نتایج جستجو

النیشابوری از علمای اهل سنت و از شیوخ برجسته تصوف در قرن چهارم هجری بود. ابوعبدالرحمان سلمی در مورد وی گفت که او "یکی از بزرگان مشایخ و علمای نیشابور" است

شهاب‌الدین أبوحفص عمر السهروردی البغدادی (539 هـ— 1 محرم 632 هـ) یکی از علمای اهل سنت و جماعت و از صوفیان برجسته در قرن هفتم هجری، مؤسس فرقه صوفیانه سهروردی،

عَبْدُاللهِ بنِ عُثْمَانَ بنِ جَعْفَرٍ الیُوْنِیْنِیُّ یکی از علمای اهل سنت و جماعت و از صوفیان برجسته اهل سنت در قرن هفتم هجری، ذهبی درباره او گفته است: «زاهد، عابد،

بن سائب كلبی (م - 146 ه ق) اولین گام را در این زمینه برداشته است و از علمای اهل سنت - در حنفیه - علی بن موسی قمی (م - 305 ه ق) و از مالكیه، ابو اسحاق اسماعیل

در وقایع جدید بیان کند. حفظ شریعت اسلامی، از تحریف و تغییر. • دانشمندان اهل سنت، وظایف امام را به مدیریت جامعه دینی منحصر کرده‌اند: تأمین عدالت اجتماعی؛

ابوالحسن علی بن بنْدَار بن الحسین صیرفی از بزرگان علمای تصوف اهل سنت قرن چهارم هجری بود. ابوعبدالرحمان السلمی درباره او گفته: احادیث نبوی زیادی از او نقل

به سیره اهل بیت ع درتعاملشان با اهل سنت و بالعکس بنگریم می‌بینیم آنان به اهل سنت محبت ورزیده و رفتارشان با آنها به روش نیکو بود چنانکه اهل سنت نیز با آنان

فاطمه نیشابوریه از علمای بزرگ اهل سنت و از قدمای زنان فرهیخته خراسان محسوب می‌شود. ابوعبدالرحمان سلمی درباره او گفته است: او از زنان بزرگ اهل تصوف به شمار می‌آید

ابوالحسن علی بن ابراهیم حصری از علمای اهل سنت و جماعت و از شخصیت‌های صوفیه اهل سنت در قرن چهارم هجری بود. ابوعبدالرحمن سلمی در مورد او می‌گوید: «او شیخ

چاپ رسیده است. تعریف حاکم اسلامی در نزد علمای اهل سنت تفاوت مختصری با تعریف علمای شیعی از حاکم دارد، در نگاه اهل سنت، «حاکم به کسی گفته می‌شود که خلیفه رسول

أبوحمزة البغدادی البزاز از علمای برجسته اهل سنت و برجستگان تصوف در قرن سوم هجری بوده است. ذهبی او را به نام شیخ الشیوخ یاد کرده است. او با سری سقطی و بشر

بنِ أَبِی الفَضْلِ السُّلَمِیّ المُرْسِیّ الأَنْدَلُسِیّ یکی از علمای بزرگ اهل سنت و اهل تصوف در قرن هفتم هجری بود. او عالم در علومی همچون ادبیات، نحو،

أَبُوبکر الْحُسَیْن بن عَلیّ بن یزدانیار یکی از بزرگان علمای تصوف اهل سنت در قرن چهارم بود. أبوعبدالرحمن السلمی در مورد او چنین می‌گوید: «او عالم به علوم

إِبْرَاهِیم بن أَحْمد بن محمّد بن المولد که مکنی به ابواسحاق و از علمای تصوف اهل سنت در قرن چهارم بود. ابوعبدالرحمن سلمی درباره او می‌گوید: از بزرگان مشایخ

322 هـ/934) یکی از علمای بنام اهل سنت و تصوف در قرن چهارم هجری بود. ذهبی او را به فراوانی زهد و دارای حالات و کرامات توصیف می‌کند. او اهل شهر سامرا ولی ساکن

مُحَمَّد بن الْمُهلب الشیرازی که کنیه‌اش أباالْحُسَیْن بود. او یکی از علمای برجسته اهل سنت صوفی قرن چهارم هجری است. ذهبی او را با عبارت «القدوة شیخ الصوفیة»

أَحْمد بن یُوسُف بن سَالم بن خَالِد السّلمیّ النیشابوری بود. او یکی از علمای تصوف اهل سنت در قرن چهارم بود. نوه اش ابوعبدالرحمن سلمی در مورد او می‌گوید: او

عضو شورای قانون‌گذاری فلسطین است. او رئیس انجمن علمای فلسطین، عضو هیئت امنای اتحادیه بین‌المللی علمای مسلمان و پدر شهید قسامی عاصم مروان ابو راس است. او

سخنانش به اختلافات بین پیروان مذاهب بریلوی، دیوبندی و اهل حدیث از اهل سنت اشاره می‌کند و می‌گوید که اهل سنت در پاکستان به همان اندازه که با شیعیان در عقیده اختلاف

از سمت حزب شاه احمد نورانی، جمعیت علمای پاکستان از ناحیه شهرک بلدیه شکست خورد. در زمانی که گرفتن مساجد اهل سنت (اهل سنت و جماعت) در کشور پاکستان آغاز شد