جعفریه (غلاة شیعه): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
جعفريه‏ از «غلاة» شيعه ‏اند و به امامت، غيبت و رجعت امام جعفر صادق (ع) معتقد بودند. ايشان پيرو عبد الرحمن بن محمد از متكلمان شيعه به شمار مى ‏رفتند.به این فرقه«جعفريه واقفه» نيز می گويند، زيرا در امامت حضرت صادق (ع) توقف كردند و قايل به رجعت او شدند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 141 با ویرایش اندک.</ref><ref>ابن ندیم ابو الفرج محمد بن یعقوبف  الفهرست، ص 198.</ref><ref>مقریزی تقی الدین ابوالعباس، الخطط، قاهره، سال 1911 میلادی، ج 4، ص 177.</ref><ref>شهرستانی محمد بن عبد الکریم، الملل و النحل، قاهره، سال 1948 میلادی، ص 147</ref>
'''جعفريه‏''' از [[غلاة (فرقه)|غلاة]] شيعه ‏اند و به امامت، غيبت و رجعت [[امام جعفر صادق|امام جعفر صادق (ع)]] معتقد بودند. ايشان پيرو عبد الرحمن بن محمد از متكلمان شيعه به شمار مى ‏رفتند. به این فرقه «جعفريه واقفه» نيز می گويند، زيرا در امامت حضرت صادق (ع) توقف كردند و قايل به رجعت او شدند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 141 با ویرایش اندک.</ref><ref>ابن ندیم ابو الفرج محمد بن یعقوبف  الفهرست، ص 198.</ref><ref>مقریزی تقی الدین ابوالعباس، الخطط، قاهره، سال 1911 میلادی، ج 4، ص 177.</ref><ref>شهرستانی محمد بن عبد الکریم، الملل و النحل، قاهره، سال 1948 میلادی، ص 147</ref>


==پانویس==  
==پانویس==  
خط ۵: خط ۵:
[[رده: فرق و مذاهب]]
[[رده: فرق و مذاهب]]
[[رده: کلام ]]
[[رده: کلام ]]
[[رده: مذاهب کلامی ]]ّ
[[رده: مذاهب کلامی ]]
ّ
<references />

نسخهٔ ‏۱۶ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۳۸

جعفريه‏ از غلاة شيعه ‏اند و به امامت، غيبت و رجعت امام جعفر صادق (ع) معتقد بودند. ايشان پيرو عبد الرحمن بن محمد از متكلمان شيعه به شمار مى ‏رفتند. به این فرقه «جعفريه واقفه» نيز می گويند، زيرا در امامت حضرت صادق (ع) توقف كردند و قايل به رجعت او شدند. [۱][۲][۳][۴]

پانویس

ّ

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 141 با ویرایش اندک.
  2. ابن ندیم ابو الفرج محمد بن یعقوبف الفهرست، ص 198.
  3. مقریزی تقی الدین ابوالعباس، الخطط، قاهره، سال 1911 میلادی، ج 4، ص 177.
  4. شهرستانی محمد بن عبد الکریم، الملل و النحل، قاهره، سال 1948 میلادی، ص 147