نسخهٔ ‏۲۴ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۲۹

نام	سوره روم
شماره سوره	۳۰
ترتیب نزول	۸۴
جزء	۲۱
مکی/مدنی	مکی
تعداد آیات	۶۰
تعداد کلمات	۸۲۰
تعداد حروف	۳۴۷۲

سوره روم، مکی و چهلمین سوره به ترتیب نزول است. این سوره ۶۰ آیه دارد و در جزء ۲۱ قرآن است. سوره روم درباره جنگ ایران و روم پیشگویی کرده است و رومیان را پیروز این جنگ معرفی کرد. این سوره درباره مشرکان و گنهکاران و وضع آنان در قیامت، و توحید و شرک و نشانه‌های خداوند در خلقت، هدایت‌ناپذیری برخی انسان‌ها و عدم خلف وعده خداوند سخن گفته است. امر به تسبیح خداوند و انفاق، در این سوره آمده است. در این سوره انسان‌ها دعوت شده‌اند به اینکه در دنیا سیر کنند و در مخلوقات و سرگذشت پیشینیان تأمل کنند.

روم

روم نام اقوامی از انسانهاست که در ساحل مدیترانه در غرب آسیا زندگی می‌کنند، در آن ایام این اقوام امپراطوری بزرگ و وسیعی تشکیل داده بودند، به طوری که دامنه آن تا حدود شامات توسعه یافته بود^[۱].

مفهوم کلی سوره

نشانه‌های الهی در جهان و توحید فطری؛
ثواب و عقاب‌های رستاخیر؛
ارتباط حالات مردم با رویدادهای زندگی؛
ارتباط گذشته و آینده ی بشر؛
پیش گویی اعجازآمیز درباره ی جنگ ایران و روم^[۲].

علت نام‌گذاری

«سوره روم» تنها نام این سوره روم است که به مناسبت آیۀ دوم آن نام‌گذاری شده است^[۳].

تعداد آیات و کلمات و حروف

سوره روم شصت آیه دارد^[۴].
سوره روم هشتصدونوزده کلمه دارد^[۵].(لازم به ذکر است اقوال در تعداد کلمات سوره‌های قرآن مختلف است)
سوره روم سه‌هزاروپانصدوسی‌وچهار حرف دارد^[۶]. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سوره‌های قرآن مختلف است)

محتوا و موضوعات

مطالب سوره روم را در هفت بخش می‌توان خلاصه کرد.

پیشگویی از پیروزی رومیان بر ایرانیان در جنگی که در آینده درگیر می‌شد، به مناسبت گفتگویی که میان مسلمانان و مشرکان در این زمینه روی داده بود؛
گوشه‌ای از طرز فکر و چگونگی حالات افراد بی ایمان، و سپس تهدیدهایی نسبت به آنها در مورد عذاب و کیفر الهی در رستاخیز؛
بخش مهمی از آیات عظمت خداوند در آسمان و زمین و در وجود انسانها از قبیل خروج حیات از مرگ، و مرگ از حیات، خلقت انسان از خاک، نظام زوجیت و آفرینش همسران برای انسانها و رابطه مودت در میان آنها، آفرینش آسمان و زمین، اختلاف زبانها، نعمت خواب در شب و جنبش در روز، ظهور رعد و برق و باران، و حیات زمین بعد از مرگ، و تدبیر امر آسمان و زمین به امر خدا؛
سخن از توحید فطری بعد از بیان دلائل آفاقی و انفسی برای شناخت خدا؛
بازگشت به شرح و تبیین حالات افراد بی ایمان و گنه کار، و ظهور فساد در زمین بر اثر گناهان آنها؛
اشاره‌ای به مساله مالکیت و حق ذی‌القربی و نکوهش از رباخواری؛
بازگشت مجددی به دلائل توحید و نشانه‌های حق و مسائل مربوط به معاد.
روی هم رفته در این سوره همچون سوره‌های دیگر قرآن مسائل استدلالی و عاطفی و خطابی چنان به هم آمیخته شده است که معجون کاملی برای هدایت و تربیت نفوس فراهم ساخته است^[۷].

فضائل، خواص و ثواب قرائت

ابی‌بن‌کعب از پیامبر روایت کرده که فرمود: «هر که سوره روم را قرائت کند ده برابر اجر ملائکهای که بین آسمان و زمین مشغول تسبیح پروردگار بوده، به او اجر داده شده و آنچه را که در آن روز و شب از او ثواب فوت شده باشد به او داده خواهد شد»^[۸].

محل و زمان نزول

تمام سوره روم بگفتار حسن در مکه نازل شده بجز یک آیه و آن «فَسُبْحانَ اللَّهِ حِینَ تُمْسُونَ ...» میباشد^[۹].
سوره روم بعد از سوره عنکبوت در مکه نازل گردید، بنابراین سوره روم هم در نزدیکی‌های هجرت نازل شده است^[۱۰].

فضای نزول

روم امپراطوری بزرگی بود که بر متصرفات وسیعی در آسیا و اروپا و آفریقا حکومت داشت، ایتالیا نیز قسمتی از آن محسوب می‌شد، میان آنها و اهل فارس (ایرانیان) جنگ‌های بزرگی واقع شده است، یکی از آن جنگ‌ها در نواحی شام نزدیک حجاز رخ داد که به هزیمت رومیان تمام شد. مشرکان از پیروزی ایرانیان مشرک بر رومیان مسیحی که صاحب کتاب بودند خوشحال بودند و آنرا مقدمه‌ای بر شکست دین نو پای اسلام در مکه می‌دانستند و استدلال می‌کردند اگر ادیانی که ادعا می‌کنند الهی هستند مورد تایید خداوند بودند هیچوقت نباید شکست بخورند. این استدلال هر چند که پایه استواری نداشت اما ممکن بود در دل برخی از تازه مسلمانان تردید ایجاد کند فلذا خداوند در چنین فضایی این سوره را نازل نمود. و قرآن خبر داد که رومیان در عرض سه تا نه سال بر فارس پیروز خواهند شد.

سوره روم با وعده‌ای از خدا شروع می‌شود و آن اینکه روم بعد از مغلوب شدن که به وقت نزول سوره مغلوب شده بود، بر اهل فارس غلبه خواهد کرد، سپس وعده بزرگ آخرت مطرح می‌شود که همه آن روز به سوی خدا بر می‌گردند، آن گاه مقداری از آیات ربوبیت و صفات خاصه خدا ذکر می‌شود و در آخرت با وعده نصرت به رسول خدا، سوره مبارکه به انجام می‌رسد و با آیه فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌ وعده موعود تأکید می‌گردد و چند آیه پیش از آن گفته شده: وَ کانَ حَقًّا عَلَیْنا نَصْرُ الْمُؤْمِنِینَ . پس غرض سوره روم در رابطه با وعده قطعی خدا در نصرت دین است، وعده غلبه روم بر فارس جلو افتاده تا با عملی شدن وعده پیروزی روم به عملی شدن وعده پیروزی دین استدلال شود و نیز از این راه و راه عقل به وعده آخرت احتجاج شده است^[۱۱].

ویژگی

سوره روم با حروف مقطعه آغاز شده و از سور مثانی می‌باشد مثانی سوره‌هایی هستند که بعد از سور مئین قرار گرفته اند و زیر صد آیه دارند مانند اینکه سور مئین مبادی باشند و توالی آن مثانی آن فرض شده اند^[۱۲].

سوره‌های مثانی عبارتند از: احزاب و حجّ و قصص و نمل و نور و انفال و مریم و عنکبوت و روم و یس و فرقان و حجر و رعد و سبأ و فاطر و إبراهیم و ص و محمد و لقمان و زمر^[۱۳].

روایتی است که از رسول خدا نقل شده که فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جای تورات و سوره‌های مئین را به جای انجیل و سوره‌های مثانی را به جای زبور به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سوره‌های مفصّل فزونی بخشید^[۱۴].

منبع

برگرفته از سایت معرفی سوره روم - پایگاه جامع قرآنhttps://quran.inoor.ir

پانویس

↑ ترجمه تفسیر المیزان، ج 16، ص: 233.
↑ تفسیر قرآن مهر، ج 16، ص 115.
↑ تفسیر قرآن مهر، ج 16، ص 117.
↑ الكشف و البیان، ج 7، ص 291.
↑ همان.
↑ همان.
↑ تفسیر نمونه، ج 16، ص 356-355.
↑ ترجمه تفسیر مجمع‌البیان، ج 19، ص 93.
↑ همان.
↑ تفسیر أحسن‌الحدیث، ج 8، ص 167.
↑ تفسیر أحسن‌الحدیث، ج 8، ص 169-168 با تصرف و اضافات.
↑ زاد المسیر فى علم التفسیر، ج 4، ص 141.
↑ التمهید فی علوم القرآن، ج1، ص 313.
↑ جامع البیان فى تفسیر القرآن، ج 1، ص 34.

[1] ترجمه تفسیر المیزان، ج 16، ص: 233.

[2] تفسیر قرآن مهر، ج 16، ص 115.

[3] تفسیر قرآن مهر، ج 16، ص 117.

[4] الكشف و البیان، ج 7، ص 291.

[5] همان.

[6] همان.

[7] تفسیر نمونه، ج 16، ص 356-355.

[8] ترجمه تفسیر مجمع‌البیان، ج 19، ص 93.

[9] همان.

[10] تفسیر أحسن‌الحدیث، ج 8، ص 167.

[11] تفسیر أحسن‌الحدیث، ج 8، ص 169-168 با تصرف و اضافات.

[12] زاد المسیر فى علم التفسیر، ج 4، ص 141.

[13] التمهید فی علوم القرآن، ج1، ص 313.

[14] جامع البیان فى تفسیر القرآن، ج 1، ص 34.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

@@ خط ۳۲: / خط ۳۲: @@
 =روم=
-[[روم]] نام اقوامى از انسانهاست كه در ساحل [[مدیترانه]] در غرب [[آسیا]] زندگى مى كنند، در آن ایام این اقوام امپراطورى بزرگ و وسیعى تشكیل داده بودند، به طورى كه دامنه آن تا حدود [[شامات]] توسعه یافته بود<ref>ترجمه تفسیر المیزان، ج 16، ص: 233.</ref>.
+[[روم]] نام اقوامی از انسانهاست که در ساحل [[مدیترانه]] در غرب [[آسیا]] زندگی می‌کنند، در آن ایام این اقوام امپراطوری بزرگ و وسیعی تشکیل داده بودند، به طوری که دامنه آن تا حدود [[شامات]] توسعه یافته بود<ref>ترجمه تفسیر المیزان، ج 16، ص: 233.</ref>.
 =مفهوم کلی سوره=
-# نشانه هاى الهى در جهان و [[توحید فطرى]]؛
+#نشانه‌های الهی در جهان و [[توحید فطرى|توحید فطری]]؛
-# [[ثواب]] و عقاب هاى [[رستاخیر]]؛
+#[[ثواب]] و عقاب‌های [[رستاخیر]]؛
-# ارتباط حالات مردم با رویدادهاى زندگى؛
+#ارتباط حالات مردم با رویدادهای زندگی؛
-# ارتباط گذشته و آینده ى بشر؛
+#ارتباط گذشته و آینده ی بشر؛
-# پیش گویى اعجازآمیز درباره ى جنگ ایران و روم<ref>تفسیر قرآن مهر، ج 16، ص 115.</ref>.
+#پیش گویی اعجازآمیز درباره ی جنگ ایران و روم<ref>تفسیر قرآن مهر، ج 16، ص 115.</ref>.
 #
 =علت نام‌گذاری=
-«سوره روم» تنها نام این سوره روم است كه به مناسبت آیۀ دوم آن نام‌گذارى شده است<ref>تفسیر قرآن مهر، ج 16، ص 117.</ref>.
+«سوره روم» تنها نام این سوره روم است که به مناسبت آیۀ دوم آن نام‌گذاری شده است<ref>تفسیر قرآن مهر، ج 16، ص 117.</ref>.
 =تعداد آیات و کلمات و حروف=
-* سوره روم شصت آیه دارد<ref>الكشف و البیان، ج 7، ص 291.</ref>.
+*سوره روم شصت آیه دارد<ref>الكشف و البیان، ج 7، ص 291.</ref>.
 *
-* سوره روم هشتصدونوزده کلمه دارد<ref>همان.</ref>.(لازم به ذکر است اقوال در تعداد کلمات سوره های قرآن مختلف است)
+*سوره روم هشتصدونوزده کلمه دارد<ref>همان.</ref>.(لازم به ذکر است اقوال در تعداد کلمات سوره‌های قرآن مختلف است)
 *
-* سوره روم سه‌هزاروپانصدوسی‌وچهار حرف دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سوره های قرآن مختلف است)
+*سوره روم سه‌هزاروپانصدوسی‌وچهار حرف دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سوره‌های قرآن مختلف است)
 *
 =محتوا و موضوعات=
-مطالب سوره روم را در هفت بخش مى توان خلاصه كرد.
+مطالب سوره روم را در هفت بخش می‌توان خلاصه کرد.
-#
-# پیشگویى از پیروزى رومیان بر ایرانیان در جنگى كه در آینده درگیر مى شد، به مناسبت گفتگویى كه میان [[مسلمانان]] و [[مشركان]] در این زمینه روى داده بود؛
+#
-#
+#پیشگویی از پیروزی رومیان بر ایرانیان در جنگی که در آینده درگیر می‌شد، به مناسبت گفتگویی که میان [[مسلمانان]] و [[مشركان|مشرکان]] در این زمینه روی داده بود؛
-# گوشه اى از طرز فكر و چگونگى حالات افراد بى ایمان، و سپس تهدیدهایى نسبت به آنها در مورد عذاب و كیفر الهى در [[رستاخیز]]؛
+#
-#
+#گوشه‌ای از طرز فکر و چگونگی حالات افراد بی ایمان، و سپس تهدیدهایی نسبت به آنها در مورد عذاب و کیفر الهی در [[رستاخیز]]؛
-# بخش مهمى از آیات عظمت خداوند در آسمان و زمین و در وجود انسانها از قبیل خروج حیات از [[مرگ]]، و مرگ از حیات، خلقت انسان از خاك، نظام زوجیت و آفرینش همسران براى انسانها و رابطه مودت در میان آنها، آفرینش آسمان و زمین، اختلاف زبانها، نعمت خواب در شب و جنبش در روز، ظهور رعد و برق و باران، و حیات زمین بعد از مرگ، و تدبیر امر آسمان و زمین به امر خدا؛
+#
-#
+#بخش مهمی از آیات عظمت خداوند در آسمان و زمین و در وجود انسانها از قبیل خروج حیات از [[مرگ]]، و مرگ از حیات، خلقت انسان از خاک، نظام زوجیت و آفرینش همسران برای انسانها و رابطه مودت در میان آنها، آفرینش آسمان و زمین، اختلاف زبانها، نعمت خواب در شب و جنبش در روز، ظهور رعد و برق و باران، و حیات زمین بعد از مرگ، و تدبیر امر آسمان و زمین به امر خدا؛
-# سخن از توحید فطرى بعد از بیان دلائل آفاقى و انفسى براى شناخت خدا؛
+#
-#
+#سخن از توحید فطری بعد از بیان دلائل آفاقی و انفسی برای شناخت خدا؛
-# بازگشت به شرح و تبیین حالات افراد بى ایمان و گنه كار، و ظهور فساد در زمین بر اثر گناهان آنها؛
+#
-#
+#بازگشت به شرح و تبیین حالات افراد بی ایمان و گنه کار، و ظهور فساد در زمین بر اثر گناهان آنها؛
-# اشاره اى به مساله مالكیت و حق ذى‌القربى و نكوهش از [[رباخوارى]]؛
+#
-#
+#اشاره‌ای به مساله مالکیت و حق ذی‌القربی و نکوهش از [[رباخوارى|رباخواری]]؛
-# بازگشت مجددى به دلائل [[توحید]] و نشانه هاى حق و مسائل مربوط به [[معاد]].
+#
-#
+#بازگشت مجددی به دلائل [[توحید]] و نشانه‌های حق و مسائل مربوط به [[معاد]].
-# روى هم رفته در این سوره همچون سوره هاى دیگر قرآن مسائل استدلالى و عاطفى و خطابى چنان به هم آمیخته شده است كه معجون كاملى براى هدایت و تربیت نفوس فراهم ساخته است<ref>تفسیر نمونه، ج 16، ص 356-355.</ref>.
+#
+#روی هم رفته در این سوره همچون سوره‌های دیگر قرآن مسائل استدلالی و عاطفی و خطابی چنان به هم آمیخته شده است که معجون کاملی برای هدایت و تربیت نفوس فراهم ساخته است<ref>تفسیر نمونه، ج 16، ص 356-355.</ref>.
 =فضائل، خواص و ثواب قرائت=
-[[ابى‌بن‌كعب]] از پیامبر روایت كرده كه فرمود: «هر كه سوره روم را قرائت كند ده برابر اجر [[ملائكه]] اى كه بین آسمان و زمین مشغول تسبیح پروردگار بوده، به او اجر داده شده و آنچه را كه در آن روز و شب از او [[ثواب]] فوت شده باشد به او داده خواهد شد»<ref>ترجمه تفسیر مجمع‌البیان، ج 19، ص 93.</ref>.
+[[ابى‌بن‌كعب|ابی‌بن‌کعب]] از پیامبر روایت کرده که فرمود: «هر که سوره روم را قرائت کند ده برابر اجر [[ملائكه|ملائکه]]<nowiki/>ای که بین آسمان و زمین مشغول تسبیح پروردگار بوده، به او اجر داده شده و آنچه را که در آن روز و شب از او [[ثواب]] فوت شده باشد به او داده خواهد شد»<ref>ترجمه تفسیر مجمع‌البیان، ج 19، ص 93.</ref>.
 =محل و زمان نزول=
-# تمام سوره روم بگفتار حسن در [[مكه]] نازل شده بجز یك آیه و آن «فَسُبْحانَ اللَّهِ حِینَ تُمْسُونَ ...» میباشد<ref>همان.</ref>.
+#تمام سوره روم بگفتار حسن در [[مكه|مکه]] نازل شده بجز یک آیه و آن «فَسُبْحانَ اللَّهِ حِینَ تُمْسُونَ ...» میباشد<ref>همان.</ref>.
 #
-# سوره روم بعد از [[سوره عنكبوت]] در مكه نازل گردید، بنابراین سوره روم هم در نزدیكی‌هاى [[هجرت]] نازل شده است<ref>تفسیر أحسن‌الحدیث، ج 8، ص 167.</ref>.
+#سوره روم بعد از [[سوره عنكبوت|سوره عنکبوت]] در مکه نازل گردید، بنابراین سوره روم هم در نزدیکی‌های [[هجرت]] نازل شده است<ref>تفسیر أحسن‌الحدیث، ج 8، ص 167.</ref>.
 #
 =فضای نزول=
-روم امپراطورى بزرگى بود كه بر متصرفات وسیعى در [[آسیا]] و [[اروپا]] و [[آفریقا]] حكومت داشت، [[ایتالیا]] نیز قسمتى از آن محسوب مى شد، میان آنها و اهل فارس (ایرانیان) جنگ هاى بزرگى واقع شده است، یكى از آن جنگ ها در نواحى [[شام]] نزدیك [[حجاز]] رخ داد كه به هزیمت رومیان تمام شد. [[مشرکان]] از پیروزی ایرانیان مشرک بر رومیان [[مسیحی]] که صاحب کتاب بودند خوشحال بودند و آنرا مقدمه‌ای بر شکست [[دین]] نو پای اسلام در مکه می‌دانستند و استدلال می‌کردند اگر ادیانی که ادعا می‌کنند الهی هستند مورد تایید خداوند بودند هیچوقت نباید شکست بخورند. این استدلال هر چند که پایه استواری نداشت اما ممکن بود در دل برخی از تازه مسلمانان تردید ایجاد کند فلذا خداوند در چنین فضایی این سوره را نازل نمود. و قرآن خبر داد كه رومیان در عرض سه تا نه سال بر فارس پیروز خواهند شد.
+روم امپراطوری بزرگی بود که بر متصرفات وسیعی در [[آسیا]] و [[اروپا]] و [[آفریقا]] حکومت داشت، [[ایتالیا]] نیز قسمتی از آن محسوب می‌شد، میان آنها و اهل فارس (ایرانیان) جنگ‌های بزرگی واقع شده است، یکی از آن جنگ‌ها در نواحی [[شام]] نزدیک [[حجاز]] رخ داد که به هزیمت رومیان تمام شد. [[مشرکان]] از پیروزی ایرانیان مشرک بر رومیان [[مسیحی]] که صاحب کتاب بودند خوشحال بودند و آنرا مقدمه‌ای بر شکست [[دین]] نو پای اسلام در مکه می‌دانستند و استدلال می‌کردند اگر ادیانی که ادعا می‌کنند الهی هستند مورد تایید خداوند بودند هیچوقت نباید شکست بخورند. این استدلال هر چند که پایه استواری نداشت اما ممکن بود در دل برخی از تازه مسلمانان تردید ایجاد کند فلذا خداوند در چنین فضایی این سوره را نازل نمود. و قرآن خبر داد که رومیان در عرض سه تا نه سال بر فارس پیروز خواهند شد.
-سوره روم با وعده اى از خدا شروع مى شود و آن اینكه روم بعد از مغلوب شدن كه به وقت نزول سوره مغلوب شده بود، بر اهل فارس غلبه خواهد كرد، سپس وعده بزرگ [[آخرت]] مطرح مى شود كه همه آن روز به سوى خدا بر مى گردند، آن گاه مقدارى از آیات ربوبیت و صفات خاصه خدا ذكر مى شود و در آخرت با وعده نصرت به [[رسول خدا]]، سوره مباركه به انجام مى رسد و با آیه فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌ وعده موعود تأكید مى گردد و چند آیه پیش از آن گفته شده: وَ كانَ حَقًّا عَلَیْنا نَصْرُ الْمُؤْمِنِینَ . پس غرض سوره روم در رابطه با وعده قطعى خدا در نصرت دین است، وعده غلبه روم بر فارس جلو افتاده تا با عملى شدن وعده پیروزى روم به عملى شدن وعده پیروزى دین استدلال شود و نیز از این راه و راه عقل به وعده آخرت احتجاج شده است<ref>تفسیر أحسن‌الحدیث، ج 8، ص 169-168 با تصرف و اضافات.</ref>.
+سوره روم با وعده‌ای از خدا شروع می‌شود و آن اینکه روم بعد از مغلوب شدن که به وقت نزول سوره مغلوب شده بود، بر اهل فارس غلبه خواهد کرد، سپس وعده بزرگ [[آخرت]] مطرح می‌شود که همه آن روز به سوی خدا بر می‌گردند، آن گاه مقداری از آیات ربوبیت و صفات خاصه خدا ذکر می‌شود و در آخرت با وعده نصرت به [[رسول خدا]]، سوره مبارکه به انجام می‌رسد و با آیه فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌ وعده موعود تأکید می‌گردد و چند آیه پیش از آن گفته شده: وَ کانَ حَقًّا عَلَیْنا نَصْرُ الْمُؤْمِنِینَ . پس غرض سوره روم در رابطه با وعده قطعی خدا در نصرت دین است، وعده غلبه روم بر فارس جلو افتاده تا با عملی شدن وعده پیروزی روم به عملی شدن وعده پیروزی دین استدلال شود و نیز از این راه و راه عقل به وعده آخرت احتجاج شده است<ref>تفسیر أحسن‌الحدیث، ج 8، ص 169-168 با تصرف و اضافات.</ref>.
 =ویژگی=
-سوره روم با [[حروف مقطعه]] آغاز شده و از [[سور مثانی]] می باشد مثانی سوره هایی هستند که بعد از [[سور مئین]] قرار گرفته اند و زیر صد آیه دارند مانند اینکه سور مئین مبادی باشند و توالی آن مثانی آن فرض شده اند<ref>زاد المسیر فى علم التفسیر، ج 4، ص 141.</ref>.
+سوره روم با [[حروف مقطعه]] آغاز شده و از [[سور مثانی]] می‌باشد مثانی سوره‌هایی هستند که بعد از [[سور مئین]] قرار گرفته اند و زیر صد آیه دارند مانند اینکه سور مئین مبادی باشند و توالی آن مثانی آن فرض شده اند<ref>زاد المسیر فى علم التفسیر، ج 4، ص 141.</ref>.
-سوره های مثانی عبارتند از: احزاب و حجّ و قصص و نمل و نور و انفال و مریم و عنکبوت و روم و یس و فرقان و حجر و رعد و سبأ و فاطر و إبراهیم و ص و محمد و لقمان و زمر<ref>التمهید فی علوم القرآن، ج1، ص 313.</ref>.
+سوره‌های مثانی عبارتند از: احزاب و حجّ و قصص و نمل و نور و انفال و مریم و عنکبوت و روم و یس و فرقان و حجر و رعد و سبأ و فاطر و إبراهیم و ص و محمد و لقمان و زمر<ref>التمهید فی علوم القرآن، ج1، ص 313.</ref>.
-روایتى است كه از [[رسول خدا]] نقل شده كه فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جاى [[تورات]] و سوره هاى مئین را به جاى [[انجیل]] و سوره هاى مثانى را به جاى [[زبور]] به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سوره هاى مفصّل فزونى بخشید<ref>جامع البیان فى تفسیر القرآن، ج 1، ص 34.</ref>.
+روایتی است که از [[رسول خدا]] نقل شده که فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جای [[تورات]] و سوره‌های مئین را به جای [[انجیل]] و سوره‌های مثانی را به جای [[زبور]] به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سوره‌های مفصّل فزونی بخشید<ref>جامع البیان فى تفسیر القرآن، ج 1، ص 34.</ref>.
 =منبع=
@@ خط ۱۰۵: / خط ۱۰۹: @@
 {{پانویس رنگی}}
-[[رده:قرآن‌شناسی]]
+[[رده: قرآن]]
-[[رده:سوره‌های دارای داستان تاریخی]]
+[[رده: سوره‌های قرآن]]