زکات: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۶۳:

زکات معنای عامی هم دارد که به همۀ کمک‌های [[واجب]] و [[مستحب]] به دیگران گفته می‌شود.

از آنجا که در قرآن برای اشاره به زکات از واژه صدقه هم استفاده شده است، برای زکات واجب از اصطلاح صدقه واجب استفاده می‌شود تا از صدقه‌های مستحب متمایز شود.

=زکات در قرآن=

زکات، یکى از عباداتى است که پرداخت آن به [[قصد قربت]] نیاز دارد و اثر تربیتى عمیقى در روح انسان مى‌گذارد. لذا [[قرآن کریم]] بعد از آن که دستور گرفتن زکات را به [[پیامبر اکرم]] مى‌دهد، در بیان فلسفه آن مى‌فرماید: تو با این کار، آن‌ها را پاک مى‌کنى و رشد و نمو مى‌دهى؛ خُذ من اموالهم صدقة تطهّرهم و تزکیهم بها؛ <ref> سوره توبه، آیه ۱۰۳</ref> آن‌ها را از رذایل اخلاقى، از دنیاپرستى و دنیادوستى پاک مى‌کنى و نهال نوع دوستى و سخاوت و توجه به حقوق مستمندان را در آن‌ها پرورش مى‌دهى. اگر مسلمانان این فریضه الهى را برپا کنند، فقر و بدبختى از میان جوامع اسلامى از بین مى‌رود.

در قرآن کریم واژه زکات به همراه مشتقاتش، ۵۹ مرتبه در ۲۹ سوره و ۵۶ آیه به کار رفته، که ۲۷ مورد در کنار نماز آمده است. بلکه در توصیف نمازگزاران واقعی می‌گوید: آن‌ها کسانی هستند که در اموالشان برای سائل و محروم، حقی معلوم وجود دارد. از طرفی هر یک از کلمات زکات و برکت و واژه‌های مربوط به آن‌ها ۳۲ بار در قرآن آمده است و این یعنی، زکات مساوی با برکت است.

به طور کلی آیات مربوط به زکات در قرآن شامل موارد ذیل است:

#

# دسته‌ای از آیات، اصل زکات را مطرح کرده و آن را در ردیف نماز قرار داده‌اند و پرداخت زکات را مانند اقامه نماز، واجب دانسته و از شعائر دینی و علایم ایمان به حساب آورده‌اند.

#

# آیاتی هستند که به دادن زکات امر نموده و آن را به عنوان معامله با خدا قلمداد نموده‌اند؛ به عنوان نمونه سوره احزاب آیه ۳۳؛ سوره مجادله آیه ۱۳.

#

# برخی از آیات نشان دهنده تشریع اصل این فریضه عبادی و اقتصادی هستند و به طور کلی درباره این که چه مقداری گرفته شود و در چه موردی گرفته نشود، ساکت می‌باشند.

#

# برخی از آیات، مصارف زکات را به طور دقیق شمارش نموده‌اند و رهبری [[امت اسلامی]] باید زکات مأخوذه را در این مصارف به کار بیندازد. (در بیان تعیین موارد مصرف زکات اکثر مفسران به آیه ۶۰ سوره توبه استناد نموده‌اند و در این موارد، اختلافی نیست).

#

# برخی از آیات کسانی را که زکات نمی‌دهند در ردیف [[کفار]] قلمداد کرده‌اند، مانند سوره فصلت آیه ۷.

علامه طباطبایی (رحمه الله) آیه خُذ مِن اموالهم صدقة تطهرهم و تزکیهم بها... <ref>سوره توبه آیه ۱۰۳</ref> را آیه وجوب زکات دانسته و نوشته است: این آیه شریفه متضمن حکم زکات مالی است، که خود یکی از ارکان [[شریعت]] و دین اسلام است؛ هم ظاهر آیه این امر را می‌رساند و هم اخبار بسیاری که از طریق ائمه (ع) و از غیر ایشان نقل شده است». <ref>المیزان، ج ۹، ص ۳۷۷؛ ترجمه المیزان، ج ۹، ص ۵۱۲</ref>