تورات

تورات لفظ تعریب «توره یا تورا» ی عبری است که یهودیان استثنا آن را ناموس یا شریعت می‏دانند ولی معنای درست و دقیق آن آموزش یا ارشاد است و نیز از بصریان و کوفیان اقوالی نقل شده است که نشان دهد آن را اصلا عربی می‏ دانسته ‏اند.

کلیات تورات

تورات نام پنج کتاب اول از کتاب مقدس یا به عبارت دیگر پنج کتاب [سفر] اول از عهد عتیق که به اسفار خمسه هم شهرت دارد، و گاه توسعا به کل عهد عتیق اطلاق می‏گردد.

در قاموس کتاب مقدس ذیل عنوان «پنج سفر موسی» آمده است: «کتابهای پنجگانه‏ای که در اول مجلد عهد عتیق واقع است.» این کتاب به اعتقاد یهودیان و نیز مسلمانان در کوه سینا، به زبان عبری، به صورت الواحی بر موسی کلیم ‏الله (ع) نازل شده است. این پنج کتاب به ترتیب عبارتند از:

سفر پیدایش

سفر تکوین یا «سفر پیدایش» که از تاریخ اول خلقت تا فوت یعقوب گفت‏وگو می‏کند در سفر پیدایش، گزارش آفرینش جهان و سلسلة النسب انسان و سلسلة النسب نوح و اعقاب او پس از فرو نشستن طوفان آمده است. در این سفر یا کتاب از پیمانی که خداوند با ابراهیم (ع) بسته است، سخن گفته شده است.

سفر خروج

سفر خروج «از تأسیس احکام دینیه بر کوه سینا سخن می‏گوید» . و نیز از رویدادهایی از آغاز روزگار اسارت و بردگی بنی‏ اسرائیل پیمان می‏ بندد و تورات را به موسی (ع) می‏بخشد. مراد از «خروج» خارج شدن یا مهاجرت بنی‏ اسرائیل از مصر است. در سفر خروج احکام بسیاری بیان شده است و ده فرمان یا احکام عشره در همین بخش است.

سفر لاویان

در سفر لاویان «از نظم و نظام احکام دینیه و شرایع و قواعد و حدود سبط لاوی صحبت می‏دارد» . (قاموس..). و شامل قوانین و آداب عبادت در معبد و قوانین قربانی و از آیین های تقدس کاهنان و از حدود طهارت و پاکی و از نهی از زنا با محارم و سایر روابط جنسی منهی و از تقدیس اوقات و اعیاد خاص و نظایر آن است.

سفر اعداد

سفر اعداد «از مسافرت [چهل ساله‏] بنی اسرائیل در دشت و فتح اراضی کنعان گفت و گو می‏کند» . (قاموس ..). . در این سفر، گزارش سرگذشت قوم بنی‏ اسرائیل در صحرا پس از سال دوم خروج از مصر تا وفات هارون نبی در آمده است.

سفر تثنیه

سفر تثنیه «تکرار شرایع را به طور اختصار مذکور می‏دارد» . قاموس...و چون تکرار احکام و گزارشهای کتابهای پیشین است . گاه آن را «تکرار تورات» یا «تورات مکرر» می‏گویند. «مجموع این پنج کتاب نظام و قواعد دین موسوی [یهودیت‏] را به واضحی بیان می‏ نماید».

نسبت تورات به موسی(ع)

در سنت یهودیت و مسیحیت، تورات را به موسی (ع) نسبت می ‏دهند و باید توجه داشت که این امر را منافی با جنبه وحیانی آن نمی‏ دانند . یعنی چنین برداشتی در میان آنان وجود ندارد که عین الفاظ تورات وحی الهی است. و از این نظر، با مسلمانان فرق دارند. زیرا مسلمانان تورات اصلی تحریف ناشده را کمابیش مانند قرآن کریم به عین الفاظ وحی الهی می‏ دانند.

متن شناسی تورات

در قرون جدید پژوهندگان کتاب مقدس، تحقیقات تاریخی و باستانشناسی و متن پژوهی به این نتیجه رسیده‏ اند که این پنج کتاب که سنتا مقدس‏ترین و مهمترین بخش کتاب مقدس شمرده می‏شوند، از نظر واژگان، سبک، و محتوا تفاوتهایی با همدیگر دارند. عده دیگری از محققان با توجه به نام بردن از کسانی متأخرتر از عصر موسی (ع) بوده‏ اند یا همچنین اشاره داشتن به وفات خود موسی (ع) در تورات، در صحت انتساب آن به موسی (ع) تردید دارند.

در مورد قدمت آنها نیز اختلاف رأی بین محققان بسیار است و بخشهایی از آن را متعلق به 10 قرن قبل از میلاد می‏دانند .

معنای تورات در قرآن

در قرآن به دو صورت از کتاب مقدس یهودیان نام می‌برد؛ در آیاتی اشاره به الواح نازل شده بر حضرت موسی(ع) می‌کند و در آیات دیگری از لفظ تورات برای اشاره به این کتاب استفاده نموده است. آنچه از تفاسیر یهودی به دست می‌آید الواح حضرت موسی(ع) شامل ده فرمان اخلاقی بوده و آنچه در کتاب تورات متداول، بیان شده مجموعه‌ای از احکام و اخلاقیات است. کتاب تلمود، تفسیری از احکام و اخلاقیات کتاب مقدس می‌باشد.

باید توجه داشت که تورات کلمه‌ای است عبرانی که در زبان عربی به معنای شریعت است. با توجه به تاریخ یهودیت در دورانی ما بین حمله بخت‌النصر تا دوران کورش کتاب مقدس یهودی از بین رفت و پس از بازگشت از تبعید بابلی، دوباره آنچه به صورت شفاهی در بین مردم رواج داشت نوشته شد.با توجه به آیات نازل شده بر پیامبر اسلام درباره تورات، می‌توان این کتاب را همان کتاب در دست یهودیان در زمان پیامبر دانست.

نسخ موجود تورات

شادروان خزائلی در مقاله «تورات» در اعلام قرآن می‏نویسد که فعلا سه نسخه از تورات در دست است که هر کدام مقبول طایفه‏ای است. این سه نسخه عبارتند از:

1) نسخه عبری

2) تورات سامری

3) تورات یونانی یا سبعینی

تورات عبری

تورات عبری یا تورات حضرت موسی (ع) را دانشمندان یهود در تابوت عهد جا داده بودند، و هر هفت سال آن را از تابوت بیرون می ‏آوردند و بر یهود می‏خواندند و این نسخه در فتنه‏ های فلسطین از میان رفت. سپس عزیر با همکاری حجی و زکریا، تورات را از نو جمع آوری کردند که آن نسخه هم از دست رفته است.

ترجمه یونانی

ترجمه یونانی یا سبیعینی یا هفتادی که هیأتی از یهود اسکندریه متشکل از هفتاد و دو مترجم با حمایت بطلمیوس فیلادلفوس در سال 285 ق. م به آن پرداخته ‏اند. «تورات سبعینی از یونانی به لاتین ترجمه شده و در کلیسای شرق تا امروز هم جزو قوانین و دستورالعمل آنان محسوب است. ولی چون مسیحیان از آیات آن استشهاد نموده، بر ضد یهود حجت آوردند، علی هذا ترجمه نامبرده را ترک کرده به اصل عبرانی رجوع کردند» ترجمه یونانی بعدها به لاتینی ترجمه شده است.

ترجمه ها

همچنین ترجمه ‏های کهنی از اصل یا از ترجمه یونانی به ارمنی، حبشی، لاتینی و عربی انجام گرفته است. بسیاری از یهودیانی که اسلام آورده بودند نظیر وهب بن منبه، عبدالله سلام و کعب الاخبار، معارف مربوط به تورات و کتاب مقدس و تفاسیر آنها را که بیشتر جنبه قصص داشت، در همان صدر اول اسلام نقل کرده‏اند که این معارف «اسرائیلیات» نام دارد و در تفاسیر قرآن از جمله در تفسیر طبری راه یافته است، و بعضی از محققان آن را با احتیاط تلقی می‏کنند .

مسعودی از سه ترجمه تورات یاد می‏کند. یکی ترجمه حنین بن اسحاق (م 260 ق)، دوم ترجمه ابوکثیر عالم یهودی (م 321 یا 329 ق)، سوم ترجمه سعد بن یوسف، عالم دیگری یهودی ملقب به فیومی (م 331 ق) که این ترجمه فعلا موجود است (اعلام قرآن، 268) .

به علاوه در سال 345 ق 956 م در اسپانیا ترجمه دیگری از تورات، از لاتین به عربی انجام گرفته است. و ترجمه ‏هایی به عربی جدید نیز موجود است. ترجمه ‏هایی به فارسی از تورات، چه مستقل چه همراه با کل کتاب مقدس، در نیمه اول قرن نوزدهم میلادی در لندن و ادینبورگ به طبع رسیده است

اسامی دیگر تورات

برای تورات نام‌های دیگری نیز بیان شده است. در زبان فارسی و عربی به این کتاب عهد قدیم نیز گفته می‌شود. مجموع کتاب مقدس یهودی و مسیحی را عهدین می‌نامند. یهودیان همچنین به کل کتاب مقدس تنخ می‌گویند. این نام بیان‌گر بخش‌های این کتاب است که به سه بخش تورات، نبیئیم و کتوبیم تقسیم می‌شود.

تقسیم بندی تورات به عهد قدیم و عهد جدید مخصوص اعتقادات مسیحیان است. آنان قائل به دو عهد هستند اولین عهد با حضرت‌ابراهیم(ع) بسته شد و در زمان حضرت‌موسی(ع) تحکیم و تجدید گردید، و دیگری عهد جدید که با ظهور حضرت‌عیسی(ع) است.

عهد قدیم سه چهارم از کل کتاب مقدس را در برمی‌گیرد. در این کتاب مطالب متنوعی از قبیل تاریخ، شریعت، حکمت، مناجات، شعر و پیشگویی وجود دارد. بیشتر کتاب‌ها به زبان عبری و برخی نیز به زبان کلدانی و آرامی نگارش شده است. در کنیسه‌ها کتاب مقدس به صورت تومار نگهداری می‌شود.

منبع

راسخون _ دایره المعارف شیعه