ابوالفتح واسطی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
</div> | </div> | ||
'''ابوالفتح واسطی''' امام [[صوفی]] [[اهل سنت]] که در [[عراق]] متولد شد. او را جانشین [[احمد رفاعی|احمد الرفاعی]] در [[مصر]] می دانند وقتی که الرفاعی او را به اسکندریه فرستاد تا به نشر و گسترش [[رفاعیه|طریقه رفاعیه]] اقدام کند که در 630 هجری قمری / 1632 میلادی اقدام به نشر این [[طریقت]] نمود و در مسجد عطارین به تدریس پرداخت. او همچنین یکی از شیوخ [[شاذلی، ابوالحسن|ابوالحسن شازلی]] است زیرااولین فردی است که اقدام به نشر دعوت صوفیانه در مصر کرده است. پدر بزرگ [[ابراهیم دسوقی]] چهارمین و آخرین قطب [[صوفیان]] نیز هست.وی در سال 632 هجری قمری / 1234 م در اسکندریه درگذشت و مقبره وی در نزدیکی آرامگاه ابی درداء است<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D8%A7%D9%84%D9%81%D8%AA%D8%AD_%D8%A7%D9%84%D9%88%D8%A7%D8%B3%D8%B7%D9%8A أبو الفتح الواسطي] | '''ابوالفتح واسطی''' امام [[صوفی]] [[اهل سنت]] که در [[عراق]] متولد شد. او را جانشین [[احمد رفاعی|احمد الرفاعی]] در [[مصر]] می دانند وقتی که الرفاعی او را به اسکندریه فرستاد تا به نشر و گسترش [[رفاعیه|طریقه رفاعیه]] اقدام کند که در 630 هجری قمری / 1632 میلادی اقدام به نشر این [[طریقت]] نمود و در مسجد عطارین به تدریس پرداخت<ref>عامر النجار، الطرق الصوفية في مصر، دار المعارف، القاهرة، الطبعة السادسة 1995، صـ: 125 - 126</ref>. او همچنین یکی از شیوخ [[شاذلی، ابوالحسن|ابوالحسن شازلی]] است زیرااولین فردی است که اقدام به نشر دعوت صوفیانه در مصر کرده است. پدر بزرگ [[ابراهیم دسوقی]] چهارمین و آخرین قطب [[صوفیان]] نیز هست.وی در سال 632 هجری قمری / 1234 م در اسکندریه درگذشت و مقبره وی در نزدیکی آرامگاه ابی درداء است<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D8%A7%D9%84%D9%81%D8%AA%D8%AD_%D8%A7%D9%84%D9%88%D8%A7%D8%B3%D8%B7%D9%8A أبو الفتح الواسطي] | ||
</ref> | </ref> <ref>جمال الدين الشيال، أعلام الإسكندرية في العصر الإسلامي، دار المعارف، القاهرة، 1965، صـ: 166</ref>. | ||
=پانویس= | =پانویس= | ||
نسخهٔ ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۲۹
ابوالفتح واسطی امام صوفی اهل سنت که در عراق متولد شد. او را جانشین احمد الرفاعی در مصر می دانند وقتی که الرفاعی او را به اسکندریه فرستاد تا به نشر و گسترش طریقه رفاعیه اقدام کند که در 630 هجری قمری / 1632 میلادی اقدام به نشر این طریقت نمود و در مسجد عطارین به تدریس پرداخت[۱]. او همچنین یکی از شیوخ ابوالحسن شازلی است زیرااولین فردی است که اقدام به نشر دعوت صوفیانه در مصر کرده است. پدر بزرگ ابراهیم دسوقی چهارمین و آخرین قطب صوفیان نیز هست.وی در سال 632 هجری قمری / 1234 م در اسکندریه درگذشت و مقبره وی در نزدیکی آرامگاه ابی درداء است[۲] [۳].
پانویس
- ↑ عامر النجار، الطرق الصوفية في مصر، دار المعارف، القاهرة، الطبعة السادسة 1995، صـ: 125 - 126
- ↑ أبو الفتح الواسطي
- ↑ جمال الدين الشيال، أعلام الإسكندرية في العصر الإسلامي، دار المعارف، القاهرة، 1965، صـ: 166