جعفریه (پیروان جعفر بن علی تقی)

جعفريه‏ پيروان جعفر بن على تقى فرزند امام هادی و ملقب به جعفر کذاب بودند.

شرح حال

جعفر برادر حضرت امام حسن عسكرى (ع) بود كه «شيعه اماميه» او را «جعفر كذاب» مى ‏خواندند، زيرا وى پس از برادرش حسن بن على (ع) ادعای امامت کرد و منكر فرزند داشتن آن حضرت بود. کنیه وی «ابو عبد الله» و لقبش كرين بود زيرا صد و بيست فرزند از وى به جا مانده و پسران او را به نسبت به جدشان حضرت على بن موسى الرضا (ع)، رضويون خوانند.جعفر کذاب در سال 271 هجری قمری در حالی که 45 سال از عمرش گذشته بود از دنیا رفت و در خانه پدرش در سامراء مدفون شد. «جعفر كذاب» مردى دنيا دوست و عشرت طلب و طالب مقام برادر بود و براى آن كه به مقام امامت شناخته شود به اقسام وسايل تشبث مى‏ جست.

تاریخچه

جعفر پس از شهادت پدرش ادعای امامت کرده و می‌گفت: «امام مردم من هستم نه برادرم (امام عسکری (ع)» و به همین منظور نزد خلیفه وقت رفت و گفت: «بیست هزار اشرفی برای تو می‌فرستم و از شما خواهش دارم که فرمان دهی تا بر مسند امامت بنشینم و این مقام از برادرم سلب گردد.»ولی حضرت امام حسن عسکری (ع) اجازه هیچ‌گونه خودنمایی را به او نداد تا این که پس از شهادت امام حسن عسکری (ع) و آغاز غیبت صغرای امام مهدی، او بار دیگر فرصت یافت تا ادعای امامت کند و با دروغ، جمعی را به گمراهی بکشاند و از این رو به جعفر کذاب شهرت یافت.

تشکیل فرقه های مختلف

هنگامى كه امام على بن محمد النقى (ع) از دنیا رفت، شیعیان به چند گروه تقسیم شدند. گروه اندكى از اصحاب او به امامت پسرش جعفر بن على گرائيدند و گفتند كه پدرش درباره امامت او وصيت كرده است. گروهى گفتند كه حسن بن على العسكرى (ع) درگذشت و پس از او برادرش جعفر بنا به وصيت وى امام است. گروهى دیگر گفتند كه امامت از محمد بن على (ع) كه عموى جعفر بود به وى رسيد. فرقه ‏اى ديگر به تقلید از «فطحيه» پرداختند كه عبد الله بن بكير بن اعين از آنان بود و معتقد بودند كه حسن بن على پس از پدرش امام بود و چون درگذشت بعد از وى جعفر بن على به امامت رسيد، چنان كه موسى بن جعفر پس از عبد الله جعفر (افطح) امامت داشت، زيرا بنا به خبرى كه رسيده چون امامى از دنیا برود، امامت به مهم ترين پسر وى می رسد. گروه دیگر چون منكر فرزند داشتن حضرت امام حسن عسكرى بودند گفتند: اگر امامى از دنیا برود و فرزندى نداشته باشد، امامت به برادرش خواهد رسيد.