کویت: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷۳: خط ۷۳:
جواهری، ۱۹۶۱: ۱۷</ref>
جواهری، ۱۹۶۱: ۱۷</ref>


=بنادر مهم كويت=
=بنادر مهم كویت=


'''بندر الاحمدي'''
'''بندر الاحمدی'''


بندر الاحمدي بزرگترين بندر نفتي كويت است كه داراي چهار لنگرگاه است . اسكله شمالي بندر الاحمدي مي تواند هم براي صادرات نفت خام و هم محصولات پالايش شده مورد استفاده قرار گيرد.
بندر الاحمدی بزرگترین بندر نفتی كویت است كه دارای چهار لنگرگاه است . اسكله شمالی بندر الاحمدی می تواند هم برای صادرات نفت خام و هم محصولات پالایش شده مورد استفاده قرار گیرد.


'''بندر شعيبه'''
'''بندر شعیبه'''


دومين بندر بزرگ كويت ، شعيبه است . داراي لنگرگاههاي ويژه كالاهاي تجاري ، كانتينر و لنگرگاه مخصوص محصولات نفتي است كه توسط شركت ملي نفت كويت اداره مي گردد .
دومین بندر بزرگ كویت ، شعیبه است . دارای لنگرگاههای ویژه كالاهای تجاری ، كانتینر و لنگرگاه مخصوص محصولات نفتی است كه توسط شركت ملی نفت كویت اداره می گردد .


'''بندر شويخ'''
'''بندر شویخ'''


اين بندر قديمي ترين بندر تجاري كويت است كه مي تواند كشتي هاي مختلف با آبخور 5/7 متر را در هر زمان و با آبخور 5/9 متر را فقط در وضعيت حداكثر مد آب بپذيرد .
این بندر قدیمی ترین بندر تجاری كویت است كه می تواند كشتی های مختلف با آبخور 5/7 متر را در هر زمان و با آبخور 5/9 متر را فقط در وضعیت حداكثر مد آب بپذیرد .


'''بندر الزور'''
'''بندر الزور'''


بندر الزور ( ميناء المسعود ) چهارمين بندر نفتي كويت است كه صادرات نفت منطقه بيطرف يا مقسومه را انجام مي دهد .
بندر الزور ( میناء المسعود ) چهارمین بندر نفتی كویت است كه صادرات نفت منطقه بیطرف یا مقسومه را انجام می دهد .


'''بندر دوحه'''
'''بندر دوحه'''


بندري كوچك است كه در سال 1981 براي قايقها و لنجهاي باري ساحلي كه بين كشورهاي منطقه خليج فارس كالاهاي سبك جابجا مي نمودند ، ساخته شد . عمق آب در آن به 3/4 متر مي رسد .
بندری كوچك است كه در سال 1981 برای قایقها و لنجهای باری ساحلی كه بین كشورهای منطقه خلیج فارس كالاهای سبك جابجا می نمودند ، ساخته شد . عمق آب در آن به 3/4 متر می رسد .


'''بندر عبدالله'''
'''بندر عبدالله'''


بندر عبدالله در سال 1954 جهت صادرات محصولات نفتي پالايشگاه ميناء عبدالله بنا شد كه داراي دو اسكله در عمق دو مايلي ساحل است . <ref>نگاهی به کشور کویت
بندر عبدالله در سال 1954 جهت صادرات محصولات نفتی پالایشگاه میناء عبدالله بنا شد كه دارای دو اسكله در عمق دو مایلی ساحل است . <ref>نگاهی به کشور کویت
www.armansaman.com </ref>
www.armansaman.com </ref>



نسخهٔ ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۳۱


کویت
کویت
نام کشور فارسی: کویت عربی:دولة الکویت
مکان خاورمیانه
نوع حکومت حکومت متمرکز پادشاهی مشروطه
پایتخت شهرکویت
واحد پول دینار کویت (KWD)
زبان عربی
دین رسمی اسلام سنی (شافعی) شیعه اقلیت
آمار درصدی سنی (95% ؛ عمدتاً وهابی) ، شیعه (4%)
جمعیت ۵٬۲۱۳٬۴۰۰
امید طول عمر سال

کُویت با نام رسمی دولت کویت کشوری است در غرب آسیا. کویت با کشورهای عراق و عربستان سعودی[۱] دارای مرزهای خاکی و با ایران از راه خلیج فارس دارای مرزهای آبی است. پایتخت آن، شهر کویت می‌باشد. زبان رسمی این کشور عربی و واحد پول آن دینار کویت است. جزو کشورهای کوچک طبقه‌بندی می‌شود که طبق آخرین سرشماری، ۳٬۳۹۹٬۶۳۷ نفر جمعیت دارد و حدود ۳۵% آنها شیعه هستند. کویت در سال ۱۹۶۲م به استقلال رسید و از همان سال تا کنون، خاندان آل صباح بر آن حکومت می‌کنند.

تاریخچه

ساکنان اولیه کویت جماعتی از طوایف عتبی ساکن عربستان مرکزی بوده‌اند. در گذشته کویت محلی شبیه به اقامتگاه‌های معمولی عرب بوده است که به وسیله قلعه کوچکی از آن مدافعه و حفاظت می‌شده است. بعدا این محل به سرعت رو به آبادی و اهمیت نهاد و اعراب قبلی ساکن آن جا به وسیله عقد اتحادی با قبایل و طوایف مجاور موقعیت خود را بر علیه تجاوزات طایفه خالد که در آن زمان در شمال شرقی ساحل عربستان قدرت و نفوذ داشتند مستحکم ساختند.

تاریخ بنای کویت به شیخ برّاک بن غریر آل‌حمید، شیخ قبیلهٔ بنی خالد و حاکم امارت احساء می‌رسد که در اواخر سال ۱۱۱۰ هجری قلعه‌ای را با نام کوت برای ذخیرهٔ آذوقه و همچنین انبار کردن اسلحه بنا کرد که بعدها نام کویت از آن گرفته شد و سپس این شهر در عهد شیخ سعدون بن محمد آل‌حمید به خاندان آل صباح بخشیده می‌شود.[۲] بازرگانی کویت در قدیم بیشتر بدست ایرانیان به ویژه مردم فارس و خوزستان انجام می‌شد. در آغاز رشد شهر، چند صد خانوار بهبهانی نیز از هر صنف در این بندر ساکن شدند.[۳]

بنادر مهم كویت

بندر الاحمدی

بندر الاحمدی بزرگترین بندر نفتی كویت است كه دارای چهار لنگرگاه است . اسكله شمالی بندر الاحمدی می تواند هم برای صادرات نفت خام و هم محصولات پالایش شده مورد استفاده قرار گیرد.

بندر شعیبه

دومین بندر بزرگ كویت ، شعیبه است . دارای لنگرگاههای ویژه كالاهای تجاری ، كانتینر و لنگرگاه مخصوص محصولات نفتی است كه توسط شركت ملی نفت كویت اداره می گردد .

بندر شویخ

این بندر قدیمی ترین بندر تجاری كویت است كه می تواند كشتی های مختلف با آبخور 5/7 متر را در هر زمان و با آبخور 5/9 متر را فقط در وضعیت حداكثر مد آب بپذیرد .

بندر الزور

بندر الزور ( میناء المسعود ) چهارمین بندر نفتی كویت است كه صادرات نفت منطقه بیطرف یا مقسومه را انجام می دهد .

بندر دوحه

بندری كوچك است كه در سال 1981 برای قایقها و لنجهای باری ساحلی كه بین كشورهای منطقه خلیج فارس كالاهای سبك جابجا می نمودند ، ساخته شد . عمق آب در آن به 3/4 متر می رسد .

بندر عبدالله

بندر عبدالله در سال 1954 جهت صادرات محصولات نفتی پالایشگاه میناء عبدالله بنا شد كه دارای دو اسكله در عمق دو مایلی ساحل است . [۴]

جغرافیا

کویت دشت وسیع شنی است که در خلال آن گاهی تپه‌های کم ارتفاع وجود دارد. بیشترین ارتفاع این تپه‌ها سیصد متر است.

ناحیه شمالی کشور با تپه‌ای که به صورت پراکنده در آن وجود دارد، متمایز می‌شود. این تپه‌ها با نزدیک شدن به ساحل، شکل زنجیره‌ای متصل در طول ساحل شمالی به خود می‌گیرد که نام «جان الزور» بر آن اطلاق می‌شود. ارتفاع این تپه‌های زنجیره‌ای شکل به حدود ۱۴۵ متر می‌رسد و به بیابان «ام الرمم» ختم می‌شود.در اطراف کویت جزیره‌هایی وجود دارد که جزیره بوبیان از همه بزرکتر است. در شمال جزیره وربه قرار دارد و در مدخل جون الکویت جزیره فیلیکه قرار دارد.

کویت به دلیل قرار گرفتن در نهایی‌ترین نقطه شمال غربی خلیج فارس و همسایگی با سه کشور ایران، عربستان و عراق اهمیت استراتژیکی دارد بویژه این که در کنار راه باریک دریایی خور عبدالله و خور موسی واقع شده است. وجود منابع معدنی و عظیم نفتی و کشف ذخایر گاز طبیعی در کویت نیز از دیگر ویژگی‌های این کشور است. سواحل و بنادر کویت نهایی‌ترین بنادر خلیج فارس هستند که با توجه به منابع عظیم نفت در این کشور اهمیت ویژه آن بیشتر می‌شود.[۵]

پانویس

  1. ر.ک:مقاله عربستان سعودی
  2. سایت رسمی دیوان امیری کویت http://www.da.gov.kw/ara/picsandevents/riseofkuwait.php؛ Kuwait: a Beacon of Humanity؛ Kuwait Information</History of Kuwait:: Rulers of Kuwait؛ !-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->؛ کتاب The reign of Mubarak al-Sabah ص
  3. سلطانی، سلطان‌علی، بیست و هشت گفتار در باب فرهنگ و مردم ایران، تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۸۱خ.، ص۱۶۳-۱۶۴. جواهری، ۱۹۶۱: ۱۷
  4. نگاهی به کشور کویت www.armansaman.com
  5. موسوی، ۱۳۸۵: ۲۱- ۲۰؛ سنان، ۱۹۵۶: ۱۳۶-۱۳۵