اسلام و روابط بین‌الملل (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (Javadi صفحهٔ اسلام و روابط بین‌الملل را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به اسلام و روابط بین‌الملل (مقاله) منتقل کرد)
 
(۳۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="wikiInfo">
'''اسلام و روابط بین الملل''' عنوان مقاله‌ای است به زبان فارسی که توسط [[محمد علی تسخیری|آیت‌الله محمد علی تسخیری]] در رابطه با نگاه بین‌المللی و جهان‌شمول اسلام به رشته تحریر در‌آمده است. نویسنده در این مقاله به دنبال تبیین دیدگاه‌های مرتبط با این مساله و تبین اموری چون دارالاسلام، دارالامان، دارالحرب و... می‌باشد.
[[پرونده:آیه الله تسخیری 2.jpg|جایگزین=شهریاری، حمید|بندانگشتی|آیت الله تسخیری]]
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
|-
!عنوان مقاله!! data-type="authorName" |اسلام و روابط بين الملل
|-
|زبان مقاله
| data-type="authorfatherName" |فارسی
|-
|اطلاعات نشر
| data-type="authorbirthDate" |ایران
|-
|نویسنده
| data-type="authorBirthPlace" |[[محمد علی تسخیری|آیت الله محمد علی تسخیری]]
|-
|}
</div>
'''اسلام و روابط بين الملل''' عنوان مقاله ای است به زبان فارسی که توسط [[محمد علی تسخیری|آیه الله محمد علی تسخیری]] در رابطه با نگاه بین المللی و جهان شمول اسلام به رشته تحریر در آمده است. نویسنده در این مقاله به دنبال تبیین دیدگاه های مرتبط با این مساله و پاسخ به شبهه مقید کردن زنان از هر گونه فعالیت امروزین و توسعه گون است. خواننده از رهگذر مطالعه این مقاله به این نکته رهنمون می گردد که با توجه به دیدگاه کمال خواهانه و مترقیانه اسلام نسبت به زن و جایگاه او می توان به این نتیجه رسید که این مکتب آسمانی از قرن ها قبل از اینکه این گونه مباحث همانند آزادی و توسعه زنان، حقوق ایشان و... حمایت می کرده و برای زنان حقوق و جایگاه ویژه ای قائل شده است.


=مقدمه=
اسلام، که خاتم ادیان الهی و جامع نظامات فردی و اجتماعی است، دینی است جهان شمول که برای تحقق اهداف زیر برای همه انسان‌ها از سوی خداوند متعال نازل شده است.
1 – گسترش توحید و عبودیت حق متعال:
(وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِی کُلِّ أُمَّةٍ رَسُولاً أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ فَمِنْهُمْ مَنْ هَدَی اللَّهُ وَمِنْهُمْ مَنْ حَقَّتْ عَلَیْهِ الضَّلالَةُ فَسِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانْظُرُوا کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ الْمُکَذِّبِینَ) <ref>النحل:36.</ref>
2 – گسترش عدالت فردی و اجتماعی بین انسان‌ها:
(لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَیِّنَاتِ وَأَنْزَلْنَا مَعَهُمُ الْکِتَابَ وَالْمِیزَانَ لِیَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ وَأَنْزَلْنَا الْحَدِیدَ فِیهِ بَأْسٌ شَدِیدٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَلِیَعْلَمَ اللَّهُ مَنْ یَنْصُرُهُ وَرُسُلَهُ بِالْغَیْبِ إِنَّ اللَّهَ قَوِیٌّ عَزِیزٌ) <ref>الحدید:25.</ref>
3 – گسترش فضائل اخلاقی و ایجاد رأفت و رحمت و صلح و همزیستی در روابط بین انسان‌ها. «یزکیهم ویعلمهم الکتاب والحکمة» و قال: «انما بعثت لأتمم مکارم الاخلاق»
4 – رشد فکری، فرهنگی و شکوفایی استعدادهای درونی انسان‌ها در تمامی زمینه‌هایی که در فطرت بشر نهاده شده است.
(هُوَ الَّذِی بَعَثَ فِی الْأُمِّیِّینَ رَسُولاً مِنْهُمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِهِ وَیُزَکِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ وَإِنْ کَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِی ضَلالٍ مُبِینٍ)<ref>الجمعه:2.</ref> به تعبیر حضرت امیرالمؤمین(ع) <ref>لیثیروا دفائن النفوس.</ref>
5 – آزاد ساختن انسان‌ها از اسارت طاغوت‌های درونی و بیرونی. «ویضع عنهم اصرهم والاغلال التی کانت علیهم».
6 – ایجاد اتحاد و برادری بین انسان‌ها و از میان بردن اختلافات.
(کَانَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِیِّینَ مُبَشِّرِینَ وَمُنْذِرِینَ وَأَنْزَلَ مَعَهُمُ الْکِتَابَ بِالْحَقِّ لِیَحْکُمَ بَیْنَ النَّاسِ فِیمَا اخْتَلَفُوا فِیهِ وَمَا اخْتَلَفَ فِیهِ إِلَّا الَّذِینَ أُوتُوهُ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَیِّنَاتُ بَغْیاً بَیْنَهُمْ فَهَدَی اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا لِمَا اخْتَلَفُوا فِیهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِهِ وَاللَّهُ یَهْدِی مَنْ یَشَاءُ إِلَی صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ)<ref>البقرة:213.</ref>


=مقدمه=
برای رسیدن به اهداف فوق خداوند متعال نظامات مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، عبادی، تربیتی و اخلاقی هماهنگ با فطرت انسان‌ها را تشریع و پیریزی نموده و در کتاب و سنت به ودیعت نهاده و نیروی عقل و اجتهاد را نیز به انسان‌ها عطا کرده تا با بهره‌گیری از آن عرصه‌های مختلف زندگی خویش را تحت یک رهبری و حکومت مدیریت نمایند. و از آنجا که این دین خاتم ادیان است و مبتنی بر اشباع نیازهای فطری است؛ بنابراین تا آخر الزمان همهٔ انسان‌ها در همهٔ کره خاکی باید بدان متدین و براساس تعالیمش رفتار نمایند.
اسلام، كه خاتم اديان الهي، و جامع نظامات فردي و اجتماعي است، ديني است جهان شمول كه براي تحقق اهداف زير براي همة انسانها از سوي خداوند متعال نازل شده است.
این جهانشمولی ویژگی مهمی است که در آیات مختلف قرآن و سخنان معصومین هم بارها به آن اشاره شده است.
1 – گسترش توحيد و عبوديت حق متعال:
(وَإِنْ یَکَادُ الَّذِینَ کَفَرُوا لَیُزْلِقُونَکَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّکْرَ وَیَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ وما هو الا ذکر للعالمین) <ref>القلم:51.</ref> (قُلْ یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنِّی رَسُولُ اللَّهِ إِلَیْکُمْ جَمِیعاً الَّذِی لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لا إِلَهَ إِلَّا هُوَ یُحْیِی وَیُمِیتُ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ النَّبِیِّ الْأُمِّیِّ الَّذِی یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَکَلِمَاتِهِ وَاتَّبِعُوهُ لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ) <ref>الأعراف:158.</ref>
(وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولاً أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ فَمِنْهُمْ مَنْ هَدَى اللَّهُ وَمِنْهُمْ مَنْ حَقَّتْ عَلَيْهِ الضَّلالَةُ فَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ) (النحل:36)
اما واقعیت امروز جهان چیز دیگری است. هزار و چهارصد سال پس از نزول قرآن از جمعیت نزدیک به هفت میلیارد نفر روی کره زمین حدود یک چهارم مسلمان هستند.


2 – گسترش عدالت فردي و اجتماعي بين انسانها:
سایر انسان‌ها یا به ادیان ابراهیمی یهود و مسیحیت گرایش دارند یا پیرو ادیان غیر الهی موجود مثل بودیسم و هندوئیسم هستند. انسان‌های بسیاری هم به هیچ دین الهی یا غیر الهی وابستگی نشان نمی‌دهند.
(لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنْزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ وَأَنْزَلْنَا الْحَدِيدَ فِيهِ بَأْسٌ شَدِيدٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَلِيَعْلَمَ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ وَرُسُلَهُ بِالْغَيْبِ إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ عَزِيزٌ) (الحديد:25)
امت واحدة اسلامی هم تکه تکه شده در محدوده‌های جغرافیایی و سیاسی مستقل از یکدیگر با نظام‌های حکومتی مختلف بسر می‌برند.
3 – گسترش فضائل اخلاقي و ايجاد رأفت و رحمت و صلح و همزيستي در روابط بين انسانها. «يزكيهم ويعلمهم الكتاب والحكمة» و قال «انما بعثت لأتمم مكارم الاخلاق»
از این روی الزامات مختلفی ایجاب می‌کند که این آئین مقدس برای تنظیم روابط سیاسی‌ اقتصادی و بین‌المللی با واحدهای‌ مختلف سیاسی درونی و بیرونی مجموعه عظیم امت اسلامی قوانین و دستورات حقوقی و فقهی پیش‌بینی نماید. تا امت اسلامی در رفتارهای سیاسی و حرکت بین واقعیت‌های موجود و اهداف متعالی پیش روی، و براساس اصول و مبانی اسلامی راه توازن را پیش گیرد و راه رسیدن به آرمان‌های مقدس الهی را هموار سازد.
4 – رشد فكري، فرهنگي و شكوفايي استعدادهاي دروني انسانها در تمامي زمينه هايي كه در فطرت بشر نهاده شده است.
هر چند این قواعد و مبانی حقوقی به طور دسته‌بندی شده و از پیش تنظیم گشته در منابع اصلی دین عرضه نشده است اما با تأمل، تفکر در آیات شریفه قرآن و روایات وارده از پیامبر اکرم(ص) و ائمه معصومین همچنین از رفتارهای سیاسی، عهدنامه‌ها، پیمان‌ها، جنگ‌ها و برخوردهایی که با دیگران داشته‌اند می‌توان آنها را استنباط نمود.
(هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولاً مِنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِنْ كَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلالٍ مُبِينٍ)(الجمعه:2) به تعبير حضرت امير(ع) (ليثيروا دفائن النفوس)
5 – آزاد ساختن انسانها از اسارت طاغوتهاي دروني و بيروني. «ويضع عنهم اصرهم والاغلال التي كانت عليهم»
6 – ايجاد اتحاد و برادري بين انسانها و از ميان بردن اختلافات.
(كَانَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرِينَ وَمُنْذِرِينَ وَأَنْزَلَ مَعَهُمُ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِيَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ فِيمَا اخْتَلَفُوا فِيهِ وَمَا اخْتَلَفَ فِيهِ إِلَّا الَّذِينَ أُوتُوهُ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ بَغْياً بَيْنَهُمْ فَهَدَى اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا لِمَا اخْتَلَفُوا فِيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِهِ وَاللَّهُ يَهْدِي مَنْ يَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ)(البقرة:213) براي رسيدن به اهداف فوق خداوند متعال نظامات مختلف سياسي، اجتماعي، فرهنگي، عبادي، تربيتي و اخلاقي هماهنگ با فطرت انسانها را تشريع و پيريزي نموده و در كتاب و سنت به وديعت نهاده و نيروي عقل و اجتهاد را نيز به انسانها عطا كرده تا با بهره گيري از آن عرصه هاي مختلف زندگي خويش را تحت يك رهبري و حكومت مديريت نمايند. و از آنجا كه اين دين خاتم اديان است و مبتني بر اشباع نيازهاي فطري است بنابراين تا آخر الزمان همه انسانها در همه كره خاكي بايد بدان متدين و براساس تعاليمش رفتار نمايند.
اين جهانشمولي ويژگي مهمي است كه در آيات مختلف قرآن و سخنان معصومين هم بارها به آن اشاره شده است.
(وَإِنْ يَكَادُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ وما هو الا ذكر للعالمين) (القلم:51) (قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ جَمِيعاً الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لا إِلَهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ النَّبِيِّ الْأُمِّيِّ الَّذِي يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَكَلِمَاتِهِ وَاتَّبِعُوهُ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ) (الأعراف:158)
اما واقعيت امروز جهان چيز ديگري است. هزار و چهارصد سال پس از نزول قرآن از جمعيت نزديك به هفت ميليارد نفر روي كره زمين حدود يك چهارم مسلمان هستند. ساير انسانها يا به اديان ابراهيمي يهود و مسيحيت گرايش دارند يا پيرو اديان غير الهي موجود مثل بوديسم و هندوئيسم هستند. انسانهاي بسياري هم به هيچ دين الهي يا غير الهي وابستگي نشان نمي دهند.
امت واحدة اسلامي هم تكه تكه شده در محدوده هاي جغرافيايي و سياسي مستقل از يكديگر با نظامهاي حكومتي مختلف بسر مي برند.
از اين روي الزامات مختلفي ايجاب مي كند كه اين آئين مقدس براي تنظيم روابط سياسي اقتصادي و بين المللي با واحدهاي مختلف سياسي دروني و بيروني مجموعه عظيم امت اسلامي قوانين و دستورات حقوقي و فقهي پيش بيني نمايد. تا امت اسلامي در رفتارهاي سياسي و حركت بين واقعيت هاي موجود و اهداف متعالي پيش روي، و براساس اصول و مباني اسلامي راه توازن را پيش گيرد و راه رسيدن به آرمانهاي مقدس الهي را هموار سازد.
هر چند اين قواعد و مباني حقوقي به طور دسته بندي شده و از پيش تنظيم گشته در منابع اصلي دين عرضه نشده است اما با تأمل، تفكر در آيات شريفه قرآن و روايات وارده از پيامبر اكرم(ص) و ائمه معصومين همچنين از رفتارهاي سياسي، عهدنامه ها، پيمان ها، جنگ  ها و برخوردهايي كه با ديگران داشته اند مي توان آنها را استنباط نمود.
=تقسیم جغرافیای سیاسی جهان=
=تقسیم جغرافیای سیاسی جهان=
به طور كلي مجموعه هاي جغرافيايي سياسي موجود در جهان امروز را مي توان به صورت زير همچنان كه فقهاء تقسيم كردند دسته بندي نمود.
به طور کلی مجموعه‌های جغرافیایی سیاسی موجود در جهان امروز را می‌توان به صورت زیر همچنان که فقها تقسیم کردند دسته‌بندی نمود.
==اول: دار الاسلام==
== اول: دارالاسلام ==
همه سرزمينهايي كه تحت سيطره مسلمانها به سر مي برند بدون در نظر گرفتن مرزهاي جغرافيايي، دارالاسلام هستند و اصل آن است كه همه تحت يك پرچم، يك رهبري، يك قانون با هويت واحد، عواطف مشترك و روابط برادرانه به سر برند. زيرا همه متعلق به امت بزرگ اسلامي هستند ولي اين منظور جامة عمل نپوشيده و تنها در سايه رهبري حضرت ولي عصر و صاحب العصر والزمان عجل الله تعالي فرجه الشريف تحقق خواهد يافت و ما از خداوند متعال مسئلت مي نمائيم كه از ممهدان حكومت حضرتش باشيم و انقلاب مقدس اسلامي و رهبري شايسته عبد صالح خدا حضرت آيت الله خامنه اي به آن دولت بيدار متصل گردد.
همه سرزمین‌هایی که تحت سیطره مسلمان‌ها به سر می‌برند بدون در نظر گرفتن مرزهای جغرافیایی، دارالاسلام هستند و اصل آن است که همه تحت یک پرچم، یک رهبری، یک قانون با هویت واحد، عواطف مشترک و روابط برادرانه به سر برند؛ زیرا همه متعلق به امت بزرگ اسلامی‌ هستند ولی این منظور جامهٔ عمل نپوشیده و تنها در سایه رهبری حضرت ولی عصر و صاحب العصر والزمان عجل الله تعالی فرجه‌الشریف تحقق خواهد یافت و ما از خداوند متعال مسئلت می‌نماییم که از ممهدان حکومت حضرتش باشیم و انقلاب مقدس اسلامی و رهبری شایسته عبدصالح خدا حضرت آیت‌الله خامنه‌ای به آن دولت بیدار متصل گردد.
ولي در حال حاضر كه نزديك به شصت واحد جغرافيايي سياسي جدا از هم مسلمانان را در برگرفته رسالت دولتها بايد براساس اصول زير باشد:
ولی در حال حاضر که نزدیک به شصت واحد جغرافیایی سیاسی جدا از هم مسلمانان را در برگرفته رسالت دولت‌ها باید براساس اصول زیر باشد:
1 – تقدم مصالح امت بزرگ اسلامي بر منافع ملي و قومي كشورها. كه اين امر را ميتوان از متون گوناگون استفاده كرد.
 
2 - همكاري هاي سياسي، اقتصادي ، فرهنگي و علمي بر اساس مصالح و منافع مشترك. (وتعاونوا على البر والتقوى ولاتعاونوا على الاثم والعدوان).
1 – تقدم مصالح امت بزرگ اسلامی بر منافع ملی و قومی کشورها. که این امر را می‌توان از متون گوناگون استفاده کرد.
3 – مسئوليت مشترك همه كشورها در برابر مشكلات و بحرانهاي بوجود آمده در هر يك از اجزاء امت اسلامي. (كلكم راع وكلكم مسؤول عن رعيته).
 
4 – نزديك سازي نظامهاي سياسي و اقتصادي حاكم بر كشورها. به علت وحدت احكام اسلامي.
2 - همکاری‌های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و علمی بر اساس مصالح و منافع مشترک. (وتعاونوا علی البر والتقوی ولاتعاونوا علی الاثم والعدوان).
5 – نزديك سازي قوانين و مقررات سياسي، اقتصادي و … براي رسيدن به يك قانون اساسي واحد. كه امت اسلامي را از ديگر امم مشخص ميسازد «ان هذه امتكم امة واحدة وانا ربكم فاعبدون».
 
6 – اتخاذ مواضع مشترك و پشتيباني مسئولانه از يكديگر در مجامع بين المللي. از باب (تكافل و تعاضد).
3 – مسئولیت مشترک همه کشورها در برابر مشکلات و بحران‌های بوجود آمده در هر یک از اجزای امت اسلامی. (کلکم راع وکلکم مسؤول عن رعیته).
7 – همبستگي و تكامل در زمينه هاي حقوقي، اقتصادي و سياسي.
 
8 – ايجاد اتحاديه هاي سياسي، اقتصادي و… در زمينه هاي مختلف بازرگاني، بانكداري، نظامي و امنيتي.
4 – نزدیک سازی نظام‌های سیاسی و اقتصادی حاکم بر کشورها. به علت وحدت احکام اسلامی.
9 – تلاش جهت تأمين نيازهاي صنعتي، كشاورزي و اقتصادي يكديگر جهت قطع وابستگي به كفار.
 
10 – ايجاد نهادها و سازمانهاي منطقه اي و فرامليتي در امور فرهنگي، آموزشي و خيريه.
5 – نزدیک سازی قوانین و مقررات سیاسی، اقتصادی و … برای رسیدن به یک قانون اساسی واحد. که امت اسلامی را از دیگر امم مشخص می‌سازد «ان هذه امتکم امة واحدة وانا ربکم فاعبدون».
11 – تاكيد بر آرمانهاي مشترك و عواطف برادرانه اسلامي و تقريب بين مذاهب در نظام تربيتي و كتب درسي مدارس و دانشگاهها و در تبليغات رسانه اي.
 
12 – وبالاخره تلاش و حركت آگاهانه براي رسيدن به وحدت كامل.
6 – اتخاذ مواضع مشترک و پشتیبانی مسئولانه از یکدیگر در مجامع بین‌المللی. از باب (تکافل و تعاضد).
اصل يازدهم قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران نيز كه برگرفته از فقه مترقي اسلام است مي گويد:
 
به حكم آيه كريمه « ان هذه امتكم امةً واحدةً و انا ربكم فاعبدون» همة مسلمانان يك امت اند و دولت جمهوري اسلامي ايران موظف است سياست كلي خود را بر پايه ائتلاف و اتحاد ملل اسلامي قرار دهد و كوشش پيگير به عمل آورد تا وحدت سياسي، اقتصادي و فرهنگي جهان اسلام را تحقق بخشد.
7 – همبستگی و تکامل در زمینه‌های حقوقی، اقتصادی و سیاسی.
پر واضح است كه كشورها و ملتهاي اسلامي و رهبران فكري و سياسي آنان در راه دستيابي به اهداف فوق بايد هوشيارانه عمل كرده متوجه كيد دشمنان و تفرقه افكني آنان بوده هرگونه حركت انحرافي و بدخواهانه را خنثي ساخته و در دام افراط و تفريط كه موجب مشوه شدن چهره اسلام ناب محمدي مي شود، گرفتار نشوند.
 
==دوم: دار العهد والامان==
8 – ایجاد اتحادیه‌های سیاسی، اقتصادی و… در زمینه‌های مختلف بازرگانی، بانکداری، نظامی و امنیتی.
دار العهد به كشورهاي غير مسلمان گفته مي شود كه با مسلمانان ترك مخاصمه يا روابط دوستانه و قراردادها و همكاريهاي مشترك دارند. كه همه كشورهاي جهان – به جز كشورهاي در حال جنگ با مسلمانها – را در بر ميگيرد قرآن كريم رابطه دوستانه، حسن همجواري و همكاري با غير مسلمانان را در راه رسيدن به اهداف انساني و تأمين نيازهاي مادي و معنوي بلامانع اعلام فرموده:
 
(لا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ لَمْ يُقَاتِلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَلَمْ يُخْرِجُوكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ)(الممتحنه:8) (إِلَّا الَّذِينَ يَصِلُونَ إِلَى قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُمْ مِيثَاقٌ أَوْ جَاءُوكُمْ حَصِرَتْ صُدُورُهُمْ أَنْ يُقَاتِلُوكُمْ أَوْ يُقَاتِلُوا قَوْمَهُمْ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَسَلَّطَهُمْ عَلَيْكُمْ فَلَقَاتَلُوكُمْ فَإِنِ اعْتَزَلُوكُمْ فَلَمْ يُقَاتِلُوكُمْ وَأَلْقَوْا إِلَيْكُمُ السَّلَمَ فَمَا جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ عَلَيْهِمْ سَبِيلاً) (النساء:90(إِلَّا الَّذِينَ عَاهَدْتُمْ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ثُمَّ لَمْ يَنْقُصُوكُمْ شَيْئاً وَلَمْ يُظَاهِرُوا عَلَيْكُمْ أَحَداً فَأَتِمُّوا إِلَيْهِمْ عَهْدَهُمْ إِلَى مُدَّتِهِمْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ)(التوبة:4(قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْا إِلَى كَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَلا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئاً وَلا يَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضاً أَرْبَاباً مِنْ دُونِ اللَّهِ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ) (آل عمران:64و براي حفظ عزت وسربلندي مسلمانان و دور ساختن آنان از خطرات احتمالي اصول و قواعدي را تشريع فرموده كه تنظيم كننده روابط متقابل مسلمانان با غير مسلمانان است. اهم اين اصول حاكم عبارت اند از:
9 – تلاش جهت تأمین نیازهای صنعتی، کشاورزی و اقتصادی یکدیگر جهت قطع وابستگی به کفار.
1 – نفي سبيل يا عدم سلطه سياسي، اقتصادي و فرهنگي كفار بر مسلمانان.
 
(ولن يجعل الله للكافرين على المؤمنين سبيلا).
10 – ایجاد نهادها و سازمان‌های منطقه‌ای و فراملیتی در امور فرهنگی، آموزشی و خیریه.
2 – تلاش در جهت الگو شدن مسلمانان و جهان اسلام براي همة مردم دنيا
 
(وكذلك جعلناكم امة وسطا لتكونوا شهداء على الناس ويكون الرسول عليكم شهيدا).
11 – تاکید بر آرمان‌های مشترک و عواطف برادرانه اسلامی و تقریب بین مذاهب در نظام تربیتی و کتب درسی مدارس و دانشگاه‌ها و در تبلیغات رسانه‌ای.
3 – تعامل و همكاري بر اساس اصول اعتقادي وعملي مشترك.
 
(قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْا إِلَى كَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَلا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئاً وَلا يَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضاً أَرْبَاباً مِنْ دُونِ اللَّهِ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ) (آل عمران:64) 4 – عدالت و حمايت از مستضعفين.
12 – وبالاخره تلاش و حرکت آگاهانه برای رسیدن به وحدت کامل.
(وَمَا لَكُمْ لا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيّاً وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ نَصِيراً)(النساء:75) (يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ لِلَّهِ شُهَدَاءَ بِالْقِسْطِ وَلا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَى أَلَّا تَعْدِلُوا اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ) (المائدة:85 – احترام به قراردادهاي بين المللي و وفاي به پيمانها
اصل یازدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز که برگرفته از فقه مترقی اسلام است می‌گوید:
(إِلَّا الَّذِينَ عَاهَدْتُمْ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ثُمَّ لَمْ يَنْقُصُوكُمْ شَيْئاً وَلَمْ يُظَاهِرُوا عَلَيْكُمْ أَحَداً فَأَتِمُّوا إِلَيْهِمْ عَهْدَهُمْ إِلَى مُدَّتِهِمْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ)(التوبه:4) (لَيْسَ الْبِرَّ أَنْ تُوَلُّوا وُجُوهَكُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَلَكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَالْمَلائِكَةِ وَالْكِتَابِ وَالنَّبِيِّينَ وَآتَى الْمَالَ عَلَى حُبِّهِ ذَوِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ وَالسَّائِلِينَ وَفِي الرِّقَابِ وَأَقَامَ الصَّلاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَالْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذَا عَاهَدُوا وَالصَّابِرِينَ فِي الْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ وَحِينَ الْبَأْسِ أُولَئِكَ الَّذِينَ صَدَقُوا وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ)(البقره:177)
به حکم آیه کریمه: «ان هذه امتکم امةً واحدةً و انا ربکم فاعبدون» همة مسلمانان یک امت‌اند و دولت جمهوری اسلامی ایران موظف است سیاست کلی خود را بر پایه ائتلاف و اتحاد ملل اسلامی قرار دهد و کوشش پیگیر به عمل آورد تا وحدت سیاسی، اقتصادی و فرهنگی جهان اسلام را تحقق بخشد.
6 – آگاهي و شفافيت «قل هذه سبيلي ادعو الي الله انا ومن اتبعني» (يوسف 108)
 
7 – مقابله به مثل با ترجيح جنبه گذشت
پر واضح است که کشورها و ملت‌های اسلامی و رهبران فکری و سیاسی آنان در راه دستیابی به اهداف فوق باید هوشیارانه عمل کرده متوجه کید دشمنان و تفرقه‌افکنی آنان بوده هرگونه حرکت انحرافی و بدخواهانه را خنثی ساخته و در دام افراط و تفریط که موجب مشوه شدن چهره اسلام ناب محمدی می‌شود، گرفتار نشوند.
(الشَّهْرُ الْحَرَامُ بِالشَّهْرِ الْحَرَامِ وَالْحُرُمَاتُ قِصَاصٌ فَمَنِ اعْتَدَى عَلَيْكُمْ فَاعْتَدُوا عَلَيْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَى عَلَيْكُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ)(البقره:194) (وَإِمَّا تَخَافَنَّ مِنْ قَوْمٍ خِيَانَةً فَانْبِذْ إِلَيْهِمْ عَلَى سَوَاءٍ إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ الْخَائِنِينَ) (لأنفال:58)
== دوم: دار العهد والامان ==
8 – صلح طلبي
دارالعهد به کشورهای غیر مسلمان گفته می‌شود که با مسلمانان ترک مخاصمه یا روابط دوستانه و قراردادها و همکاری‌های مشترک دارند. که همه کشورهای جهان – به جز کشورهای در حال جنگ با مسلمان‌ها – را در بر می‌گیرد قرآن کریم رابطه دوستانه، حسن همجواری و همکاری با غیر مسلمانان را در راه رسیدن به اهداف انسانی و تأمین نیازهای مادی و معنوی بلامانع اعلام فرموده:
(وَإِنْ جَنَحُوا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَهَا وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ) (لأنفال:61) در فصل دهم قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران آمده است:
(لا یَنْهَاکُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِینَ لَمْ یُقَاتِلُوکُمْ فِی الدِّینِ وَلَمْ یُخْرِجُوکُمْ مِنْ دِیَارِکُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَیْهِمْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطِینَ)<ref>الممتحنه:8.</ref> (إِلَّا الَّذِینَ یَصِلُونَ إِلَی قَوْمٍ بَیْنَکُمْ وَبَیْنَهُمْ مِیثَاقٌ أَوْ جَاءُوکُمْ حَصِرَتْ صُدُورُهُمْ أَنْ یُقَاتِلُوکُمْ أَوْ یُقَاتِلُوا قَوْمَهُمْ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَسَلَّطَهُمْ عَلَیْکُمْ فَلَقَاتَلُوکُمْ فَإِنِ اعْتَزَلُوکُمْ فَلَمْ یُقَاتِلُوکُمْ وَأَلْقَوْا إِلَیْکُمُ السَّلَمَ فَمَا جَعَلَ اللَّهُ لَکُمْ عَلَیْهِمْ سَبِیلاً) <ref>النساء:90.</ref> (إِلَّا الَّذِینَ عَاهَدْتُمْ مِنَ الْمُشْرِکِینَ ثُمَّ لَمْ یَنْقُصُوکُمْ شَیْئاً وَلَمْ یُظَاهِرُوا عَلَیْکُمْ أَحَداً فَأَتِمُّوا إِلَیْهِمْ عَهْدَهُمْ إِلَی مُدَّتِهِمْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَّقِینَ)<ref>التوبة:4.</ref> (قُلْ یَا أَهْلَ الْکِتَابِ تَعَالَوْا إِلَی کَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَیْنَنَا وَبَیْنَکُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَلا نُشْرِکَ بِهِ شَیْئاً وَلا یَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضاً أَرْبَاباً مِنْ دُونِ اللَّهِ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ) <ref>آل‌عمران:64.</ref> و برای حفظ عزت وسربلندی مسلمانان و دور ساختن آنان از خطرات احتمالی اصول و قواعدی را تشریع فرموده که تنظیم کننده روابط متقابل مسلمانان با غیر مسلمانان است. اهم این اصول حاکم عبارت‌انداز:
اين اصول و ارزشها مبناي سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران قرار گرفته و به تفصيل مورد استناد واقع شده است.
 
در اينجا مناسب است به دو عنوان فرعي كه امروز مورد ابتلاي بسيار در جوامع اسلامي است اشاره اي مختصر بنمائيم.
1 – نفی سبیل یا عدم سلطه سیاسی، اقتصادی و فرهنگی کفار بر مسلمانان.
==اول: امان یا ذمه==
(ولن یجعل الله للکافرین علی المؤمنین سبیلا).
«امان» يا «ذمام» براي غير مسلماناني كه در جامعه اسلامي زندگي مي كنند مثل مسيحيان و يهوديان و زرتشتيان كه به آنها اهل كتاب گفته مي شود.
 
همزيستي اين گروهها با مسلمانان و در جوامع اسلامي تابع قانوني است كه به آن «قرارداد ذمه» گفته مي شود و به مشمولين آن «اهل ذمه» مي گويند فقهاي اسلامي از شيعه و سني در كتابهاي فقهي خويش احكام خاصي را براي «اهل الذمه» بيان كرده اند كه در كتب فقهي آمده است و در اين مختصر نمي گنجد.
2 – تلاش در جهت الگو شدن مسلمانان و جهان اسلام برای همهٔ مردم دنیا.
در اصل چهاردهم قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران آمده است:
(وکذلک جعلناکم امة وسطا لتکونوا شهدا علی الناس ویکون الرسول علیکم شهیدا).
به حكم آيه شريفه (لا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ لَمْ يُقَاتِلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَلَمْ يُخْرِجُوكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ) (الممتحنه:8دولت جمهوري اسلامي ايران و مسلمانان موظفند نسبت به افراد غير مسلمان با اخلاق حسنه و قسط و عدل اسلامي عمل نمايند و حقوق انساني آنان را رعايت كنند. اين اصل در حق كساني اعتبار دارد كه بر ضد اسلام و جمهوري اسلامي ايران توطئه و اقدام نكنند.
 
==دوم: اقليتهاي مسلمان در جوامع غير اسلامي == اقليتهاي مسلمان در جوامع غير اسلامي هم امروزه از موضوعات بسيار مهم است.
3 – تعامل و همکاری بر اساس اصول اعتقادی وعملی مشترک.
حدود چهارصد ميليون مسلمان يعني يك چهارم جمعيت مسلمان جهان در كشورهاي غير اسلامي زندگي مي كنند. اينها هم داراي حقوق اسلامي و انساني هستند كه براساس كنوانسيونهاي بين المللي به آنان تعلق مي گيرد و بايد براي استيفاي آن تلاش كنند و امت اسلامي و سازمانهاي بين المللي اسلامي مثل سازمان كنفرانس اسلامي هم بايد به حمايت و پشتيباني اين اقليتها بشتابند. و نيز داراي وظايفي هستند كه بر اساس فقه مترقي اسلامي بر عهدة آنان است كه بايد به آن پايبند باشند.
(قُلْ یَا أَهْلَ الْکِتَابِ تَعَالَوْا إِلَی کَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَیْنَنَا وَبَیْنَکُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَلا نُشْرِکَ بِهِ شَیْئاً وَلا یَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضاً أَرْبَاباً مِنْ دُونِ اللَّهِ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ) <ref>آل عمران:64.</ref>
حفظ هويت اسلامي، آموزش و پرورش خود و فرزندان براساس تعاليم اسلام، بناي مسجد و بناهاي مذهبي، انجام فرائض ديني، مشاركت فعال در سرنوشت سياسي، اقتصادي و فرهنگي جامعه، حفظ شعائر اسلامي، رعايت حرمت زنان مسلمان و تلاش براي ارتقاى وضعيت و موقعيت اجتماعي و فرهنگي و… از جمله حقوق آنها و رعايت قوانين و مقررات كشوري كه در آن زندگي مي كنند، وفاي به عهد و پيمان، حسن رابطه با غير مسلمانان، اخلال نكردن در وضعيت اجتماعي و… جزو وظائف آنها است كه بايد مورد عمل قرار گيرد.
 
==سوم: دار الحرب==
4 – عدالت و حمایت از مستضعفین.
به يك تعبير همه سرزمينهايي كه جمعيت آنها از كفار هستند و حكومت هايي كه بر آنان سلطه دارند با جهان اسلام در جنگ هستند «دار الحرب» ناميده مي شوند.
(وَمَا لَکُمْ لا تُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِینَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْیَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْکَ وَلِیّاً وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْکَ نَصِیراً)<ref>النساء:75.</ref> (یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُونُوا قَوَّامِینَ لِلَّهِ شُهَدَاءَ بِالْقِسْطِ وَلا یَجْرِمَنَّکُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَی أَلَّا تَعْدِلُوا اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَی وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ) <ref>المائدة:8.</ref>
امروز به طور عملي جهاد به كفاري منحصر مي شود كه با مسلمانان از سر خصومت و جنگ برآيند و به سرزمينهاي مسلمانان تجاوز نمايند كه در اين صورت دفاع يا جهاد دفاعي بر مسلمانان واجب مي شود. در جنگ با دار الحرب قواعد زير حاكم است.
 
1 – رعايت ضوابط و مقررات انساني و پيمانهاي بين المللي در جنگ.
5 – احترام به قراردادهای بین‌المللی و وفای به پیمان‌ها.
2 – تأكيد بر عنصر دعوت و روشنگري قبل از شروع به جنگ.
(إِلَّا الَّذِینَ عَاهَدْتُمْ مِنَ الْمُشْرِکِینَ ثُمَّ لَمْ یَنْقُصُوکُمْ شَیْئاً وَلَمْ یُظَاهِرُوا عَلَیْکُمْ أَحَداً فَأَتِمُّوا إِلَیْهِمْ عَهْدَهُمْ إِلَی مُدَّتِهِمْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَّقِینَ)<ref>التوبه:4.</ref> (لَیْسَ الْبِرَّ أَنْ تُوَلُّوا وُجُوهَکُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَلَکِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ وَالْمَلائِکَةِ وَالْکِتَابِ وَالنَّبِیِّینَ وَآتَی الْمَالَ عَلَی حُبِّهِ ذَوِی الْقُرْبَی وَالْیَتَامَی وَالْمَسَاکِینَ وَابْنَ السَّبِیلِ وَالسَّائِلِینَ وَفِی الرِّقَابِ وَأَقَامَ الصَّلاةَ وَآتَی الزَّکَاةَ وَالْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذَا عَاهَدُوا وَالصَّابِرِینَ فِی الْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ وَحِینَ الْبَأْسِ أُولَئِکَ الَّذِینَ صَدَقُوا وَأُولَئِکَ هُمُ الْمُتَّقُونَ)<ref>البقره:177.</ref>
3 – عدم تعرض به زنان، كودكان، سالخوردگان، بيماران و كساني كه توانايي جنگيدن ندارند.
 
4 – عدم استفاده از وسايل كشتار جمعي.
6 – آگاهی و شفافیت «قل هذه سبیلی ادعو الی الله انا ومن اتبعنی» <ref>یوسف 108.</ref>
5 – آتش نزدن خانه ها، كشتزارها و باغها و درختان دشمن.
 
6 – شبيخون نزدن به دشمن مگر در حال اضطرار.
7 – مقابله به مثل با ترجیح جنبه گذشت.
7 – عدم استفاده از سلاحهاي شيميايي وميكروبي
(الشَّهْرُ الْحَرَامُ بِالشَّهْرِ الْحَرَامِ وَالْحُرُمَاتُ قِصَاصٌ فَمَنِ اعْتَدَی عَلَیْکُمْ فَاعْتَدُوا عَلَیْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَی عَلَیْکُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ)<ref>البقره:194</ref> (وَإِمَّا تَخَافَنَّ مِنْ قَوْمٍ خِیَانَةً فَانْبِذْ إِلَیْهِمْ عَلَی سَوَاءٍ إِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ الْخَائِنِینَ) <ref>لأنفال:58</ref>
8 – باز نكردن سدها به روي دشمن
 
9 – حرمت كشتن اسيران جنگي
8 – صلح‌طلبی
10 – معالجه زخمي هايي كه اسير مي شوند.
(وَإِنْ جَنَحُوا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَهَا وَتَوَکَّلْ عَلَی اللَّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ)<ref>أنفال:61.</ref> در فصل دهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران آمده است:
11 – رعايت كرامت انساني اسيراني كه داراي منزلت ويژه اي هستند.
این اصول و ارزش‌ها مبنای سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران قرار گرفته و به تفصیل مورد استناد واقع شده است.
12 – تهيه لباس، آب و غذا براي اسيران جنگي
در اینجا مناسب است به دو عنوان فرعی که امروز مورد ابتلای بسیار در جوامع اسلامی است اشاره‌ای مختصر بنماییم:
13 – اسيران را در آفتاب نگاه نداشتن.
== اول: امان یا ذمه ==
14 – پذيرش پيشنهاد دشمن مبني بر صلح يا آتش بس در صورتي كه از روي مكر و فريب نباشد.
«امان» یا «ذمام» برای غیر مسلمانانی که در جامعه اسلامی زندگی می‌کنند مثل مسیحیان و یهودیان و زرتشتیان که به آنها اهل کتاب گفته می‌شود.
همزیستی این گروه‌ها با مسلمانان و در جوامع اسلامی تابع قانونی است که به آن «قرارداد ذمه» گفته می‌شود و به مشمولین آن «اهل ذمه» می‌گویند فقهای اسلامی از شیعه و سنی در کتاب‌های فقهی خویش احکام خاصی را برای «اهل الذمه» بیان کرده‌اند که در کتب فقهی آمده است و در این مختصر نمی‌گنجد.
 
در اصل چهاردهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران آمده است:
به حکم آیه شریفه (لا یَنْهَاکُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِینَ لَمْ یُقَاتِلُوکُمْ فِی الدِّینِ وَلَمْ یُخْرِجُوکُمْ مِنْ دِیَارِکُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَیْهِمْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطِینَ) <ref>الممتحنه:8.</ref> دولت جمهوری اسلامی ایران و مسلمانان موظفند نسبت به افراد غیر مسلمان با اخلاق حسنه و قسط و عدل اسلامی عمل نمایند و حقوق انسانی آنان را رعایت کنند. این اصل در حق کسانی اعتبار دارد که بر ضد اسلام و جمهوری اسلامی ایران توطئه و اقدام نکنند.
 
== دوم: اقلیت‌های مسلمان در جوامع غیر اسلامی ==
اقلیت‌های مسلمان در جوامع غیر اسلامی هم امروزه از موضوعات بسیار مهم است.
حدود چهارصد میلیون مسلمان یعنی یک چهارم جمعیت مسلمان جهان در کشورهای غیر اسلامی زندگی می‌کنند. اینها هم دارای حقوق اسلامی و انسانی هستند که براساس کنوانسیون‌های بین‌المللی به آنان تعلق می‌گیرد و باید برای استیفای آن تلاش کنند و امت اسلامی و سازمان‌های بین‌المللی اسلامی مثل سازمان کنفرانس اسلامی هم باید به حمایت و پشتیبانی این اقلیت‌ها بشتابند. و نیز دارای وظایفی هستند که بر اساس فقه مترقی اسلامی بر عهدهٔ آنان است که باید به آن پایبند باشند.
حفظ هویت اسلامی، آموزش و پرورش خود و فرزندان براساس تعالیم اسلام، بنای مسجد و بناهای مذهبی، انجام فرائض دینی، مشارکت فعال در سرنوشت سیاسی، اقتصادی و فرهنگی جامعه، حفظ شعائر اسلامی، رعایت حرمت زنان مسلمان و تلاش برای ارتقای وضعیت و موقعیت اجتماعی و فرهنگی و… از جمله حقوق آنها و رعایت قوانین و مقررات کشوری که در آن زندگی می‌کنند، وفای به عهد و پیمان، حسن رابطه با غیر مسلمانان، اخلال نکردن در وضعیت اجتماعی و… جزو وظایف آنها است که باید مورد عمل قرار گیرد.
 
== سوم: دار الحرب ==
به یک تعبیر همه سرزمین‌هایی که جمعیت آنها از کفار هستند و حکومت‌هایی که بر آنان سلطه دارند با جهان اسلام در جنگ هستند «دار الحرب» نامیده می‌شوند.
امروز به طور عملی جهاد به کفاری منحصر می‌شود که با مسلمانان از سر خصومت و جنگ برآیند و به سرزمین‌های مسلمانان تجاوز نمایند که در این صورت دفاع یا جهاد دفاعی بر مسلمانان واجب می‌شود. در جنگ با دارالحرب قواعد زیر حاکم است.
 
1 – رعایت ضوابط و مقررات انسانی و پیمان‌های بین‌المللی در جنگ.
 
2 – تأکید بر عنصر دعوت و روشنگری قبل از شروع به جنگ.
 
3 – عدم تعرض به زنان، کودکان، سالخوردگان، بیماران و کسانی که توانایی جنگیدن ندارند.
 
4 – عدم استفاده از وسایل کشتار جمعی.
 
5 – آتش نزدن خانه‌ها، کشتزارها و باغ‌ها و درختان دشمن.
 
6 – شبیخون نزدن به دشمن مگر در حال اضطرار.
 
7 – عدم استفاده از سلاح‌های شیمیایی ومیکروبی.
 
8 – باز نکردن سدها به روی دشمن.
 
9 – حرمت کشتن اسیران جنگی.
 
10 – معالجه زخمی‌هایی که اسیر می‌شوند.
 
11 – رعایت کرامت انسانی اسیرانی که دارای منزلت ویژه‌ای هستند.
 
12 – تهیه لباس، آب و غذا برای اسیران جنگی.
 
13 – اسیران را در آفتاب نگاه نداشتن.
 
14 – پذیرش پیشنهاد دشمن مبنی بر صلح یا آتش بس در صورتی که از روی مکر و فریب نباشد.
=نتیجه=
=نتیجه=
پيامبر اكرم صلوات الله وسلامه عليه هر گاه سپاهي را براي جنگ با دشمن اعزام مي كرد به آنها مي فرمود: سيروا باسم الله وبالله وفي سبيل الله وعلي مله رسول الله… لاتغلوا ولاتمثلوا ولا تغدروا ولاتقتلوا شيخا فانيا و لاصبيا ولا امرأة ولاتقطعوا شجرا الا ان تضطروا اليها وايما رجل من ادني المسلمين او افضلهم نظر الي رجل من المشركين فهو جار حتي يسمع كلام الله فان تبعكم فاخوكم في الدين وان ابا فبلغوه مأمنه واستعينوا بالله عليه. امير مؤمنان علي ابن ابي طالب (ع) نیز به لشكريان خود دستور مي داد:
پیامبر اکرم(ص) هر گاه سپاهی را برای جنگ با دشمن اعزام می‌کرد به آنها می‌فرمود: سیروا باسم الله وبالله وفی سبیل الله وعلی مله رسول الله… لاتغلوا ولاتمثلوا ولا تغدروا ولاتقتلوا شیخا فانیا و لاصبیا ولا امرأة ولاتقطعوا شجرا الا ان تضطروا الیها وایما رجل من ادنی المسلمین او افضلهم نظر الی رجل من المشرکین فهو جار حتی یسمع کلام الله فان تبعکم فاخوکم فی الدین وان ابا فبلغوه مأمنه واستعینوا بالله علیه. امیر مؤمنان علی‌ابن‌ابیطالب(ع) نیز به لشکریان خود دستور می‌داد:
… ولا تمثلوا بقتيل واذا وصلتم الي رجال القوم فلا تهتكوا سترا ولاتكشفوا عوره ولاتدخلوا دارا ولاتأخذوا شيئا من اموالهم الا ما وجدتم في عسكرهم فلا تهيجوا امرأه بأذي وان شتمن اعراضكم وسببن امراءكم وصلحاءكم.
… ولا تمثلوا بقتیل واذا وصلتم الی رجال القوم فلا تهتکوا سترا ولاتکشفوا عوره ولاتدخلوا دارا ولاتأخذوا شیئا من اموالهم الا ما وجدتم فی عسکرهم فلا تهیجوا امرأه بأذی وان شتمن اعراضکم وسببن امراءکم وصلحاءکم.
=پانویس=
== پانویس ==
{{پانویس}}
 
[[رده:مقاله‌ها]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۲

اسلام و روابط بین الملل عنوان مقاله‌ای است به زبان فارسی که توسط آیت‌الله محمد علی تسخیری در رابطه با نگاه بین‌المللی و جهان‌شمول اسلام به رشته تحریر در‌آمده است. نویسنده در این مقاله به دنبال تبیین دیدگاه‌های مرتبط با این مساله و تبین اموری چون دارالاسلام، دارالامان، دارالحرب و... می‌باشد.

مقدمه

اسلام، که خاتم ادیان الهی و جامع نظامات فردی و اجتماعی است، دینی است جهان شمول که برای تحقق اهداف زیر برای همه انسان‌ها از سوی خداوند متعال نازل شده است.

1 – گسترش توحید و عبودیت حق متعال: (وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِی کُلِّ أُمَّةٍ رَسُولاً أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ فَمِنْهُمْ مَنْ هَدَی اللَّهُ وَمِنْهُمْ مَنْ حَقَّتْ عَلَیْهِ الضَّلالَةُ فَسِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانْظُرُوا کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ الْمُکَذِّبِینَ) [۱]

2 – گسترش عدالت فردی و اجتماعی بین انسان‌ها: (لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَیِّنَاتِ وَأَنْزَلْنَا مَعَهُمُ الْکِتَابَ وَالْمِیزَانَ لِیَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ وَأَنْزَلْنَا الْحَدِیدَ فِیهِ بَأْسٌ شَدِیدٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَلِیَعْلَمَ اللَّهُ مَنْ یَنْصُرُهُ وَرُسُلَهُ بِالْغَیْبِ إِنَّ اللَّهَ قَوِیٌّ عَزِیزٌ) [۲]

3 – گسترش فضائل اخلاقی و ایجاد رأفت و رحمت و صلح و همزیستی در روابط بین انسان‌ها. «یزکیهم ویعلمهم الکتاب والحکمة» و قال: «انما بعثت لأتمم مکارم الاخلاق»

4 – رشد فکری، فرهنگی و شکوفایی استعدادهای درونی انسان‌ها در تمامی زمینه‌هایی که در فطرت بشر نهاده شده است. (هُوَ الَّذِی بَعَثَ فِی الْأُمِّیِّینَ رَسُولاً مِنْهُمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِهِ وَیُزَکِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ وَإِنْ کَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِی ضَلالٍ مُبِینٍ)[۳] به تعبیر حضرت امیرالمؤمین(ع) [۴]

5 – آزاد ساختن انسان‌ها از اسارت طاغوت‌های درونی و بیرونی. «ویضع عنهم اصرهم والاغلال التی کانت علیهم».

6 – ایجاد اتحاد و برادری بین انسان‌ها و از میان بردن اختلافات. (کَانَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِیِّینَ مُبَشِّرِینَ وَمُنْذِرِینَ وَأَنْزَلَ مَعَهُمُ الْکِتَابَ بِالْحَقِّ لِیَحْکُمَ بَیْنَ النَّاسِ فِیمَا اخْتَلَفُوا فِیهِ وَمَا اخْتَلَفَ فِیهِ إِلَّا الَّذِینَ أُوتُوهُ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَیِّنَاتُ بَغْیاً بَیْنَهُمْ فَهَدَی اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا لِمَا اخْتَلَفُوا فِیهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِهِ وَاللَّهُ یَهْدِی مَنْ یَشَاءُ إِلَی صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ)[۵]

برای رسیدن به اهداف فوق خداوند متعال نظامات مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، عبادی، تربیتی و اخلاقی هماهنگ با فطرت انسان‌ها را تشریع و پیریزی نموده و در کتاب و سنت به ودیعت نهاده و نیروی عقل و اجتهاد را نیز به انسان‌ها عطا کرده تا با بهره‌گیری از آن عرصه‌های مختلف زندگی خویش را تحت یک رهبری و حکومت مدیریت نمایند. و از آنجا که این دین خاتم ادیان است و مبتنی بر اشباع نیازهای فطری است؛ بنابراین تا آخر الزمان همهٔ انسان‌ها در همهٔ کره خاکی باید بدان متدین و براساس تعالیمش رفتار نمایند. این جهانشمولی ویژگی مهمی است که در آیات مختلف قرآن و سخنان معصومین هم بارها به آن اشاره شده است. (وَإِنْ یَکَادُ الَّذِینَ کَفَرُوا لَیُزْلِقُونَکَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّکْرَ وَیَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ وما هو الا ذکر للعالمین) [۶] (قُلْ یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنِّی رَسُولُ اللَّهِ إِلَیْکُمْ جَمِیعاً الَّذِی لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لا إِلَهَ إِلَّا هُوَ یُحْیِی وَیُمِیتُ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ النَّبِیِّ الْأُمِّیِّ الَّذِی یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَکَلِمَاتِهِ وَاتَّبِعُوهُ لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ) [۷] اما واقعیت امروز جهان چیز دیگری است. هزار و چهارصد سال پس از نزول قرآن از جمعیت نزدیک به هفت میلیارد نفر روی کره زمین حدود یک چهارم مسلمان هستند.

سایر انسان‌ها یا به ادیان ابراهیمی یهود و مسیحیت گرایش دارند یا پیرو ادیان غیر الهی موجود مثل بودیسم و هندوئیسم هستند. انسان‌های بسیاری هم به هیچ دین الهی یا غیر الهی وابستگی نشان نمی‌دهند. امت واحدة اسلامی هم تکه تکه شده در محدوده‌های جغرافیایی و سیاسی مستقل از یکدیگر با نظام‌های حکومتی مختلف بسر می‌برند. از این روی الزامات مختلفی ایجاب می‌کند که این آئین مقدس برای تنظیم روابط سیاسی‌ اقتصادی و بین‌المللی با واحدهای‌ مختلف سیاسی درونی و بیرونی مجموعه عظیم امت اسلامی قوانین و دستورات حقوقی و فقهی پیش‌بینی نماید. تا امت اسلامی در رفتارهای سیاسی و حرکت بین واقعیت‌های موجود و اهداف متعالی پیش روی، و براساس اصول و مبانی اسلامی راه توازن را پیش گیرد و راه رسیدن به آرمان‌های مقدس الهی را هموار سازد. هر چند این قواعد و مبانی حقوقی به طور دسته‌بندی شده و از پیش تنظیم گشته در منابع اصلی دین عرضه نشده است اما با تأمل، تفکر در آیات شریفه قرآن و روایات وارده از پیامبر اکرم(ص) و ائمه معصومین همچنین از رفتارهای سیاسی، عهدنامه‌ها، پیمان‌ها، جنگ‌ها و برخوردهایی که با دیگران داشته‌اند می‌توان آنها را استنباط نمود.

تقسیم جغرافیای سیاسی جهان

به طور کلی مجموعه‌های جغرافیایی – سیاسی موجود در جهان امروز را می‌توان به صورت زیر همچنان که فقها تقسیم کردند دسته‌بندی نمود.

اول: دارالاسلام

همه سرزمین‌هایی که تحت سیطره مسلمان‌ها به سر می‌برند بدون در نظر گرفتن مرزهای جغرافیایی، دارالاسلام هستند و اصل آن است که همه تحت یک پرچم، یک رهبری، یک قانون با هویت واحد، عواطف مشترک و روابط برادرانه به سر برند؛ زیرا همه متعلق به امت بزرگ اسلامی‌ هستند ولی این منظور جامهٔ عمل نپوشیده و تنها در سایه رهبری حضرت ولی عصر و صاحب العصر والزمان عجل الله تعالی فرجه‌الشریف تحقق خواهد یافت و ما از خداوند متعال مسئلت می‌نماییم که از ممهدان حکومت حضرتش باشیم و انقلاب مقدس اسلامی و رهبری شایسته عبدصالح خدا حضرت آیت‌الله خامنه‌ای به آن دولت بیدار متصل گردد. ولی در حال حاضر که نزدیک به شصت واحد جغرافیایی – سیاسی جدا از هم مسلمانان را در برگرفته رسالت دولت‌ها باید براساس اصول زیر باشد:

1 – تقدم مصالح امت بزرگ اسلامی بر منافع ملی و قومی کشورها. که این امر را می‌توان از متون گوناگون استفاده کرد.

2 - همکاری‌های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و علمی بر اساس مصالح و منافع مشترک. (وتعاونوا علی البر والتقوی ولاتعاونوا علی الاثم والعدوان).

3 – مسئولیت مشترک همه کشورها در برابر مشکلات و بحران‌های بوجود آمده در هر یک از اجزای امت اسلامی. (کلکم راع وکلکم مسؤول عن رعیته).

4 – نزدیک سازی نظام‌های سیاسی و اقتصادی حاکم بر کشورها. به علت وحدت احکام اسلامی.

5 – نزدیک سازی قوانین و مقررات سیاسی، اقتصادی و … برای رسیدن به یک قانون اساسی واحد. که امت اسلامی را از دیگر امم مشخص می‌سازد «ان هذه امتکم امة واحدة وانا ربکم فاعبدون».

6 – اتخاذ مواضع مشترک و پشتیبانی مسئولانه از یکدیگر در مجامع بین‌المللی. از باب (تکافل و تعاضد).

7 – همبستگی و تکامل در زمینه‌های حقوقی، اقتصادی و سیاسی.

8 – ایجاد اتحادیه‌های سیاسی، اقتصادی و… در زمینه‌های مختلف بازرگانی، بانکداری، نظامی و امنیتی.

9 – تلاش جهت تأمین نیازهای صنعتی، کشاورزی و اقتصادی یکدیگر جهت قطع وابستگی به کفار.

10 – ایجاد نهادها و سازمان‌های منطقه‌ای و فراملیتی در امور فرهنگی، آموزشی و خیریه.

11 – تاکید بر آرمان‌های مشترک و عواطف برادرانه اسلامی و تقریب بین مذاهب در نظام تربیتی و کتب درسی مدارس و دانشگاه‌ها و در تبلیغات رسانه‌ای.

12 – وبالاخره تلاش و حرکت آگاهانه برای رسیدن به وحدت کامل. اصل یازدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز که برگرفته از فقه مترقی اسلام است می‌گوید: به حکم آیه کریمه: «ان هذه امتکم امةً واحدةً و انا ربکم فاعبدون» همة مسلمانان یک امت‌اند و دولت جمهوری اسلامی ایران موظف است سیاست کلی خود را بر پایه ائتلاف و اتحاد ملل اسلامی قرار دهد و کوشش پیگیر به عمل آورد تا وحدت سیاسی، اقتصادی و فرهنگی جهان اسلام را تحقق بخشد.

پر واضح است که کشورها و ملت‌های اسلامی و رهبران فکری و سیاسی آنان در راه دستیابی به اهداف فوق باید هوشیارانه عمل کرده متوجه کید دشمنان و تفرقه‌افکنی آنان بوده هرگونه حرکت انحرافی و بدخواهانه را خنثی ساخته و در دام افراط و تفریط که موجب مشوه شدن چهره اسلام ناب محمدی می‌شود، گرفتار نشوند.

دوم: دار العهد والامان

دارالعهد به کشورهای غیر مسلمان گفته می‌شود که با مسلمانان ترک مخاصمه یا روابط دوستانه و قراردادها و همکاری‌های مشترک دارند. که همه کشورهای جهان – به جز کشورهای در حال جنگ با مسلمان‌ها – را در بر می‌گیرد قرآن کریم رابطه دوستانه، حسن همجواری و همکاری با غیر مسلمانان را در راه رسیدن به اهداف انسانی و تأمین نیازهای مادی و معنوی بلامانع اعلام فرموده: (لا یَنْهَاکُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِینَ لَمْ یُقَاتِلُوکُمْ فِی الدِّینِ وَلَمْ یُخْرِجُوکُمْ مِنْ دِیَارِکُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَیْهِمْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطِینَ)[۸] (إِلَّا الَّذِینَ یَصِلُونَ إِلَی قَوْمٍ بَیْنَکُمْ وَبَیْنَهُمْ مِیثَاقٌ أَوْ جَاءُوکُمْ حَصِرَتْ صُدُورُهُمْ أَنْ یُقَاتِلُوکُمْ أَوْ یُقَاتِلُوا قَوْمَهُمْ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَسَلَّطَهُمْ عَلَیْکُمْ فَلَقَاتَلُوکُمْ فَإِنِ اعْتَزَلُوکُمْ فَلَمْ یُقَاتِلُوکُمْ وَأَلْقَوْا إِلَیْکُمُ السَّلَمَ فَمَا جَعَلَ اللَّهُ لَکُمْ عَلَیْهِمْ سَبِیلاً) [۹] (إِلَّا الَّذِینَ عَاهَدْتُمْ مِنَ الْمُشْرِکِینَ ثُمَّ لَمْ یَنْقُصُوکُمْ شَیْئاً وَلَمْ یُظَاهِرُوا عَلَیْکُمْ أَحَداً فَأَتِمُّوا إِلَیْهِمْ عَهْدَهُمْ إِلَی مُدَّتِهِمْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَّقِینَ)[۱۰] (قُلْ یَا أَهْلَ الْکِتَابِ تَعَالَوْا إِلَی کَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَیْنَنَا وَبَیْنَکُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَلا نُشْرِکَ بِهِ شَیْئاً وَلا یَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضاً أَرْبَاباً مِنْ دُونِ اللَّهِ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ) [۱۱] و برای حفظ عزت وسربلندی مسلمانان و دور ساختن آنان از خطرات احتمالی اصول و قواعدی را تشریع فرموده که تنظیم کننده روابط متقابل مسلمانان با غیر مسلمانان است. اهم این اصول حاکم عبارت‌انداز:

1 – نفی سبیل یا عدم سلطه سیاسی، اقتصادی و فرهنگی کفار بر مسلمانان. (ولن یجعل الله للکافرین علی المؤمنین سبیلا).

2 – تلاش در جهت الگو شدن مسلمانان و جهان اسلام برای همهٔ مردم دنیا. (وکذلک جعلناکم امة وسطا لتکونوا شهدا علی الناس ویکون الرسول علیکم شهیدا).

3 – تعامل و همکاری بر اساس اصول اعتقادی وعملی مشترک. (قُلْ یَا أَهْلَ الْکِتَابِ تَعَالَوْا إِلَی کَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَیْنَنَا وَبَیْنَکُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَلا نُشْرِکَ بِهِ شَیْئاً وَلا یَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضاً أَرْبَاباً مِنْ دُونِ اللَّهِ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ) [۱۲]

4 – عدالت و حمایت از مستضعفین. (وَمَا لَکُمْ لا تُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِینَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْیَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْکَ وَلِیّاً وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْکَ نَصِیراً)[۱۳] (یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُونُوا قَوَّامِینَ لِلَّهِ شُهَدَاءَ بِالْقِسْطِ وَلا یَجْرِمَنَّکُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَی أَلَّا تَعْدِلُوا اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَی وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ) [۱۴]

5 – احترام به قراردادهای بین‌المللی و وفای به پیمان‌ها. (إِلَّا الَّذِینَ عَاهَدْتُمْ مِنَ الْمُشْرِکِینَ ثُمَّ لَمْ یَنْقُصُوکُمْ شَیْئاً وَلَمْ یُظَاهِرُوا عَلَیْکُمْ أَحَداً فَأَتِمُّوا إِلَیْهِمْ عَهْدَهُمْ إِلَی مُدَّتِهِمْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَّقِینَ)[۱۵] (لَیْسَ الْبِرَّ أَنْ تُوَلُّوا وُجُوهَکُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَلَکِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ وَالْمَلائِکَةِ وَالْکِتَابِ وَالنَّبِیِّینَ وَآتَی الْمَالَ عَلَی حُبِّهِ ذَوِی الْقُرْبَی وَالْیَتَامَی وَالْمَسَاکِینَ وَابْنَ السَّبِیلِ وَالسَّائِلِینَ وَفِی الرِّقَابِ وَأَقَامَ الصَّلاةَ وَآتَی الزَّکَاةَ وَالْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذَا عَاهَدُوا وَالصَّابِرِینَ فِی الْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ وَحِینَ الْبَأْسِ أُولَئِکَ الَّذِینَ صَدَقُوا وَأُولَئِکَ هُمُ الْمُتَّقُونَ)[۱۶]

6 – آگاهی و شفافیت «قل هذه سبیلی ادعو الی الله انا ومن اتبعنی» [۱۷]

7 – مقابله به مثل با ترجیح جنبه گذشت. (الشَّهْرُ الْحَرَامُ بِالشَّهْرِ الْحَرَامِ وَالْحُرُمَاتُ قِصَاصٌ فَمَنِ اعْتَدَی عَلَیْکُمْ فَاعْتَدُوا عَلَیْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَی عَلَیْکُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ)[۱۸] (وَإِمَّا تَخَافَنَّ مِنْ قَوْمٍ خِیَانَةً فَانْبِذْ إِلَیْهِمْ عَلَی سَوَاءٍ إِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ الْخَائِنِینَ) [۱۹]

8 – صلح‌طلبی (وَإِنْ جَنَحُوا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَهَا وَتَوَکَّلْ عَلَی اللَّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ)[۲۰] در فصل دهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران آمده است: این اصول و ارزش‌ها مبنای سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران قرار گرفته و به تفصیل مورد استناد واقع شده است. در اینجا مناسب است به دو عنوان فرعی که امروز مورد ابتلای بسیار در جوامع اسلامی است اشاره‌ای مختصر بنماییم:

اول: امان یا ذمه

«امان» یا «ذمام» برای غیر مسلمانانی که در جامعه اسلامی زندگی می‌کنند مثل مسیحیان و یهودیان و زرتشتیان که به آنها اهل کتاب گفته می‌شود. همزیستی این گروه‌ها با مسلمانان و در جوامع اسلامی تابع قانونی است که به آن «قرارداد ذمه» گفته می‌شود و به مشمولین آن «اهل ذمه» می‌گویند فقهای اسلامی از شیعه و سنی در کتاب‌های فقهی خویش احکام خاصی را برای «اهل الذمه» بیان کرده‌اند که در کتب فقهی آمده است و در این مختصر نمی‌گنجد.

در اصل چهاردهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران آمده است: به حکم آیه شریفه (لا یَنْهَاکُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِینَ لَمْ یُقَاتِلُوکُمْ فِی الدِّینِ وَلَمْ یُخْرِجُوکُمْ مِنْ دِیَارِکُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَیْهِمْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطِینَ) [۲۱] دولت جمهوری اسلامی ایران و مسلمانان موظفند نسبت به افراد غیر مسلمان با اخلاق حسنه و قسط و عدل اسلامی عمل نمایند و حقوق انسانی آنان را رعایت کنند. این اصل در حق کسانی اعتبار دارد که بر ضد اسلام و جمهوری اسلامی ایران توطئه و اقدام نکنند.

دوم: اقلیت‌های مسلمان در جوامع غیر اسلامی

اقلیت‌های مسلمان در جوامع غیر اسلامی هم امروزه از موضوعات بسیار مهم است. حدود چهارصد میلیون مسلمان یعنی یک چهارم جمعیت مسلمان جهان در کشورهای غیر اسلامی زندگی می‌کنند. اینها هم دارای حقوق اسلامی و انسانی هستند که براساس کنوانسیون‌های بین‌المللی به آنان تعلق می‌گیرد و باید برای استیفای آن تلاش کنند و امت اسلامی و سازمان‌های بین‌المللی اسلامی مثل سازمان کنفرانس اسلامی هم باید به حمایت و پشتیبانی این اقلیت‌ها بشتابند. و نیز دارای وظایفی هستند که بر اساس فقه مترقی اسلامی بر عهدهٔ آنان است که باید به آن پایبند باشند. حفظ هویت اسلامی، آموزش و پرورش خود و فرزندان براساس تعالیم اسلام، بنای مسجد و بناهای مذهبی، انجام فرائض دینی، مشارکت فعال در سرنوشت سیاسی، اقتصادی و فرهنگی جامعه، حفظ شعائر اسلامی، رعایت حرمت زنان مسلمان و تلاش برای ارتقای وضعیت و موقعیت اجتماعی و فرهنگی و… از جمله حقوق آنها و رعایت قوانین و مقررات کشوری که در آن زندگی می‌کنند، وفای به عهد و پیمان، حسن رابطه با غیر مسلمانان، اخلال نکردن در وضعیت اجتماعی و… جزو وظایف آنها است که باید مورد عمل قرار گیرد.

سوم: دار الحرب

به یک تعبیر همه سرزمین‌هایی که جمعیت آنها از کفار هستند و حکومت‌هایی که بر آنان سلطه دارند با جهان اسلام در جنگ هستند «دار الحرب» نامیده می‌شوند. امروز به طور عملی جهاد به کفاری منحصر می‌شود که با مسلمانان از سر خصومت و جنگ برآیند و به سرزمین‌های مسلمانان تجاوز نمایند که در این صورت دفاع یا جهاد دفاعی بر مسلمانان واجب می‌شود. در جنگ با دارالحرب قواعد زیر حاکم است.

1 – رعایت ضوابط و مقررات انسانی و پیمان‌های بین‌المللی در جنگ.

2 – تأکید بر عنصر دعوت و روشنگری قبل از شروع به جنگ.

3 – عدم تعرض به زنان، کودکان، سالخوردگان، بیماران و کسانی که توانایی جنگیدن ندارند.

4 – عدم استفاده از وسایل کشتار جمعی.

5 – آتش نزدن خانه‌ها، کشتزارها و باغ‌ها و درختان دشمن.

6 – شبیخون نزدن به دشمن مگر در حال اضطرار.

7 – عدم استفاده از سلاح‌های شیمیایی ومیکروبی.

8 – باز نکردن سدها به روی دشمن.

9 – حرمت کشتن اسیران جنگی.

10 – معالجه زخمی‌هایی که اسیر می‌شوند.

11 – رعایت کرامت انسانی اسیرانی که دارای منزلت ویژه‌ای هستند.

12 – تهیه لباس، آب و غذا برای اسیران جنگی.

13 – اسیران را در آفتاب نگاه نداشتن.

14 – پذیرش پیشنهاد دشمن مبنی بر صلح یا آتش بس در صورتی که از روی مکر و فریب نباشد.

نتیجه

پیامبر اکرم(ص) هر گاه سپاهی را برای جنگ با دشمن اعزام می‌کرد به آنها می‌فرمود: سیروا باسم الله وبالله وفی سبیل الله وعلی مله رسول الله… لاتغلوا ولاتمثلوا ولا تغدروا ولاتقتلوا شیخا فانیا و لاصبیا ولا امرأة ولاتقطعوا شجرا الا ان تضطروا الیها وایما رجل من ادنی المسلمین او افضلهم نظر الی رجل من المشرکین فهو جار حتی یسمع کلام الله فان تبعکم فاخوکم فی الدین وان ابا فبلغوه مأمنه واستعینوا بالله علیه. امیر مؤمنان علی‌ابن‌ابیطالب(ع) نیز به لشکریان خود دستور می‌داد: … ولا تمثلوا بقتیل واذا وصلتم الی رجال القوم فلا تهتکوا سترا ولاتکشفوا عوره ولاتدخلوا دارا ولاتأخذوا شیئا من اموالهم الا ما وجدتم فی عسکرهم فلا تهیجوا امرأه بأذی وان شتمن اعراضکم وسببن امراءکم وصلحاءکم.

پانویس

  1. النحل:36.
  2. الحدید:25.
  3. الجمعه:2.
  4. لیثیروا دفائن النفوس.
  5. البقرة:213.
  6. القلم:51.
  7. الأعراف:158.
  8. الممتحنه:8.
  9. النساء:90.
  10. التوبة:4.
  11. آل‌عمران:64.
  12. آل عمران:64.
  13. النساء:75.
  14. المائدة:8.
  15. التوبه:4.
  16. البقره:177.
  17. یوسف 108.
  18. البقره:194
  19. لأنفال:58
  20. أنفال:61.
  21. الممتحنه:8.