ابوبکر بن ابی سعدان
| نام | أبُو بکر أحمد بن محمّد بن أحمد أبی سَعْدَان |
|---|---|
| نامهای دیگر | ابوبکر بن ابی سعدان |
| حیات | قرن چهارم هجری قمری |
أبُو بکر أحمد بن محمّد بن أحمد أبی سَعْدَان از علمای برجسته صوفی اهل سنت در قرن چهرم هجری است[۱].
نظرات علما
ابو عبدالرحمن سلمی
او چنین توصیف کرده است: اعلم مشایخ زمان در علوم مربوط به تصوف بود همچنین عالم دینی مذهب شافعی نیز بشمار می آمد. او را سخنوری فصیح نام برده است چنان که مانند او را در فضایل ، دانش ، فصاحت ، بیان و زبان نمی‌توان یافت.
أَبَو الْحسن بن حدیق وَأَبو الْعَبَّاس الفرغانی
با این عبارت او را توصیف کرده اند که: در این زمانه مردی از طایفه تصوف نمانده مگر ابوعلی رودباری در مصر و ابوبکر بن ابی سعدان در عراق.
زندگی
او در شهر بغداد پایتخت کشور عراق متولد و در شهر ری در کشور ایران سکنی گزید.
معاصران
او با شخصیت های برجسته این طایفه مصاحبت داشت افرادی مانند: جنید بغدادی، ابوحسین نوری و ابوالقاسم مغربی.
اساتید
افرادی که ابوبکر بن ابی سعدان از ایشان نقل روایت نموده اند عبارتند از: در شهر ری قاضی أبی العباس، الحسین البرتی، محمد بن غالب التمتام محمد بن یونس الکدیمی و الحسین بن الحکم الحبرى الکوفی.
شاگردان
افرادی که از ابن ابی سعدان نقل روایت کرده اند عبارتند از: عبد الصمد بن محمد الساوی، على بن محمد المروزی و صالح بن أحمد بن محمد الهمذانی [۲].
گفتارها
هرکس به علم روایت عمل کرد علم درایت را به ارث می برد و هرکه به علم درایت عامل شد ، علم مراقبت و رعایت را به ارث می برد و هر کس به علم مراقبت و رعایت عمل کرد به راه حقیقت هدایت می شود[۳].
کسی که به امید خدا صبر می کند از فضلش ناامید و محروم نمی ماند. کسی که به اذن او می شنود، سخن می گوید. و کسی که با قلبش موعظه را شنید و به آنچه دانست عمل کرد هدایت و به مقصد می رسد[۴].
پانویس
- ↑ طبقات الصوفية، أبو عبد الرحمن السلمي، ص316-319، دار الکتب العلمية، ط2003
- ↑ تاريخ بغداد، الخطيب البغدادي، ج4، ص361، دار الکتب العلمية
- ↑ حلية الأولياء وطبقات الأصفياء، أبو نعيم الأصبهاني، ص377، دار الفکر للطباعة والنشر والتوزيع
- ↑ أبو بکر بن أبي سعدان