افطسیه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'عباسيان' به 'عباسیان') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
از جمله گروه‌هایی که با [[مامون عباسی]] مقابله کردند گروهی موسوم به افطسیه بودند.ایشان از پیروان حسین بن حسن مشهور به افطس بودند. | از جمله گروه‌هایی که با [[مامون عباسی]] مقابله کردند گروهی موسوم به افطسیه بودند. ایشان از پیروان حسین بن حسن مشهور به افطس بودند. | ||
==معنای افطس== | ==معنای افطس== | ||
در منابع لغت افطس به شخصی می گویند که استخوان بینی اش فرو رفته و بینی اش پهن شده باشد.<ref> | در منابع لغت افطس به شخصی می گویند که استخوان بینی اش فرو رفته و بینی اش پهن شده باشد.<ref> طریحی فخرالدین بن محمد ، مجمع البحرین ، ج۳، ص۴۱۳.</ref> گویا حسین بن حسن بن علی به دلیل داشتن چنین چهره ای به این اسم ملقب می‌شود. | ||
==تاریخچه== | ==تاریخچه== | ||
افطسیه پیروان حسین بن حسن ملقب به افطس هستند كه از [[سادات علوى]] به شمار مى روند. حسین بن حسن نخست از داعیان محمد بن ابراهیم بن اسماعیل بن ابراهیم بن [[حسن مثنى]] ملقب به «ابن طباطبا» از ائمه زیدیه بود و وقتی ابن طباطبا از دنیا رفت مردم را به سوی خودش دعوت کرد و در سال 200 هجری قمری خروج کرد و به [[ابو السرايا|ابو السرایا]] پیوست و سپس به [[مكه]] رفت و جامه [[كعبه]] را با جامه ابریشمینى كه ابو السرایا براى او از كوفه فرستاده بود تعویض کرده در ادامه با تعقیب [[عباسیان]] اموال شان را مصادره کرد.وی بعد از کشته شدن ابو السرایا به محمد بن جعفر بن على بن الحسین پیوست. <ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی ، مشهد ، انتشارات آستان قدس رضوی ، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 66 با ویرایش و دخل و تصرف لازم در عبارات</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
[[رده: فرقه های دینی ]] | [[رده: فرقه های دینی ]] | ||
[[رده: مذاهب کلامی ]] | [[رده: مذاهب کلامی ]] | ||
<references /> | |||
نسخهٔ ۲ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۰۳:۵۰
از جمله گروه‌هایی که با مامون عباسی مقابله کردند گروهی موسوم به افطسیه بودند. ایشان از پیروان حسین بن حسن مشهور به افطس بودند.
معنای افطس
در منابع لغت افطس به شخصی می گویند که استخوان بینی اش فرو رفته و بینی اش پهن شده باشد.[۱] گویا حسین بن حسن بن علی به دلیل داشتن چنین چهره ای به این اسم ملقب می‌شود.
تاریخچه
افطسیه پیروان حسین بن حسن ملقب به افطس هستند كه از سادات علوى به شمار مى روند. حسین بن حسن نخست از داعیان محمد بن ابراهیم بن اسماعیل بن ابراهیم بن حسن مثنى ملقب به «ابن طباطبا» از ائمه زیدیه بود و وقتی ابن طباطبا از دنیا رفت مردم را به سوی خودش دعوت کرد و در سال 200 هجری قمری خروج کرد و به ابو السرایا پیوست و سپس به مكه رفت و جامه كعبه را با جامه ابریشمینى كه ابو السرایا براى او از كوفه فرستاده بود تعویض کرده در ادامه با تعقیب عباسیان اموال شان را مصادره کرد.وی بعد از کشته شدن ابو السرایا به محمد بن جعفر بن على بن الحسین پیوست. [۲]