بوثوبانیه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ى' به 'ی') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
==شرح حال== | ==شرح حال== | ||
ابن‌اثیر ثَوْبَانی را به فتح ثاء، سکون واو و فتح باء ضبط کرده است. | |||
<ref>ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج1، ص243</ref> | <ref>ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج1، ص243</ref> | ||
درباره وی اطلاعات چندانی موجود نیست. شایان ذکر است که [[ابن اثیر]] احتمال می‌دهد ثوبانیه از [[فرقه مرجئه|مرجئه]]، پیروان ثوبان بن شهیل بن اسد بن عمران بن عمرو باشند. <ref>ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج1، ص243</ref> <ref>شهرستانی محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، ج1، ص 127</ref> | درباره وی اطلاعات چندانی موجود نیست. شایان ذکر است که [[ابن اثیر|ابن‌اثیر]] احتمال می‌دهد ثوبانیه از [[فرقه مرجئه|مرجئه]]، پیروان ثوبان بن شهیل بن اسد بن عمران بن عمرو باشند. <ref>ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج1، ص243</ref> <ref>شهرستانی محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، ج1، ص 127</ref> | ||
==اعتقادات== | ==اعتقادات== | ||
بوثوبان معتقد بود که [[ایمان]] یعنی اقرار به خداوند و شناخت وی و نیز عمل به کارهایی که خرد آن را شایسته می‌داند و | بوثوبان معتقد بود که [[ایمان]] یعنی اقرار به خداوند و شناخت وی و نیز عمل به کارهایی که خرد آن را شایسته می‌داند و آنچه را که در نزد خرد روا نیست از ایمان شمرده نمی‌شود. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 108 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> محمد شهرستانی می‌نویسد: پیروان بوثوبان می‌پنداشتند ایمان عبارت است از معرفت و اقرار به خدا و [[پیامبران]] او و به هر آن چه عقل انجام آن‌را جایز نمی‌شمارد. اما اعتقاد به آنچه عقل ترک آن را جایز می‌شمارد، از ایمان نیست. از زمره قائلین به گفتار او ابومروان غیلان بن مروان دمشقی، صالح قبه و فضل رقاشی می‌باشند.<ref>ابن ثیر،اللباب فی تهذیب الانساب، ج1، ص243</ref> <ref>شهرستانی محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، ج1، ص127</ref> | ||
==تفاوت ثوبانیه با یونسیه== | ==تفاوت ثوبانیه با یونسیه== | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
[[رده: فرق و مذاهب]] | [[رده: فرق و مذاهب]] | ||
<references /> | <references /> | ||
نسخهٔ ۱۶ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۰۱
بوثوبانیه یا ثوبانیه پیروان ابوثوبان مرجی از فرق مرجئه هستند.
شرح حال
ابن‌اثیر ثَوْبَانی را به فتح ثاء، سکون واو و فتح باء ضبط کرده است. [۱] درباره وی اطلاعات چندانی موجود نیست. شایان ذکر است که ابن‌اثیر احتمال می‌دهد ثوبانیه از مرجئه، پیروان ثوبان بن شهیل بن اسد بن عمران بن عمرو باشند. [۲] [۳]
اعتقادات
بوثوبان معتقد بود که ایمان یعنی اقرار به خداوند و شناخت وی و نیز عمل به کارهایی که خرد آن را شایسته می‌داند و آنچه را که در نزد خرد روا نیست از ایمان شمرده نمی‌شود. [۴] محمد شهرستانی می‌نویسد: پیروان بوثوبان می‌پنداشتند ایمان عبارت است از معرفت و اقرار به خدا و پیامبران او و به هر آن چه عقل انجام آن‌را جایز نمی‌شمارد. اما اعتقاد به آنچه عقل ترک آن را جایز می‌شمارد، از ایمان نیست. از زمره قائلین به گفتار او ابومروان غیلان بن مروان دمشقی، صالح قبه و فضل رقاشی می‌باشند.[۵] [۶]
تفاوت ثوبانیه با یونسیه
تفاوت ثوبانیه با یونسیه در این است که ثوبانیه به وجود عقلی پیش از وجوب شرعی اعتقاد دارند.[۷]
پانویس
- ↑ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج1، ص243
- ↑ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج1، ص243
- ↑ شهرستانی محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، ج1، ص 127
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 108 با ویرایش و اصلاح عبارات.
- ↑ ابن ثیر،اللباب فی تهذیب الانساب، ج1، ص243
- ↑ شهرستانی محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، ج1، ص127
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 108 با ویرایش و اصلاح عبارات.