اهل الاهواء: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:


==معنای اهواء در لغت==
==معنای اهواء در لغت==
اهواء جمع هوی و به معنای میل و خواهش نفسانی است.
اهواء جمع هوی و به معنای میل و خواهش نفسانی است.


==معنای اصطلاحی اهواء==
==معنای اهواء در اصطلاح==
 
اهل الاهواء در اصطلاح متکلمان اهل سنت در باره فرقه هایی رایج شده است که در عقاید دینی و فروع کلامی با آن ها مخالف بوده و از مسیر حق خارج شده اند. مثل [[جبریه]]، [[قدریه]]، [[مجسمه]] و [[معطله]] اهل اهواء شمرده می شوند.<ref> مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372  شمسی، چاپ دوم، ص 77 با ویرایش و دخل و تصرف لازم در عبارات.</ref>
این اصطلاح از طرف متکلمان اهل سنت در باره فرقه هایی رایج شده است که در عقاید دینی و فروع کلامی با آن ها مخالف بوده و از مسیر حق خارج شده اند. مثل [[جبریه]]، [[قدریه]]، [[مجسمه]] و [[معطله]] اهل اهواء شمرده می شوند.<ref> ر.ک. محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی،مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372  شمسی، چاپ دوم، ص 77 با ویرایش و دخل و تصرف لازم در عبارات</ref>


==پانویس==
==پانویس==

نسخهٔ ‏۱۱ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۱۲

اهل الاهواء به فرقه‌هایی می‌گویند که در عقاید دینی و شرعی با عامه اهل سنت مخالف اند.

معنای اهواء در لغت

اهواء جمع هوی و به معنای میل و خواهش نفسانی است.

معنای اهواء در اصطلاح

اهل الاهواء در اصطلاح متکلمان اهل سنت در باره فرقه هایی رایج شده است که در عقاید دینی و فروع کلامی با آن ها مخالف بوده و از مسیر حق خارج شده اند. مثل جبریه، قدریه، مجسمه و معطله اهل اهواء شمرده می شوند.[۱]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 77 با ویرایش و دخل و تصرف لازم در عبارات.