بدائیه

از ویکی‌وحدت
نسخهٔ تاریخ ‏۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۴۵ توسط VahdatBot (بحث | مشارکت‌ها) (تمیزکاری)

بدائیه فرقه‌ای از غلاة شیعه هستند که بداء را برای خدا جایز می‌دانند.

اعتقادات

پیروان این فرقه معتقدند که مانعی ندارد خداوند حکمی را صادر کند و بعد از مدتی حکم دیگری را صادر کند که مخالف حکم اول باشد. آنان بر اساس همین اعتقاد خلافت خلفای ثلاثه را تفسیر می‌کنند. [۱] اما شیعیان امامی مذهب این تعبیر را درست نمی‌دانند بلکه مطابق با آیه: «یمحوا الله ما یشاء و یثبت و عنده أم الکتاب.» (سوره رعد، آیه 39) بداء را بر خدا جایز می‌دانند. زیرا بنا بر مصالح عالم آفرینش؛ خداوند هرگاه بخواهد می‏‌تواند امری را باطل و به جای آن امری دیگر را جایگزین کند. این نوع تفسیر از بدا به معنای نسخ است. چنان که خداوند امامت اسماعیل را «نسخ» فرمود و درباره او بداء حاصل شد و حضرت صادق (ع) فرمود: مَا بَدَا لِلَّهِ فِی شَیْ‌ءٍ کَمَا بَدَا لَهُ فِی إِسْمَاعِیلَ ابْنِی. [۲] [۳]

پانویس

  1. شاطبی ابراهیم بن موسی بن محمد، الاعتصام، قاهره، نشر مطبعه السعاده، سال 1332 هجری قمری، ج۲، ص۲۱۹
  2. شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، جلد اول، ص 69
  3. مشکور جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 98 با ویرایش فنی و محتوایی و نیز اصلاح عبارات.