اوزاعیه
اوزاعیه از قدیمی ترین مذاهب فقهی است.ابن اثیر در اللباب فی تهذیب الانساب اَوْزَاعی را به فتح الف، سکون واو و فتح زاء ضبط کرده است. [۱]
موسس
موسس این مذهب شخصی به نام امام ابو عمرو و عبد الرحمن بن عمرو اوزاعى است كه در سال 88 هجرى در بعلبك به دنیا آمد و و در سال 158 هجری قمری در شهر بيروت در گذشت.[۲]
تاریخچه و عقاید
نوشته اند که اوزاعیه در زمان محمد بن احمد شمس‌الدین المقدسی در مسجد جامع دمشق مجلس داشته اند.اما شروع این مذهب از آندلس بوده و پیروانش در آن دیار مطابق با اهل حدیث عمل می کردند.[۳] [۴] [۵] [۶] و از قیاس و رای بیزاری می جستند.[۷] عبدالقاهر بغدادی ازوزاعیه به عنوان یکی از فرقه های ناجیه نام می برد و می نویسد که اصحاب مالک بن انس و نیز شافعی و اوزاعی را باید از این جماعت بر شمرد.[۸]
سر انجام
نقل شده است که اوزاعی در زمان خود، پیشوای شام بود و سپس مذهب فقهى او به اندلس راه يافت و پس از قرن دوم هجرى از ميان رفت.[۹]
پانویس
- ↑ اللباب فی تهذیب الانساب، ابن اثیر، ج1، ص 92
- ↑ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 77
- ↑ ر.ک. احسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم، محمد مقدسی، ص153
- ↑ ر.ک. الحضارة الاسلامیة فی القرن الرابع الهجری او عصر النهضة فی الاسلام، آدام متز، عبدالهادی ابوریده، ج1، ص388
- ↑ ر.ک. خطط الشام، محمد کردعلی، ج6، ص252
- ↑ ر.ک. الفرق بین الفرق، عبدالقاهر بغدادی، ص 338
- ↑ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 77
- ↑ الفرق بین الفرق، عبدالقاهر بغدادی، ص338
- ↑ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 77