خنفریه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - 'ك' به 'ک')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'می دادند' به 'می‌دادند')
خط ۱۶: خط ۱۶:
یعنى: چنگ برگیرید و بزنید تا شرایع این پیغمبر (جدید) را برپا داریم. پیامبر بنى هاشم روى بگردانید و این پیامبر بنى یعرب (یعرب بن قحطان) است. این پیامبر، نماز و روزه و زکات را از شما برداشت و شما را از رنج به جاى آوردن آن ها برهانید.
یعنى: چنگ برگیرید و بزنید تا شرایع این پیغمبر (جدید) را برپا داریم. پیامبر بنى هاشم روى بگردانید و این پیامبر بنى یعرب (یعرب بن قحطان) است. این پیامبر، نماز و روزه و زکات را از شما برداشت و شما را از رنج به جاى آوردن آن ها برهانید.
علاوه بر موارد گذشته، مؤذنین در اذان به نفع او شهادت می دادند و  مى ‏گفتند: اشهد ان على بن فضل رسول الله
علاوه بر موارد گذشته، مؤذنین در اذان به نفع او شهادت می‌دادند و  مى ‏گفتند: اشهد ان على بن فضل رسول الله
نشوان الحمیرى مى ‏نویسد  ظن غالب آن است که او از خطابیه بوده زیرا آنان، پیشوایان خود را انبیا مى ‏خواندند.
نشوان الحمیرى مى ‏نویسد  ظن غالب آن است که او از خطابیه بوده زیرا آنان، پیشوایان خود را انبیا مى ‏خواندند.



نسخهٔ ‏۱۵ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۳۰

خنفریه‏ از فرق «اسماعیلیه» و پیرو على بن فضل خنفرى داعى اسماعیلى در یمن بودند.

شرح حال

وى در سال 290 هجرى قمری براى مهدى منتظر اسماعیلى به دعوت پرداخت و گروهى از قبایل یمن دور او جمع شدند. سپس مناطق زبید و صنعا را در اختیار خود گرفت.

انحرافات

علی بن فضل ادعای پیامبرى کرد و محرمات را جایز می دانست. او به کارگزاران خود چنین نامه می نوشت: «من باسط الارض و داحیها و مزلل الجبال و مرسیها، على بن فضل الى عبده فلان» یعنى: «از کسى که زمین را بگسترد و کوه ها را به جنبش در آورد و بر پاى دارد، على بن فضل به بنده خود فلان.» گویند چون بر مسند نبوت نشست، یکى از شعراى یمن در مدح او چنین سرود:

خذى العود یا هذه و اضربى‏ نقیم شرائع هذا النبى‏

تولى نبى، بنى هاشم‏ و هذا نبى، بنى یعربى‏

فحط الصلاة و حط الزکاة و حط الصیام و لم یتعب
‏ یعنى: چنگ برگیرید و بزنید تا شرایع این پیغمبر (جدید) را برپا داریم. پیامبر بنى هاشم روى بگردانید و این پیامبر بنى یعرب (یعرب بن قحطان) است. این پیامبر، نماز و روزه و زکات را از شما برداشت و شما را از رنج به جاى آوردن آن ها برهانید. علاوه بر موارد گذشته، مؤذنین در اذان به نفع او شهادت می‌دادند و مى ‏گفتند: اشهد ان على بن فضل رسول الله نشوان الحمیرى مى ‏نویسد ظن غالب آن است که او از خطابیه بوده زیرا آنان، پیشوایان خود را انبیا مى ‏خواندند.

مدت حکومت

مدت فرمانروایى او سیزده سال ) بوده و سر انجام به دلیل مسمومیت از دنیا رفت. [۱] [۲] [۳]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 186 با ویرایش و اصلاح عبارات.
  2. الحمادی الیمانی، کشف الاسرار الباطنیة و اخبار القرامطة، تحقیق الشیخ محمد زاهد بن الحسن الکوثرى، چاپ قاهره، سال 1939 میلادی، ص 28- 32.
  3. حمیری ابو سعید نشوان، الحور العین، تحقیق کمال مصطفى، چاپ مصر، سال 1948 میلادی، ص 198- 200.