اهل الاهواء

از ویکی‌وحدت

اهل الاهواء به فرقه هایی می گویند که در عقاید دینی و شرعی با عامه اهل سنت مخالف اند.

معنای اهواء در لغت

اهواء جمع هوی و به معنای میل و خواهش نفسانی است.

معنای اصطلاحی اهواء

این اصطلاح از طرف متکلمان اهل سنت در باره فرقه هایی رایج شده است که در عقاید دینی و فروع کلامی با آن ها مخالف بوده و از مسیر حق خارج شده اند. مثل جبریه،قدریه، مجسمه و معطله اهل اهواء شمرده می شوند.[۱]

پانویس

  1. ر.ک. محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 77 با ویرایش و دخل و تصرف لازم در عبارات