زبور: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'عيسى' به 'عیسی') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
زبور نام یکی از [[کتاب های آسمانی]] است که بر اساس [[قرآن]] و روایات بر [[حضرت داوود]] پیامبر علیه السلام نازل شده است.این کتاب سرشار از پند و حکمت و نیایش با پروردگار است. نام زبور سه بار در قرآن و در سوره‌های نساء، انبیاء و اسراء ذکر شده است. برخی از پژوهشگران، زبوری که قرآن از آن نام برده را با مزامیر در [[عهد عتیق]] برابر دانسته‌اند. این کتاب به [[زبان عبری]] است و پس از [[تورات]] نازل شده است..<ref> با استفاده و اقتباس از اعلام قرآن، ۳۴۶ و ۳۴۷</ref> <ref>معارف و معاریف، ۳/۱۱۱۳</ref> | |||
==معنای زبور در لغت و اصطلاح== | ==معنای زبور در لغت و اصطلاح== | ||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
کتاب های آسمانی به دو دسته تقسیم می شوند.دسته اول کتاب هایی هستند دارای احکام تشریعی خاص که آیین و شریعت ویژه ای را تبلیغ می کنند. | کتاب های آسمانی به دو دسته تقسیم می شوند.دسته اول کتاب هایی هستند دارای احکام تشریعی خاص که آیین و شریعت ویژه ای را تبلیغ می کنند. | ||
دسته دوم کتاب هایی هستند که شامل مسایل و موضوعات اخلاقی و اندرزهای دینی دیده می شود و زبور از قسم دوم است.<ref> با استفاده از | دسته دوم کتاب هایی هستند که شامل مسایل و موضوعات اخلاقی و اندرزهای دینی دیده می شود و زبور از قسم دوم است.<ref> با استفاده از تفسیر نمونه ، ج۴، ص۲۱۴.</ref> | ||
==دلیل نامگذاری== | ==دلیل نامگذاری== | ||
مطابق با احادیث وارد شده،چون این کتاب به صورت مجموعه ای مکتوب بر الواح نازل شده است، زبور نام گرفته است..<ref> | مطابق با احادیث وارد شده،چون این کتاب به صورت مجموعه ای مکتوب بر الواح نازل شده است، زبور نام گرفته است..<ref> علامه مجلسی ، بحارالانوار ، ۱۴/۳۳</ref> بعضی از پژوهشگران نیز زبور را از ریشه عبری زمره که هم به معنی قدرت و هم به معنی آواز یا سرود است؛ دانسته‌اند و برخی نیز زبور را به معنی مکتوب دانسته‌اند.<ref> ترجمه فارسی تفسیر المیزان، ج۵، ص ۲۲9</ref> | ||
==زبور در قرآن== | ==زبور در قرآن== | ||
همان طور که اشاره شد، قرآن در سوره های نساء، اسراء و انبیاء، به نام زبور اشاره کرده است. «إِنَّا | همان طور که اشاره شد، قرآن در سوره های نساء، اسراء و انبیاء، به نام زبور اشاره کرده است. «إِنَّا أَوْحَیْنا إِلَیْكَ كَما أَوْحَیْنا إِلى [[نُوحٍ]] وَ النَّبِیِّینَ مِنْ بَعْدِهِ وَ أَوْحَیْنا إِلى [[إِبْراهيمَ|إِبْراهیمَ]] وَ [[إِسْماعيلَ|إِسْماعیلَ]] وَ [[إِسْحاقَ]] وَ [[يَعْقُوبَ|یَعْقُوبَ]] وَ [[الْأَسْباطِ]] وَ [[عیسی]] وَ [[أَيُّوبَ|أَیُّوبَ]] وَ [[يُونُسَ|یُونُسَ]] وَ [[هارُونَ]] وَ [[سُلَيْمانَ|سُلَیْمانَ]] وَ آتَیْنا داوُدَ زَبُورا» <ref> سوره نساء آیه 163</ref> | ||
ما به تو وحى | ما به تو وحى فرستادیم همان گونه كه به نوح و پیامبران بعد از او وحى فرستادیم و (نیز) به ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط [بنى اسرائیل] و عیسی و ایّوب و یونس و هارون و سلیمان وحى نمودیم و به داوود زبور دادیم.«وَ رَبُّكَ أَعْلَمُ بِمَنْ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ لَقَدْ فَضَّلْنا بَعْضَ النَّبِیِّینَ عَلى بَعْضٍ وَ آتَیْنا داوُدَ زَبُوراً» <ref>سوره اسراء، آیه 55</ref> پروردگار تو، از حال همه كسانى كه در آسمان ها و زمین هستند، آگاه تر است و (اگر تو را بر دیگران برترى دادیم، بخاطر شایستگى توست،) ما بعضى از پیامبران را بر بعضى دیگر برترى دادیم و به داوود، زبور بخشیدیم.«وَ لَقَدْ كَتَبْنا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُها عِبادِیَ الصَّالِحُون» <ref> سوره انبیاء آیه 105</ref>در «زبور» بعد از ذكر (تورات) نوشتیم بندگان شایسته ام وارث (حكومت) زمین خواهند شد! | ||
==زبور در تفاسیر== | ==زبور در تفاسیر== | ||
از آیات قرآن و [[روایات اسلامى]] استفاده مى شود کتاب های آسمانى بر دو گونه است. گونه اول کتاب هایى است که شامل آیین و شریعت جدید همراه با احکام خاص خود است. این نوع کتاب ها بر پنج [[پیامبر اولو العزم]] نازل شده است. گونه دوم کتاب هایی است که شریعت تازه ای را ابلاغ نکرده است، بلکه این نوع کتاب ها مشتمل بر نصایح و پندها و توصیه ها و دعا ها است و کتاب زبور داوود از گونه دوم می باشد.در تفاسیر شیعه به این نکته اشاره شده است که زبور، شریعت خاص و آیین جدیدی را مطرح نکرده است بلكه مشتمل بر | از آیات قرآن و [[روایات اسلامى]] استفاده مى شود کتاب های آسمانى بر دو گونه است. گونه اول کتاب هایى است که شامل آیین و شریعت جدید همراه با احکام خاص خود است. این نوع کتاب ها بر پنج [[پیامبر اولو العزم]] نازل شده است. گونه دوم کتاب هایی است که شریعت تازه ای را ابلاغ نکرده است، بلکه این نوع کتاب ها مشتمل بر نصایح و پندها و توصیه ها و دعا ها است و کتاب زبور داوود از گونه دوم می باشد.در تفاسیر شیعه به این نکته اشاره شده است که زبور، شریعت خاص و آیین جدیدی را مطرح نکرده است بلكه مشتمل بر نصایح و اندرزها و راهنمایی ها و توصیه و دعاها بوده است.<ref>ر ک، تفسیر نمونه،ج 4 ص 214</ref> در ضمن زبور داوود در میان دیگر کتب پیامبران، این ویژگى را دارد که تمام آن مناجات و نیایش و اندرز است. | ||
در قرآن به صراحت بیان شده است که زبور را به حضرت داوود علیه السلام اعطا کرده ایم، ولی برخی از مفسرین [[اهل سنت]] گفته‌اند مقصود از زبور مطلق کتاب‌هایی است که بر پیامبران نازل شده است.<ref> | در قرآن به صراحت بیان شده است که زبور را به حضرت داوود علیه السلام اعطا کرده ایم، ولی برخی از مفسرین [[اهل سنت]] گفته‌اند مقصود از زبور مطلق کتاب‌هایی است که بر پیامبران نازل شده است.<ref> سیوطی جلال الدین ، [[تفسیر الجلالین ، بیروت، نشر موسسه النور للمطبوعات، سال 1416، چاپ اول، ص 334</ref> اما در تفاسیر شیعه آمده است که دلیل قابل قبولی براین مدعا وجود ندارد.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج 14، ص 465 </ref> | ||
==زبور در روایات== | ==زبور در روایات== | ||
[[ابوذر]] از پیامبر صلوات الله علیه نقل می کند که زبور یکی از ۱۰۴ کتابی‌است که بر مردم جهان نازل شده‌است.<ref> | [[ابوذر]] از پیامبر صلوات الله علیه نقل می کند که زبور یکی از ۱۰۴ کتابی‌است که بر مردم جهان نازل شده‌است.<ref> شیخ طبرسی فضل بن حسن ، مجمع‌البیان ج ۱۰ ص ۴۷۶</ref> | ||
==تحریف زبور== | ==تحریف زبور== | ||
نسخهٔ ۶ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۰۱:۰۳
زبور نام یکی از کتاب های آسمانی است که بر اساس قرآن و روایات بر حضرت داوود پیامبر علیه السلام نازل شده است.این کتاب سرشار از پند و حکمت و نیایش با پروردگار است. نام زبور سه بار در قرآن و در سوره‌های نساء، انبیاء و اسراء ذکر شده است. برخی از پژوهشگران، زبوری که قرآن از آن نام برده را با مزامیر در عهد عتیق برابر دانسته‌اند. این کتاب به زبان عبری است و پس از تورات نازل شده است..[۱] [۲]
معنای زبور در لغت و اصطلاح
زبور در لغت به معنای نوشته و کتاب است و در اصطلاح به کتابی می گویند که بر حضرت داوود نبی علی السلام از پیامبران بنی اسراییل نازل شده است.
اقسام کتاب های آسمانی
کتاب های آسمانی به دو دسته تقسیم می شوند.دسته اول کتاب هایی هستند دارای احکام تشریعی خاص که آیین و شریعت ویژه ای را تبلیغ می کنند. دسته دوم کتاب هایی هستند که شامل مسایل و موضوعات اخلاقی و اندرزهای دینی دیده می شود و زبور از قسم دوم است.[۳]
دلیل نامگذاری
مطابق با احادیث وارد شده،چون این کتاب به صورت مجموعه ای مکتوب بر الواح نازل شده است، زبور نام گرفته است..[۴] بعضی از پژوهشگران نیز زبور را از ریشه عبری زمره که هم به معنی قدرت و هم به معنی آواز یا سرود است؛ دانسته‌اند و برخی نیز زبور را به معنی مکتوب دانسته‌اند.[۵]
زبور در قرآن
همان طور که اشاره شد، قرآن در سوره های نساء، اسراء و انبیاء، به نام زبور اشاره کرده است. «إِنَّا أَوْحَیْنا إِلَیْكَ كَما أَوْحَیْنا إِلى نُوحٍ وَ النَّبِیِّینَ مِنْ بَعْدِهِ وَ أَوْحَیْنا إِلى إِبْراهیمَ وَ إِسْماعیلَ وَ إِسْحاقَ وَ یَعْقُوبَ وَ الْأَسْباطِ وَ عیسی وَ أَیُّوبَ وَ یُونُسَ وَ هارُونَ وَ سُلَیْمانَ وَ آتَیْنا داوُدَ زَبُورا» [۶] ما به تو وحى فرستادیم همان گونه كه به نوح و پیامبران بعد از او وحى فرستادیم و (نیز) به ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط [بنى اسرائیل] و عیسی و ایّوب و یونس و هارون و سلیمان وحى نمودیم و به داوود زبور دادیم.«وَ رَبُّكَ أَعْلَمُ بِمَنْ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ لَقَدْ فَضَّلْنا بَعْضَ النَّبِیِّینَ عَلى بَعْضٍ وَ آتَیْنا داوُدَ زَبُوراً» [۷] پروردگار تو، از حال همه كسانى كه در آسمان ها و زمین هستند، آگاه تر است و (اگر تو را بر دیگران برترى دادیم، بخاطر شایستگى توست،) ما بعضى از پیامبران را بر بعضى دیگر برترى دادیم و به داوود، زبور بخشیدیم.«وَ لَقَدْ كَتَبْنا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُها عِبادِیَ الصَّالِحُون» [۸]در «زبور» بعد از ذكر (تورات) نوشتیم بندگان شایسته ام وارث (حكومت) زمین خواهند شد!
زبور در تفاسیر
از آیات قرآن و روایات اسلامى استفاده مى شود کتاب های آسمانى بر دو گونه است. گونه اول کتاب هایى است که شامل آیین و شریعت جدید همراه با احکام خاص خود است. این نوع کتاب ها بر پنج پیامبر اولو العزم نازل شده است. گونه دوم کتاب هایی است که شریعت تازه ای را ابلاغ نکرده است، بلکه این نوع کتاب ها مشتمل بر نصایح و پندها و توصیه ها و دعا ها است و کتاب زبور داوود از گونه دوم می باشد.در تفاسیر شیعه به این نکته اشاره شده است که زبور، شریعت خاص و آیین جدیدی را مطرح نکرده است بلكه مشتمل بر نصایح و اندرزها و راهنمایی ها و توصیه و دعاها بوده است.[۹] در ضمن زبور داوود در میان دیگر کتب پیامبران، این ویژگى را دارد که تمام آن مناجات و نیایش و اندرز است. در قرآن به صراحت بیان شده است که زبور را به حضرت داوود علیه السلام اعطا کرده ایم، ولی برخی از مفسرین اهل سنت گفته‌اند مقصود از زبور مطلق کتاب‌هایی است که بر پیامبران نازل شده است.[۱۰] اما در تفاسیر شیعه آمده است که دلیل قابل قبولی براین مدعا وجود ندارد.[۱۱]
زبور در روایات
ابوذر از پیامبر صلوات الله علیه نقل می کند که زبور یکی از ۱۰۴ کتابی‌است که بر مردم جهان نازل شده‌است.[۱۲]
تحریف زبور
به اعتراف یهودیان و مسیحیان، کمی بیش از هفتاد مزمور از یکصدو پنجاه مزامیر زبور منسوب به حضرت داوود علیه السلام است و دیگر مزامیر در زمان های بعد به آن افزوده شده است. [۱۳] [۱۴]
پانویس
ّ ّ ّ
- ↑ با استفاده و اقتباس از اعلام قرآن، ۳۴۶ و ۳۴۷
- ↑ معارف و معاریف، ۳/۱۱۱۳
- ↑ با استفاده از تفسیر نمونه ، ج۴، ص۲۱۴.
- ↑ علامه مجلسی ، بحارالانوار ، ۱۴/۳۳
- ↑ ترجمه فارسی تفسیر المیزان، ج۵، ص ۲۲9
- ↑ سوره نساء آیه 163
- ↑ سوره اسراء، آیه 55
- ↑ سوره انبیاء آیه 105
- ↑ ر ک، تفسیر نمونه،ج 4 ص 214
- ↑ سیوطی جلال الدین ، [[تفسیر الجلالین ، بیروت، نشر موسسه النور للمطبوعات، سال 1416، چاپ اول، ص 334
- ↑ طباطبایی، سید محمد حسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج 14، ص 465
- ↑ شیخ طبرسی فضل بن حسن ، مجمع‌البیان ج ۱۰ ص ۴۷۶
- ↑ قاموس کتاب مقدس، ۸۰۰- ۷۹۶.
- ↑ تاریخ مختصر ادیان بزرگ، ص۲۷۹- ۲۸۰.