روش های تفسیری در میان شیعه و اهل سنت (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="wikiInfo">
{{جعبه اطلاعات کتاب
[[پرونده:المناهج التفسرية عند الشيعة والسنة.jpg|بندانگشتی|المناهج التفسرُیة عند الشُیعة والسنة]]
| عنوان = المناهج التفسرُیة عند الشُیعة والسنة
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
| تصویر = المناهج التفسریة عند الشیعة والسنة.jpg
!نام کتاب
| نام =
!المناهج التفسرُیة عند الشُیعة والسنة
| پدیدآوران = محمد علی اسدی نسب
|-
| زبان = عربی
|نویسنده
| زبان اصلی =
|محمد علی اسدی نسب
| ترجمه =
|-
| سال نشر = 1431 ق
|زبان کتاب
| ناشر = مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، معاونت فرهنگی، مرکز تحقیقات علمی
|عربی
| تعداد صفحه =
|-
| موضوع =
|سال نشر
| شابک =
|1431 ق.
}}
|-
'''روش‌های تفسیری در میان شیعه و اهل سنت''' (المناهج التفسریة عند الشیعة والسنة) کتابی است که با رویکردی تطبیقی و با هدف تقریب بین مذاهب اسلامی، روش‌های تفسیری شیعه و اهل سنت با یکدیگر مقایسه شده است.
|ناشر
|مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، معاونت فرهنگی، مرکز تحقیقات علمی
|-
|تیراژ
|2000 نسخه
|-
|نوبت چاپ
|اول
|-
|قطع
|وزیری
|-
|تعداد صفحات
|
|-
|}


</div>
== اهم موضوعات ==
{{پانویس رنگی}}
روند تاریخی روش‌های مختلف تفسیری در تاریخ تفسیر بیان شده است و سپس مفهوم لغوی و اصطلاحی روش تفسیر را بیان می‌نماید.
'''روش های تفسیری در میان شیعه و اهل سنت''' (المناهج التفسرية عند الشيعة والسنة) کتابی است که با رویكردی تطبیقی و با هدف تقریب بین مذاهب اسلامی، روش‌های تفسیری شیعه و اهل سنت با یكدیگر مقایسه شده است. </div>
=اهم موضوعات=
روند تاریخی روش‌های مختلف تفسیری در تاریخ تفسیر بیان شده است و سپس مفهوم لغوی و اصطلاحی روش تفسیر را بیان می‌نماید.  
=بخش اول=
انواع روش‌های تفسیری و ضرورت بحث از آن در [[علم تفسیر]] را بیان  و كیفیت و علت گسترش روش‌های متنوع در تفسیر نزد مفسران [[مذهب شیعه|شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] را بررسی نموده است.
سپس روش‌های شیعه در تفسیر [[قرآن]] و مبانی تفسیری آن را در این زمینه بررسی نموده و منابع تفسیری شیعه در تفسیر قرآن مانند منابع تاریخی، ادبی، لغوی، فلسفی، روایات تفسیری و قرآن كریم را شرح نموده است و روش تفسیر شیعه در تفسیر آیات اعتقادی را تبیین می‌نماید. <br>


در فصول بعدی روش‌های تفسیری بكار گرفته شده توسط مفسران اهل سنت را بررسی كرده و روش تفسیری معتزله، اشاعره و سلفیه را به تفكیك توصیف نموده و مبانی و اصول حاكم بر تفسیر آنان را معرفی می نماید.  
== بخش اول ==
=بخش دوم=
انواع روش‌های تفسیری و ضرورت بحث از آن در [[علم تفسیر]] را بیان و کیفیت و علت گسترش روش‌های متنوع در تفسیر نزد مفسران [[مذهب شیعه|شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] را بررسی نموده است.
نمونه هایی از تفسیر روایی شیعه و اهل سنت را بیان كرده و تاریخچه ای از تفسیر روایی فریقین و مراحل تفسیر قرآن به روایات ارائه می‌نماید. روش تفسیری صحابه و تابعین، میزان اعتبار تفسیر صحابه و تابعین، معیار كشف وجود [[اسرائیلیات]]، رابطه بین قرآن و حدیث در دو مكتب تفسیری شیعه و اهل سنت، نقش عقل، عرف، لغت، شعر، قواعد عربی، تاریخ و سیاق در تفسیر روایی نزد مفسران شیعه و اهل سنت و معرفی چند نمونه از تفسیرهایی روایی (مأثور) شیعه و اهل سنت از دیگر مندرجات این بخش از كتاب است.
سپس روش‌های شیعه در تفسیر [[قرآن]] و مبانی تفسیری آن را در این زمینه بررسی نموده و منابع تفسیری شیعه در تفسیر قرآن مانند منابع تاریخی، ادبی، لغوی، فلسفی، روایات تفسیری و قرآن کریم را شرح نموده است و روش تفسیر شیعه در تفسیر آیات اعتقادی را تبیین می‌نماید.
=بخش سوم=
 
مبانی تفسیر اجتهادی شیعه و اهل سنت بیان شده و معیار و مبانی هر یك از مفسران از فریقین و شرایط تفسیر اجتهادی و نمونه‌هایی از این تفسیر در دو مكتب تفسیری اهل سنت و شیعه ارائه شده است. تفسیر قرآن به قرآن و ادله و روش‌های قائلین به این نوع تفسیر از شیعه و اهل سنت و نمونه هایی از تفسیر ارشادی و ادله موافقان و مخالفان این قبیل از تفسیر از دیگر مطالب این بخش می‌باشد كه با رویكردی تطبیقی ارائه گردیده و مشتركات فكری مفسران شیعه و اهل سنت در انواع روش تفسیر به تفسیر منعكس گردیده است.
در فصول بعدی روش‌های تفسیری بکار گرفته شده توسط مفسران اهل سنت را بررسی کرده و روش تفسیری معتزله، اشاعره و سلفیه را به تفکیک توصیف نموده و مبانی و اصول حاکم بر تفسیر آنان را معرفی می‌نماید.
=مؤلف=
 
این کتاب توسط [[محمّد علی اسدی نسب]]  تألیف و گردآوری شده است.
== بخش دوم ==
=پانویس=
نمونه‌هایی از تفسیر روایی شیعه و اهل سنت را بیان کرده و تاریخچه‌ای از تفسیر روایی فریقین و مراحل تفسیر قرآن به روایات ارائه می‌نماید. روش تفسیری صحابه و تابعین، میزان اعتبار تفسیر صحابه و تابعین، معیار کشف وجود [[اسرائیلیات]]، رابطه بین قرآن و حدیث در دو مکتب تفسیری شیعه و اهل سنت، نقش عقل، عرف، لغت، شعر، قواعد عربی، تاریخ و سیاق در تفسیر روایی نزد مفسران شیعه و اهل سنت و معرفی چند نمونه از تفسیرهایی روایی (مأثور) شیعه و اهل سنت از دیگر مندرجات این بخش از کتاب است.
برگفته و تلخیص از کتابنامه انتشارات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، معاونت فرهنگی، علیرضا شاه حسینی، چاپ سوم، صفحه 212 ، تهران، 1389 ش.
 
[[رده: کتاب های تقریبی]]
== بخش سوم ==
[[رده: منشورات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]]
مبانی تفسیر اجتهادی شیعه و اهل سنت بیان شده و معیار و مبانی هر یک از مفسران از فریقین و شرایط تفسیر اجتهادی و نمونه‌هایی از این تفسیر در دو مکتب تفسیری اهل سنت و شیعه ارائه شده است. تفسیر قرآن به قرآن و ادله و روش‌های قائلین به این نوع تفسیر از شیعه و اهل سنت و نمونه‌هایی از تفسیر ارشادی و ادله موافقان و مخالفان این قبیل از تفسیر از دیگر مطالب این بخش می‌باشد که با رویکردی تطبیقی ارائه گردیده و مشترکات فکری مفسران شیعه و اهل سنت در انواع روش تفسیر به تفسیر منعکس گردیده است.
 
== مؤلف ==
این کتاب توسط محمّد علی اسدی نسب تألیف و گردآوری شده است.
 
== منابع ==
برگرفته و تلخیص از کتابنامه انتشارات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، معاونت فرهنگی، علیرضا شاه حسینی، چاپ سوم، صفحه 212، تهران، 1389 ش.
 
[[رده:کتاب‌ها]]
[[رده:کتاب‌های شیعه]]
[[رده:کتاب‌های تقریبی]]
[[رده:منشورات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۵۶

المناهج التفسرُیة عند الشُیعة والسنة
المناهج التفسریة عند الشیعة والسنة.jpg
پدیدآورانمحمد علی اسدی نسب
زبانعربی
سال نشر1431 ق
ناشرمجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، معاونت فرهنگی، مرکز تحقیقات علمی

روش‌های تفسیری در میان شیعه و اهل سنت (المناهج التفسریة عند الشیعة والسنة) کتابی است که با رویکردی تطبیقی و با هدف تقریب بین مذاهب اسلامی، روش‌های تفسیری شیعه و اهل سنت با یکدیگر مقایسه شده است.

اهم موضوعات

روند تاریخی روش‌های مختلف تفسیری در تاریخ تفسیر بیان شده است و سپس مفهوم لغوی و اصطلاحی روش تفسیر را بیان می‌نماید.

بخش اول

انواع روش‌های تفسیری و ضرورت بحث از آن در علم تفسیر را بیان و کیفیت و علت گسترش روش‌های متنوع در تفسیر نزد مفسران شیعه و اهل سنت را بررسی نموده است. سپس روش‌های شیعه در تفسیر قرآن و مبانی تفسیری آن را در این زمینه بررسی نموده و منابع تفسیری شیعه در تفسیر قرآن مانند منابع تاریخی، ادبی، لغوی، فلسفی، روایات تفسیری و قرآن کریم را شرح نموده است و روش تفسیر شیعه در تفسیر آیات اعتقادی را تبیین می‌نماید.

در فصول بعدی روش‌های تفسیری بکار گرفته شده توسط مفسران اهل سنت را بررسی کرده و روش تفسیری معتزله، اشاعره و سلفیه را به تفکیک توصیف نموده و مبانی و اصول حاکم بر تفسیر آنان را معرفی می‌نماید.

بخش دوم

نمونه‌هایی از تفسیر روایی شیعه و اهل سنت را بیان کرده و تاریخچه‌ای از تفسیر روایی فریقین و مراحل تفسیر قرآن به روایات ارائه می‌نماید. روش تفسیری صحابه و تابعین، میزان اعتبار تفسیر صحابه و تابعین، معیار کشف وجود اسرائیلیات، رابطه بین قرآن و حدیث در دو مکتب تفسیری شیعه و اهل سنت، نقش عقل، عرف، لغت، شعر، قواعد عربی، تاریخ و سیاق در تفسیر روایی نزد مفسران شیعه و اهل سنت و معرفی چند نمونه از تفسیرهایی روایی (مأثور) شیعه و اهل سنت از دیگر مندرجات این بخش از کتاب است.

بخش سوم

مبانی تفسیر اجتهادی شیعه و اهل سنت بیان شده و معیار و مبانی هر یک از مفسران از فریقین و شرایط تفسیر اجتهادی و نمونه‌هایی از این تفسیر در دو مکتب تفسیری اهل سنت و شیعه ارائه شده است. تفسیر قرآن به قرآن و ادله و روش‌های قائلین به این نوع تفسیر از شیعه و اهل سنت و نمونه‌هایی از تفسیر ارشادی و ادله موافقان و مخالفان این قبیل از تفسیر از دیگر مطالب این بخش می‌باشد که با رویکردی تطبیقی ارائه گردیده و مشترکات فکری مفسران شیعه و اهل سنت در انواع روش تفسیر به تفسیر منعکس گردیده است.

مؤلف

این کتاب توسط محمّد علی اسدی نسب تألیف و گردآوری شده است.

منابع

برگرفته و تلخیص از کتابنامه انتشارات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، معاونت فرهنگی، علیرضا شاه حسینی، چاپ سوم، صفحه 212، تهران، 1389 ش.