ابراهیم بن مولد: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی')
جز (جایگزینی متن - 'عبد الله' به 'عبدالله')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۱۲: خط ۱۲:
</div>
</div>


'''إِبْرَاهِیم بن أَحْمد بن محمّد بن المولد''' که مکنی به ابواسحاق و از علمای [[تصوف]] [[اهل سنت]] در قرن چهارم بود. ابو عبدالرحمن سلمی درباره او می گوید: از بزرگان مشایخ و جوانمردان رقه و صاحب موثر ترینرو فتاوا و روش بود<ref>طبقات الصوفیة، أبو عبد الرحمن السلمی، ص309-312، دار الكتب العلمیة، ط2003</ref>.أبو حفص علی بن عراك در مورد او گفت: کلامی بهتر و زیباتر از کلام إبراهیم بن المولد ندیده ام<ref>تاریخ دمشق، ابن عساكر، ج6، ص268-271</ref>. او هم نشین با أَبَا عبد الله بن الْجلاء الدِّمَشْقِی وَ [[ابراهیم قصار|إِبْرَاهِیم بن دَاوُد الْقصار الرقی]] بود و در سال 342 ه. ق درگذشت.
'''إِبْرَاهِیم بن أَحْمد بن محمّد بن المولد''' که مکنی به ابواسحاق و از علمای [[تصوف]] [[اهل سنت]] در قرن چهارم بود. ابو عبدالرحمن سلمی درباره او می گوید: از بزرگان مشایخ و جوانمردان رقه و صاحب موثر ترینرو فتاوا و روش بود<ref>طبقات الصوفیة، أبو عبد الرحمن السلمی، ص309-312، دار الكتب العلمیة، ط2003</ref>.أبو حفص علی بن عراك در مورد او گفت: کلامی بهتر و زیباتر از کلام إبراهیم بن المولد ندیده ام<ref>تاریخ دمشق، ابن عساكر، ج6، ص268-271</ref>. او هم نشین با أَبَا عبدالله بن الْجلاء الدِّمَشْقِی وَ [[ابراهیم قصار|إِبْرَاهِیم بن دَاوُد الْقصار الرقی]] بود و در سال 342 ه. ق درگذشت.


=اساتید=
=اساتید=


در [[دمشق]] و رقه أحمد بن عبد الله الناقد المصری، الحسین بن عبد الله القطان، أحمد بن مروان المالكی إبراهیم بن ال[[سری سقطی|سری السقطی]] و [[جنید بغدادی|الجنید]] بن محمد وعبد الله بن جابر الطرسوسی و محمد بن یوسف و أبی الحسن الأصفهانی بهره برد.
در [[دمشق]] و رقه أحمد بن عبدالله الناقد المصری، الحسین بن عبدالله القطان، أحمد بن مروان المالكی إبراهیم بن ال[[سری سقطی|سری السقطی]] و [[جنید بغدادی|الجنید]] بن محمد وعبدالله بن جابر الطرسوسی و محمد بن یوسف و أبی الحسن الأصفهانی بهره برد.


=شاگردان=
=شاگردان=


تمام بن محمد، أبو الحسین بن جمیع، نصر بن محمد بن أحمد الطوسی، عبد الرحمن بن عمر بن نصر، أبو القاسم بكیر بن محمد الطرسوسی المنذری، ناصر بن محمد بن عبد الله بن محمد الدمشقی نزیل نیسابور، منصور بن عبد الله الأصبهانی، أبو الحسن علی بن إبراهیم بن یوسف الشقیقی الصوفی، الحسین بن یوسف العروینی، أبو الحسن محمد بن الحسین بن إبراهیم بن عاصم الأنوی السجستانی، أبو الحسن علی بن الحسین بن إبراهیم بن عاصم الأنوی السجستانی، أبو الحسن علی بن محمد بن إسحاق بن یزید الحلبی، أبو الفتح المظفر بن أحمد بن إبراهیم بن برهان المقرئ، أبو عبد الله عبید الله بن محمد بن بطة العكبری وأبو محمد الحسن بن إسماعیل بن محمد بن الضراب المصری.
تمام بن محمد، أبو الحسین بن جمیع، نصر بن محمد بن أحمد الطوسی، عبد الرحمن بن عمر بن نصر، أبو القاسم بكیر بن محمد الطرسوسی المنذری، ناصر بن محمد بن عبدالله بن محمد الدمشقی نزیل نیسابور، منصور بن عبدالله الأصبهانی، أبو الحسن علی بن إبراهیم بن یوسف الشقیقی الصوفی، الحسین بن یوسف العروینی، أبو الحسن محمد بن الحسین بن إبراهیم بن عاصم الأنوی السجستانی، أبو الحسن علی بن الحسین بن إبراهیم بن عاصم الأنوی السجستانی، أبو الحسن علی بن محمد بن إسحاق بن یزید الحلبی، أبو الفتح المظفر بن أحمد بن إبراهیم بن برهان المقرئ، أبو عبدالله عبید الله بن محمد بن بطة العكبری وأبو محمد الحسن بن إسماعیل بن محمد بن الضراب المصری.


=گفتار=
=گفتار=

نسخهٔ ‏۱۷ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۰۲

حسن بصری
نام إِبْرَاهِیم بن أَحْمد بن محمّد بن المولد
نام‎های دیگر ابواسحاق
درگذشت 342ق

إِبْرَاهِیم بن أَحْمد بن محمّد بن المولد که مکنی به ابواسحاق و از علمای تصوف اهل سنت در قرن چهارم بود. ابو عبدالرحمن سلمی درباره او می گوید: از بزرگان مشایخ و جوانمردان رقه و صاحب موثر ترینرو فتاوا و روش بود[۱].أبو حفص علی بن عراك در مورد او گفت: کلامی بهتر و زیباتر از کلام إبراهیم بن المولد ندیده ام[۲]. او هم نشین با أَبَا عبدالله بن الْجلاء الدِّمَشْقِی وَ إِبْرَاهِیم بن دَاوُد الْقصار الرقی بود و در سال 342 ه. ق درگذشت.

اساتید

در دمشق و رقه أحمد بن عبدالله الناقد المصری، الحسین بن عبدالله القطان، أحمد بن مروان المالكی إبراهیم بن السری السقطی و الجنید بن محمد وعبدالله بن جابر الطرسوسی و محمد بن یوسف و أبی الحسن الأصفهانی بهره برد.

شاگردان

تمام بن محمد، أبو الحسین بن جمیع، نصر بن محمد بن أحمد الطوسی، عبد الرحمن بن عمر بن نصر، أبو القاسم بكیر بن محمد الطرسوسی المنذری، ناصر بن محمد بن عبدالله بن محمد الدمشقی نزیل نیسابور، منصور بن عبدالله الأصبهانی، أبو الحسن علی بن إبراهیم بن یوسف الشقیقی الصوفی، الحسین بن یوسف العروینی، أبو الحسن محمد بن الحسین بن إبراهیم بن عاصم الأنوی السجستانی، أبو الحسن علی بن الحسین بن إبراهیم بن عاصم الأنوی السجستانی، أبو الحسن علی بن محمد بن إسحاق بن یزید الحلبی، أبو الفتح المظفر بن أحمد بن إبراهیم بن برهان المقرئ، أبو عبدالله عبید الله بن محمد بن بطة العكبری وأبو محمد الحسن بن إسماعیل بن محمد بن الضراب المصری.

گفتار

کسی که در مقام قبول یا رد دستورات الهی آن را بپذیرد بی شک مورد توجه و قبول درگاه الهی قرار خواهد گرفت. عمل به علم و دین انسان را به بلوغ مقام پذیرش الهی و تعالی او می رساند[۳].

پانویس

  1. طبقات الصوفیة، أبو عبد الرحمن السلمی، ص309-312، دار الكتب العلمیة، ط2003
  2. تاریخ دمشق، ابن عساكر، ج6، ص268-271
  3. إبراهیم بن المولد