ثواب

از ویکی‌وحدت
Ambox clock.svg


نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.

یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۲:۵۴، ۲۲ نوامبر ۲۰۲۱؛


ثواب
نام ثواب

ثواب یعنی پاداش بر نیکی و از آن در بابهایی نظیر طهارت، صلات، خمس، صوم،جهاد، امر به معروف و نهی از منکر و ارث سخن رفته است. اعمال و رفتار نیک غیر مسلمانان براساس حسن و قبح ذاتی، عمل درست و خوب حساب می‌شوند. همچنین ثمره داشتن این‌ها برای انجام دهنده اعمال، بستگی به خود افراد دارد. گاه کفر و نامسلمانی افراد از روی لجاجت است و شخص با آگاهی و علم، حقیقت را انکار می‌کند؛ در این صورت عمل نیک این افراد، پاداشی نخواهد داشت. اما اگر کفر و نامسلمانی از روی جهل و ندانستن باشد؛ در این صورت اعمال خوب شخص پذیرفته می‌شود و عذر او نزد خدا پذیرفته خواهد شد.

برخی معتقدند فرقی میان مسلمانان و غیرمسلمانان نیست و هر کس عمل صالح و خیری انجام دهد، نظیر احسان به خلق، خدمات بهداشتی و امثال این‌ها، مستحق پاداش از جانب خداوند است. اینان معتقدند خداوند میان موجودات تبعیض قائل نمی‌شود. پیامبر در مورد مشرکی مانند حاتم طائی که از روی انسان دوستی، کارهای خیر انجام داده‌ بود، به فرزندش گفت: «خداوند عذاب‏ را به دلیل سخاوت، از پدرت دور نمود». [۱]

ثواب در قرآن

ثواب به جزاى اعمال نیک و بد هر دو اطلاق شده است.

جزای اعمال نیک مثل :

وَ الْباقِیاتُ الصَّالِحاتُ خَیْرٌ عِنْدَ رَبِّكَ ثَواباً ... [۲] و كردارهاى نیک كه همواره بر جاى می‌مانند نزد پروردگارت بهتر و امید بستن به آنها نیكوتر است.

«وَ لَأُدْخِلَنَّهُمْ جَنَّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ ثَواباً مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَ اللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّواب‌» [۳] و آنان را در بهشتهایى كه در آن نهرها جارى است داخل مى‌كنم. این پاداشى است از جانب خدا و پاداش نیكو نزد خداست.

و جزای اعمال بد مثل :

«هَلْ ثُوِّبَ الْكُفَّارُ مَا كَانُوا یَفْعَلُونَ» [۴] آیا جزا داده شدند کفار آنچه عمل می کردند.

«فَأَثَابَكُمْ غَمًّا بِغَمٍّ» [۵] جزا داد شما را اندوهی در مقابل اندوهی

اما بیشتر در قرآن بر جزای نیکو اطلاق شده است. [۶]

شرایط ثواب

قصد قربت و ایمان دو شرط پاداش است و بدون آن دو پاداشی به صاحب عمل تعلّق نمی‌گیرد. [۷] بنده اگر به قصد ثواب عبادتی انجام دهد از دو صورت بیرون نیست؛ زیرا تحصیل ثواب یا داعی بر عبادت است؛ یعنی عبادت به قصد اطاعت و امتثال انجام می‌گیرد و داعی و باعث آن تحصیل ثواب است و یا عبادت به قصد ثواب بردن به‌جا آورده می‌شود نه به قصد امتثال. عبادت در صورت اوّل، صحیح و دارای ثواب است؛ لیکن در صورت دوم، بطلان عمل و عدم ترتّب ثواب بر آن به مشهور نسبت داده شده است. [۸]

مراتب ثواب

افزایش یا کاهش ثواب معلول عواملی چند است، از جمله: نیّت که میزان خلوص آن در افزایش یا کاهش ثواب دخیل است؛ [۹] دشواری عمل. عمل دشوارتر دارای ثواب برتر است؛ [۱۰] زمان، مانند عبادت در ماه رمضان، به ویژه شب قدر[۱۱] شب عید فطر و عید قربان و هنگام سحر [۱۲] که موجب افزایش پاداش می‌گردد و مکان، همچون مسجد، [۱۳] بویژه مسجدالحرام و مشاهد مشرّفه [۱۴] که عبادت در آنها ثواب بیشتری دارد.

اهدای ثواب

انجام دادن عبادت و اهدای ثواب آن به مؤمنان، بویژه معصومان (ع) و عالمان ربّانی مستحب است و ثواب عمل اهدایی به ایشان خواهد رسید. [۱۵]

پانویس

  1. مطهری، مرتضی، عدل الهی، ص۲۹۷–۳۰۵
  2. کهف/46
  3. آل عمران/195
  4. سوره مطففین/آیه36
  5. سوره آل عمران /آیه153
  6. نثر طوبی: دائرة المعارف لغات قران کریم، علامه شعرانی، ذیل واژه "ثوب" (ج1، ص120)/ قاموس قرآن، سید علی اکبر قرشی، ج‌1، ص321
  7. اصطلاحات الاصول/ 276
  8. وسائل‌الشیعة 1/46 و 118
  9. وسائل الشیعة 1/62
  10. المراسم العلویة/263
  11. وسائل الشیعة 15/303
  12. الجامع للشرائع/ 635؛ عدة الداعی/ 193
  13. وسائل الشیعة 5/ 239 و251
  14. العروة‌الوثقی 1/596؛ وسائل الشیعة 5/262
  15. جبعی، علی بن احمد، الدروس الشرعیة، ج۲، ص۱۷