ساختمان سازی بر قبور شرعی است یا خرافه (کتاب)
| البناء علی القبور شرع أم خرافة؟ | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | سید حسن طاهری خرم آبادی |
| زبان | عربی |
| ترجمه | تحسین بدری |
| سال نشر | 1427 ق |
| ناشر | مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، معاونت فرهنگی، مرکز تحقیقات علمی |
| تعداد صفحه | 164 ص |
ساختمان سازی بر قبور شرعی است یا خرافه؟ عنوان کتابی است که توسط مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی منتشر شده است و در آن با ادله شرعی به جواز ساختمان سازی بر قبور انبیاء و صلحاء حکم و به شبه خرافه بودن آن پاسخ می‌دهد.
اهمیت موضوع
ساختن ضریح و بنای مرقد بر مزار بزرگان به نوعی تکریم از مقام شامخ آنان به شمار می‌رود و ارتباط تنگاتنگی میان ساخت این نوع ابنیه و زنده نگه داشتن یاد و سیره این بزرگان برای نسل‌های آینده وجود دارد. بنا نمودن این آثار مخصوص امت اسلامی نیست و سایر ملت‌ها نیز برای بزرگان دینی و سیاسی، شاعران و اندیشمندان خود آرامگاه‌ها و بناهای یادبود می‌سازند. پس هدف از این امور یک غرض عقلانی است که تمامی اقوام بر آن اتفاق نظر دارند. در کتاب حاضر، مؤلف با استناد به ادله شرعی، جواز ساخت ضریح بر قبور انبیا، اولیا و صالحان را اثبات می‌نماید و شبهه خرافه بودن را که جاهلان و مغرضان به مسلمانان نسبت می‌دهند می‌زداید.
سرفصل‌ها و موضوعات
این کتاب شامل چهار فصل است.
فصل اول
تبیین مسأله و اشاره به حساسیت وهابی‌ها به تعمیر قبور و ساختن بنا و سایبان و یا قبّه و بارگاه بر قبور انبیاء و اولیاء و علماء و یا سایر قبور با اشاره به ادله و براهین آنان مانند اجماع، استدلال به روایت ابی الهیاج،
فصل دوم
مزاحمت بنای بر قبور با حق دیگران و نهی روایات از بنای بر قبر و تبیین سند‌های این روایات و ادله، به نقد و بررسی آنها پرداخته و با براهین متقن و اصولی ثابت نموده است که نه تنها تعمیر و بنای قبور ائمه و... جایز است بلکه از شعائر الهی به شمار می‌آید.
فصل سوم
ارائه نمونه‌هایی از برخورد مسلمین با قبور انبیاء و اولیاء و اشاره به روایات و مستندات جواز احداث مسجد بر قبور و نماز خواندن در مشاهد مشرفه، و بررسی مسأله از دیدگاه فقهی و اصولی و تاریخی.
فصل چهارم
ارائه نمونه‌هایی از فضیلت نماز خواندن در مشاهد انبیاء و اولیاء و فضیلت دعا در کنار قبور و مکان‌های خاص پرداخته است و در پایان این مسأله را از دیدگاه فقه امامیه مورد بحث و بررسی قرار داده است. این کتاب توسط سید حسن طاهری خرم آبادی تدوین گردیده و توسط آقای تحسین بدری به زبان عربی ترجمه شده است.
منابع
برگرفته با تلخیص از کتابنامه انتشارات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، معاونت فرهنگی، علیرضا شاه حسینی، چاپ سوم، صفحه 242، تهران، 1389 ش.