ابوطالب مکی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
=اساتید= | =اساتید= | ||
أبی بكر الآجری. | |||
أبی بكر بن خلاد النصیبی. | |||
محمد بن عبد | محمد بن عبد الحمید الصنعانی. | ||
أحمد بن ضحاك الزاهد. | أحمد بن ضحاك الزاهد. | ||
علی بن أحمد المصیصی. | |||
محمد بن أحمد | محمد بن أحمد المفید. | ||
=شاگردان= | =شاگردان= | ||
عبد | عبد العزیز الأزجی و افراد دیگری که نامی از آنها نیامده است. | ||
=خصوصیات مکی از منظر مورخان و علما= | =خصوصیات مکی از منظر مورخان و علما= | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==خطیب بغدادی== | ==خطیب بغدادی== | ||
او از قول عتیقی و ازهری شهادت می دهد که ابوطالب مکی در عبادت کوشا بود.او کتابی به نام قوت القلوب را بر زبان صوفیان نوشت و در آن به مواردی از صفات مذموم و مکروه اشاره کرده است<ref> | او از قول عتیقی و ازهری شهادت می دهد که ابوطالب مکی در عبادت کوشا بود.او کتابی به نام قوت القلوب را بر زبان صوفیان نوشت و در آن به مواردی از صفات مذموم و مکروه اشاره کرده است<ref>تاریخ بغداد: الخطیب البغدادی، تحقیق: بشار، دار الغرب الإسلامی - بیروت (4/ 151)</ref>. | ||
==أبو القاسم بن بشران== | ==أبو القاسم بن بشران== | ||
او می گوید روزی بر شیخ خویش ابوطالب مکی وارد شدم او به من گفت اگر زندگی ام باعاقبت بخیری ختم شد من سعادتمند خواهم شد و بر مرگ من شادی کنید. | او می گوید روزی بر شیخ خویش ابوطالب مکی وارد شدم او به من گفت اگر زندگی ام باعاقبت بخیری ختم شد من سعادتمند خواهم شد و بر مرگ من شادی کنید. | ||
من برای ابوطالب چهل حدیث به خط خودش دیدم که در آنها از طرف عبد الله بن جعفر بن فارس | من برای ابوطالب چهل حدیث به خط خودش دیدم که در آنها از طرف عبد الله بن جعفر بن فارس الأصبهانی اجازه ای استخراج کردم.و در آن از أبی زید المروزی از صحیح بخاری نقل می کند و با این عبارت آغاز می شود:" الحمد لله كنه حمده بحمده " | ||
او بشدت به ریاضت می پرداخت تا پوست به استخوان شده بود. | او بشدت به ریاضت می پرداخت تا پوست به استخوان شده بود. | ||
== | ==عتیقی== | ||
او مردی صالح بود در عبادت کوشا بود و در زمینه [[توحید]] آثاری داشت. | او مردی صالح بود در عبادت کوشا بود و در زمینه [[توحید]] آثاری داشت. | ||
==أبو طاهر محمد بن | ==أبو طاهر محمد بن علی ابن العلاف== | ||
او در [[بغداد]] به وعظ مردم می پرداخت ولی چون مطالب او مخدوش بود او را رها کردند و برمجلسش حاضر نشدند<ref> | او در [[بغداد]] به وعظ مردم می پرداخت ولی چون مطالب او مخدوش بود او را رها کردند و برمجلسش حاضر نشدند<ref>الوافی بالوفیات، دار إحیاء التراث - بیروت 1420هـ- 2000م(4/ 86)</ref><ref>الأعلام للزركلی، دار العلم للملایین، الخامسة عشر - أیار / مایو 2002 م (6/ 274)</ref>. | ||
==ابن جوزی== | ==ابن جوزی== | ||
او کتاب قوت القلوب را دارای احادیث باطل و بدون سند می داند و دارای اعتقادات نادرست می خواند <ref> | او کتاب قوت القلوب را دارای احادیث باطل و بدون سند می داند و دارای اعتقادات نادرست می خواند <ref>تلبیس إبلیس: ابن الجوزی، دار الفكر للطباعة والنشر، بیروت، لبنان،الطبعة الأولى، 1421هـ/ 2001م (ص: 148)</ref>. | ||
=وفات= | =وفات= | ||
وی در جمادی الاخر سال 386 هجری قمری در بغداد در زمان خلیفه عباسی قادر بالله درگذشت<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D8%B7%D8%A7%D9%84%D8%A8_%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%83%D9%8A#cite_note-7 أبو طالب | وی در جمادی الاخر سال 386 هجری قمری در بغداد در زمان خلیفه عباسی قادر بالله درگذشت<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D8%B7%D8%A7%D9%84%D8%A8_%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%83%D9%8A#cite_note-7 أبو طالب المكی]</ref>. | ||
نسخهٔ ۱۹ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۱:۳۴
| نام | ابوطالب محمد بن علی بن عطیه الحرثی المکی |
|---|---|
| نامهای دیگر | ابوطالب المکی |
| تولد | 386ق |
ابوطالب المکی امام ، زاهد ، عارف ، شیخ صوفیه ابوطالب محمد بن علی بن عطیه الحرثی المکی. نویسنده کتاب قوت القلوب فی معاملة المحبوب از مشهورین در تصوف است.ابوحامد غزالی در کتاب احیاء العلوم الدین از نظریات او استفاده کرده است.
اساتید
أبی بكر الآجری.
أبی بكر بن خلاد النصیبی.
محمد بن عبد الحمید الصنعانی.
أحمد بن ضحاك الزاهد.
علی بن أحمد المصیصی.
محمد بن أحمد المفید.
شاگردان
عبد العزیز الأزجی و افراد دیگری که نامی از آنها نیامده است.
خصوصیات مکی از منظر مورخان و علما
خطیب بغدادی
او از قول عتیقی و ازهری شهادت می دهد که ابوطالب مکی در عبادت کوشا بود.او کتابی به نام قوت القلوب را بر زبان صوفیان نوشت و در آن به مواردی از صفات مذموم و مکروه اشاره کرده است[۱].
أبو القاسم بن بشران
او می گوید روزی بر شیخ خویش ابوطالب مکی وارد شدم او به من گفت اگر زندگی ام باعاقبت بخیری ختم شد من سعادتمند خواهم شد و بر مرگ من شادی کنید. من برای ابوطالب چهل حدیث به خط خودش دیدم که در آنها از طرف عبد الله بن جعفر بن فارس الأصبهانی اجازه ای استخراج کردم.و در آن از أبی زید المروزی از صحیح بخاری نقل می کند و با این عبارت آغاز می شود:" الحمد لله كنه حمده بحمده " او بشدت به ریاضت می پرداخت تا پوست به استخوان شده بود.
عتیقی
او مردی صالح بود در عبادت کوشا بود و در زمینه توحید آثاری داشت.
أبو طاهر محمد بن علی ابن العلاف
او در بغداد به وعظ مردم می پرداخت ولی چون مطالب او مخدوش بود او را رها کردند و برمجلسش حاضر نشدند[۲][۳].
ابن جوزی
او کتاب قوت القلوب را دارای احادیث باطل و بدون سند می داند و دارای اعتقادات نادرست می خواند [۴].
وفات
وی در جمادی الاخر سال 386 هجری قمری در بغداد در زمان خلیفه عباسی قادر بالله درگذشت[۵].
پانویس
- ↑ تاریخ بغداد: الخطیب البغدادی، تحقیق: بشار، دار الغرب الإسلامی - بیروت (4/ 151)
- ↑ الوافی بالوفیات، دار إحیاء التراث - بیروت 1420هـ- 2000م(4/ 86)
- ↑ الأعلام للزركلی، دار العلم للملایین، الخامسة عشر - أیار / مایو 2002 م (6/ 274)
- ↑ تلبیس إبلیس: ابن الجوزی، دار الفكر للطباعة والنشر، بیروت، لبنان،الطبعة الأولى، 1421هـ/ 2001م (ص: 148)
- ↑ أبو طالب المكی