ابوالعباس دینوری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'میگوید' به 'می‌گوید')
 
(۲۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۶: خط ۶:
|نام‎های دیگر
|نام‎های دیگر
|أَبُو الْعَبَّاس الدینَوَرِی
|أَبُو الْعَبَّاس الدینَوَرِی
|-
|وفات
|340 ه. ق
|-
|-
|مذهب
|مذهب
خط ۱۷: خط ۲۰:
=دینوری از منظر بزرگان=
=دینوری از منظر بزرگان=


==دینوری از منظر ابوعبدالرحمان السلیمی==
== دینوری از منظر ابوعبدالرحمان السلیمی ==


ابوعبدالرحمان السلیمی درباره ابوعباس دینوری چنین می گوید: از بهترین فتوا دهندگان و مشایخ [[تصوف]] و اهل استقامت در [[طریقت]] و با مردم در باب معرفت الهی با بهترین شیوه صحبت می کرد و ایشان را موعظه می نمود.
ابوعبدالرحمان السلیمی درباره ابوعباس دینوری چنین می‌گوید: از بهترین فتوا دهندگان و مشایخ [[تصوف]] و اهل استقامت در [[طریقت]] و با مردم در باب معرفت الهی با بهترین شیوه صحبت می‌کرد و ایشان را موعظه می‌نمود<ref>طبقات الصوفیة، أبو عبدالرحمن السلمی، ص355-358، دار الکتب العلمیة، ط2003</ref>.


==دینوری از منظر ابوالقاسم قشیری==
== دینوری از منظر ابوالقاسم قشیری ==


[[ابوالقاسم قشیری]] در مورد ابوالعباس دینوری میگوید: او عالمی فاضل بود.  
[[ابوالقاسم قشیری]] در مورد ابوالعباس دینوری می‌گوید: او عالمی فاضل بود.  


=معاصران=
=معاصران=


دینوری با بزرگانی از اهل تصوف هم صحبتی و آشنایی داشت که از آن میان می توان به یُوسُف بن الْحُسَیْن ، عبد الله الخراز ، أَبا مُحَمَّد الْجریرِی وَ أَبا الْعَبَّاس بن عَطاء اشاره کرد.
دینوری با بزرگانی از اهل تصوف هم صحبتی و آشنایی داشت که از آن میان می‌توان به یُوسُف بن الْحُسَیْن، عبدالله الخراز، أَبا مُحَمَّد الْجریرِی وَ أَبا الْعَبَّاس بن عَطاء اشاره کرد <ref>[https://vista.ir/m/a/vuwxn/%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%B3-%D8%8C-%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AF%D8%A8%D9%86-%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%AF%DB%8C%D9%86%D9%88%D8%B1%DB%8C احمد بن محمد دینوری]</ref>.


=سفرها=
=سفرها=


او به نیشابور رفت و مدتی در آنجا رحل اقامت افکند سپس به سمرقند مهاجرت نمود و تا پایان عمر در آنجا ماند.
او به نیشابور رفت و مدتی در آنجا رحل اقامت افکند. سپس به سمرقند مهاجرت نمود و تا پایان عمر در آنجا ماند.


=وفات=
=وفات=


مورخین سال وفات او را بعد از سال 340هجری قمری ذکر کرده اند.
مورخین سال وفات او را بعد از سال 340هجری قمری ذکر کرده‌اند<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%B3_%D8%A7%D9%84%D8%AF%D9%8A%D9%86%D9%88%D8%B1%D9%8A أبوالعباس الدینوری]</ref>.
 
=گفتارها=
=گفتارها=


عالم از جهت نگاه به اشیاء متفاوت است همه چیز به [[خدا]] بازمی گردد و سپس از خدا به خلق بازگشت دارند و چیزی از او پنهان نمی ماند و او قبل از هر چیز وجود داشته و همراه همه امور بوده، راهی غیر از آن برای رسیدن به خدا وجود ندارد.
عالم از جهت نگاه به اشیاء متفاوت است. همه چیز به [[خدا]] بازمی‌گردد و سپس از خدا به خلق بازگشت دارند و چیزی از او پنهان نمی‌ماند و او قبل از هر چیز وجود داشته و همراه همه امور بوده. راهی غیر از آن برای رسیدن به خدا وجود ندارد. بدانید که پایین‌ترین مرحله ذکر این است که آنچه غیر از اوست فراموش کند و نهایت ذکر این است که ذاکر در ذکرش و از ذکرش محو شود و غرق در مذکور از رجوع به مقام ذکر است و این حالت فناء در فنا است. <ref>سیر أعلام النبلاء، الذهبی، ج15، ص500-501، مؤسسة الرسالة، ط3</ref>
بدانید که پایین ترین مرحله ذکر این است که آنچه غیر از اوست فراموش کند ، و نهایت ذکر این است که ذاکر در ذکرش و از ذکرش محو شود، و غرق در مذکور از رجوع به مقام ذکر است، و این حالت فناء در فنا است<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%B3_%D8%A7%D9%84%D8%AF%D9%8A%D9%86%D9%88%D8%B1%D9%8A أبو العباس الدينوري]</ref>.
 


=پانویس=
== پانویس ==
{{پانویس|2}}
{{پانویس}}


[[رده: تصوف]]
[[رده:تصوف]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۱۶

نام أحمد بن محمد
نام‎های دیگر أَبُو الْعَبَّاس الدینَوَرِی
وفات 340 ه. ق
مذهب صوفی اهل تسنن

أَبُو الْعَبَّاس الدینَوَرِی که اسمش أحْمد بن مُحَمَّد بود از علمای اهل سنت و صوفی برجسته قرن چهارم هجری است.

دینوری از منظر بزرگان

دینوری از منظر ابوعبدالرحمان السلیمی

ابوعبدالرحمان السلیمی درباره ابوعباس دینوری چنین می‌گوید: از بهترین فتوا دهندگان و مشایخ تصوف و اهل استقامت در طریقت و با مردم در باب معرفت الهی با بهترین شیوه صحبت می‌کرد و ایشان را موعظه می‌نمود[۱].

دینوری از منظر ابوالقاسم قشیری

ابوالقاسم قشیری در مورد ابوالعباس دینوری می‌گوید: او عالمی فاضل بود.

معاصران

دینوری با بزرگانی از اهل تصوف هم صحبتی و آشنایی داشت که از آن میان می‌توان به یُوسُف بن الْحُسَیْن، عبدالله الخراز، أَبا مُحَمَّد الْجریرِی وَ أَبا الْعَبَّاس بن عَطاء اشاره کرد [۲].

سفرها

او به نیشابور رفت و مدتی در آنجا رحل اقامت افکند. سپس به سمرقند مهاجرت نمود و تا پایان عمر در آنجا ماند.

وفات

مورخین سال وفات او را بعد از سال 340هجری قمری ذکر کرده‌اند[۳].

گفتارها

عالم از جهت نگاه به اشیاء متفاوت است. همه چیز به خدا بازمی‌گردد و سپس از خدا به خلق بازگشت دارند و چیزی از او پنهان نمی‌ماند و او قبل از هر چیز وجود داشته و همراه همه امور بوده. راهی غیر از آن برای رسیدن به خدا وجود ندارد. بدانید که پایین‌ترین مرحله ذکر این است که آنچه غیر از اوست فراموش کند و نهایت ذکر این است که ذاکر در ذکرش و از ذکرش محو شود و غرق در مذکور از رجوع به مقام ذکر است و این حالت فناء در فنا است. [۴]

پانویس

  1. طبقات الصوفیة، أبو عبدالرحمن السلمی، ص355-358، دار الکتب العلمیة، ط2003
  2. احمد بن محمد دینوری
  3. أبوالعباس الدینوری
  4. سیر أعلام النبلاء، الذهبی، ج15، ص500-501، مؤسسة الرسالة، ط3