الشیخ محمد الغزالی (کتاب)

نام کتاب	الشیخ محمد الغزالی
نام اصلی کتاب	سلسلة روّاد التقریب (8) الشیخ محمد الغزالی
نویسنده	عبدالكریم اباذری
زبان کتاب	عربی
موضوع	معرفی شیخ محمد الغزالی به عنوان یکی از پیش گامان حوزه تقریب مذاهب اسلامی
سال نشر	1428 ق – 2007 م
ناشر	مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
تعریب	عبدالحسین نجفی بهبهانی
تحقیق و استدراک	محمدجاسم الساعدی
نوع جلد	شومیز
تعداد صفحات	216 صفحه
تیراژ	2000 نسخه
نوبت چاپ	اول
قیمت	15000 ریال

این كتاب هشتمین شماره از مجموعه‌ « سلسله‌ رواد التقریب» است كه طی ان جنبه‌های مختلف حیات شیخ محمد غزالی، اندیشمند برجسته‌ مصری تبیین شده است. كتاب از مقدمه‌ ناشر، پیش گفتار محقق و هشت فصل تشكیل شده است.

فصل اول

فصل اول كتاب به تولد و تحصیلات شیخ محمد غزالی، معرفی استادان، تدریس در دانشكده‌ اصوال الدین الأزهر، معرفی شاگردان وی و ... اختصاص دارد.

فصل دوم

در فصل دوم، گفتمان و دعوت از نظر وی به تفصیل بیان شده است. در این فصل دیدگاه‌های وی در زمینه‌های مختلف از جمله گفتمان و دعوت اسلامی، روزنامه‌نگاری، رادیو و تلویزیون و نقش آنها در گفتمان اسلامی، چگونگی مواجهه با دشمنان اسلام، استعمار، صهیونیسم، تبشیر، كمونیسم، فرهنگ ماتریالیستی و سكولار، نظر شیخ درباره‌ سلفی‌گری و مسائل دیگر بررسی شده است.
در این فصل همچنین درباره‌ انتقادات غزالی نسبت به برخی از روز نامه نگاران مصری، نكاتی بیان شده است.

فصل سوم

فصل سوم كتاب به ارتباط غزالی با اخوان المسلمین اختصاص دارد كه بعدها به بازداشت وی و سپس كناره گیری از این جنبش منجر شد.

فصل چهارم

در فصل چهارم مواضع داخلی و خارجی وی تبیین شده است. اعلام موضع درباره‌ محاكمه‌ عوامل ترور فرج فوده، با غرب زدگی، نقد اصل مساوات مطلق زن با مرد، اعلام موضع درباره‌ انقلاب اسلامی ایران، اعلام موضع درباره‌ حزب بعث عراق و صدام حسین، و اعلام انزجار از انفجار بمب در حرم مطهر امام رضا(ع)، از مطالب این فصل هستند.

فصل پنجم

نویسنده در فصل پنجم به سفرهای غزالی به كشورهای جهان اسلام از جمله فلسطین، الجزایر و ایران، تشریح صهیونیسم از نظر غزالی، توطئه‌های اسرائیل، مسئله از نیل تا فرات پرداخته است.

فصل ششم

در این فصل، وحدت اسلام از نظر غزالی تبیین شده است. از نظریات برجسته‌ وی در این زمینه، طرح نظریه‌ «اسلام وطن حقیقی مسلمانان» بود. وی همچنین به نقد ملی گرایی عربی پرداخت. غزالی از جمله عوامل تفرقه‌ مسلمانان را عدم بیداری و آگاهی، نویسندگان مغرض و برانگیختن اختلافات گذشته می‌دانست و عوامل وحدت را نیز شكوفایی فرهنگی و علمی، علمای دینی، مسئولیت پذیری مسئولان و مسئولیت پذیری مسلمانان در قبال وحدت و تفرقه قلمداد می كرد.