بطیحیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
(صفحه‌ای تازه حاوی «بطيحيه‏ از پيروان ابو اسماعيل بطيحى از «عجارده» هستند. ==تاریخچه== ابن حزم وق...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:


==تاریخچه==
==تاریخچه==
ابن حزم وقتی از خوارج نام می برد، ابواسماعیل بطیحی و یارانش را از آن فرقه و از طیف ازارقه بر می شمرد. جز آن‌که چیزهای دیگری بر عقاید ایشان می افزاید.<ref>ابن حزم ابومحمد علی‌ بن ‌احمد بن‌ سعید،  الفصل فی الملل والاهواء والنحل، مصر، سال 1321 هجری قمری و 1903 میلادی، ج۴، ص۱۸۹
[[ابن حزم اندلسی]] وقتی از [[خوارج]] نام می برد، ابواسماعیل بطیحی و یارانش را از آن فرقه و از طیف [[ازارقه]] بر می شمرد. جز آن‌که چیزهای دیگری بر عقاید ایشان می افزاید.<ref>ابن حزم ابومحمد علی‌ بن ‌احمد بن‌ سعید،  الفصل فی الملل والاهواء والنحل، مصر، سال 1321 هجری قمری و 1903 میلادی، ج۴، ص۱۸۹ </ref>
 
</ref>


==اعتقادات==
==اعتقادات==
بطحیه مخالف اجماع و نیز منكر «اجماع» امت اسلام بودند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 104</ref> همچنین معتقد بودند که نماز واجب فقط یک رکعت در بامداد و یک رکعت در شامگاه است. ا<ref>بن حزم ابومحمد علی‌ بن ‌احمد بن‌ سعید، الفصل فی الملل والاهواء والنحل، مصر، سال 1321 هجری قمری و 1903 میلادی، ج۴، ص۱۸۹</ref> علاوه، عقاید دیگری هم به ابواسماعیل بطیحی نسبت داده شده است. از جمله این ‌که حج در همه ماه‌های سال جایز است. گوشت ماهی بدون ذبح حرام است. از مجوس» نباید جزیه گرفت. خواندن خطبه در عید اضحی و عید فطر کفر است. دوزخیان در آتش، در لذت و نعمت هستند. <ref>ابن حزم ابومحمد علی‌ بن ‌احمد بن‌ سعید، الفصل فی الملل والاهواء والنحل، مصر، سال 1321 هجری قمری و 1903 میلادی، ج۴، ص۱۸۹</ref> این نوع عقاید خاص موجب شد که این فرقه به بدعت های بزرگ متهم شده و شاید به همین جهت، معتقدان آن با  گروه بدعیّه یکی به حساب آمده اند.<ref>دانشنامه جهان اسلام، نشر بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج 1، 770</ref>     
بطحیه مخالف اجماع را باور نداشته  و منكر آن در میان امت اسلام شدند.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 104 با ویرایش مختصر</ref> همچنین معتقد بودند که [[نماز]] واجب فقط یک رکعت در بامداد و یک رکعت در شامگاه است. ا<ref>بن حزم ابومحمد علی‌ بن ‌احمد بن‌ سعید، الفصل فی الملل والاهواء والنحل، مصر، سال 1321 هجری قمری و 1903 میلادی، ج۴، ص۱۸۹</ref> علاوه، عقاید دیگری هم به ابواسماعیل بطیحی نسبت داده شده است. از جمله این ‌که [[حج]] در همه ماه‌های سال جایز است. گوشت ماهی بدون ذبح حرام است. از [[مجوس]]» نباید [[جزیه]] گرفت. خواندن خطبه در [[عید اضحی]]( [[عید قربان]]) و [[عید فطر]] کفر است. دوزخیان در آتش، در لذت و نعمت هستند. <ref>ابن حزم ابومحمد علی‌ بن ‌احمد بن‌ سعید، الفصل فی الملل والاهواء والنحل، مصر، سال 1321 هجری قمری و 1903 میلادی، ج۴، ص۱۸۹</ref> این نوع عقاید خاص موجب شد که این فرقه به بدعت های بزرگ متهم شده و شاید به همین جهت،  با  گروه [[بدعیّه]] یکی به حساب آمده اند.<ref>دانشنامه جهان اسلام، نشر بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج 1، 770</ref>     


==پانویس==  
==پانویس==  

نسخهٔ ‏۲۷ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۲۱

بطيحيه‏ از پيروان ابو اسماعيل بطيحى از «عجارده» هستند.

تاریخچه

ابن حزم اندلسی وقتی از خوارج نام می برد، ابواسماعیل بطیحی و یارانش را از آن فرقه و از طیف ازارقه بر می شمرد. جز آن‌که چیزهای دیگری بر عقاید ایشان می افزاید.[۱]

اعتقادات

بطحیه مخالف اجماع را باور نداشته و منكر آن در میان امت اسلام شدند.[۲] همچنین معتقد بودند که نماز واجب فقط یک رکعت در بامداد و یک رکعت در شامگاه است. ا[۳] علاوه، عقاید دیگری هم به ابواسماعیل بطیحی نسبت داده شده است. از جمله این ‌که حج در همه ماه‌های سال جایز است. گوشت ماهی بدون ذبح حرام است. از مجوس» نباید جزیه گرفت. خواندن خطبه در عید اضحی( عید قربان) و عید فطر کفر است. دوزخیان در آتش، در لذت و نعمت هستند. [۴] این نوع عقاید خاص موجب شد که این فرقه به بدعت های بزرگ متهم شده و شاید به همین جهت، با گروه بدعیّه یکی به حساب آمده اند.[۵]

پانویس

  1. ابن حزم ابومحمد علی‌ بن ‌احمد بن‌ سعید، الفصل فی الملل والاهواء والنحل، مصر، سال 1321 هجری قمری و 1903 میلادی، ج۴، ص۱۸۹
  2. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 104 با ویرایش مختصر
  3. بن حزم ابومحمد علی‌ بن ‌احمد بن‌ سعید، الفصل فی الملل والاهواء والنحل، مصر، سال 1321 هجری قمری و 1903 میلادی، ج۴، ص۱۸۹
  4. ابن حزم ابومحمد علی‌ بن ‌احمد بن‌ سعید، الفصل فی الملل والاهواء والنحل، مصر، سال 1321 هجری قمری و 1903 میلادی، ج۴، ص۱۸۹
  5. دانشنامه جهان اسلام، نشر بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج 1، 770