احمد رضوان: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «<div class="wikiInfo">پرونده:حسن بصری.png|جایگزین= احمد رضوان|بندانگشتی|احمد رضوان الح...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="wikiInfo">[[پرونده: | <div class="wikiInfo">[[پرونده:رضوان.jpg|جایگزین= احمد رضوان|بندانگشتی|احمد رضوان الحسنی]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
!نام | !نام | ||
نسخهٔ ۸ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۵۵
احمد رضوان (متوفی 1346 ش/ 1967) نیز از مشایخ بسیار مشهور و محترم در مصر علیا بود و حكومت جمال عبدالناصر می‌كوشید كه قدرت و نفوذ او را تقویت كند( رجوع كنید به همان، ص 258، 266ـ267). گفته‌اند كه جمال‌عبدالناصر برای آغاز جنگ شش روزه (1346 ش/ 1967) با او مشورت كرد و رضوان او را از این كار منع نمود، اما پیش‌بینی كرد كه جمال‌عبدالناصر وارد این جنگ خواهد شد[۱]
زندگی
احمد رضوان الحسنی در مصر علیا ، از نوادگان عبدالقادر گیلانی و نسب او به رسول خدا صلی الله علیه و آله منتهی می شود.
او ابتدا طریقت سامانیه را از پدرش سید محمد فرا گرفت ، سپس از روش احمد بن ادریس استفاده کرد که در مصر علیا گسترش یافت. وی شیخ محمد عبدالجواد الدومی را همراهی کرد و طریقت خلوتیه را از وی فرا گرفت که روش وی از آن منشعب شد.
وی در سنین جوانی قرآن را حفظ کرد و کتابهای مذهب مالکی و توحید را به دست شیخ حمید احمد جبال خواند ، سپس مطالعه چهار مکتب فقهی را گسترش داد تا به مرحله اجتهاد رسید.
نقل است در یازده سالگی، هفت هزار بار ذکری را خواند و آن را برای رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم هدیه نمود تا اینکه در مکاشفه یا رویایی به محضر حضرت شرفیاب شد. شغل او زراعت بود و از تدریس درآمدی کسب نمی کرد و بیشتر روزهای خود را با روزه داری با وجود کار زراعت و عبادت به درگاه خدا می گذراند.
بیماری او در آخرین روزهای زندگی بدتر شد و در سال 1387 هجری قمری مصادف با سال 1967 میلادی درگذشت و شیخ محمد ذکی الدین ابراهیم پیشگام طایفه محمدیه بر او نماز گذارد.
آثار
حاشية على جوهرة التوحيد للقاني . حاشية على أنوار التنزيل للبيضاوي .
شاگردان
أحمد الششتي، متوفی سال 1235 هـ. الهاشمي الرتبي، متوفی سال 1240 هـ. يوسف بن محمد بن يحيى البطاح الأهدل الزبيدي، متوفي سال 1246هـ. أبو حامد العربي بن محمد الدفتي الفارسي، متوفي سال 1253 هـ. محمد بن حسين الكتبي الحنفي. محمد الكفراوي. أحمد محمد نصير. محمد البنا الحنفي، مفتي الحنفية [۲].