احمد بن عبدالله كوفی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
}} | }} | ||
'''احمد بن عبدالله | '''احمد بن عبدالله کوفی'''، [[محدث]] امامی. کنیه او در منابع ذکر نشده است. با [[ابراهیم بن اسحاق احمری نهاوندی]] دوستی صمیمانه داشت. شاگردی [[تلعكبری|تلعکبری]] نزد او میتواند دلالت بر درستی [[احادیث]] او داشته باشد. | ||
== معرفی اجمالی == | == معرفی اجمالی == | ||
احمد بن عبدالله | احمد بن عبدالله کوفی، محدث امامی. کنیه او در منابع ذکر نشده است. وی تا اواخر قرن سوم [[هجری]] حیات داشته است و با «ابراهیم بن اسحاق احمری نهاوندی» دوستی صمیمانه داشت. همچنین از آن‌جا که وی کتابهای دوستش را روایت نموده، استفاده میشود که وی اوایل قرن چهارم را نیز درک نموده است. چنان‌که شاگردی «تلعکبری» نزد او نیز گواه این مدعاست. حتی برخی از گزارشها<ref>أمالی مفید، ص33</ref> نشان میدهد [[حسن بن حمزه طبری]] (که در 328هجری وارد بغداد شده بود از او نقل حدیث کرده است. بنابراین وی تا این تاریخ زنده بوده است. | ||
از اصالت خانوادگی او چیزی نمیدانیم اما از لقب | از اصالت خانوادگی او چیزی نمیدانیم اما از لقب «کوفی» میتوان حدس زد که ریشه و تبار او از مردم [[كوفه|کوفه]] بودهاند. دوران کودکی و جوانیاش در کوفه سپری شد. در آن‌جا ملازم «ابراهیم بن اسحاق نهاوندی» بود و نزد او به استماع [[حدیث]] پرداخت و پس از چندی به اتفاق همین استادش به [[بغداد]] آمد و در مجالس درس بغداد شرکت جست و احادیث بیشتری در کتابهایش جمع آوری نمود. | ||
«شیخ | «شیخ تلعکبری» که در بغداد سکونت داشت از او اجازه نقل همه کتابهایش را دریافت کرده است. صاحب‌نظران درباره ارزش روایات او سخنی به میان نیاوردهاند، اما شاگردی «تلعکبری» نزد او میتواند دلالت بر درستی احادیث او داشته باشد. از اساتید و شاگردان او جز آنچه پیش از این گذشت، کسی را نمیشناسیم. | ||
همچنین از آثار تألیفی او نام و نشانی باقی نمانده است. | همچنین از آثار تألیفی او نام و نشانی باقی نمانده است. | ||
== استادان == | == استادان == | ||
او شاگرد اشخاصی چون ابراهیم بن اسحاق نهاوندی و [[شیخ تلعكبری]] بوده است. | او شاگرد اشخاصی چون ابراهیم بن اسحاق نهاوندی و [[شیخ تلعكبری|شیخ تلعکبری]] بوده است. | ||
== تشابه اسمی == | == تشابه اسمی == | ||
در منابع حدیثی فرد دیگری به نام «احمد بن عبدالله» به چشم میخورد | در منابع حدیثی فرد دیگری به نام «احمد بن عبدالله» به چشم میخورد که از [[اصحاب]] [[محمد بن علی (جواد)|امام جواد (علیه‌السلام)]] است. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۲۸ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۴۸
| احمد بن عبدالله كوفی | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | احمد بن عبدالله كوفی |
| نام‌های دیگر | كوفی |
| اطلاعات شخصی | |
| دین | اسلام، شیعه |
| استادان |
|
| فعالیت‌ها | محدث امامی |
احمد بن عبدالله کوفی، محدث امامی. کنیه او در منابع ذکر نشده است. با ابراهیم بن اسحاق احمری نهاوندی دوستی صمیمانه داشت. شاگردی تلعکبری نزد او میتواند دلالت بر درستی احادیث او داشته باشد.
معرفی اجمالی
احمد بن عبدالله کوفی، محدث امامی. کنیه او در منابع ذکر نشده است. وی تا اواخر قرن سوم هجری حیات داشته است و با «ابراهیم بن اسحاق احمری نهاوندی» دوستی صمیمانه داشت. همچنین از آن‌جا که وی کتابهای دوستش را روایت نموده، استفاده میشود که وی اوایل قرن چهارم را نیز درک نموده است. چنان‌که شاگردی «تلعکبری» نزد او نیز گواه این مدعاست. حتی برخی از گزارشها[۱] نشان میدهد حسن بن حمزه طبری (که در 328هجری وارد بغداد شده بود از او نقل حدیث کرده است. بنابراین وی تا این تاریخ زنده بوده است.
از اصالت خانوادگی او چیزی نمیدانیم اما از لقب «کوفی» میتوان حدس زد که ریشه و تبار او از مردم کوفه بودهاند. دوران کودکی و جوانیاش در کوفه سپری شد. در آن‌جا ملازم «ابراهیم بن اسحاق نهاوندی» بود و نزد او به استماع حدیث پرداخت و پس از چندی به اتفاق همین استادش به بغداد آمد و در مجالس درس بغداد شرکت جست و احادیث بیشتری در کتابهایش جمع آوری نمود.
«شیخ تلعکبری» که در بغداد سکونت داشت از او اجازه نقل همه کتابهایش را دریافت کرده است. صاحب‌نظران درباره ارزش روایات او سخنی به میان نیاوردهاند، اما شاگردی «تلعکبری» نزد او میتواند دلالت بر درستی احادیث او داشته باشد. از اساتید و شاگردان او جز آنچه پیش از این گذشت، کسی را نمیشناسیم. همچنین از آثار تألیفی او نام و نشانی باقی نمانده است.
استادان
او شاگرد اشخاصی چون ابراهیم بن اسحاق نهاوندی و شیخ تلعکبری بوده است.
تشابه اسمی
در منابع حدیثی فرد دیگری به نام «احمد بن عبدالله» به چشم میخورد که از اصحاب امام جواد (علیه‌السلام) است.
پانویس
منابع
- رجال طوسی، ص412 شماره 5967؛
- طرائف المقال، ج1ص156 شماره 775؛
- معجم رجال الحدیث، ج2ص152 شماره 653؛
- نقد الرجال تفرشی، ج1ص131 شماره 253.
- ↑ أمالی مفید، ص33