنون ==
-آیات ۹۹ و ۱۰۰ درباره آرزوی [[کافران]] هنگام مرگ برای بازگشت به دنیا و انجام اعمال صالح از آیات مشهور سوره مؤمنون است.
+جمع [[مؤمن]]، به معنای افراد با [[ايمان]].
-=مؤمنون=
+== مفهوم کلي سوره ==
+# آيات آفاقی و انفسی [[خدا]]؛
+# هشدار در مورد [[معاد]]؛
+# سرگذشت عبرت آموز مردان‌الهی؛
+# صفات برجسته [[مؤمن|مؤمنان]]<ref>تفسير قرآن مهر، ج 14، ص 21.</ref>.
-جمع مؤمن، به معنای افراد با [[ايمان]].
+== اسامی سوره ==
+# مؤمنون؛
-=مفهوم کلي سوره=
+# قد أفلح؛
-# آيات آفاقى و انفسى [[خدا]]؛
-# هشدار در مورد [[معاد]]؛
-# سرگذشت عبرت آموز مردان الهى ؛
-# صفات برجسته ى مؤمنان<ref>تفسير قرآن مهر، ج 14، ص 21.</ref>.
-=اسامی سوره=
-# مؤمنون،
-# قد أفلح،
 # فلاح<ref>التحرير و التنوير، ج 18، ص 5.</ref>.
-=علت نام‌گذاری=
+== علت نام‌گذاری ==
+«سوره مؤمنون»؛ سبب نام‌گذاری آن يازده آيۀ ابتدای اين سوره است‌که اوصاف و آثار و نشانه‌های مؤمنان را بيان کرده است<ref>تفسير قرآن مهر، ج 14، ص 23.</ref>.
-«سوره مؤمنون»؛ سبب نام‌گذارى آن يازده آيۀ ابتداى اين سوره است كه اوصاف و آثار و نشانه هاى مؤمنان را بيان كرده است<ref>تفسير قرآن مهر، ج 14، ص 23.</ref>.
-«سوره قد أفلح»؛ نام‌گذاری سوره به اسم اولين عبارت مي‌باشد.
-«سوره فلاح»؛ ابن‌عاشور در التحرير و التنوير اين اسم را برای اين سوره آورده است ولی علتی بر آن ذکر نکرده است<ref>التحرير و التنوير، ج 18، ص 5.</ref>. به نظر مي‌رسد به خاطر کلمه افلح در آيه اول و آيات بعدی اين سوره است که عوامل فلاح و رستگاری مؤمنين را بيان می کند.
-=تعداد آيات و کلمات و حروف=
-سوره مؤمنون صدوهيجده آيه دارد<ref>الكشف و البيان،ج 7، ص 37.</ref>.
+«سوره قد أفلح»؛ نام‌گذاری سوره به اسم اولين عبارت می‌باشد.
-سوره مؤمنون هزاروهشتصدوچهل كلمه دارد<ref>همان.</ref>.(لازم به ذکر است اقوال در تعداد کلمات سوره های قرآن مختلف است)
+«سوره فلاح»؛ [[ابن‌عاشور]] در التحرير و التنوير اين اسم را برای اين سوره آورده است ولی علتی بر آن ذکر نکرده است<ref>التحرير و التنوير، ج 18، ص 5.</ref>. به نظر می‌رسد به خاطر کلمه افلح در آيه اول و آيات بعدی اين سوره است‌که عوامل فلاح و رستگاری مؤمنين را بيان می‌کند.
-سوره مؤمنون چهارهزاروهشتصدودو حرف دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سوره های قرآن مختلف است)
+== تعداد آيات و کلمات و حروف ==
+* سوره مؤمنون صدوهيجده آيه دارد<ref>الكشف و البيان، ج 7، ص 37.</ref>.
+* سوره مؤمنون هزاروهشت‌صدوچهل کلمه دارد<ref>همان.</ref>.(لازم به ذکر است اقوال در تعداد کلمات سوره‌های قرآن مختلف است)
+* سوره مؤمنون چهارهزاروهشت‌صدودو حرف دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سوره‌های قرآن مختلف است)
-=اهداف و آموزه‌ها=
+== اهداف و آموزه‌ها ==
 اهداف کلی سوره مؤمنون عبارتند از:
+* جلب توجه به مبدأ هستی؛
-* جلب توجه به مبدأ هستى؛
 * جلب توجه به [[معاد]]؛
 * بيان صفات مؤمنان<ref>تفسير قرآن مهر، ج 14، ص 24.</ref>.
-=محتوا و موضوعات=
+== محتوا و موضوعات ==
+سوره مؤمنون چنان‌که از نامش پيدا است بخش مهمی از آن سخن از اوصاف برگزيده مؤمنان است. سپس بحث‌هايی در زمينه اعتقاد و عمل بيان می‌کند که تکميل کننده آن صفات می‌باشد. روی هم رفته مجموع مطالب اين سوره را می‌توان به چند بخش تقسيم کرد:
-سوره مؤمنون چنان كه از نامش پيدا است بخش مهمى از آن سخن از اوصاف برگزيده مؤمنان است. سپس بحث هايى در زمينه اعتقاد و عمل بيان مى كند كه تكميل كننده آن صفات مى باشد. روی هم رفته مجموع مطالب اين سوره را مى توان به چند بخش تقسيم كرد:
-بخش اول كه از آيه قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ آغاز مي‌شود تا چندين آيه بعد بيانگر صفاتى است كه مايۀ فلاح و رستگارى مؤمنان است و خواهيم ديد اين اوصاف آن قدر حساب شده و جامع است كه جنبه هاى مختلف زندگى فردى و اجتماعى را تحت پوشش خود قرار مى دهد.
+بخش اول که از آيه قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ آغاز می‌شود تا چندين آيه بعد بيانگر صفاتی است که مايۀ فلاح و رستگاری مؤمنان است و خواهيم ديد اين اوصاف آن قدر حساب شده و جامع است که جنبه‌های مختلف زندگی فردی و اجتماعی را تحت پوشش خود قرار می‌دهد.
-و از آنجا كه خمير مايه همه آنها [[ايمان]] و [[توحيد]] است در بخش دوم به نشانه هاى مختلف خداشناسى، و آيات آفاقى و انفسى پروردگار در پهنه عالم هستى، اشاره كرده، و نمونه هايى از نظام شگرف عالم آفرينش را در آسمان و زمين و آفرينش انسان و حيوانات و گياهان بر مى شمارد.
+و از آنجا‌که خمير مايه همه آنها [[ايمان]] و [[توحيد]] است در بخش دوم به نشانه‌های مختلف خداشناسی، و آيات آفاقی و انفسی پروردگار در پهنه عالم هستی، اشاره کرده، و نمونه‌هايی از نظام شگرف عالم آفرينش را در آسمان و زمين و آفرينش انسان و حيوانات و گياهان بر می‌شمارد.
-و براى تكميل جنبه هاى عملى در بخش سوم به شرح سر گذشت عبرت انگيز جمعى از پيامبران بزرگ همچون [[نوح(ع)]]، [[هود(ع)]]، [[موسى(ع)]]، [[عيسى(ع)]] پرداخته فرازهايى از زندگى آنها را بيان مى كند.
+و برای تکميل جنبه‌های عملی در بخش سوم به شرح سر گذشت عبرت انگيز جمعی از [[پیامبران|پيامبران]] بزرگ هم‌چون [[نوح |نوح(علیه‌السلام)]]، [[هود علیه‌السلام]]، [[حضرت موسی|موسی علیه‌السلام]]، [[حضرت عیسی|عيسی(علیه‌السلام)]] پرداخته فرازهايی از زندگی آنها را بيان می‌کند.
-در بخش چهارم روى سخن را به مستكبران كرده، و با دلائل منطقى و گاه با تعبيرات تند و كوبنده به آنها هشدار مى دهد، تا دل‌هاى آماده به خود آيد و راه بازگشت به سوى خدا را پيدا كند.
+در بخش چهارم روی سخن را به مستکبران کرده، و با دلائل منطقی و گاه با تعبيرات تند و کوبنده به آنها هشدار می‌دهد، تا دل‌های آماده به خود آيد و راه بازگشت به سوی خدا را پيدا کند.
-در بخش پنجم بحث هاى فشرده اى درباره معاد بيان كرده است.
+در بخش پنجم بحث‌های فشرده‌ای درباره معاد بيان کرده است.
-و در بخش ششم از حاكميت [[خداوند]] بر عالم هستى و نفوذ فرمانش در همه جهان سخن مى گويد.
+و در بخش ششم از حاکميت [[خداوند]] بر عالم هستی و نفوذ فرمانش در همه جهان سخن می‌گويد.
-سرانجام در بخش هفتم باز هم سخن از [[قيامت]]، حساب، جزا و پاداش نيكوكاران و كيفر بدكاران به ميان مى آورد، و با بيان هدف آفرينش انسان سوره را پايان مى دهد. و به اين ترتيب محتواى اين سوره مجموعه اى است از درسهاى اعتقادى و عملى، و مسائل بيداركننده و بيان خط سير مؤمنان از آغاز تا پايان<ref>تفسير نمونه، ج14، ص 191- 190.</ref>.
+سرانجام در بخش هفتم باز هم سخن از [[قيامت]]، حساب، جزا و پاداش نيکوکاران و کيفر بدکاران به ميان می‌آورد، و با بيان هدف آفرينش انسان سوره را پايان می‌دهد. و به اين ترتيب محتوای اين سوره مجموعه‌ای است از درس‌های اعتقادی و عملی، و مسائل بيدارکننده و بيان خط سير مؤمنان از آغاز تا پايان<ref>تفسير نمونه، ج14، ص 191- 190.</ref>.
-=فضائل، خواص و ثواب قرائت=
+== فضائل، خواص و ثواب قرائت ==
+[[ابی‌بن‌كعب|ابی‌بن‌کعب]] از پيامبر روايت کرده است که «هر که سوره مؤمنون را بخواند، فرشتگان در [[روز قيامت]] او را به [[روح]] و ريحان و آنچه موجب چشم روشنی است، بشارت میدهند».
-[[ابى‌بن‌كعب]] از پيامبر روايت كرده است كه «هر كه سوره مؤمنون را بخواند، فرشتگان در [[روز قيامت]] او را به [[روح]] و ريحان و آنچه موجب چشم روشنى است، بشارت مي‌دهند».
+[[جعفر بن محمد (صادق‌)|امام صادق(علیه‌السلام)]] فرمود «هر که سوره مؤمنون را بخواند و در هر [[جمعه]] تکرار کند، [[خداوند]] کار او را به سعادت ختم می‌کند و در [[بهشت]] برين با [[انبياء]] و [[پیامبران|مرسلين]] است<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 17، ص 28.</ref>».
-[[امام صادق(ع)]] فرمود «هر كه سوره مؤمنون را بخواند و در هر [[جمعه]] تكرار كند، [[خداوند]] كار او را به سعادت ختم مي‌كند و در [[بهشت]] برين با [[انبياء]] و [[مرسلين]] است<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 17، ص 28.</ref>».
+== محل و زمان و فضای نزول ==
+سوره مؤمنون در [[مکه]] بر [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پيامبر(صلی الله علیه و آله و سلم)]] نازل شده است<ref>مجمع البيان فی تفسير القرآن، ج 7، ص 156.</ref>.
-=محل و زمان و فضای نزول=
+سوره مؤمنون بعد از [[سوره انبياء]] در مکه [[نازل]] گرديده است، بنابراين به نظر می‌آيد حدود سال‌های هشت [[بعثت]] نازل شده باشد<ref>تفسير أحسن‌الحديث، ج 7، ص 93.</ref>.
-سوره مؤمنون در [[مکه]] بر [[پيامبر(ص)]] نازل شده است<ref>مجمع البيان فی تفسير القرآن، ج 7، ص 156.</ref>.
+ظاهرا [فضا و] شأن نزولی برای سوره مؤمنون نقل نشده است بلکه ضرورت موقع ايجاب می‌کرده که در تداوم [[وحی]] آسمانی، اين مطالب ارزنده يادآوری و بيان شود تا مؤمنان بدانند، [[ايمان]] تنها با زبان کافی نيست بلکه لازمه‌اش عمل است و نيز آنها و [[كافران|کافران]] بدانند که [[كفر|کفر]] و [[شرک]] و اعمال ناشايست در دنيا و آخرت پيامد ناگواری دارد<ref>تفسير أحسن‌الحديث، ج 7، ص 94.</ref>.
-سوره مؤمنون بعد از [[سوره انبياء]] در مكه [[نازل]] گرديده است، بنابراين به نظر مى آيد حدود سالهاى هشت [[بعثت]] نازل شده باشد<ref>تفسير أحسن‌الحديث، ج 7، ص 93.</ref>.
+== ويژگی ==
+مؤمنون جزو [[سور مئين]] (صد آيه ای‌ها) است [[ابن قتيبه]] می‌گويد سور مئين سوره‌هايی هستند که بعد از [[سور طوال]] آمده‌اند علت نام‌گذاری اين سوره‌ها به [[مئين]] نزدیک بودن تعداد آيه‌های اين سوره‌ها به عدد صد می‌باشد<ref>زاد المسير فی علم التفسير، ج 4، ص 141</ref>. گفته شده اين سوره‌ها عبارتند از «[[بنی إسرائيل]]، [[كهف|کهف]]، [[مريم]]، [[طه]]، [[أنبياء]]، [[حج]] و مؤمنون»<ref>]دراسة حول القرآن الکريم، ص ۳۷.</ref>. برخی ديگر نيز سور مئين را سوره‌های «[[توبه]]، [[نحل]]، [[هود]]، [[يوسف]]، [[کهف]]، [[بنی اسرائيل]]، [[انبياء]]، [[طه]]، [[مؤمنون]]، [[شعراء]] و [[صافات]]» ذکر کرده‌اند<ref>التمهيد فی علوم القرآن، ج1، ص313.</ref>.
-ظاهرا [فضا و] شأن نزولى براى سوره مؤمنون نقل نشده است بلكه ضرورت موقع ايجاب مى كرده كه در تداوم [[وحى]] آسمانى، اين مطالب ارزنده يادآورى و بيان شود تا مؤمنان بدانند، [[ايمان]] تنها با زبان كافى نيست بلكه لازمه اش عمل است و نيز آنها و [[كافران]] بدانند كه [[كفر]] و [[شرك]] و اعمال ناشايست در دنيا و آخرت پيامد ناگوارى دارد<ref>تفسير أحسن‌الحديث، ج 7، ص 94.</ref>.
+روايتی است که از [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم)]] نقل شده که فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جای [[تورات]] و سوره‌های مئين را به جای [[انجيل]] و سوره‌های مثانی را به جای [[زبور]] به من داد و پروردگارم مرا با دادن سوره‌های مفصّل فزونی بخشيد<ref>جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34</ref>.
-=ويژگي=
-مؤمنون جزو [[سور مئين]] (صد آيه ای ها) است [[ابن قتيبه]] می گويد سور مئين سوره هايی هستند که بعد از [[سور طوال]] آمده اند علت نامگذاری اين سوره ها به [[مئين]] نزديک بودن تعداد آيه های اين سوره ها به عدد صد می باشد<ref>زاد المسير فى علم التفسير، ج 4، ص 141</ref>. گفته شده اين سوره ها عبارتند از «[[بنی إسرائيل]]، [[كهف]]، [[مريم]]، [[طه]]، [[أنبياء]]، [[حج]] و مؤمنون»<ref>]دراسة حول القرآن الکريم، ص ۳۷.</ref>. برخی ديگر نيز سور مئين را سوره های «[[توبه]]، [[نحل]]، [[هود]]، [[يوسف]]، [[کهف]]، [[بنی اسرائيل]]، [[انبياء]]، [[طه]]، [[مؤمنون]]، [[شعراء]] و [[صافات]]» ذکر کرده اند<ref>التمهيد فی علوم القرآن، ج1، ص313.</ref>.
-روايتى است كه از [[رسول خدا(ص)]] نقل شده كه فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جاى [[تورات]] و سوره هاى مئين را به جاى [[انجيل]] و سوره هاى مثانى را به جاى [[زبور]] به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سوره هاى مفصّل فزونى بخشيد<ref>جامع البيان فى تفسير القرآن، ج 1، ص 34</ref>.
 اهداف و اوصاف ناب و عوامل رستگاری مؤمنان در سوره مؤمنون به زيبايی ترسيم شده است.
-=منبع=
+== منابع ==
 [https://quran.inoor.ir/fa/surah/23/ برگرفته از سایت معرفی سوره مومنون - پایگاه جامع قرآنhttps://quran.inoor.ir]
-=پانویس=
+== پانویس ==
-{{پانویس|2}}
+{{پانویس}}
-[[رده:قرآن‌شناسی]]
+[[رده:قرآن]]
-[[رده:سوره‌های مکی]]
+[[رده:سوره‌های قرآن]]