حسن الشاطری

از ویکی‌وحدت
نسخهٔ تاریخ ‏۲۰ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۲۹ توسط Negahban (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «حسن بن عبدالله الشاتری (1347 - 1425 ه.ق.) متکلم و معلم مسلمان در رباط طارم العالمی د...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

حسن بن عبدالله الشاتری (1347 - 1425 ه.ق.) متکلم و معلم مسلمان در رباط طارم العالمی در حضرموت بود. علما و شاگردان بسیاری از یمن و تعدادی از کشورهای اسلامی نزد او تحصیل کردند . او به تدریس فقه شافعی در رباط طارم و در مجالسی که در هر جا که ساکن می شد علاقه مند بود و طلاب را به توجه به علوم حقوقی به ویژه فقه و زبان عربی برای حفظ، مطالعه، فهم، تعلیم و تدریس تشویق می کرد.


فهرست 1 درصد از 2 تولد و تربیت 3 کهنسال 4 زندگی علمی و وکالتی ایشان 5 مرگ او 6 بازبینی کننده 7 لینک های خارجی نسبت حسن بن عبدالله بن عمر بن احمد بن عمر بن احمد بن عمر بن احمد بن علی بن حسین بن محمد بن احمد بن عمر بن علوی الشاطری بن علی بن احمد بن محمد اسد الله بن حسن الترابی بن علی بن الفقیه، ستوان. سرهنگ محمد بن علی بن محمد صاحب میرباط بن علی، آزاد کننده قسم بن علوی بنمحمد بن علوی بن عبید الله بن احمد آل -مهاجر بن عیسی بن محمد النقیب بن علی العریدی بن جعفر الصادق بن محمد آل - باقر بن علی زین العابدین بن آل - حسین السبط بن امام علی بن ابی طالب ، و امام علی، همسر فاطمه بنت محمد، درود بر او .

وی سی و پنجمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله و سلم است.

تولد و تربیت او در شهرستان متولد شد تاریم در حضرموت در هفتم Jumada AL-معاد در سال 1347 هجری قمری است. پدرش مدیریت و سرپرستی رباط علمی طارم را بر عهده گرفته بود .

پیری وی از تعدادی از شیوخ زمان خود که بیشتر شاگردان پدرش بودند، برداشت کرد و از مشهورترین شیوخ او در آن دوران عبارت بودند از:

پدرش عبدالله بن عمر الشاتری است علوی بن عبدالله بن شهاب الدین جعفر بن احمد العیدروس عبدالباری بن شیخ العیدروس حسن بن اسماعیل الحمید ابوبکر بن محمد السری محفوظ بن سالم بن عثمان الزبیدی سالم بن سعید بن بکیر بغیثان علوی بن عباس مالکی محمد بن سالم بن حفیظ عمر بن علوی الکاف عمر بن عواد حداد زندگی علمی و وکالتی او او در اوایل تدریس در رباط طارم و اداره امور آن را بر عهده داشت و پس از درگذشت برادر بزرگترش محمد المهدی جانشین پدر شد و پس از تعطیلی طارم در رژیم گذشته در سال 1401 هجری قمری به بهره گیری از طلاب و دعوت به سوی خدا ادامه داد. مدتی نزدیک به سه سال به مکه نقل مکان کرد و طی آن مدتی به ابوظبی در امارات متحده عربی سفر کرد ، سپس با فرزندانش در ابوظبی اقامت گزید و سفرهایی برای دعوت خدا به اندونزی ، مالزی و کشورهای دیگر داشت. سپس او به شهرستان بازگشت تاریم پس از رژیم حزب کمونیست در یمن بود رفته و حل و فصل وجود دارد، و او با مشارکت برادر خود را بازیافت سالم AL-SHATRIفتح رباط طارم در سال 1412 هجری قمری پس از اتحاد یمن. پس سرپرستی رباط و دروس آن و استاد عمومی در آن را بر عهده داشت، جز مجالس و دروس و روحیات علمی او در طارم که در آن کتابهای علمی بسیاری در علوم مختلف شرعی خوانده می شود و همچنین شرکت در مجالس عمومی و معمول. گروه هایی در حضرموت و همچنین در ابوظبی اگر آنجا باشد و هر از گاهی برای دیدار فرزندانش به آنجا می رود.

او به روش تدریس و آموزش متقاضیان علاقه مند بود، چه در تاریم باشد و چه دروسی که برگزار می کرد یا سرپرستی می کرد. شیوه ای است که طلاب کتاب را برای شیخ می خوانند و شیخ عبارات را در مورد طلاب تصمیم می گیرد و بیان و مفهوم آنها را توضیح می دهد و آنچه را که تحت محدودیت های آن قرار می گیرد و آنچه را که با آنها به تصویر می کشد بیان می کند. گذر از کتاب از ابتدا تا پایان آن، در حالی که درجه بندی در دروس تدریس شده بر اساس سطح دانش آموز را دنبال می کند، سپس از حروف اختصاری به حد متوسط ​​می پردازد، سپس به ساده سازی در علومی که تدریس می شود، خواه در فقه باشد و خواه در دروس. سایر علوم مشروع یکی از رویکردهای او به تدریس و تعلیم و تربیت این بود که معتقد بود طلاب علم چه در رباط و چه در جاهای دیگر نباید به چیزی غیر از آنچه آمده اند وقف کنند، یعنی طلب علم و امثال آن مشغول باشند. که لازمه آن دانش آموز دانستن و مطالعه است و از نظر سیره و اخلاق و حسن خلق و ذکر شبانه روز. از علاقه او و برادرش سالم، انتخاب بهترین و برجسته ترین فقها بودحضرموت که در آن زمان برای تدریس در رباط طارم حضور داشتند ، مانند: فضل بن عبدالرحمن بافضل، علی مشور بن محمد بن سالم بن حفیظ، محمد بن علی باویدان، محمد بن علی الخطیب، عبدالله بابود. و دیگران، علاوه بر علاقه به چاپ چند کتب فقهی، شافعی و بین طلاب علوم رباط و خارج از کشور توزیع کرد.

مرگ او وی در ظهر روز جمعه یازدهم ماه ربیع الاول سال 1425 هجری قمری در شهر ابوظبی در امارات متحده عربی پس از آنکه یک روز قبل از مرگ برای مداوا در بیمارستان بستری شد، درگذشت. برای شرکت در جشن میلاد پیامبر اکرم (ص ) به عنوان شاگرد ایشان محمد علوی مالکی ، مشاور علی بن عبدالرحمن الهاشمی، عمر بن حفیظ ، عیسی بن عبدالله بن منی الحمیری و عبدالله بن احمد العیدروس. بعدازظهر شنبه بنا به وصیتش به طارم منتقل شد تا در آنجا به خاک سپرده شود و بعدازظهر همان روز در قبرستان زنبل طارم در جوار پدرش به خاک سپرده شد .

منابع