سید ابوالقاسم بن محمود خوانساری ریاضی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
| نام‌های دیگر =  
| نام‌های دیگر =  
| سال تولد =۱۳۰۹ق
| سال تولد =۱۳۰۹ق
| محل تولد = [ایران]]
| محل تولد = [[جمهوری اسلامی ایران|ایران]]
| سال درگذشت = ۱۳۸۰ق
| سال درگذشت = ۱۳۸۰ق
| تاریخ درگذشت =  
| تاریخ درگذشت =  

نسخهٔ ‏۹ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۱۲

سید ابوالقاسم خوانساری ریاضی
نام کاملسید ابوالقاسم خوانساری
اطلاعات شخصی
محل تولدایران
محل درگذشتگلگت پاکستان
دیناسلام، شیعه
استادان
  • ابوتراب خوانساری
  • آقا ضیا عراقی
شاگردان
آثار
فعالیت‌هاموسسه هیات مذهب شیعه
وبگاهjafariapress.com

سید ابوالقاسم خوانساری ریاضی یکی از عالمان شیعه ایران بود او به درخواست حاکم منطقه شیعه‌نشین نگر گلگت، از سید ابوالحسن اصفهانی برای تبلیغ به منطقه نگر رفت و برای گسترش معارف اهل بیت(ع) سعی نمود. او علاوه بر علوم دینی، بر حساب، هندسه و جبر نیز تسلط کافی داشت و آثاری در این موضوعات به رشته تحریر در آورد . وی از ابوتراب خوانساری و آقا ضیا عراقی شاگردی بود. وی از ابوتراب خوانساری، سید حسن صدر و سید ابوالحسن اصفهانی اجازه اجتهاد و روایت گرفت. علامه طباطبایی از شاگردان او بود. وی آواخر عمر خود به شهر گِلگِت آمد و در همین مکان درگذشت و در همانجا مدفون شد و مزارش یکی زیات گاه‌های شیعیان شهر گلگت به شمار می‌آید .

فعالیت‌های تبلیغی

آیت الله سید ابو القاسم خوانساری معروف به مجتهد از اهل شهر خوانسار ايران بوده است. او به حكم فقيه دوران حضرت سيد‌ ابو الحسن اصفهانی با دعوت والي رياست نگر مير سكندر خان به مناطق شمالي آمده بود. او در علوم روز ماهر بود و در هند يكي از علماي سرشناس به حساب مي‌آمد، يكي عالم فاني في‌الله بود. او در این منطقه شیعیان را به معارف قرآن و اهل بیت علیهم السلام آشنا نمود و در گسترش معارف اسلامی سعی کرد [۱]. او بعد از درگذشت مير سكندر خان حاکم نگر با فقر و تنگدستي زندگي گذارند و رياست نگر را ترك كرد و در منطقة گلگت مقيم شد. ولي از طرف علما و مردم اين منطقه خدمت شايسته‌اي براي وی انجام نشد. سید ابوالقاسم خوانساری بخاطر خدمت به دین اسلام وطن مالوف خود ايران را ترك كرده بود، مزار وی در محله مجني گلگت واقع شده است. ارادتمندان او براي زيادت و فاتحه خواني بر سر قبر ش حضور مي‌يابند [۲]۔

  1. سعیدی، تاریخ تشیع و عوامل گسترش آن درگلگت و بلتستان، 1400ش، ص138
  2. دینوری، اسلام گلگت میں، ص74