حلولیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - 'رده: کلام ' به ' ')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:


==معنای حلول==
==معنای حلول==
حلول در لغت به معنى در آمدن چیزى در چیز دیگرست و در اصطلاح حکما عبارت است از یکى شدن چیزى با چیز دیگر چنان که از اشاره به یکى اشاره به دیگرى لازم آید. اما حلول در این جا به معنای تجسّم و تجسد خداوند به صورت بشر است که آن را به فرانسه noitanracni گویند. <ref>مشکور  محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 165 با ویرایش و اصلاح و جابجایی کلی عبارات.</ref>
حلول در لغت به معنی درآمدن چیزی در چیز دیگرست و در اصطلاح حکما عبارت است از یکی شدن چیزی با چیز دیگر چنان که از اشاره به یکی اشاره به دیگری لازم آید. اما حلول در این جا به معنای تجسّم و تجسد خداوند به صورت بشر است که آن را به فرانسه noitanracni گویند. <ref>مشکور  محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 165 با ویرایش و اصلاح و جابجایی کلی عبارات.</ref>


==اعتقادات کلی==
==اعتقادات کلی==
حلولیه قایل به تجسّم و تجسّد خداوند به صورت بشرند.
حلولیه قایل به تجسّم و تجسّد خداوند به صورت بشرند.


==فرقه‌هایی که قایل به حلول اند==
==فرقه‌هایی که قایل به حلول‌اند==
بیشتر [[غلاة (فرقه)|غلاة]] شیعه مانند: سبائیه، بیانیه، جناحیه و نجدیه از نصریه، رزامیه، باطنیه، عزاقرّیه، حلمانیه و دروز قایل به «حلول» بودند.
بیشتر [[غلاة (فرقه)|غلاة]] شیعه مانند: سبائیه، بیانیه، جناحیه و نجدیه از نصریه، رزامیه، باطنیه، عزاقرّیه، حلمانیه و دروز قایل به «حلول» بودند.
علاوه، فرقه‌های وحدت وجودی و اتحادیه نیز از حلولیه شمرده مى ‏شوند. <ref>مشکور  محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 165  
علاوه، فرقه‌های وحدت وجودی و اتحادیه نیز از حلولیه شمرده می‌‏شوند<ref>مشکور  محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 165  
</ref>
</ref>.


==پانویس==
==پانویس==
<references />
<references />

نسخهٔ ‏۱۰ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۳۲

حلولیه عنوانی عام برای تمام فرقه‌هایی است که به «حلول» خداوند در آدم ابوالبشر و انبیاء و ائمه و دیگران معتقد بودند.

معنای حلول

حلول در لغت به معنی درآمدن چیزی در چیز دیگرست و در اصطلاح حکما عبارت است از یکی شدن چیزی با چیز دیگر چنان که از اشاره به یکی اشاره به دیگری لازم آید. اما حلول در این جا به معنای تجسّم و تجسد خداوند به صورت بشر است که آن را به فرانسه noitanracni گویند. [۱]

اعتقادات کلی

حلولیه قایل به تجسّم و تجسّد خداوند به صورت بشرند.

فرقه‌هایی که قایل به حلول‌اند

بیشتر غلاة شیعه مانند: سبائیه، بیانیه، جناحیه و نجدیه از نصریه، رزامیه، باطنیه، عزاقرّیه، حلمانیه و دروز قایل به «حلول» بودند. علاوه، فرقه‌های وحدت وجودی و اتحادیه نیز از حلولیه شمرده می‌‏شوند[۲].

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 165 با ویرایش و اصلاح و جابجایی کلی عبارات.
  2. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 165