سوره سجده
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۴:۰۸، ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲؛
| نام | سوره سجده |
|---|---|
| شماره سوره | ۳۲ |
| ترتیب نزول | ۷۵ |
| جزء | ۲۱ |
| مکی/مدنی | مکی |
| تعداد آیات | ۳۰ |
| تعداد کلمات | ۳۷۵ |
| تعداد حروف | ۱۵۶۴ |
سوره سجده یا الم سجده یا الم تنزیل، سی و دومین سوره و از سوره‌های مکی قرآن است. این سوره به سبب آیه پانزدهم که قرائت یا شنیدن آن باعث سجده واجب می‌شود، سجده نام گرفته است. سوره سجده درباره معاد، خلقت هستی در شش زمان و خلقت انسان از گِل سخن می‌گوید و به منکرانِ قیامت هشدار عذاب می‌دهد و ثواب مؤمنان را پاداشی معرفی می‌کند که برای انسان قابل تصور نیست.
آیات شانزدهم و هجدهم این سوره را نازل شده در شأن امیرالمؤمنین دانسته‌اند. در فضیلت تلاوت سوره سجده آمده است هر کس این سوره را هر شب جمعه بخواند، خداوند نامه اعمال او را به دست راستش می‌دهد و گذشته او را می‌بخشد و از دوستان حضرت محمد و اهل‌بیت خواهد بود.
سجده
گذاشتن پیشانی بر زمین برای اظهار فروتنی و تذلل[۱].
مفهوم کلی سوره
نشانه هاى توحيد؛ يادآورى رستاخيز؛ مراحل آفرينش انسان و جهان[۲].
اسامی سوره
- سجده،
- الم سجده،
- مضاجع،
- الم تنزيل،
- سجده لقمان،
- جُرُز[۳].