نتایج جستجو

مذکور گزارش می‌کند و می‌نویسد: «از زیارتگاه‌های شیراز، مرقد احمد بن موسی برادر علی بن موسی بن جعفر (ع) است و آن زیارتگاهی بزرگ است و اهل شیراز به آن تبرک و

آمد. احمد بن محمد بن عمران معروف به (ابن جندی) (305 - 396). احمد بن محمد بن موسی معروف به (ابن وصلت اهوازی) (324 - 409) ق؛ احمد بن عبدالواحد بن احمد بزاز

بود که سلطان مذکور به عنوان تحفه براى ضریح حضرت موسى بن جعفر (ع) فرستاد. سید کاظم رشتی، جانشین شیخ احمد در وجه تسمیه شیخیه به «کشفیه» می‌نویسد: «مراد از

خروج کرد. وى پسر احمد بن محمد بن اسماعیل بن ارقط بن عبداللّه بن على بن الحسین و مادرش دختر جعفر بن اسماعیل بن جعفر بن محمد بن على بن الحسین بود. او از

اسماعیل بن سهل؛ ایّوب بن نوح بن درّاج نخعى؛ جعفر بن بشیر وشّاء بجلى؛ حسن بن راشد؛ حسن بن سعید؛ حسن بن على بن حسین (حسین بن حسن) ضریر؛ حسین بن احمد بن شیبان

الدویلة بن علی بن علوی الغیور بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن أحمد المهاجر بن عیسى

درّاج؛ زُراره بن اَعین؛ محمد بن مسلم. همچنین، بیش از ۴۵ محدث بزرگ، از او حدیث نقل کرده‌اند از جمله: حسن بن علی وشّاء؛ احمد بن محمد بَزَنطی؛ فضالة بن ایوب؛ جعفر

البرقي؛ احمد بن ابی‌عبدالله؛ احمد بن محمد؛ احمد بن هلال؛ ايوب بن نوح؛ الحسن بن سعيد؛ الحسن بن علي؛ الحسن بن محمد بن سماعة؛ الحسين بن سعيد؛ سندي بن الربيع؛

احمد بن عديس؛ احمد بن محمد بن ابي نصر؛ بكر بن محمد الازدي؛ جعفر بن بشير؛ جعفر بن سماعة؛ جعفر بن محمد بن حكيم؛ الحسن بن علي؛ الحسن بن علي الوشاء؛ الحسن بن

المشترکة؛ النصوص الاقتصادیة من القرآن والسنة ومقارنتها بمصادر من الشیعة الامامیة؛ موسى الکلیم(ع) فی الاحادیث المشترکة؛ الصلاة فی الاحادیث المشترکة؛ المرأة فی الاحادیث

عن ابيه؛ احمد بن محمد بن ابي نصر؛ اسماعیل بن مهران؛ ایوب بن عطیة؛ ایوب بن نوح بن دراج؛ بنان بن محمد؛ جعفر بن عبداللّه؛ الحسن بن الحسين؛ الحسن بن سماعة؛ الحسن

قمی: پدر احمد بن محمد بن خالد است. محمد بن خالد را از یاران موسی بن جعفر و امام رضا و امام جواد (علیه‌السلام) شمرده‌اند و به او اعتماد دارند. ریان بن شبیب:

عبدالقادر بن أحمد بن عبدالرحمن بن علی بن عمر بن سَقّاف بن محمد بن عمر بن طه بن عمر بن طه بن عمرالصافی بن عبدالرحمن المعلم بن محمد بن علی بن عبدالرحمن السَقّاف

دارای دو انشعاب دیگر است: عَسّالیه، منسوب احمد بن علی حریری عَسّالی (د ۱۰۴۸ ق / ۱۶۳۸ م)؛ و بخشیه، منسوب به محمد بن محمد بخشی حلبی (د ۱۰۹۸ ق / ۱۶۸۷ م)، که

مروان بن حکم می‌رسانند و در اموی بودنش اتفاق نظر دارند. عنوان رسمی‌ و مذهبى او چنين است: شرف‌الدين ابوالفضائل عدى بن مسافر بن اسماعيل بن موسى بن مروان

(چاپ دوم) فضائل اهل البیت(ع) من کتاب فضائل الصحابة تألیف أبی عبدالله احمد بن محمد بن حنبل (چاپ دوم) فی نور محمد(ص) فاطمة الزهراء (س) (چاپ دوم) Muhammad in

الطائفه، ابوجعفر، محمد بن حسن بن علی طوسی (385ـ460) شیخ ابوعلی (فرزند شیخ طوسی) (زنده در سال 515) ابونصر محمد بن ابی علی الحسن بن ابی جعفر محمد طوسی فاضل مقداد

احمد بن جعفر بن محمد بن ابراهیم بن موسی بن جعفر، سید ابوجعفر علوی حیری. محدث شیعی و از اعقاب امام موسی کاظم‌ (علیه‌السلام) است. احمد بن جعفر بن محمد بن

جعفر بن فضل بن جعفر بن محمد بن موسی بن حسن بن فرات، معروف به «ابن حنزابه» و مشهور به «ابن فرات سوم» است. پدرش «فضل بن جعفر» نیز مشهور به «ابن حنزابه» و

احمد بن محمد بن موسی نوفلی محدث شیعی در اوایل قرن چهارم هجری. گاهی در منابع حدیثی از او با عنوان «احمد بن محمد بن موسی هاشمی» یاد می‏‌شود. احمد بن محمد