عبیدالمکتب معتقد بود که هر چیزی غیر از شرک بخشیده خواهد شد و بنده هر گاه در حال توحید بمیرد، بابت هر گناهی انجام داده و یا به آن ملتزم شده باشد هیچ ضرر و عذابی متوجه او نخواهد شد[۱]،[۲].
پانویس
↑مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی، چاپ دوم؛ ص 331 با ویرایش و اصلاح عبارات.
↑دبستان المذاهب؛ به اهتمام رضا زاده ملک؛ طبع تهران، ج 2، ص 100.
