آیت الله بروجردی آیت اخلاص (کتاب)

از ویکی‌وحدت
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۴۲ توسط Hadifazl (بحث | مشارکت‌ها)
آیت الله بروجردی (آیت اخلاص).png
نام کتاب آیت‌الله بروجردی آیت اخلاص
نام اصلی کتاب طلایه داران تقریب (1)‏

آیة‌اللهّ بروجردی آیت اخلاص

نویسنده عبدالرحیم اباذری
زبان کتاب فارسی
سال نشر 1382 ش
ناشر مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
تیراژ 3000 نسخه
نوبت چاپ اول

این اثر اولین کتاب از مجموعه «طلایه‌داران تقریب» است که به زندگی‌نامه، اندیشه، ویژگی‌های اخلاقی، ‏تفکرات تقریبی وحدت‌گرایانه، فعالیت‌های عمرانی و فرهنگی و سیرهسیاسی حضرت آیت‌الله بروجردی پرداخته ‏است.‏ آیت‌الله سید حسین طباطبایی بروجردی در صفر ١٢٩٢ در شهر بروجرد به دنیا آمد. وی پس از تحصیلات ‏مقدماتی، به اصفهان رفت و در محضر اساتید بزرگی همانند میرزا ابوالمعالی کلباسی، سید محمّدتقی مدرس، ‏سید محمّد باقر درچه‌ای تلمذ نمود وپس از نه سال اقامت و تحصیل در اصفهان به مراتب عالی اجتهاد دست ‏یافت. آنگاه در ١٣١٩ ق. به نجف اشرف رهسپار شد و مدت نه سال در محضر آیات عظام آخوند خراسانی و شیخ ‏الشریعهاصفهانی بود. وی در کنار بهره‌مندی از محضر علمای نجف، خود کرسی تدریس بپا داشت و کتاب ‏فصول را بر جمعی از فضلای آن حوزه تدریس کرد.‏ این مرجع گرانقدر در ١٣٢٨ ق . به شهر بروجرد، موطن خود، بازگشت و به مدت سی سال در این شهر اقامت ‏داشت و به طور مستمر مشغول تحصیل و تألیف و تدریس فقه، اصول و تعلیم شخصیت‌های برجستهحوزوی ‏بود.‏ وی در پی اصرار و درخواست علمای قم از جمله امام خمینی (ره) در ١٣٦٤ ق . در میان استقبال بی نظیر ‏مراجع، علما و مردم قم وارد این شهر شد. آیت‌الله بروجردی به مدت پانزده سال مدیریت حوز هعلمیهقم را به ‏عهده داشت و برخی مراجع عظام نظیر امام خمینی(ره)، عبدالرحیم ربانی شیرازی، اشتهاردی، صافی گلپایگانی و ‏فاضل لنکرانی در محضر ایشان کسب فیض و علم نمودند.‏ وی صاحب آثار متعددی از جمله الاحادیث المقلوبه، جامع الاحادیث الشیعة، الفقه الاستدلالی است و حاشیه‌هایی بر نهایه، مبسوط و خلاف شیخ طوسی وجز آن به نگارش در آورده است.‏ آیت‌الله بروجردی بر کتب و آرای فقهی اهل سنت اشراف بسیاری داشت و این اشراف هرگز با نگاه منفی ‏همراه نبود و سعی می‌كرد تا با ادلهآنها موضوع و مسئله را درست بررسی و ریشه‌یابی کند. وی با این گرایش ‏فکری به موضوع «وحدت میان مذاهب» اهتمام بسیاری داشت و همواره پیگیر این مسئله مهم جهان اسلام بود ‏و اعتقاد داشت که سامان‌دهی این موضوع از وظایف حیاتی هر عالم شیعی است.‏ وی با تأسیس مرکز «دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیة» از سوی شیخ محمد تقی قمی و علمای سرشناس ‏الأزهر به حمایت جدی از آن برخاست و حتی از کمک مالی به آن دریغ نورزید. علاوه بر آن، با شیخ وقت الأزهر ‏عبدالمجید سلیم و شیخ محمود شلتوت، مکاتباتی داشت که این امر رابطهجهان تشیع را با دنیای اسلام ‏مستحکم‌تر و بسیاری از بدبینی‌ها را به دوستی و محبت تبدیل کرد. در اثر این درایت و حسن تدبیر ـ به قول ‏شهید مطهری ـ شیخ محمود شلتوت، با صدور فتوای تاریخی، برای اولین بار مذهب شیعه را به رسمیت شناخت ‏و برای آن در دانشگاه الأزهر کرسی تدریس مستقل تشکیل داد.‏