جوهریه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - 'رده: کلام ' به ' ')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''جوهریه‏''' فرقه‌ای هستند که معتقدند [[جوهر]] قدیم و واحدالذات است، ولى در مقدار اجزاى آن اختلاف کرده‌ اند و گفتند: اگر جوهر دارای دو جزء باشد منشأ گرمی می‌شود و اگر دارای سه جزء باشد منشأ سردی می‌شود و اگر دارای چهار جزء باشد منشأ رطوبت می‌شود. همچنین جوهریه حرکات را ثابت کردند که حرکت وجود دارد و آن مقوله‌ای است که نمی‌توان هیچ نهایتی را برای آن فرض کرد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر  آستان قدس رضوی،  سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 145 همراه با ویرایش تا حد باز نویسی.</ref> <ref>نشوان الحمیری ابو سعید، الحور العین، تحقیق کمال مصطفی، چاپ مصر، سال 1948 میلادی، ص 138</ref>
'''جوهریه‏''' فرقه‌ای هستند که معتقدند [[جوهر]] قدیم و واحدالذات است، ولی در مقدار اجزای آن اختلاف کرده‌اند و گفتند: اگر جوهر دارای دو جزء باشد منشأ گرمی می‌شود و اگر دارای سه جزء باشد منشأ سردی می‌شود و اگر دارای چهار جزء باشد منشأ رطوبت می‌شود. همچنین جوهریه حرکات را ثابت کردند که حرکت وجود دارد و آن مقوله‌ای است که نمی‌توان هیچ نهایتی را برای آن فرض کرد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر  آستان قدس رضوی،  سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 145 همراه با ویرایش تا حد باز نویسی.</ref><ref>نشوان الحمیری ابو سعید، الحور العین، تحقیق کمال مصطفی، چاپ مصر، سال 1948 میلادی، ص 138</ref>


==پانویس==  
==پانویس==  


[[رده: فرق و مذاهب]]
[[رده: فرق و مذاهب]]
<references />
<references />

نسخهٔ ‏۱۲ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۳۶

جوهریه‏ فرقه‌ای هستند که معتقدند جوهر قدیم و واحدالذات است، ولی در مقدار اجزای آن اختلاف کرده‌اند و گفتند: اگر جوهر دارای دو جزء باشد منشأ گرمی می‌شود و اگر دارای سه جزء باشد منشأ سردی می‌شود و اگر دارای چهار جزء باشد منشأ رطوبت می‌شود. همچنین جوهریه حرکات را ثابت کردند که حرکت وجود دارد و آن مقوله‌ای است که نمی‌توان هیچ نهایتی را برای آن فرض کرد. [۱][۲]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 145 همراه با ویرایش تا حد باز نویسی.
  2. نشوان الحمیری ابو سعید، الحور العین، تحقیق کمال مصطفی، چاپ مصر، سال 1948 میلادی، ص 138