جازمیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:


==پیشینه==
==پیشینه==
«جازميه» اصحاب «جازم بن على» و در «تعريفات» جرجانى «جازميه» پيروان جذم بن عاصم مى‏ باشند كه با «شعيبيه» هم داستان شدند.
«جازميه» اصحاب «[[جازم بن على]]» و در کتاب [[التعریفات]] [[میر سید شریف جرجانی]] «جازميه» پيروان [[جذم بن عاصم]] شناخته و با «[[شعيبيه]]» هم داستان شدند.


==اعتقادات==
==اعتقادات==
عبد القاهر بغدادى مى‏ نويسد كه بيشتر «عجارده» سيستان پای بند این آیین اند و درباره قدر، استطاعت و اراده خدا مطابق با روش اهل سنت رفتار می کنند و معتقدند که آفريدگارى جز خداوند نيست و جز اراده او اراده دیگری نیست و نیز استطاعت با فعل است. همچنین فرقه «ميمونيه» را كه درباره قدر و استطاعت از «معتزله» پيروى می کنند، کافر می شمرند.معتقدند که خداوند بنده ‏اى را دوست دارد كه به او ايمان آورد اگر چه  بيشتر زندگانى اش را در کفر گذرانده باشد،اما اگر بنده‏ اى در پايان عمر خود به كفر گرايد، اگر چه  بیشتر زندگانی اش را به ایمان سپری کرده باشد، نزد خدا کافر خواهد بود.<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر  آستان قدس رضوی، ص 135</ref>
عبد القاهر بغدادى مى‏ نويسد كه بيشتر «عجارده» سيستان پای بند این آیین اند و درباره قدر، استطاعت و اراده خدا مطابق با روش اهل سنت رفتار می کنند و معتقدند که آفريدگارى جز خداوند نيست و جز اراده او اراده دیگری نیست و نیز استطاعت با فعل است. همچنین فرقه «ميمونيه» را كه درباره قدر و استطاعت از «معتزله» پيروى می کنند، کافر می شمرند.معتقدند که خداوند بنده ‏اى را دوست دارد كه به او ايمان آورد اگر چه  بيشتر زندگانى اش را در کفر گذرانده باشد،اما اگر بنده‏ اى در پايان عمر خود به كفر گرايد، اگر چه  بیشتر زندگانی اش را به ایمان سپری کرده باشد، نزد خدا کافر خواهد بود.<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر  آستان قدس رضوی، ص 135 با ویرایش و اصلاح عبارات </ref>


==پانویس==
==پانویس==

نسخهٔ ‏۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۲۳

جازميه‏ از فرق «خوارج اند» نام اين فرقه در برخی از منابع حازميه و در برخی دیگر «جازميه» آمده است.

پیشینه

«جازميه» اصحاب «جازم بن على» و در کتاب التعریفات میر سید شریف جرجانی «جازميه» پيروان جذم بن عاصم شناخته و با «شعيبيه» هم داستان شدند.

اعتقادات

عبد القاهر بغدادى مى‏ نويسد كه بيشتر «عجارده» سيستان پای بند این آیین اند و درباره قدر، استطاعت و اراده خدا مطابق با روش اهل سنت رفتار می کنند و معتقدند که آفريدگارى جز خداوند نيست و جز اراده او اراده دیگری نیست و نیز استطاعت با فعل است. همچنین فرقه «ميمونيه» را كه درباره قدر و استطاعت از «معتزله» پيروى می کنند، کافر می شمرند.معتقدند که خداوند بنده ‏اى را دوست دارد كه به او ايمان آورد اگر چه بيشتر زندگانى اش را در کفر گذرانده باشد،اما اگر بنده‏ اى در پايان عمر خود به كفر گرايد، اگر چه بیشتر زندگانی اش را به ایمان سپری کرده باشد، نزد خدا کافر خواهد بود.[۱]

پانویس

  1. محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، ص 135 با ویرایش و اصلاح عبارات