افزودن پیوند

    سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌وحدت
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جزبدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۲۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="references" style="margin: 0px 0px 10px 0px; max-height: 300px; overflow: auto; padding: 3px; font-size:95%; background: #FFA500; line-height:1.4em; padding-bottom: 7px;"><noinclude>
    <div class="wikiInfo">[[پرونده:سوره بقره.jpg |جایگزین=سوره بقره]]</div>
    [[پرونده:Ambox clock.svg|60px|بندانگشتی|راست]]
    '''سوره بقره''' دومین سوره [[قرآن کریم]] [[سوره بقره]] می‌باشد و بزرگ‌ترین سوره محسوب می‌شود به طوری که شروع آن از جزء اول بوده و در جزء سوم به پایان می‌رسد. اولین سوره مدنی که بعد از [[هجرت]] [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله و سلم)]] به [[مدینه]] در زمان‌های متعدد و به تدریج [[نزول قرآن|نازل]] شده است سوره بقره می‌‌باشد این سوره دارای 286 آیه می‌‌باشد.
    <br>
    علت اینکه این سوره به نام "بقره" نام‌گذاری شده است به داستانی که درباره گاو [[بنی اسرائیل]] در آیات 67 الی 73 روایت شده است بر می‌‌گردد.
    '''''نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است. '''''<br>


    '''یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید. '''
    == علت نام‌گذاری ==
    <br>
    «سوره بقره»؛ به قرینۀ ماجرای گاو بنی اسرائیل و حکمت عجیبی که در آن هست. «سوره فسطاط‌ قرآن»؛ فسطاط به خیمۀ بزرگ می‌گویند و نام‌گذاری سوره بقره به این نام به خاطر عظمت این سوره می‌باشد و آنچه از احکام در غیر سوره بقره یاد نشده در این سوره جمع است<ref>ترجمۀ الإتقان فی علوم القرآن، ج 1، ص 197.</ref>.
    ''آخرین مرتبه این صفحه در
    </div>
    <div class="wikiInfo">[[پرونده:سوره بقره.jpg |جایگزین=سوره بقره]]
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    !نام
    !سوره بقره
    |-
    |شماره سوره
    |۲
    |-
    |جزء
    |۱ و ۲ و ۳
    |-
    |ترتیب نزول
    |۸۷
    |-
    |مکی/مدنی
    |مدنی
    |-
    |تعداد آیات
    |۲۸۶
    |-
    |تعداد کلمات
    |۶۱۵۶
    |-
    |تعداد حروف
    |۲۶۲۵۶
    |-
    |}
    </div>


    '''سوره بقره''' دومین سوره [[قرآن کریم]] سوره بقره می باشد و بزرگترین سوره محسوب می شود به طوری که شروع آن از جزء اول بوده و در جزء سوم به پایان میرسد. اولین سوره مدنی که بعد از [[هجرت]] [[پیامبر اکرم(ص)]] به [[مدینه]] در زمانهای متعدد و به تدریج [[نازل]] شده است سوره بقره می باشد این سوره دارای 286 آیه می باشد.
    «سوره سنام قرآن»؛ سنام هر شیء، بالای آنست. این نیز به خاطر بزرگی و عظمت سوره بقره می‌باشد.<ref>همان، ص 192</ref>
    علت اینکه این سوره به نام " بقره" نامگذاری شده است به داستانی که درباره گاو [[بنی اسرائیل]] در آیات 67 الی 73 روایت شده است بر می گردد.
    «سوره زهراء»؛ سوره بقره به همراه [[سوره آل عمران]] زهراوین نام‌گذاری شده‌اند<ref>در المنثورفی التفسير بالمأثور، ج1، ص 18</ref> یعنی دو سوره نورانی که مفرد آن زهراء می‌شود<ref>بصائر ذوی التميز فی لطائف کتاب العزيز، ج1، ص 134</ref>.
    «سوره کرسی»؛ به خاطر وجود [[آیت الکرسی|آیة الکرسی]] در سوره بقره که اعظم آیات قرآن است<ref>همان</ref>.
    «سوره سید قرآن»؛ به خاطر روایتی از [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم)]] که سوره بقره را به این وصف خوانده است<ref>الکشاف عن حقائق غوامض التنزيل، ج1، ص 303.</ref>.


    =علت نام‌گذاری=
    == اهداف و آموزه‌ها ==
    اهداف عمدۀ سوره بقره عبارت‌اند از:


    «سوره بقره»؛ به قرينۀ ماجراى گاو بنى اسرائيل و حكمت عجيبى كه در آن هست . «سوره فسطاط‌ قرآن»؛ فسطاط به خيمۀ بزرگ مي‌گويند و نام‌گذاری سوره بقره به اين نام به خاطر عظمت اين سوره مي‌باشد و آنچه از احکام در غير سوره بقره ياد نشده در اين سوره جمع است<ref>ترجمۀ الإتقان فی علوم القرآن، ج 1، ص 197.</ref>.
    # بیان اصول عقاید و دلایل [[توحيد|توحید]] و [[معاد]]؛
    # تقسیم‌بندی مردم در برابر هدایت و روشنگری قرآن، در سه گروه: [[مؤمنان]]، [[كافران|کافران]] و [[منافقان]]؛
    # بیان تاریخ [[پیامبران]]، به ویژه [[حضرت موسی|موسی(علیه‌السلام)]] و مناقشۀ آن حضرت با [[آیین یهودیت|یهودیان]] در عقاید و کارهای آنان؛
    # بیان قوانین اسلام در عبادات و معاملات؛
    # قانونمند کردن جامعۀ نوپای اسلام در شهر [[مدينه|مدینه]] و تنظیم روابط آنها با ملت‌های دیگر، مثل یهودیان و [[مسیحیت|مسیحیان]] که در [[جزیرة العرب]] حضور داشتند<ref>تفسير قرآن مهر، ج1، ص 154.</ref>.
    #
    == محتوا و موضوعات ==
    سوره بقره که از طولانی‌ترین سوره‌های [[قرآن مجيد|قرآن مجید]] است مسلما یک جا [[نزول قرآن|نازل]] نشده، بلکه در فواصل مختلف، و به مناسبتهای نیازهای گوناگون جامعه اسلامی، در مدینه نازل گردیده است. ولی با این حال جامعیت آن از نظر اصول اعتقادی اسلام و بسیاری از مسائل عملی (عبادی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی) قابل انکار نیست.


    «سوره سنام قرآن»؛ سنام هر شيء، بالای آنست. اين نيز به خاطر بزرگی و عظمت سوره بقره مي‌باشد.<ref>همان، ص 192</ref>
    چه اینکه در این سوره:
    «سوره زهراء»؛ سوره بقره به همراه [[سوره آل عمران]] زهراوين نام‌گذاری شده‌اند<ref>در المنثورفی التفسير بالمأثور، ج1، ص 18</ref> يعنی دو سوره نورانی که مفرد آن زهراء مي‌شود<ref>بصائر ذوی التميز فی لطائف کتاب العزيز، ج1، ص 134</ref>.
    «سوره کرسي»؛ به خاطر وجود [[آية الکرسی]] در سوره بقره که اعظم آيات قرآن است<ref>همان</ref>.
    «سوره سيد قرآن»؛ به خاطر روايتی از [[پيامبر(ص)]] که سوره بقره را به اين وصف خوانده است<ref>الکشاف عن حقائق غوامض التنزيل، ج1، ص 303.</ref>.


    =اهداف و آموزه‌ها=
    بحثهایی پیرامون توحید و شناسایی خدا مخصوصا از طریق مطالعه اسرار آفرینش آمده است؛
    بحثهایی در زمینه معاد و زندگی پس از [[مرگ]]، مخصوصا مثالهای حسی آن مانند داستان [[حضرت ابراهیم|ابراهیم]] و زنده شدن مرغان و داستان عزیز؛
    بحثهایی در زمینه اعجاز قرآن و اهمیت این کتاب آسمانی؛
    بحثهایی بسیار مفصل و طولانی درباره یهود و منافقان و موضع‌گیریهای خاص آنها در برابر اسلام و قرآن، و انواع کارشکنیهای آنان در این رابطه؛
    بحثهایی در زمینه تاریخ پیامبران بزرگ مخصوصا ابراهیم و [[حضرت موسی|موسی(علیه‌السلام)]]؛
    بحثهایی در زمینه احکام مختلف اسلامی از جمله [[نماز]]، [[روزه]]، [[جهاد]] در راه خدا، [[حج]] و تغییر [[قبله]]، [[ازدواج]] و [[طلاق]]، احکام تجارت و دین، و قسمت مهمی از احکام [[ربا]] و مخصوصا بحث‌های فراوانی در زمینه انفاق در راه خدا، و همچنین مساله [[قصاص]] و تحریم قسمتی از گوشتهای [[حرام]] و [[قمار]] و [[شراب]] و بخشی از احکام [[وصیت]] و مانند آن<ref>تفسير نمونه، جلد 1، ص 58</ref>.


    اهداف عمدۀ سوره بقره عبارت اند از:
    == فضائل، خواص و ثواب قرائت ==
    # ابیّ‌بن‌کعب از [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم)]] نقل می‌کند که فرمود: «هر کسی سوره بقره را بخواند سلام و رحمت خدا بر او باد و به او اجر مرزبانان و فدا کاران در راه خدا را می‌دهند».
    # و او می‌گوید: پیامبر به من فرمود: «ای ابیّ به مسلمانان بگو که سوره بقره را یاد گیرند که فرا گرفتن آن برکت و ترک آن موجب حسرت است و ساحران توانایی آن را ندارند».
    # [[سهل‌بن‌سعد]] می‌گوید: رسول اکرم فرمود: «برای هر چیز قلّه‌ای است و قلّه قرآن سوره بقره است در هر خانه‌ای که خوانده شود اگر در روز باشد تا سه روز [[شيطان|شیطان]] وارد آن خانه نخواهد شد و اگر در شب باشد تا سه شب از داخل شدن شیطان بدانجا در امانند».
    # روایت شده است که [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم)]] جمعیّتی را به مکانی فرستاد. سپس خودش به دنبال آنان رفت و از یک یک آنان می‌پرسید که از [[قرآن]] چه مقدار و کدام سوره را حفظ داری تا به جوانی که از همه سنّش کمتر بود رسید، او در جواب این سؤال قسمتی از قرآن و سوره بقره را نام برد که حفظ دارد حضرت رو به جمعیت کرد و گفت: اکنون بروید و این جوان امیر بر شما است. گفتند: یا رسول‌اللَّه او از همه ما کم سن تر است. حضرت فرمود: آری ولی سوره بقره را حفظ دارد.
    # از رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) پرسیدند: چه سوره‌ای از قرآن افضل سوره‌ها است؟ حضرت فرمود: سوره بقره. عرض کردند: کدام آیات سوره بقرۀ از بقیه برتر است؟ فرمود: [[آیت الکرسی|آیةالکرسی]].
    # [[جعفر بن محمد (صادق‌)|امام صادق(علیه‌السلام)]] فرمود: هر که سوره بقره و [[آل عمران]] را بخواند [[قیامت|روز قیامت]] آن دو سوره چون ابر یا پرده بر سرش سایه می‌‌افکند<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج1، ص54 و 55.</ref>.
    #


    # بيان اصول عقايد و دلايل [[توحيد]] و [[معاد]]؛
    == محل و زمان نزول ==
    # تقسيم بندى مردم در برابر هدايت و روشنگرى قرآن، در سه گروه: [[مؤمنان]]، [[كافران]] و [[منافقان]]؛
    سوره بقره همه‌اش مدنی است جز یک آیه و آن {{متن قرآن |وَ اتَّقُوا یَوْماً تُرْجَعُونَ فِیهِ إِلَی اللَّهِ | سوره = بقره |آیه = 281 }}(بترسید از روزی که همه بسوی خدا باز می‌گردید) که در [[منا]] سال [[حجة الوداع]] نازل شد<ref>همان، ص 54</ref>.
    # بيان تاريخ [[پيامبران]]، به ويژه [[موسى(ع)]] و مناقشۀ آن حضرت با [[يهوديان]] در عقايد و كارهاى آنان؛
    تاریخ نزول سوره بقره ما بین [[هجرت]] [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم)]] به [[مدينه|مدینه]] و [[جنگ بدر]] می‌باشد<ref>حجة التفاسير و بلاغ الإکسير، مقدمه اول ص 19</ref>.
    # بيان قوانين اسلام در عبادات و معاملات؛
    # قانونمند كردن جامعۀ نوپاى اسلام در شهر [[مدينه]] و تنظيم روابط آنها با ملت هاى ديگر، مثل يهوديان و [[مسيحيان]] كه در [[جزيرة‌العرب|جزیرة العرب ‏ ]] حضور داشتند<ref>تفسير قرآن مهر، ج1، ص 154.</ref>.
    #
    =محتوا و موضوعات=


    سوره بقره كه از طولانى ترين سوره هاى [[قرآن مجيد]] است مسلما يك جا [[نازل]] نشده، بلكه در فواصل مختلف، و به مناسبتهاى نيازهاى گوناگون جامعه اسلامى، در مدينه نازل گرديده است. ولى با اين حال جامعيت آن از نظر اصول اعتقادى اسلام و بسيارى از مسائل عملى (عبادى، اجتماعى، سياسى و اقتصادى) قابل انكار نيست.
    == فضای نزول ==
    با توجه به مدنی بودن سوره بقره و مقطع زمانی نزول آن در مدینه که دوران تشکیل [[حکومت اسلامی]] و استقبال مردم از دین اسلام بود محتوای این سوره جهت گیری خاصی دارد.


    چه اينكه در اين سوره:
    محتوای سوره بقره در درجه نخست تحت تأثیر موقعیت اجتماعی و فرهنگی مدینه پس از هجرت است. در این زمان ساکنان مدینه را چهار گروه تشکیل می‌‌دادند:


    بحثهايى پيرامون توحيد و شناسايى خدا مخصوصا از طريق مطالعه اسرار آفرينش آمده است؛
    # [[مسلمانان]] [[مهاجر]] که خانه و کاشانه خود را در مکه رها کرده، با فقر در مدینه زندگی می‌‌کردند.
    بحثهايى در زمينه معاد و زندگى پس از [[مرگ]]، مخصوصا مثالهاى حسى آن مانند داستان [[ابراهيم]] و زنده شدن مرغان و داستان عزيز؛
    # مسلمانان [[انصار]] که از دو گروه [[اوس]] و [[خزرج]] تشکیل شده بودند و با وجود سابقه دشمنی دیرینه با هم، در پرتو اسلام با یکدیگر متحد و برادر شده بودند.
    بحثهايى در زمينه اعجاز قرآن و اهميت اين كتاب آسمانى؛
    # یهودیان که از ثروت و امکانات فراوانی برخوردار و با ظهور اسلام نفوذ و برتری خود را در میان مردم امی از دست داده بودند.
    بحثهايى بسيار مفصل و طولانى درباره يهود و منافقان و موضع گيريهاى خاص آنها در برابر اسلام و قرآن، و انواع كارشكني‌هاى آنان در اين رابطه؛
    # منافقان که با اسلام عناد داشتند؛ ولی اقتدار مسلمانان در مدینه مانع از آن می‌‌شد که شرک خود را اظهار کنند و برای حفظ منافع خود به ظاهر ایمان آورده بودند.
    بحثهايى در زمينه تاريخ پيامبران بزرگ مخصوصا ابراهيم و [[موسى(ع)]] ؛
    بحثهايى در زمينه احكام مختلف اسلامى از جمله [[نماز]]، [[روزه]]، [[جهاد]] در راه خدا، [[حج]] و تغيير [[قبله]]، [[ازدواج]] و [[طلاق]]، احكام تجارت و دين، و قسمت مهمى از احكام [[ربا]] و مخصوصا بحثهاى فراوانى در زمينه انفاق در راه خدا، و همچنين مساله [[قصاص]] و تحريم قسمتى از گوشتهاى [[حرام]] و [[قمار]] و [[شراب]] و بخشى از احكام [[وصيت]] و مانند آن<ref>تفسير نمونه، جلد 1، ص 58</ref>.


    =فضائل، خواص و ثواب قرائت=
    هر یک از این گروه‌ها و فعالیت‌های آنها زمینه‌ساز نزول آیاتی از سوره بقره شد؛ برای مثال ترکیب خاص اجتماعی مدینه در مقطع نزول، زمینه‌ساز نزول آیاتی درباره گروه‌های مزبور و اوصاف آنها در آیات سه تا بیست شد که اوصاف پرهیزگاران، کافران و منافقان را بیان می‌‌کند<ref>تسنيم، ج 2، ص 45- 62</ref>؛ اما چون نفاق هنوز چندان آشکار نشده بود تنها در چند آیه، آن هم با تعبیر «مِنَ النَّاسِ» از منافقان یاد شده است. یهودیان نیز چون مهم‌ترین گروه مخالف اسلام و نظام اسلامی بودند بیش از سیویک آیه سوره بقره درباره آنان نازل شده است<ref>همان، ص 55</ref>؛


    # ابىّ‌بن‌كعب از [[پيامبر اسلام(ص)]] نقل مي‌كند كه فرمود: «هر كسى سوره بقره را بخواند سلام و رحمت خدا بر او باد و به او اجر مرزبانان و فدا كاران در راه خدا را مي‌دهند».
    همچنین فراهم شدن زمینه مناسب برای تشریع احکام فقهی بر اثر استقرار نظام اسلامی و استقبال مردم از اسلام موجب نزول آیات فراوانی درباره احکام فرعی شد، از این رو مسائل عبادی، خانوادگی، اقتصادی، اجتماعی و کیفری فراوانی در این سوره آمده است. (آیات 168- 284) در اثنای آیات سوره برخی موضوعات دیگر نیز مطرح شده است که به ظاهر پیوندی با فضای نزول آن ندارد؛ ولی به اعتقاد مفسران چنین نیست؛ مثلًا داستان حضرت ابراهیم(علیه‌السلام) در آیات یکصدوبیست‌وچهار تا یکصدوچهل‌ویک به تعبیر [[سید محمد حسین طباطبایی|علامه طباطبایی]]<ref>الميزان، ج 1، ص 151</ref> به منزله مقدمه و زمینه‌ساز آیات تغییر قبله و آیات [[احکام حج]] است<ref>ويکی فقه، فضای نزول سوره بقره</ref>.  
    # و او مي‌گويد: پيامبر به من فرمود: «اى ابىّ به مسلمانان بگو كه سوره بقره را ياد گيرند كه فرا گرفتن آن بركت و ترك آن موجب حسرت است و ساحران توانايى آن را ندارند».
    # [[سهل‌بن‌سعد]] مي‌گويد: رسول اكرم فرمود: «براى هر چيز قلّه اى است و قلّه قرآن سوره بقره است در هر خانه اى كه خوانده شود اگر در روز باشد تا سه روز [[شيطان]] وارد آن خانه نخواهد شد و اگر در شب باشد تا سه شب از داخل شدن شيطان بدانجا در امانند».
    # روايت شده است كه [[رسول اكرم(ص)]] جمعيّتى را به مكانى فرستاد. سپس خودش به دنبال آنان رفت و از يك يك آنان مي پرسيد كه از [[قرآن]] چه مقدار و كدام سوره را حفظ دارى تا به جوانى كه از همه سنّش كمتر بود رسيد، او در جواب اين سؤال قسمتى از قرآن و سوره بقره را نام برد كه حفظ دارد حضرت رو به جمعيت كرد و گفت: اكنون برويد و اين جوان امير بر شما است. گفتند: يا رسول‌اللَّه او از همه ما كم سن تر است. حضرت فرمود: آرى ولى سوره بقره را حفظ دارد.
    # از رسول اكرم(ص) پرسيدند: چه سوره اى از قرآن افضل سوره ها است؟ حضرت فرمود: سوره بقره. عرض كردند: كدام آيات سوره بقرۀ از بقيه برتر است؟ فرمود: [[آيةالكرسى]].
    # [[امام صادق(ع)]] فرمود: هر كه سوره بقره و [[آل عمران]] را بخواند روز قيامت آن دو سوره چون ابر يا پرده بر سرش سايه مى افكند<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج1، ص54 و 55.</ref>.  
    #


    =محل و زمان نزول=
    == ویژگی ==
    سوره بقره طولانی‌ترین سوره قرآن کریم است و حدود دو جزء و نیم از سی جزء قرآن را شامل می‌‌شود این سوره اولین سوره‌ای است که در مدینه نازل شده و مسلما یک جا نازل نشده، بلکه در فواصل مختلف، و به مناسبت‌های نیازهای گوناگون جامعه اسلامی، در مدینه نازل گردیده است. طولانی‌ترین آیه قرآن آیه دین (آیه 282) در این سوره می‌‌باشد و مهم‌ترین آیۀ آن «آیةالکرسی»، (آیه 255) است که محتوای توحیدی خاصی دارد<ref>ر. ك نورالثقلين، ج 1، ص 26 و مجمع‌البيان، ج 1، ص 32 و تفسير نمونه، ج 1، ص: 58</ref>.


    سوره بقره همه اش مدنى است جز يك آيه و آن «وَ اتَّقُوا يَوْماً تُرْجَعُونَ فِيهِ إِلَى اللَّهِ» (بترسيد از روزى كه همه بسوى خدا باز ميگرديد) كه در [[منا]] سال [[حجة الوداع]] نازل شد<ref>همان، ص 54</ref>.
    این سوره با حروف مقطعه شروع شده است و یکی از هفت سوره طولانی قرآن (سبع طوال) می‌‌باشد. اقوال در سبع طوال هم مختلف است به گفته بعضی سوره‌های بقره، آل عمران، نساء، مائدة، انعام، اعراف و أنفال به همراه توبه را سبع طوال می‌‌گویند ولی برخی دیگر هفتمی را یونس می‌‌دانند و معتقدند که انفال و توبه جزو آنها نیست (این قول سعید بن جبیر می‌‌باشد)<ref>المحرر الوجيز فی تفسير الكتاب العزيز، ج 3، ص 373، مفاتيح الأسرار و مصابيح الأبرار، ج 1، ص 30، جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34.</ref>.
    تاريخ نزول سوره بقره ما بين [[هجرت]] [[پيامبر(ص)]] به [[مدينه]] و [[جنگ بدر]] مي‌باشد<ref>حجة التفاسير و بلاغ الإکسير،مقدمه اول ص 19</ref>.


    =فضای نزول=
    روایت از رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) نقل شده که فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جای تورات و سوره‌های مئین را به جای انجیل و سوره‌های مثانی را به جای زبور به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سوره‌های مفصّل فزونی بخشید<ref>جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34.</ref>.


    با توجه به مدنى بودن سوره بقره و مقطع زمانى نزول آن در مدينه كه دوران تشكيل [[حكومت اسلامى]] و استقبال مردم از دين اسلام بود محتواى اين سوره جهت گيرى خاصى دارد.


    محتواى سوره بقره در درجه نخست تحت تأثير موقعيت اجتماعى و فرهنگى مدينه پس از هجرت است. در اين زمان ساكنان مدينه را چهار گروه تشكيل مى دادند:
    == پانویس ==
     
    {{پانویس|2}}
    # [[مسلمانان]] [[مهاجر]] كه خانه و كاشانه خود را در مكه رها كرده، با فقر در مدينه زندگى مى كردند.
    # مسلمانان [[انصار]] كه از دو گروه [[اوس]] و [[خزرج]] تشكيل شده بودند و با وجود سابقه دشمنى ديرينه با هم، در پرتو اسلام با يكديگر متحد و برادر شده بودند.
    === منابع ===
    # يهوديان كه از ثروت و امكانات فراوانى برخوردار و با ظهور اسلام نفوذ و برترى خود را در ميان مردم امى از دست داده بودند.
    [https://quran.inoor.ir/fa/surah/2/ برگرفته از سایت معرفی سوره بقره - پایگاه جامع قرآنhttps://quran.inoor.ir]
    # منافقان كه با اسلام عناد داشتند؛ ولى اقتدار مسلمانان در مدينه مانع از آن مى شد كه شرك خود را اظهار كنند و براى حفظ منافع خود به ظاهر ايمان آورده بودند.
     
    هر يك از اين گروهها و فعاليت‌هاى آنها زمينه ساز نزول آياتى از سوره بقره شد؛ براى مثال تركيب خاص اجتماعى مدينه در مقطع نزول، زمينه ساز نزول آياتى درباره گروههاى مزبور و اوصاف آنها در آيات سه تا بيست شد كه اوصاف پرهيزگاران، كافران و منافقان را بيان مى كند<ref>تسنيم، ج 2، ص 45- 62</ref> ؛ اما چون نفاق هنوز چندان آشكار نشده بود تنها در چند آيه، آن هم با تعبير «مِنَ النَّاسِ» از منافقان ياد شده است. يهوديان نيز چون مهم ترين گروه مخالف اسلام و نظام اسلامى بودند بيش از سي‌ويک آيه سوره بقره درباره آنان نازل شده است<ref>همان، ص 55</ref>؛
     
    همچنين فراهم شدن زمينه مناسب براى تشريع احكام فقهى بر اثر استقرار نظام اسلامى و استقبال مردم از اسلام موجب نزول آيات فراوانى درباره احكام فرعى شد، از اين رو مسائل عبادى، خانوادگى، اقتصادى، اجتماعى و كيفرى فراوانى در اين سوره آمده است. (آيات 168- 284) در اثناى آيات سوره برخى موضوعات ديگر نيز مطرح شده است كه به ظاهر پيوندى با فضاى نزول آن ندارد؛ ولى به اعتقاد مفسران چنين نيست؛ مثلًا داستان حضرت ابراهيم(ع) در آيات يکصدوبيست‌وچهار تا يکصدوچهل‌ويک به تعبير [[علامه طباطبايى]]<ref>الميزان، ج 1، ص 151</ref> به منزله مقدمه و زمينه ساز آيات تغيير قبله و آيات [[احكام حج]] است<ref>ويکی فقه، فضای نزول سوره بقره</ref>.  
     
    =ويژگى=
     
    سوره بقره طولانى ترين سوره قرآن كريم است و حدود دو جزء و نيم از سى جزء قرآن را شامل مى شود اين سوره اولين سوره ای است که در مدينه نازل شده و مسلما يك جا نازل نشده، بلكه در فواصل مختلف، و به مناسبت‌هاى نيازهاى گوناگون جامعه اسلامى، در مدينه نازل گرديده است. طولانی ترين آيه قرآن آيه دين (آيه 282) در اين سوره می باشد و مهم ترين آيۀ آن «آيةالكرسى»، (آيه 255) است كه محتواى توحيدى خاصى دارد<ref>ر. ك نورالثقلين، ج 1، ص 26 و مجمع‌البيان، ج 1، ص 32 و تفسير نمونه، ج 1، ص: 58</ref>.


    اين سوره با حروف مقطعه شروع شده است و يکی از هفت سوره طولانی قرآن (سبع طوال) می باشد. اقوال در سبع طوال هم مختلف است به گفته بعضی سوره های بقره، آل عمران، نساء، مائدة، انعام، اعراف و أنفال به همراه توبه را سبع طوال می گويند ولی برخی ديگر هفتمی را يونس می دانند و معتقدند که انفال و توبه جزو آنها نيست (اين قول سعيد بن جبير می باشد)<ref>المحرر الوجيز فى تفسير الكتاب العزيز، ج 3، ص 373 ، مفاتيح الأسرار و مصابيح الأبرار، ج 1، ص 30، جامع البيان فى تفسير القرآن، ج 1، ص 34.</ref>.
    {{سوره‌های مکی و مدنی}}
     
    روايت از رسول خدا(ص) نقل شده كه فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جاى تورات و سوره هاى مئين را به جاى انجيل و سوره هاى مثانى را به جاى زبور به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سوره هاى مفصّل فزونى بخشيد<ref>جامع البيان فى تفسير القرآن، ج 1، ص 34.</ref>.
     
    =منبع=
     
    =پانویس=
    {{پانویس|2}}


    [[رده: قرآن شناسی]]
    [[رده:قرآن]]  
    [[رده:سوره‌های قرآن]]
    [[رده:سوره‌های قرآن]]
    [[رده:سوره‌های مدنی قرآن]]
    [[رده:سوره‌های دارای حروف مقطعه]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۱۱

    سوره بقره

    سوره بقره دومین سوره قرآن کریم سوره بقره می‌باشد و بزرگ‌ترین سوره محسوب می‌شود به طوری که شروع آن از جزء اول بوده و در جزء سوم به پایان می‌رسد. اولین سوره مدنی که بعد از هجرت پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) به مدینه در زمان‌های متعدد و به تدریج نازل شده است سوره بقره می‌‌باشد این سوره دارای 286 آیه می‌‌باشد. علت اینکه این سوره به نام "بقره" نام‌گذاری شده است به داستانی که درباره گاو بنی اسرائیل در آیات 67 الی 73 روایت شده است بر می‌‌گردد.

    علت نام‌گذاری

    «سوره بقره»؛ به قرینۀ ماجرای گاو بنی اسرائیل و حکمت عجیبی که در آن هست. «سوره فسطاط‌ قرآن»؛ فسطاط به خیمۀ بزرگ می‌گویند و نام‌گذاری سوره بقره به این نام به خاطر عظمت این سوره می‌باشد و آنچه از احکام در غیر سوره بقره یاد نشده در این سوره جمع است[۱].

    «سوره سنام قرآن»؛ سنام هر شیء، بالای آنست. این نیز به خاطر بزرگی و عظمت سوره بقره می‌باشد.[۲] «سوره زهراء»؛ سوره بقره به همراه سوره آل عمران زهراوین نام‌گذاری شده‌اند[۳] یعنی دو سوره نورانی که مفرد آن زهراء می‌شود[۴]. «سوره کرسی»؛ به خاطر وجود آیة الکرسی در سوره بقره که اعظم آیات قرآن است[۵]. «سوره سید قرآن»؛ به خاطر روایتی از پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) که سوره بقره را به این وصف خوانده است[۶].

    اهداف و آموزه‌ها

    اهداف عمدۀ سوره بقره عبارت‌اند از:

    1. بیان اصول عقاید و دلایل توحید و معاد؛
    2. تقسیم‌بندی مردم در برابر هدایت و روشنگری قرآن، در سه گروه: مؤمنان، کافران و منافقان؛
    3. بیان تاریخ پیامبران، به ویژه موسی(علیه‌السلام) و مناقشۀ آن حضرت با یهودیان در عقاید و کارهای آنان؛
    4. بیان قوانین اسلام در عبادات و معاملات؛
    5. قانونمند کردن جامعۀ نوپای اسلام در شهر مدینه و تنظیم روابط آنها با ملت‌های دیگر، مثل یهودیان و مسیحیان که در جزیرة العرب حضور داشتند[۷].

    محتوا و موضوعات

    سوره بقره که از طولانی‌ترین سوره‌های قرآن مجید است مسلما یک جا نازل نشده، بلکه در فواصل مختلف، و به مناسبتهای نیازهای گوناگون جامعه اسلامی، در مدینه نازل گردیده است. ولی با این حال جامعیت آن از نظر اصول اعتقادی اسلام و بسیاری از مسائل عملی (عبادی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی) قابل انکار نیست.

    چه اینکه در این سوره:

    بحثهایی پیرامون توحید و شناسایی خدا مخصوصا از طریق مطالعه اسرار آفرینش آمده است؛ بحثهایی در زمینه معاد و زندگی پس از مرگ، مخصوصا مثالهای حسی آن مانند داستان ابراهیم و زنده شدن مرغان و داستان عزیز؛ بحثهایی در زمینه اعجاز قرآن و اهمیت این کتاب آسمانی؛ بحثهایی بسیار مفصل و طولانی درباره یهود و منافقان و موضع‌گیریهای خاص آنها در برابر اسلام و قرآن، و انواع کارشکنیهای آنان در این رابطه؛ بحثهایی در زمینه تاریخ پیامبران بزرگ مخصوصا ابراهیم و موسی(علیه‌السلام)؛ بحثهایی در زمینه احکام مختلف اسلامی از جمله نماز، روزه، جهاد در راه خدا، حج و تغییر قبله، ازدواج و طلاق، احکام تجارت و دین، و قسمت مهمی از احکام ربا و مخصوصا بحث‌های فراوانی در زمینه انفاق در راه خدا، و همچنین مساله قصاص و تحریم قسمتی از گوشتهای حرام و قمار و شراب و بخشی از احکام وصیت و مانند آن[۸].

    فضائل، خواص و ثواب قرائت

    1. ابیّ‌بن‌کعب از پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) نقل می‌کند که فرمود: «هر کسی سوره بقره را بخواند سلام و رحمت خدا بر او باد و به او اجر مرزبانان و فدا کاران در راه خدا را می‌دهند».
    2. و او می‌گوید: پیامبر به من فرمود: «ای ابیّ به مسلمانان بگو که سوره بقره را یاد گیرند که فرا گرفتن آن برکت و ترک آن موجب حسرت است و ساحران توانایی آن را ندارند».
    3. سهل‌بن‌سعد می‌گوید: رسول اکرم فرمود: «برای هر چیز قلّه‌ای است و قلّه قرآن سوره بقره است در هر خانه‌ای که خوانده شود اگر در روز باشد تا سه روز شیطان وارد آن خانه نخواهد شد و اگر در شب باشد تا سه شب از داخل شدن شیطان بدانجا در امانند».
    4. روایت شده است که رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) جمعیّتی را به مکانی فرستاد. سپس خودش به دنبال آنان رفت و از یک یک آنان می‌پرسید که از قرآن چه مقدار و کدام سوره را حفظ داری تا به جوانی که از همه سنّش کمتر بود رسید، او در جواب این سؤال قسمتی از قرآن و سوره بقره را نام برد که حفظ دارد حضرت رو به جمعیت کرد و گفت: اکنون بروید و این جوان امیر بر شما است. گفتند: یا رسول‌اللَّه او از همه ما کم سن تر است. حضرت فرمود: آری ولی سوره بقره را حفظ دارد.
    5. از رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) پرسیدند: چه سوره‌ای از قرآن افضل سوره‌ها است؟ حضرت فرمود: سوره بقره. عرض کردند: کدام آیات سوره بقرۀ از بقیه برتر است؟ فرمود: آیةالکرسی.
    6. امام صادق(علیه‌السلام) فرمود: هر که سوره بقره و آل عمران را بخواند روز قیامت آن دو سوره چون ابر یا پرده بر سرش سایه می‌‌افکند[۹].

    محل و زمان نزول

    سوره بقره همه‌اش مدنی است جز یک آیه و آن Ra bracket.png وَ اتَّقُوا یَوْماً تُرْجَعُونَ فِیهِ إِلَی اللَّهِ [بقره–281] La bracket.png‎(بترسید از روزی که همه بسوی خدا باز می‌گردید) که در منا سال حجة الوداع نازل شد[۱۰]. تاریخ نزول سوره بقره ما بین هجرت پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) به مدینه و جنگ بدر می‌باشد[۱۱].

    فضای نزول

    با توجه به مدنی بودن سوره بقره و مقطع زمانی نزول آن در مدینه که دوران تشکیل حکومت اسلامی و استقبال مردم از دین اسلام بود محتوای این سوره جهت گیری خاصی دارد.

    محتوای سوره بقره در درجه نخست تحت تأثیر موقعیت اجتماعی و فرهنگی مدینه پس از هجرت است. در این زمان ساکنان مدینه را چهار گروه تشکیل می‌‌دادند:

    1. مسلمانان مهاجر که خانه و کاشانه خود را در مکه رها کرده، با فقر در مدینه زندگی می‌‌کردند.
    2. مسلمانان انصار که از دو گروه اوس و خزرج تشکیل شده بودند و با وجود سابقه دشمنی دیرینه با هم، در پرتو اسلام با یکدیگر متحد و برادر شده بودند.
    3. یهودیان که از ثروت و امکانات فراوانی برخوردار و با ظهور اسلام نفوذ و برتری خود را در میان مردم امی از دست داده بودند.
    4. منافقان که با اسلام عناد داشتند؛ ولی اقتدار مسلمانان در مدینه مانع از آن می‌‌شد که شرک خود را اظهار کنند و برای حفظ منافع خود به ظاهر ایمان آورده بودند.

    هر یک از این گروه‌ها و فعالیت‌های آنها زمینه‌ساز نزول آیاتی از سوره بقره شد؛ برای مثال ترکیب خاص اجتماعی مدینه در مقطع نزول، زمینه‌ساز نزول آیاتی درباره گروه‌های مزبور و اوصاف آنها در آیات سه تا بیست شد که اوصاف پرهیزگاران، کافران و منافقان را بیان می‌‌کند[۱۲]؛ اما چون نفاق هنوز چندان آشکار نشده بود تنها در چند آیه، آن هم با تعبیر «مِنَ النَّاسِ» از منافقان یاد شده است. یهودیان نیز چون مهم‌ترین گروه مخالف اسلام و نظام اسلامی بودند بیش از سیویک آیه سوره بقره درباره آنان نازل شده است[۱۳]؛

    همچنین فراهم شدن زمینه مناسب برای تشریع احکام فقهی بر اثر استقرار نظام اسلامی و استقبال مردم از اسلام موجب نزول آیات فراوانی درباره احکام فرعی شد، از این رو مسائل عبادی، خانوادگی، اقتصادی، اجتماعی و کیفری فراوانی در این سوره آمده است. (آیات 168- 284) در اثنای آیات سوره برخی موضوعات دیگر نیز مطرح شده است که به ظاهر پیوندی با فضای نزول آن ندارد؛ ولی به اعتقاد مفسران چنین نیست؛ مثلًا داستان حضرت ابراهیم(علیه‌السلام) در آیات یکصدوبیست‌وچهار تا یکصدوچهل‌ویک به تعبیر علامه طباطبایی[۱۴] به منزله مقدمه و زمینه‌ساز آیات تغییر قبله و آیات احکام حج است[۱۵].

    ویژگی

    سوره بقره طولانی‌ترین سوره قرآن کریم است و حدود دو جزء و نیم از سی جزء قرآن را شامل می‌‌شود این سوره اولین سوره‌ای است که در مدینه نازل شده و مسلما یک جا نازل نشده، بلکه در فواصل مختلف، و به مناسبت‌های نیازهای گوناگون جامعه اسلامی، در مدینه نازل گردیده است. طولانی‌ترین آیه قرآن آیه دین (آیه 282) در این سوره می‌‌باشد و مهم‌ترین آیۀ آن «آیةالکرسی»، (آیه 255) است که محتوای توحیدی خاصی دارد[۱۶].

    این سوره با حروف مقطعه شروع شده است و یکی از هفت سوره طولانی قرآن (سبع طوال) می‌‌باشد. اقوال در سبع طوال هم مختلف است به گفته بعضی سوره‌های بقره، آل عمران، نساء، مائدة، انعام، اعراف و أنفال به همراه توبه را سبع طوال می‌‌گویند ولی برخی دیگر هفتمی را یونس می‌‌دانند و معتقدند که انفال و توبه جزو آنها نیست (این قول سعید بن جبیر می‌‌باشد)[۱۷].

    روایت از رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) نقل شده که فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جای تورات و سوره‌های مئین را به جای انجیل و سوره‌های مثانی را به جای زبور به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سوره‌های مفصّل فزونی بخشید[۱۸].


    پانویس

    1. ↑ ترجمۀ الإتقان فی علوم القرآن، ج 1، ص 197.
    2. ↑ همان، ص 192
    3. ↑ در المنثورفی التفسير بالمأثور، ج1، ص 18
    4. ↑ بصائر ذوی التميز فی لطائف کتاب العزيز، ج1، ص 134
    5. ↑ همان
    6. ↑ الکشاف عن حقائق غوامض التنزيل، ج1، ص 303.
    7. ↑ تفسير قرآن مهر، ج1، ص 154.
    8. ↑ تفسير نمونه، جلد 1، ص 58
    9. ↑ ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج1، ص54 و 55.
    10. ↑ همان، ص 54
    11. ↑ حجة التفاسير و بلاغ الإکسير، مقدمه اول ص 19
    12. ↑ تسنيم، ج 2، ص 45- 62
    13. ↑ همان، ص 55
    14. ↑ الميزان، ج 1، ص 151
    15. ↑ ويکی فقه، فضای نزول سوره بقره
    16. ↑ ر. ك نورالثقلين، ج 1، ص 26 و مجمع‌البيان، ج 1، ص 32 و تفسير نمونه، ج 1، ص: 58
    17. ↑ المحرر الوجيز فی تفسير الكتاب العزيز، ج 3، ص 373، مفاتيح الأسرار و مصابيح الأبرار، ج 1، ص 30، جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34.
    18. ↑ جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34.

    منابع

    برگرفته از سایت معرفی سوره بقره - پایگاه جامع قرآنhttps://quran.inoor.ir

    برگرفته از «https://fa.wikivahdat.com/w/index.php?title=سوره_بقره&oldid=186472»