نتایج جستجو

السامرائی از علمای اهل سنت عراق است. او خطیب مساجد سامراء بوده و به خطبه‌های حماسی مشهوراست. در سال 2005 میلادی به عنوان رئیس دیوان وقف اهل سنت عراق منصوب

خیرات (۱۹۲۰-۱۹۸۷) یکی از برجسته‌ترین علمای اهل سنت و جماعت در حوران جمهوری عربی سوریه در استان درعا و از مشهورترین علمای منطقه فارات و مفتی منطقه ازرع از سال

الزین از علمای اهل سنت لبنان به مدت 35 سال قضاوت شرعی محاکم شرعی لبنان و امامت‌جمعه مسجد عمری کبیر صیدا را بر عهده داشت. ایشان در تأسیس مرکز تجمع علمای مسلمین

جمعه اهل سنت شهر زاهدان، مدیر مدرسه عالی دارالعلوم زاهدان، عضو اتحادیه جهانی علمای مسلمان، عضو مجمع جهانی فقه اسلامی و مدیر شورای هماهنگی مدارس اهل‌سنت

ابوزکریا یحیی بن معاذ بن جعفر رازی واعظ از علمای اهل سنت و جماعت و از شیوخ تصوف برجسته در قرن سوم هجری بود. ذهبی او را از شیوخ ارشد و نیکو معرفی کرده است

یعنی اجازه‎ای که دونفر به یکدیگر اعطا کرده باشند. شیخ محمدعلی ازهری مکی، از علمای مالکی مذهب و رئیس مدرسان مسجد‌الحرام شیخ عبدالوهاب شافعی، امام جماعت مسجدالحرام

مولوی عبد‌‌الواحد ریگی از علمای اهل سنت استان سیستان و بلوچستان و امام جمعه خاش بود که بنا بر سخنان خود قبل از ترور توسط گروهک تروریستی جیش الظلم تهدید

استاد خویش را، امری دینی‏ و واقعی‏ ارائه می‌کرد. که نه مورد قبول علمای اهل سنت بود و نه علمای شیعه. السید، جمال بن محمد، ابن قیم الجوزیه و جهوده فی خدمه السنه

ابوبکر عبدالله بن طاهر طایی ابهری یکی از علمای بزرگ اهل سنت متصوفه در قرن چهارم هجری بود. ابوعبدالرحمن سلمی در مورد او می‌گوید: او از اجلای مشایخ منطقه

اعجاز و حقایق جهانی در قرآن کریم در سال 2002 م. جایگاه فلسطین در قرآن و سنت در سال 2003 میلادی. و همچنین نقش مسجد، رسالت، جایگاه و آداب آن، در سال 2004

عمادالدین جمیل حلیم، حسینی هاشمی قرشی، رئیس انجمن مشایخ صوفیه در لبنان و از علمای اهل سنت و جماعت است که عقیدۀ او بر روش اشاعره و ماتریدیه است. او عمادالدین أبومحمد

اعظم جمهوری هند است و در حال حاضر دبیرکل انجمن علمای اهل سنت و جماعت هند و رئیس دانشگاه مرکز فرهنگ اهل سنت می‌باشد. ابوبکر احمد در ۲۲ مارس ۱۹۳۱ در روستای

قمری) از علمای اهل سنت شافعی و مبلغ اسلام از اهالی حضرموت بود. او را یکی از شخصیت‌های مهم تصوف در قرن پانزدهم هجری قمری و از برجسته‌ترین علمای آقایان باعلوی

داد ملاعلی قاری از علمای ماتریدی اهل سنت می‌گوید: «اهل بیت غالباً به صاحب بیت و احوال او از دیگران آگاه ترند، بنابراین، مراد از اهل بیت دانشمندان آنان

نام «کوثری» بر آنان نهاده شد. وی محدث، فقیه، علامه و مورخ و یکی از علمای بزرگ اهل سنت و مخالف و منتقد وهابیت بود. وی، که در خانواده‌ای علمی زاده شده بود،

می‌شود. علمای اهل٬سنت، فقها را به چهار رتبه تقسیم می‌کنند: کسانی که مجتهدان در شرع نامیده می‌شوند. اینان اولین طبقه و بالاترین رتبه را دارند و اهل‌سنت، آنها

خطر جریان‌های تکفیری به سوریه و لبنان رفته بودند و علاوه بر دیدار با علمای اهل سنت دو کشور به اتفاق آیت‌الله سیدمجبتی حسینی نماینده ولی فقیه در سوریه، عازم

پیدا کرد و فلاسفه و ادبا و علما و فقها و هنرمندان را تکفیر می‌کنند. علمای اهل سنت، تکفیر را به اقسام مختلفی تقسیم کرده‌اند که مشهورترین آن تقسیم تکفیر

قیام یزید بن معاویه لفرض دنیا فقط فلا تأویل له و هو بغی مجرد». جاحظ از علمای اهل سنت که قتل امام حسین (علیه السلام) را به دستور یزید بن معاویه می‌شمارد و

تعریف اگر‌چه در کلمات بعضی از علمای امامیّه دیده می‌شود، ولی ریشه اصلی آن در کلمات علمای اهل سنت وجود دارد؛ زیرا عالمان اهل سنت ظن به احکام را به طور مطلق

اشعری در صفات. 2/ دستورات صوفیانه مانند: رفاعی و نقشبندیه. تعدادی از علمای اهل سنت و جماعت این فرقه را به چالش کشیده‌اند، مانند: محدث آلبانی و عبدالعزیز

دیگری آمده است که مختار اهل جهنم است، ولی به وسیله امام حسین (علیه‌السلام) مورد شفاعت قرار می‌گیرد. این روایت نیز از نظر علمای علم رجال ضعیف می‌باشد. ابن

[22] این اختلاف، هم اکنون بین اهل سنت بریلوی و دیوبندیه وجود دارد و در برخی از مجالس همدیگر را تکفیر می‌کنند. اهل سنت بریلوی و دیوبندی در استان سیستان

قاسم بن محمد بن عیسی عزیزی الحلبی الشاذلی، یکی از برجسته‌ترین علمای اهل‌سنت و جماعت، از علمای صوفیه در قرن ۱۵ ه. ق و شیخ طریقۀ شاذلیه در سوریه در زمان است

زیرا در آن، معتبرترین احادیث درباره فضائل و حقانیت ولایت اهل‌بیت پیامبر را که حتی علمای بزرگ اهل سنت آنها را معتبر و صحیح دانسته‌اند ردّ کرده است! گویا برهان

علماء اهل سنت، با توسل مخالفتی ابراز نکرده‌اند. در اینجا به بخش‌هایی از نظرات علمای اهل سنت در این زمینه اشاره می‌شود: 1. ابن جوزی از علمای اهل سنت متوفای

بین‌المللی علمای مسلمان. رئیس کمیته توصیه و آموزش شریعت اتحادیه بین‌المللی علمای مسلمان. عضو دفتر اجرایی و دبیرخانه هیات امنای انجمن علمای اهل‌سنت. عضو کمیته

با توجه به شبهات برخی علمای اهل سنت مطرح شده است. نویسنده در ادامه به تفصیل وارد بررسی تهمت‌هایی می‌شود که برخی از علمای اهل سنت به شیعه وارد کرده‌اند

دیدار محسن عبدالحمید، یکی از اعضای شورای حکومتی کشور عراق و هیئتی از علمای اهل سنت، بر وحدت شیعه و سنی تاکید کرد. عبدالحمید که ریاست حزب اسلامی عراق را

شیخ ماهر حمود از علمای اهل‌سنت لبنان است. وی ریاست اتحادیه جهانی علمای مقاومت را به عهده داشته و مواضع آشکاری علیه رژیم صهیونیستی دارد. شیخ ماهر حمود متولد

ابومحمد عبدالملک بن هشام بن ایوب حِمْیری معافری سدوسی بصری، از علمای اهل‌سنت، محدث، مورّخ، ادیب، نسب‌شناس و تدوین کننده کتاب السیرة النبویة است. این کتاب؛

جزایر استان و وضع علمای اهل سنّت و حوزه‌های علمیّه رسیدگی کنم. از این رو، چندماه در آن جا توقّف کردم و در بین طلاّب و علمای اهل سنّت مبلغی تقسیم نمودم

شیخ زهیر الجعید از علمای اهل‌سنت و رئیس جبهة العمل المقاوم و هماهنگ کننده عمومی جبهه عمل اسلامی و نائب رئیس هیئت تجمع علماء المسلمین لبنان است. او در بیروت

انکار فضائل اهل البیت را پرورش داد. بخش چهارم از انحراف فکری او مخالفت وی با مذاهب چهار گانه اهل سنت در باب نکاح و طلاق است. با مبانی فکری اهل سنت که اجماع

عکرمه سعید عبدالله صبری از علمای مسلمان اهل‌سنت و مفتی کشور فلسطین است. او عضو هیات امنای اتحادیه جهانی علمای مسلمان، موسس هیات علمای و مبلغین فلسطین و عضو

مصر به امامان شیعه است. گرچه اهل سنت اند و در مصر شیعه خیلی کم است ولی علاقه شدیدی به اهل بیت(ع) دارند. کعبه دلهای اهل سنت مصر سه زیارتگاه در قاهره است:

بهانه‌های مهم علمای اهل سنت برای بکارگیری حربه تکفیر علیه شیعیان بحث غلو در مورد ائمه اطهار است. توهین به صحابه و همسران پیامبر، عدم دخالت اهل سنت در مناصب

فوق‌العاده می‌داد. ایشان در مسائل مورد بحث، ابتدا به اقوال علمای اهل سنت توجه می‌کرد، سپس اقوال علمای شیعه را از کتب آنان بدون واسطه نقل کرده و مورد بحث قرار

الکشاف، که کتابی در مقام محاکمه و قضاوت درباره مطالب دو کتاب تفسیری مهم اهل سنت، یعنی تفسیر الکشف و البیان معروف به تفسیر ثعلبی، و تفسیر«الکشاف» معروف به

أبوحمزة الخراسانی از علمای اهل سنت و برجستگان تصوف در قرن سوم هجری است. ابوعبدالرحمن سلمی درمورد او گفته که او یکی از مشایخ برجسته در امر فتوا و در عین

ما نیست و از اهل سنت نمایندگی نمی‌کند. وی خاطرنشان کرد: اهانت کنندگان به اهل بیت(ع) هیچ ارتباطی با اهل سنت ندارند و بیانگر دیدگاه آنها نیستند. شکوائیه

برخی از علمای اهل‌سنت، سنت صحابه را نیز همچون سنت پیامبر حجت دانسته‌اند و برخی از اهل سنت معتقدند هر کس اطلاق نام صحابی بر او صحیح باشد، عادل است. سنت عملی

باور اهل سنت می‌گوید: «امام الحرمین که از اعاظم علمای اهل سنّت است، گفته است: «اگر از امام ظلم و جور ظاهر شود و با منع قولی منزجر نگردد، هر آینه اهل حلّ

که از پیشوایان اهل‌سنت است می‌باشد. هیچ یک از علمای مدینه و مسلمان‌ها این سخن را بر او استنکار و او را سرزنش نکردند و اگر مورد انکار اهل مدینه قرار می‌گرفت

أبوحفص عمرو بن سَلَمة النیشابوری یکی از بزرگان علمای اهل سنت و تصوف در قرن سوم هجری است . گفته می‌شود که ابوحفض در روستایی حوالی نیشابور به نام کردآباد

أبوتراب عسکر بن حصین النخشبی از علمای اهل سنت و از شیوخ برجسته تصوف در قرن سوم هجری قمری بود. سلمی درباره نخشبی چنین می‌گوید: او از بزرگان مشایخ تصوف در

تمدنی»، 2. «عقلانیت تمدنی»، 3. «نظریه خلافت ولی فقیه»، 4. «ولایت‌پذیری علمای اهل سنت ایران»، 5. «فقه خلافت داعش؛ تلاش پر چالش»، 6. «بررسی تطبیقی خلافت اسلامی

ظلم‏ها و ستم‏ها را در حقّ شیعه اعمال می‌‏کردند. هم‏چنین باید آن دسته از علمای اهل سنت ملامت شوند که بر مباح بودن جان و مال و آبروی شیعیان فتوا داده، و حکومت‏ها

(اعم از صحابه و تابعین) اهل تاویل بودند. تقلید یکی از مذاهب اربعه: حسن سقاف معتقد است تقلید یکی از ائمه مذاهب اربعه برای عوام اهل سنت واجب است و اگر آن شخص

مصر توده‌های اهل سنت در مصر به‌هیچ‌وجه از طرف فاطمیان زیر فشار قرار نگرفتند، بلکه ازروی رغبت به مذهب تشیع گرویدند به‌گونه‌ای که پیروان اهل سنت در اقلیت قرار

نام الحُسَین بن عبدالله بن أبی‌بکر خوانده می‌شد؛ کنیه‌اش أبوعلی و از علمای اهل سنت و صوفی قرن چهارم هجری قمری بود . او (ابوعبدالله صبیحی) دانشمند علوم مختلف

مسلم اهل کتابند یا لااقل محتملاً اهل کتاب بوده‌اند. همان طور که ذکر شد علمای شیعه با توجه به روایات، مجوس را اهل کتاب شمرده‌اند اما در میان علمای اهل سنت

صحیح و مورد قبول می‌دانند. بر اساس معیارهای حدیث‌شناختی علمای شیعه و حتی برخی از علمای اهل‌سنت، برخی از احادیث این کتاب‌ها ضعیف و بلکه ساختگی‌ است. نام

فرقه‌های اهل‌سنت اجمالا در سندیت آن اتفاق نظر دارند. اجماع در اصطلاح عبارت است از اتفاق علمای عصر بر حکم شرعی راجع به مسأله‌ای که حکم آن در کتاب و سنت نیامده

ابوعبدالله احمد بن یحیی الجلاء از علمای تصوف اهل سنت در قرن سوم هجری بود. اصالت او از بغداد بود و ساکن رمل و دمشق شد. ابوعبدالرحمان سلمی وی را "یکی از

احمد ماحوزی یکی از علمای برجسته اهل سنت، در کتاب خود به نام «حدیث ثقلین و مقامات اهل بیت» به سراغ حدیث ثقلین رفته و از بین منابع اهل تسنن برای این حدیث

گاهی مروج مذهب شیعه بود، گاهی اهل سنت، گاهی در اوج عزت و عظمت و گاهی در قعر انحطاط و رکود و همین عوامل باعث شده که اهل تحقیق این دانشگاه را جزو مهم‌ترین

مفتی چچن اجرای فتوای علمای اهل سنت علیه وهابیت را خواستار شد؛ صلاح مژیف مفتی جمهوری چچن با تاکید بر لزوم اجرای فتوای علمای بزرگ اهل سنت جهان اسلام علیه وهابیت،

سؤال را «عکرمه» دیگر دانشمند اهل‌سنت از امام (علیه السلام) نمود و پاسخی نظیر پاسخ قتاده دریافت داشت. 'فخر رازی از علمای اهل‌سنت در تفسیر خود در بیان نظرهای

قرآن و اهل بیت علیهم‌السلام حتی از دیدگاه برخی از صاحب‌نظران اهل سنت مخالف است. از سوی دیگر قداست و جایگاه رفیع این کتاب در میان جامعه دینی اهل سنت باعث

کرده است. عضو موسس اتحادیه بین‌المللی علمای مسلمان، نایب رئیس و سپس رئیس اتحادیه. اولین رئیس انجمن علمای اهل سنت انتخاب شد. مشاور دانشگاهی در موسسه بین‌المللی

ابومحمد احمد بن محمد بن الحسین جریری از علمای اهل سنت و تصوف برجسته در قرن چهارم هجری است. وی از علمای شیوخ صوفیه و از اصحاب ارشد جنید بود و هنگامی که

محمد المزین بغدادی از اهالی بغداد و کنیه‌اش ابوالحسن بود. او یکی از علمای اهل سنت و بزرگان تصوف در قرن چهارم هجری به شمار می‌آید. او سهل بن عبدالله تستری،

عنوان رهبر شیعیان ایالت گلگت بلتستان شناخته می شد. وی برای اتحاد بین شیعه و اهل سنت سعی و تلاش کرد. شهید ضیاءالدین رضوی انقلاب اسلامی ایران را از نزدیک دیده

المعالی سعید بن المطهر بن سعید بن عَلِیٍّ القَائِدِی البَاخَرْزِیّ یکی از علمای اهل سنت صوفی در قرن هفتم است ذهبی او را چنین توصیف می‌کند: «الإِمَامُ القُدْوَةُ

ابوبکر دقی که او را ابوبکر محمد بن داوود الدینوری از علمای اهل سنت و عرفای برجسته در قرن چهارم هجری می‌دانند. ابوعبدالرحمن سلمی در مورد او می‌گوید: او

الزجاجی که اسمش مُحَمَّد بن إِبْرَاهِیم بن یُوسُف ابْن مُحَمَّد بود یکی از علمای اهل سنت و بزرگان تصوف در قرن چهارم هجری است. ذهبی در مورد او می‌گوید: زجاجی یکی

مُحَمَّد بن عبدالله بن عبدالرَّحْمَن الرَّازِیّ الشعرانی الحیری یکی از علمای بنام اهل سنت و اهل تصوف در قرن چهارم هجری بود. اصالتش از شهر ری (شهری تاریخی در نزدیکی

ابوالحسن بوشنجی که نامش علی بن احمد بن سهل و از بزرگان علمای تصوف اهل سنت قرن چهارم هجری بود. او افراد زیادی از بزرگان و مشایخ را دیده و با ایشان هم نشین

ابوعبدالله مغربی که نامش محمد بن اسماعیل بود از علمای بزرگ اهل سنت و تصوف در قرن سوم هجری و از اساتید ابراهیم الخواص و ابراهیم بن شیبان بود و علی بن رزین

یکی از علمای بزرگ اهل سنت و از بزرگان تصوف در قرن چهارم هجری بود. سلمی درمورد دمشقی چنین می‌گوید: یکی از بزرگ‌ترین مشایخ شام بود و از بزرگان اهل فتوی به

إسْحَاق بن مُحَمَّد النهرجوری کنیه‌اش ابویعقوب و یکی از علمای برجسته اهل سنت و صوفی قرن چهارم هجری بود. سال‌های متمادی در مکه مکرمه اقامت داشت تا در سال330

قرارگاه قدس زاهدان را بر عهده داشت. نورعلی شوشتری همراه با سران طوایف و علمای اهل سنت بلوچستان حاضر در همایش «وحدت سران طوایف» در استان سیستان و بلوچستان در

أبوالعباس أحمد بن محمد بن سهل بن عطاء الآدمی از علمای برجسته اهل سنت و تصوف در قرن چهارم است. او از راویان حدیث که سلسه سندش به [[محمد بن عبد‌الله (خاتم

محمود شلتوت بیاورید: شخصیت‌های تقریبی؛ چهره‌های وحدت‌گرا، علمای مسلمان، علمای اهل سنت، علمای اهل مصر. لازم به ذکر است که یک مدخل می‌تواند از یک تا پنج رده

است؟» این سوال را هشت نفر از علمای شیعه پاسخ گفته‏‌اند و سیزده نفر از علمای اهل سنت و ‏سه نفر از علمای زیدیه و یک نفر از علمای ابازیه، فتاوی در خصوص سوال

فتاوی علمای اهل سنت، از جمله شیخ محمود شلتوت، شیخ جاد الحق علی جاد الحق، شیخ محمّد ‏طنطاوی و دیگران درباره وحدت مسلمانان و فتنه تکفیر؛ فتاوی علمای زیدی،

یافته‌اند. ایشان همواره روابط خوبی با علمای اهل سنت داشته و تبلیغ و تدریس را از سال 1980 در یکی از مساجد اهل سنت آغاز کرده است؛ به همین سبب از ایشان به

شد، در همان فرصت اول روابط ‏دوستانه ای با علمای اهل سنت برقرار نمود و از جمله با محی الدین حسن (مفتی اهل سنت) ارتباط دوستانه و ‏مداومی ایجاد کرد. ‏ وی

وفاق ميان اهل سنت و شيعيان است؛ هر چند شيعيان مفهوم اهل بيت را تنها به اصحاب کسا (علی، فاطمه، حسن و حسين(عليهم‌السلام)) منحصر می‌سازند و اهل سنت گستردگی

ابوبکر محمد بن احمد بن جعفر الشبهی از علمای اهل سنت و از مشایخ متصوفه برجسته در قرن چهارم هجری است . ابن الملقن در مورد وی چنین می‌گوید: او یکی از بزرگ‌ترین

أَبُوبکر الطمستانی الْفَارِسِی از علمای اهل سنت و از شیوخ تصوف برجسته در قرن چهارم هجری است. از بزرگ‌ترین و معروف‌ترین مشایخ و در شرایط و زمان خود بی‌نظیر

ابومحمد عبدالله بن محمد الخراز از علمای اهل سنت و جماعت و از شخصیت‌های برجسته تصوف در قرن چهارم هجری بود. او در شهر ری بزرگ شد و به مکه رفت و پیش از سال

طاهر المقدسی یکی از علمای اهل سنت و جماعت و از بزرگان تصوف سنی در قرن چهارم هجری است. عبدالرحمن سلمی در مورد او می‌گوید: «از بزرگان مشایخ شام» و ابوبکر

ماموستا ملاابراهیم سرخابی از علمای اهل سنت و امام جمعه اهل سنت شهرستان نقده، رئیس دفتر نمایندگی ولی فقیه در امور اهل سنت این شهرستان و شهرستان پیرانشهر

محمد الفقیه الیونینی الحنبلی البعلبکی الحافظ فقیه حنبلی و یکی از علمای اهل سنت و بزرگان تصوف در قرن هفتم هجری بود. مردم از فنون فراوان او بهره می‌بردند

ابوبکر محمد بن حامد بن محمد بن اسماعیل بن خالد ترمذی از علمای اهل سنت و جماعت و از علمای برجسته تصوف در قرن سوم هجری بود. ابوعبدالرحمان سلمی درباره او

الدینوری از علمای اهل سنت و جماعت و از صوفیان برجسته قرن سوم هجری بود. ابی‌عبدالله بن الجلاء و اساتید او را نیز درک کرده بود. اصالتاً اهل دینور (ایران

عمرو بن سلامه از علمای اهل سنت و جماعت و از متصوفه برجسته قرن سوم هجری به شمار می‌آید. او از اهالی روستای کرد آباد نیشابور بود. ذهبی او را امام ربانی شیخ

أَبُو الْعَبَّاس الدینَوَرِی که اسمش أحْمد بن مُحَمَّد بود از علمای اهل سنت و صوفی برجسته قرن چهارم هجری است. ابوعبدالرحمان السلیمی درباره ابوعباس دینوری

أَبُو الْحُسَیْن بن بَنَان یکی از علمای اهل سنت و از بزرگان برجسته تصوف سنی مذهب در قرن چهارم هجری است او با أبا سعید الخراز، عمرو بن عثمان المکی، أبا

أبوالحسین محمد بن سعدالورّاق نیشابوری از علمای اهل سنت و بزرگان تصوف در قرن چهارم هجری که در سال 319 هجری وفات یافت. او در بیان منزلت نیشابوری چنین گفته:

ابومحمد عبدالله بن محمد ابن منازل از علمای اهل سنت و جماعت و از صوفیان برجسته در قرن چهارم هجری بود. ابوعبدالرحمن السلمی درباره او گفته است که او از بزرگان

محمد بن علیان النسوی نامش محمد بن علی النسوی از علمای اهل سنت و از صوفیان برجسته در قرن چهارم هجری بود. ابوعبدالرحمان السلمی او را چنین توصیف کرده است:

طلحة أبی سعید بن مدین التِّلِمْسَانِیّ از علمای اهل سنت و جماعت و از صوفیان برجسته اهل سنت در قرن هفتم هجری قمری در سال 600 هجری قمری از مغرب به شهر کفر

بن علی بن جعفر الکتانی که کنیه او ابوبکر و ابوعبدالله نیز گفته شده از علمای اهل سنت و برجستگان تصوف در قرن چهارم هجری بود. ابو عبدالرحمن السلمی درباره او

خبوشانی شافعی صوفی از علمای اهل سنت و جماعت و از متصوفه برجسته در قرن ششم هجری بود. ذهبی درباره او می‌گوید: «فقیهی بزرگ و زاهد». اصلش اهل خبوشان از روستاهای

ابوعبدالله محمد بن الفضل بن عباس بن حفص البلخی از علمای اهل سنت و جماعت و از صوفیان برجسته در قرن چهارم هجری قمری است که اصالتاً از بلخ ولی ساکن سمرقند

ابوالسری منصور بن عمار بن کثیر السلمی خراسانی از علمای اهل سنت و از عرفای برجسته قرن سوم هجری بود. از مردم مرو و از روستایی به نام «دندانگان» بود. ذهبی

ابویعقوب یوسف بن الحسین رازی از علمای اهل سنت و جماعت و از صوفیان برجسته در قرن سوم هجری بود. ذهبی او را به عنوان «امام عالم، شیخ صوفیه» توصیف کرده است