شهاب‌الدین ابوالعباس احمد بن بدرالدین هیتمی سعدی انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها

| نام‌های دیگر = ابن حجر هیتمی

'''شهاب‌الدین ابوالعباس احمد بن بدرالدین هیتمی سعدی انصاری''' معروف به '''ابن‌حَجَر هَیتَمی'''، [[فقیه]] و [[مفتی]] [[شافعی]] مصری. تحصیلاتش را در [[الازهر]] [[قاهره]] به پایان برد.  

به هر حال کتاب الصواعق المحرقه سایر آثار علمی وی را تحت الشعاع قرار داده و از این رو نزد علمای شیعه به دشمنی با [[اهل بیت|اهل‌بیت]] پیامبر اسلام (یعنی ناصبی‌گری) و دشمنی با [[مذهب شیعه|شیعیان]] شناخته شده است. او نباید با [[ابن حجر عسقلانی|ابن‌حجر عسقلانی]] اشتباه شود؛ زیرا هیتمی یک قرن متاخر است و از سویی به رتبه علمی و انصاف عسقلانی نمی‌رسد. چرا که عسقلانی گرچه گاهی اوقات انتقادات و عبارات تندی نسبت به شیعه داشته اما در بسیاری از موارد با انصاف رفتار کرده است.

# الصواعق المحرقه علی اهل الرفض و الضلال و الزندقه، که در واقع رد عقاید شیعه (که وی آنان را [[رافضه|رافضی]] یعنی خارج از دین می‌داند) و توهین به مناقب و فضایل [[اهل بیت|اهل‌بیت]] پیامبر(صلوات الله علیهم اجمعین) است. علمای شیعه نقد و ابطال‌های فراوانی بر این کتاب نوشته‌اند؛

ابن‌حجر هیثمی در کتاب «الصواعق المحرقة» آن‌جا که از [[اهل بیت|اهل‌بیت(علیه‌السلام)]] نام می‌برد، بعد از شرح حال [[حسن بن علی (عسکری)|امام حسن عسکری(علیه‌السلام)]] می‌گوید:

«وَ لم یخلف غیر وَلَده أبی الْقَاسِم مُحَمَّد الْحجَّة و عمره عِنْد وَفَاة أَبِیه خمس سِنِین لَکِن آتَاهُ الله فِیهَا الْحِکْمَة وَ یسمی الْقَائِم المنتظر. قیل لِأَنَّهُ ستر بِالْمَدِینَةِ وَ غَابَ فَلم یعرف أَین ذهب<ref>هیثمی، أحمد بن محمد بن علی بن حجر، الصواعق المحرقة علی أهل الرفض و الضلال و الزندقة، ج 2، ص 601، بیروت، مؤسسة الرسالة، چاپ اول، 1417ق</ref>»؛ باقی نگذاشت مگر پسرش ابوالقاسم محمّد حجّت و سنّ او هنگام وفات پدرش پنج سال بود ولی [[خداوند]] به او [[حکمت]] داد و قائم منتظر نامیده می‌شود. گفته شد که وی در [[مدینه]] پنهان شد و از نظرها غایب گردید و معلوم نشد به کجا رفت.

'''ثانیاً''': ایشان به ولادت حضرت حجت و اصل وجود فرزندی برای [[امام عسکری]] اعتقاد داشته است و در همین راستا برخی از نویسندگان و [[متکلمان]] اسلامی نیز این کلام ابن‌حجر را در بحث «اعتقاد [[اهل سنت]] به ولادت فرزندی برای [[حسن بن علی (عسکری)|امام حسن عسکری(علیه‌السلام)]]» آورده‌اند<ref>ر. ک: ابن عطیه، جمیل حمود، أبهی المراد فی شرح مؤتمر علماء بغداد، ج ‏2، ص 574 – 575، «اعتقاد جمّ غفیر من أکابر علماء العامة بولادة الإمام المهدی عجّل الله فرجه الشریف»، بیروت، مؤسسة الأعلمی‏، چاپ اول‏، 1423ق؛ مرعشی‏، قاضی نور الله، إحقاق الحق و إزهاق الباطل، ج ‏13، ص 91 – 92، قم، مکتبة آیة الله المرعشی النجفی‏، چاپ اول‏، 1409ق؛ شبّر، سید عبدالله، حق الیقین فی معرفة أصول الدین، ص 283، قم، أنوار الهدی‏، چاپ دوم‏، 1424ق</ref>.

{{پانویس}}